Getrouwd en we hebben allebei een aparte rekening en een gezamenlijke. Dit omdat ik slecht met geld ben.
Beetje aparte redenering om te denken dat je door het leven kunt gaan zonder geld. Wanneer je weg wilt, kan de ander de rekening gewoon plunderen en jou met niks achterlaten. Op het moment dat je uit elkaar gaat, zijn de meeste mensen niet meer op hun allerbest; dus als er tegengestribbeld kan worden, zal men dat doen. Daar hou ik dan weer rekening mee. Ik vind het alles-samen-delen gewoon te risicovol. Ik wil niet alles samen delen; ik wil een hele hoop met mijn partner delen - uit vrije wil, maar lang niet alles. Stel je voor; jullie hebben 1 rekening. Het huwelijk is niet meer zoals eerst, verre van, en je wilt het beëindigen. Je wilt het liefst vandaag nog weg. Dan heb je twee keuzes; 1. je blijft nog een paar maanden samen in een relatie waar je niet wil zijn en blijft op je tenen lopen & 2. je gaat toch en je ziet wel hoe het loopt. Op het moment dát je al een keer woonruimte ergens vind (of toe bent aan rekeningen betalen) is ineens al het geld foetsie omdat meneer/mevrouw het er niet mee eens is dat jij weg gaat. Je kunt geen buskaartje meer betalen; gewoon omdat alles weg is. Zoiets heb ik 2x in mijn leven gehad; 1x met mijn biologische moeder die net voordat ik 18 jaar oud werd mijn rekening plunderde voor een paar duizend euro en met een foute ex-vriend die een soortgelijke actie had. Een derde keer zou ik wel gek zijn om er in te trappen. Je overleeft het verder wel, maar je kunt wel bij jan en alleman geld zien weg te peuteren, leningen afsluiten met rente en overgeleverd worden aan andermans grillen en/of bizarre eisen. Het levert imho veel meer onnodige problemen op (zelfs naast het administratieve gedoe om eens voor elkaar te krijgen dat de salarisadministratie het juiste rekeningnummer gebruikt voor je loon) dan gewoon allebei je eigen bankrekening houden en eventueel daarnaast nog een gezamenlijke bankrekening. Misschien nog wel 2 ook Wanneer je dat niet overweegt voordat je gaat trouwen, vind ik dát een veel vreemdere manier van beredeneren. Je laat toch niet jouw zuurverdiende geld aan het lot van een ander over met de gedachte dat het voor eeuwig goed zal blijven gaan? Nou ja, ik niet.
Wij zijn getrouwd en hebben van onze beide rekeningen een gezamenlijke rekening gemaakt. Eentje waar beide inkomsten op komen en waar de vaste lasten vanaf gaan. Van deze rekening ligt de pinpas gewoon thuis. Eentje waar we mee pinnen: boodschappen, benzine en vrij te besteden geld.
Wij zijn getrouwd. Hebben beiden onze eigen rekeningen en 1 gezamenlijke rekening waar we de gezamenlijke kosten van betalen. We storten hier ieder maandelijks een vast bedrag op. Rest is alles gescheiden.
Helemaal mee eens. Wij zijn getrouwd op huwelijkse voorwaarden met een zeer koude uitsluiting. Dit heeft helemaal niets te maken met het feit dat wij veel van elkaar houden en dat wij van plan zijn voor altijd bij elkaar te blijven. Maar dit zie ik als een zakelijke overeenkomst. Daar komt wat ons betreft geen emotie bij kijken. Wij hebben beide bedrijven vandaar de koude uitsluiting maar ook als dat niet zo was zouden we het zo geregeld hebben. Privé zijn wij niet te beroerd om voor een ander te betalen, daar letten we niet eens op! En zo hoort het ook te zijn. Maar je kunt niet in de toekomst kijken en wij weten dat als er wat gebeurd wij beiden gewoon verder kunnen en dat we het goed geregeld hebben.
Getrouwd en allebei een eigen rekening. Op de mijne komt niets binnen, dus hij sluist naar mij door wat ik nodig heb.
Dat geldt toch voor beide kanten? Wij vertrouwen elkaar en ik ga er wel vanuit dat we allebei altijd zo volwassen blijven. Vanuit jouw ervaring kan ik je overweging wel begrijpen, maar zulke ervaringen hebben wij gelukkig niet. En in ons geval, ik verdien maar een schijntje van wat hij verdient, dus zou het eerder andersom zijn en ik kan met hand op mijn hart zeggen dat ik nooit zoiets zoe doen, wat dan ook, is mijn eer te na. Maar om heel eerlijk te zijn, als ik zo zou denken als jij was ik waarschijnlijk sowieso niet getrouwd, blijf je altijd leven met het idee " wat als"?
Dan zou ik dus noit geen geld hebben, ik zorg voor onze kinderen dat is net zo goed een bijdrage aan ons gezin, deze hebben wij zo op onze manier geregeld, want voor de kinderen zorgen is net zo belangrijk dan een betaalde baan. Wij weigeren om andere mensen voor onze kinderen te laten zorgen namelijk. Alleen jammer genoeg betaald dat niets, mijn man ziet dat als investering in onze kinderen en alles wat van hem is is van mij en andersom (ik heb wel nog steeds aandelen etc) Vind het een nare gedachte dat gemijn en gedijn. Er al van uitgaan dat het mis kan gaan is precies het probleem dat mensen niet meer vechten voor hun relatie en met gemak elkaar in de steek laten. Wij hebben samen voor dit leven gekozen, mijn man vind het fijn dat onze kinderen wel een mama altijd thuis hebben (heeft hij altijd gemist doordat zn moeder altijd werkte) daar horen consequenties bij maar mijn inziens zijn onze kinderen deze helemaal waard..
Wij zijn niet getrouwd, we hebben sinds we samenwonen twee gezamenlijke rekeningen( huishouden ed, en auto) verder wel nog allebei onze eigen rekening, we storten maandelijks een bedrag naar de gezamenlijke rekeningen om alle vaste lasten te betalen
Gezamenlijke rekening. Ik vind aparte rekeningen echt zo ontzettend omslachtig en onoverzichtelijk... Alles wat er binnenkomt is van ons samen, dus gewoon op 1 rekening
Ik zou niet trouwen met iemand die zo kinderachtig/onvolwassen is om zoiets gemeens uit te halen. Als wij ooit uit elkaar zouden gaan, zal dat heus niet allemaal in pais en vree verlopen, maar ik zou mezelf nooit meer recht in de ogen kunnen kijken als ik m'n man dan financieel zou naaien. En dat geldt voor hem dus ook. (En gezien z'n eerste huwelijk en scheiding, heb ik enige garantie dat hij dat idd als een gentlemen regelt ).
Wij heben een gezamenlijke rekening én ieder voor zichzelf een aparte rekening. Onze loon word op onze eigen rekening gestort, en we maken beide een bepaald bedrag over de gezamenlijke rekening voor de vaste lasten die we samen hebben, zoals de hypotheek/belasting/water/etc,etc.
Ik vind het persoonlijk nogal naïef om te denken mijn man/vrouw zou zoiets noooit doen als we ooit uit elkaar gaan. Mensen doen rare dingen tijdens ruzie/scheidingen. Je weet namelijk niet in welke situatie je terecht komt op zo'n moment. Tuurlijk ga je er niet vanuit om uit elkaar te gaan maar ik denk wel dat het verstandig is om erover na te denken wat als... Net als wat als... je partner komt te overlijden. Ook daar ga je op korte termijn niet vanuit maar is wel verstandig om over na te denken. Bovenstaande trouwens ongeacht of je gezamelijke of aparte rekeningen hebt
Wij hebben 1 gezamelijke rekening. En wat betreft het naaien van elkaar; Geen seconde in mijn leven die daar over nadenkt. Kom op zeg...
Wij hebben een gezamenlijke rekening voor de gezamenlijke lasten. Daarnaast hebben we ieder een spaarrekening waar ons zakgeld op gestort wordt. Daar betalen we onze kleding, en andere persoonlijke dingen van. Zo hebben we nooit ruzie over uitgaven.