Hallo allemaal, Ik zal me even voorstellen. Helinda, 37 jaar. Getrouwd en mijn man is ook 37. We proberen al een paar jaar op de natuurlijke manier een kindje te krijgen, maar dit is helaas niet gelukt. We hebben een paar onderzoeken gehad en het blijkt dat mijn man te weinig zaad heeft en dat de kwaliteit ook niet het beste is. Eerst wilden ze dit oplossen met hormonen voor mijn man, maar vanwege onze leeftijd mogen we toch direct door voor ivf of icsi. Over drie weken hebben we een afspraak staan om met de behandeling te gaan beginnen. Aan de ene kant vind ik het fijn dat er wat aan gedaan wordt, aan de andere kant zie ik er ook wel tegenop wat er allemaal bij komt kijken. Graag lees en schrijf ik met jullie mee over onze ervaringen.
Hoi Helinda, welkom. Enerzijds natuurlijk een tegenvaller als blijkt dat je aan de ICSI moet. Anderzijds heel fijn dat de mogelijkheid er is. Waar zie je het meest tegen op? Spannend dat jullie bijna gaan beginnen. Ik hoop dat dit traject jullie brengt waar jullie op hopen
Hoi Jordan, Ik zie denk ik t meest op tegen het spuiten zelf en de punctie. Dit komt ook omdat ik er nog helemaal geen ervaring mee heb. Ik zal met het gesprek vragen hoe het zit met verdoving voor de punctie. En hopelijk is er een goede prikinstructie.
Hey helinda, Ik ben zaterdag gestart met mijn icsi/pgd behandeling en had ook schrik/zenuwen voo voor het prikken. Maar dat is echt nergens voor nodig. ik prik zelf en het gaat echt super goed. Succes!!
Het spuiten vind ik ook meevallen. En dat is echt heel wat voor mij want toen ik begon was ik echt panisch voor injecties en naalden, laat staan dat ik het zelf zou moeten doen. Maar toen we te horen kregen dat alleen ICSI een optie zou bieden voor ons besefte ik me ook dat ik weinig keuze had (mijn man heeft ook injectie angst). De eerste keer was uiteraard geen feest, de tweede keer ook niet, uiteindelijk heb ik EMDR gekregen (moet je maar even Googlen). Was enorm sceptisch maar vreemd genoeg spuit ik nu echt hartstikke makkelijk. De punctie is heel verschillend hoe iemand het ervaart. Doe jezelf een plezier en ga het vooral niet zoeken op Google want dan lees je echt de grootste drama verhalen. Ik kreeg in mijn vorige ziekenhuis een infuus met morfine en inwendige verdoving. In dit ziekenhuis doen ze het d.m.v. inwendige verdovingen, Oxazepam en Metadon (dat laatste klinkt apart maar schijnt goed te werken). Om jezelf gerust te stellen zou ik het zeker vragen.
Bedankt voor de reacties. Het stelt me wel wat gerust. Verder nog wat meegelezen met de rest en maar niet te veel gegoogled . @ Isa1: PGD is toch dat ze de genen onderzoeken? Waar kunnen ze dat doen? Mijn man heeft nl dezelfde ziekte en daardoor epilepsie. Met medicijnen gaat dit goed, maar het heeft lang geduurd voordat ze bij hem erachter waren. We hebben dit wel al genoemd in het intake-gesprek. Ik moet straks eerst weer aan de pil, om de boel wat rustig te krijgen en het schijnt dat je daarna net even wat vruchtbaarder bent. Met mijn werk is het verder gelukkig goed te combineren.
Hoi Helinda, hier hebben wij gisteren gehoord dat ICSI de enige mogelijkheid is. Mijn man heeft ook weinig zaad en kwaliteit is ook slecht. Wij hebben volgende week een informatieavond en dan 2 maart weer een afspraak bij de gyn. Ik moet straks ook aan de pil en daarna decapeptyl om mijn cyclus stil te leggen. Zie zelf ook erg op tegen de punctie en ook wel tegen het spuiten, hoewel ik denkt dat dat laatste wel snel went. Fijn dat jij ongeveer gelijk gaat starten! Jordan, wat een heftig traject heb jij al achter de rug! Nu dus in de wachtweken begrijp ik? Ik hoop op een positief resultaat voor je.
MCI, spannend, ook ICSI. Het is altijd dubbel. Super dat de mogelijkheid er is maar ook wel jammer dat het zo moet. Ik heb inderdaad net een cryo teruggeplaatst gekregen. Volgende week dinsdag krijg ik een bloedtest. Ben benieuwd
Hey, Pgd, is idd pre genetische diagnose. Ik heb een erfelijke aandoening. Wij gaan naar uz Brussel in jette. Ben wel van België.
Jordan, het is inderdaad dubbel. Ik ben blij dat er iets gaat gebeuren en we tenminste een 'echte' kans gaan krijgen. Aan de andere kant heb je het natuurlijk niet zo in je hoofd wanneer je besluit om voor een kindje te gaan. Voor jou dus ook spannend op dit moment, nog een weekje wachten. Begrijp ik goed dat jij vooral moeite hebt met zwanger blijven, gezien je mk's?
MCI nee dat gevoel is wel herkenbaar. Nou heb ik, heel vreemd genoeg, altijd gedacht dat ik niet zonder slag of stoot mama zal worden (wel altijd gedacht dát ik mama zou worden, dus hopelijk komt dat stukje ook nog uit) maar voor mijn man was het zeker shocking toen we echt in de wachtkamer zaten voor spuitinstructies e.d. zei hij ook dat hij nooit had gedacht dat dit 'ons zou overkomen'. En inderdaad, je droomt over een spontane, leuke, zorgeloze zwangerschap... Heb er toevallig laatst een blog over geschreven Maar wat nog niet is, kan echt nog wel komen. Heb in mijn tijd op dit forum zo enorm veel meiden zwanger zien worden én blijven!!! Hier inderdaad enorm vruchtbaar maar mijn lichaam stoot het vruchtje steeds af. Daarom spuit ik nu fraxiparine en gebruik ik extra hormonen in de hoop dat dit mijn overactieve afweersysteem een beetje kan temperen. Ze vermoeden dat mijn SLE (Lupus, auto immuunziekte, mijn lichaam valt lichaamseigen cellen aan) de oorzaak is. We wachten het weer af. Het blijft keer op keer weer een nieuwe uitdaging!
Welkom en heel veel suc6 Google vooral niet over hoe een punctie gaat Dit werd mij toen afgeraden Door het ziekenhuis En niet alle verhalen zijn natuurlijk het zelfde omdat iedereen anders is. .. Ik heb het 2 x al ervaren 1x voelde helemaal niets ook geen verdovingen gehad en 2e x met verdovingen had ik meer pijn maar was omdat ik een eigenwijze folikel had...daarom zeg ik bij iedereen is het echt anders te ervaren en zou het gewoon over je heen laten komen Ze vertellen die dat precies wat er gast gebeuren stap voor stap Meer kan ik je er niet over zeggen Oja een kruik in huis hebben is heerlijk vooral voor na de punctie Ma goed voor het zover is eerst nog het prikken Veel succes met alles
Fijn om de racties te lezen. MCI: fijn om te weten dat er nog iemand op ongeveer hetzelfde moment gaat beginnen. Dan kunnen we elkaar wat bemoedigen. Chantie07: gefeliciteerd met je zwangerschap. Hopelijk gaat alles verder goed. Het is inderdaad wel gek. Als kind wilde ik moeder worden van een echt groot gezin. Ik kom zelf ook uit een wat groter gezin. Bij mijn vorige relatie had ik een beeld voor ogen van ca 2 of 3 kinderen, maar zover is dat nooit gekomen. En nu mag ik zielsgelukkig zijn als we 1 kind krijgen. Mijn man wilde vroeger geen kinderen en nu wil hij er 1. Voor hem is het dan goed, maar ik vraag me wel af hoe t is voor een kind om alleen op te groeien. En ik vraag me nog steeds af wat ik moet antwoorden als ze vragen of ik 1 of 2 terugplaatsingen per keer wil. (Ik ben dan 38, dus 2 wordt vergoed). Ik heb verder zelf ook wel moeie met van alles om me heen wat met baby's te maken heeft. Hadden of hebben jullie dat ook? Ik koop ook helemaal niks vooruit. Dat zal vast wel omslaan mocht ik wel zwanger worden . Have a nice day!
Fijn om de racties te lezen. MCI: fijn om te weten dat er nog iemand op ongeveer hetzelfde moment gaat beginnen. Dan kunnen we elkaar wat bemoedigen. Chanti07: gefeliciteerd met je zwangerschap. Hopelijk gaat alles verder goed. Het is inderdaad wel gek. Als kind wilde ik moeder worden van een echt groot gezin. Ik kom zelf ook uit een wat groter gezin. Bij mijn vorige relatie had ik een beeld voor ogen van ca 2 of 3 kinderen, maar zover is dat nooit gekomen. En nu mag ik zielsgelukkig zijn als we 1 kind krijgen. Mijn man wilde vroeger geen kinderen en nu wil hij er 1. Voor hem is het dan goed, maar ik vraag me wel af hoe t is voor een kind om alleen op te groeien. En ik vraag me nog steeds af wat ik moet antwoorden als ze vragen of ik 1 of 2 terugplaatsingen per keer wil. (Ik ben dan 38, dus 2 wordt vergoed). Ik heb verder zelf ook wel moeie met van alles om me heen wat met baby's te maken heeft. Hadden of hebben jullie dat ook? Ik koop ook helemaal niks vooruit. Dat zal vast wel omslaan mocht ik wel zwanger worden . Have a nice day!
Jordan, wat toevallig dat je dat zegt. Toen het bij ons even duurde heb ik altijd gedacht dat ICSI onze behandeling zou worden en dat blijkt dus ook zo te zijn. Hopelijk inderdaad met resultaat. Mijn man had meer op IUI gerekend, dus die was ook nogal in shock. Ik heb je blog gelezen, heel indrukwekkend en herkenbaar. Echt kippenvel! Heel heftig alle mk's die je gehad hebt. Ik kan zelf geen vergelijking maken, maar het lijkt mij persoonlijk nog moeilijker dan wanneer je niet zwanger wordt. Nu heb je iedere keer de voorzichtige blijdschap dat het gelukt is, maar dat het daarna dus niet goed gaat. Het klinkt wel logisch wat je zegt over die SLE. Ik hoop enorm op een goede zwangerschap voor je! Chantie, bedankt voor je succeswensen en je tips! Ik ga in ieder geval een kruik aanschaffen Helinda, inderdaad heel fijn dat we in hetzelfde schuitje zitten. Kunnen we mooi onze ervaringen delen, juist omdat we allebei net beginnen. En van de ervaren dames krijgen we dan hopelijk nog genoeg tips Ik zou denk ik zelf, juist omdat het vergoed wordt op jouw leeftijd voor 2 terugplaatsingen kiezen (een beetje afhankelijk van je hoeveelheid eitjes). Je zou ook kunnen kiezen de eerste keer 1 en dan bij eventuele cryo's twee? Moeilijk hoor. Dat moeite hebben met baby's en zwangerschappen is heel herkenbaar hoor. Hier twee goede vriendinnen net zwanger en ik vind het zo lastig. Ik gun het ze enorm, maar het doet wel pijn. Waarom zij wel en wij niet. De opmerking 'nu jij nog' is ook al voorbij gekomen en dat stak echt enorm. Ze weten (nog) niet van ons traject, dat ga ik wel vertellen binnenkort. Hopelijk helpt me dat ook een beetje. Ik koop ook niets, dat brengt vast ongeluk denk ik dan, stom he
Hallo dames, Elke keer weer blijf ik me verbazen en soms valt mijn mond open van wowww wat heftig de verhalen allemaal en het is heel mooi om te zien als jullie naar zo'n lange pogingen en traject zwanger raken.. Respect hoor!! Jullie zijn echte doorzetters en vechters... Mijn situatie is iets heel anders als dat van jullie. Ik heb een zoontje van 5 jaar (van mijn vorige relatie) en mijn man en ik willen graag samen nog een kindje.. Mijn man heeft Glivec pillen want hij heeft een GIST tumor gehad en om te voorkomen dat de tumor terug komt moet hij minimaal 5 jaar de pillen innemen (nu nog 4 jaar). Sorry weet niet zo goed wat ik moet zeggen en hoe ik dit allemaal moet schrijven, maar kort gezegd.. We hebben 24 februari prikinstructie en dan krijgen we ook de planning te horen vindt het erg spannend allemaal... Pff ben zo benieuwd.. .. Weet iemand toevallig als je ongi bent geworden en je start met de pil en je gaat dan het traject in welke spuit je als eerste moet prikken. En wat houdt het kort en lange traject in? Hoeveel dagen/tijd is dat..? Hopelijk kan en mag ik met jullie mee praten .. groetjes Jodeja
Hoi Jodeja, hele andere situatie voor jullie, maar daarom niet minder vervelend! Heftig ook die tumor bij je man! ik heb even opgezocht wat het is, maar het is heel zeldzaam begrijp ik. Is de tumor verder wel helemaal weg? Hier zijn we ook relatief snel bij ICSI beland hoor, ook niet zo'n zwaar traject als bijvoorbeeld Jordan. Spannend dat je binnenkort prikinstructie krijgt! Ik ook waarschijnlijk Als je start met de pil is het volgens mij altijd het lange traject. Je neemt dan 21 dagen pil, vanaf dag 17/18 start je met decapeptyl om je eigen cyclus helemaal stil te leggen. Na 2 weken begin je dan met stimuleren, bijvoorbeeld met gonal-f, en dan de punctie. Hoe lang dat duurt is een beetje afhankelijk van hoe de stimulatie gaat, maar zeg ongeveer 2 weken. Het totale traject duurt 1.5/2 maanden voor een poging. Volgens mij is dat het zo'n beetje, dames met meer ervaring correct me if I'm wrong Gezien je woonplaats, loop je in het ziekenhuis in M?
Hoi MCI, Het is inderdaad best heftig allemaal.. Gelukkig is de tumor verwijderd maar vanwege de agressieve vorm en dat mijn man wat stevig en groot is moet hij 2 Glivec (2x 400gr) pillen per dag innemen.. dus elke keer is het weer spannend als we de uitslag krijgen van de scan.. Oh ok dat wist ik niet eens.. dat het dan het lange traject is . Ze zeiden dat alles bij elkaar ongeveer 4 tot 6 weken zou duren is dit dan het korte traject? Dus je hebt nog geen prikinstructie morgen? Een voorlichtingsavond hebben wij niet gehad. Alleen een intake, bloed prikken, aanmelden en nu uitnodiging voor prikinstructie. Kreeg wel de melding dat ik de pil in moest nemen en doorgeven aan het zkh. Heb wel een inwendige echo gehad.. De dokter hoorde ik tellen 1, 2, 3, 4... en ik zei bent u aan het tellen. Ja zei ze je hebt 6 eiblaasjes links en rechts had ze niet gezegd, maar het was goed .. En het was eigenlijk ook niet het juiste moment omdat ik aan het einde van mijn periode zat.. moet die dag ongi worden.. dus het was eigenlijk niet eerlijk.. Begreep het niet helemaal maar ik dacht ze zegt het is goed dus dan zal het ook wel zo zijn.. In welk zkh lopen jullie? Wij zijn bij het Radboud in Nijmegen aangezien mijn man daar ook behandelt wordt. We hebben echt geluk gehad dat de oncoloog ons attendeerde dat als we nog een kinderwens hebben dat we zaadjes moesten in vriezen.. Mijn man heeft nl. in januari 2015 nog zaad in moeten leveren en door de Glivec is die zo agressief dat er totaal 0,000 zaad in zat . Dus ben de oncoloog zeer dankbaar.. . Dit hebben we in sept. 2013 gedaan. Aangezien ik zelf pap 3b heb gehad en eerst helemaal weer pap 1 moest hebben zijn we in jan. 2015 gestart met intakegesprek en volgen we nu het traject.. Succes morgen en hoor graag van je hoe het gegaan is . Groetjes Jodeja