Haai meiden.. Ik ben benieuwd wie er in dezelfde situatie zit als mij. ik ben nu bijna 35 weken zwanger. en die kleine lag tót vorige week iedere week (bij gyn vanwege tussenschotje in bm) in stuit. Tot precies 34 weken, sindsdien ligt ze keurig netjes stevig met dr koppie naar beneden. Nu heb ik dus de keuze !!! ik mag natuurlijk maar ook voor een keizersnede... mijn eerste dochter is ook met een keizersnede gehaald een geplande met 39.2. Ik vind het de moeilijkste beslissing die ik ooit heb moetem maken als ik eerlijk ben! ga ik voor safe waarvan ik alles al zo goed als weet hoe t zal lopen en waar alles al gepland bij is. of kies ik voor het onwetende van natuurlijk.. waar ik alleen maar alle horror senario's van door mijn hoofd heb gaan omdatk bang ben... zoals inscheuren pijn, falen, spoedks waardoor ik alsnog niks mee maak van de bv.. Het ons laatste kindje dus ik wil er zoveel mogelijk van genieten als mogelijk.. waar doeje dan goed aan Ik ben een vrouw dus uiteraard wil je ook mee maken hoe natuurlijk bevallen is... Word je btw ingeleid als de eerste een keizersnede is geweest? Ik ben benieuwd naar jullie ideeën hierover... Liefs von
Ik heb er geen ervaring mee (3x natuurlijk bevallen, maar bij de eerste wel 'doorgeleid'/bijgestimuleerd, vergelijkbaar met inleiden), maar weet wel van verhalen om me heen dat het herstel van een keizersnede in veruit de meeste gevallen veel zwaarder is dan het herstel van een natuurlijke bevalling. Naar mijn weten hoef je niet ingeleid te worden, waarom zou je? Tenzij je over de 42 weken gaat (of wat dan ook het protocol is bij je verloskundige). Heel eerlijk? Ik denk dat iedereen wel angst voor de bevalling heeft, maar dat je er minder van te vrezen hebt dan van een keizersnede. Dat blijft een operatie, een invasie die niet door je lijf zelf geregeld is, waar een bevalling een partij natuurgeweld is waar je lichaam zelf het werk doet en ook zelf het herstelmechanisme voor heeft. Ik zou vooral overleggen met je verloskundige!
hihi alsof ik mijn verhaal lees... hier bij eerste geplande keizersnede door stuitligging, nu 9 weken zwanger en ik zou zo weer tekenen voor een keizersnede. Ik heb weinig tot geen last gehad van mijn herstel, heb meiden gehoord die langer herstel hadden van hun natuurlijke bevalling. Ik heb maar een halve baarmoeder (dus geen tussenschot, maar echt kwijt (dus ook maar 1 eileider)) en ik zie dat dus door minder ruimte ook helemaal mis gaan (meer druk op het litteken en dergelijke) Ik heb dit al bij de verloskundige aangegeven en zij gaven aan dat ze hoe dan ook iedereen die overgedragen moeten met 12 weken bespreken met de gynacologen. Ik zou het dus ook bespreekbaar maken met je verloskundige, zij kan je meer vertellen of verder verwijzen naar de juiste plekken om de informatie te halen.
Bedankt voor je reactie.. Ja, ik snap wat je bedoeld.. dat zegt mijn gevoel ook maar 2 uur later slaat mijn gevoel weer helemaal om.. Ik heb bij mijn eerste keizersnede een goed herstel gehad en relatief weinig pijn. het enigste wat ik lastig vind is dat je 6 weken niet mag auto rijden.. mijn gynaecoloog stuurt alleen maar naar natuurlijk.. die willen het eigenlijk niet tenzij je er dus op staat... daar hebk dus voor mijn gevoel niet echt iets aan.. Ik snap inderdaad dat iedere vrouw er wel wat bang voor is maar dan hebje wss geen keus haha.. ik weet waar ik voor kies bij een keizersnede en niet bij natuurlijk en dan hoor ik allemaal horrodingen en denk ik waarom zou ik in godsnaam voor natuurlijk gaan haha.. Terwijl het ook super goed kan gaan, alleen wil ik niet de horror senario's uitsluiten op 1 of andere manier Ik zit hiermee eeeecht in de knoop.. ze zouden eigenlijk moeten zeggen, als je natuurlijk kan hebje geen keus voor een keizersnede. . Oja en inleiden had ik een keer gehoord vanwege het litteken.. en je dan met 42 weken meer risico hebt op schering ofzo? Liefs
mooi gezegd evenstar .. ik sluit me hier bij aan.. Plus ik wil erbij zeggen, ik ga ook voor een 3e keer bevallen.. En ik vind het nog steeds een enge bedoeling.. het is niemands hobby.. maar je lichaam zorgt dat je in een staat komt, waarbij je lichaam het geheel overneemt.. het is (zoals ik het heb ervaren) toch een soort waas waar je in terecht komt.. waardoor je daarna de pijn niet eens kunt herinneren.. en denkt.. "ach het viel eigenlijk best wel mee".. maar geloof me, dat ik nu ook niet zo kan denken Ook ik zie er heeeeel erg tegenop..
Ik lees even mee. Het duurt voor mij nog een hele tijd maar ik zie er nu ook al tegenop. Heb bij de eerste een geplande keizersnede gehad met 37+4 ivm met stuitligging en een beginnende zwangerschapsvergiftiging. Dit is een prachtige ervaring geweest en ik zou er zo weer voor tekenen. Het enige wat me tegen houdt is dat ik nu al een dreumes thuis heb rondlopen en ik het liefst zou snel mogelijk weer thuis ben na de bevalling en met een keizersnede lig je sowieso 3 dagen in het ziekenhuis. Daarom ga ik nu waarschijnlijk wel voor een natuurlijke bevalling maar ik vind het wel een moeilijke beslissing.
Jullie verhalen doen me dan indd wel weer neigen naar natuurlijk. . ik heb alleen teveel mensen om me heen gehad die zeggen ja t was helemaal niet zo mooi als iedereen altijd beweerd en die pijn? Die pijn is verschrikkelijk. . Week op n zwemband gezeten bij 2 mensen, en iemand die alsnog en spoedkeixersnede had en volledig onder narcose moest en dus niks mee kreeg.. Ook een vriendin die met de vacuüm pomp werd geholpen en dr bij wijzevan nog steeds last van heeft.. Dat maakt je allemaal nog huiveriger e n is de keus van het "veiligere gevoel" van een keizersnede een makkelijker keus op 1 ofandere manier.. maar toch blijft me hoofd erop terug komen.. waarom....... Tis slopend kan ik vertellen.. bedankt voor jullie lieve reacties
oh dat klinkt bekend haha.. ja alleen je mag tegenwoordig al met dag 3 naar huis.. was altijd met 4.. en wat ik een groot pluspunt vind is dat je tegenwoordig je kindje gelijk bij je krijgt tijdens operatie. . T is echt de moeilijkstebeslissing ooit.. echt waar
Ik heb geen ervaring met keizersnede. Wel met een zeer moeilijke bevalling. Als ik mocht kiezen zou ik zeker weer voor natuurlijk gaan ook al heb ik mijn bevalling als heftig ervaren. Het is een prachtig natuurlijk proces die ik niet had willen missen. Voor mij zou het echt een nachtmerrie wezen als dit kindje met een keizersnede gehaald zal worden. Inknippen voel je niks van (als het nodig is) misschien is dat beetje een geruststelling voor je
Ik kan me nou niet voorstellen datje niks van inknippen voelt eigenlijk haha.... haha dat is t lastige ik kan kiezen om het dus een keer mee te maken.. maar ik weet hoe een keizersnede is en natuurlijk niet.. daardoor blijf ik steeds twijfelen
De eerste was hier natuurlijk en de 2e een keizersnede. Nu mag ik kiezen maar wordt een natuurlijke bevalling. Je bent sneller op de been, sneller thuis, sneller tillen en actief worden en ik vond de eerste bevalling zo'n enorm gevoel van trots geven dat ik mijn baby zelf op de wereld had gezet dat ik dat nu weer wil ervaren. Ik vond bevallen echt een geweldige ervaring al denk je op het moment zelf er even anders over haha. Inleiden mag niet. Dan heb je kans op heftige weeën storm en scheuren van het litteken schijnt.
Hier ook bij de eerste een keizersnede gehad ivm stuitligging en als ik straks de kans krijg om natuurlijk te bevallen dan grijp ik die zeker aan!! Hier is de keizersnede niet goed verlopen en heb ik er PTSS aan over gehouden. Herstel duurde erg lang.... Dus nee, ik zou zeker niet voor een keizersnede gaan als ik het voor het kiezen heb!
Tegen mij werd door de gynaecoloog gezegd dat inleiden wel mag. De kans op het scheuren van het litteken is iets groter dan bij niet inleiden maar nog steeds klein.
Ik sluit me helemaal aan bij Evenstar. Ik heb zelf geen ervaring met een keizersnede, maar als ik ooit zou mogen/moeten kiezen tussen een natuurlijke bevalling of een keizersnede zou ik nooit voor een keizersnede kiezen. Horrorverhalen blijf je altijd wel hebben, maar het hoeft echt niet altijd zo horror te zijn. Ik kijk erg goed terug op mijn (natuurlijke) bevallingen. Niks geen horror..
ik zou meteen voor een geplande keizersnede gaan. Mij is het namelijk echt 100% meegevallen en als ik weer zwanger zou worden zou ik, als ik de mogelijkheid heb, er zo weer voor kiezen. Van het idee van een natuurlijke bevalling krijg ik echt de rillingen, het lijkt me echt vreselijk die weeën, het persen, een onderkant die daarna weer moet genezen... En dat is dan nog als het relatief goed gaat. Met een beetje pech lig je daarna nog op de operatietafel om weer opgelapt te worden en mag je daarna nog weken bijkomen van hetbloedverlies. Met een geplande keizersnede kan je in het begin niets, maar je weet tenminste wanneer dat zal zijn en dus alvast plannen en hulptroepen inschakelen. Mag je trouwens sowieso kiezen als de eerste een keizersnede is geweest? Dat zou voor mij al schelen in de keuze om voor een tweede te gaan. Ik dacht dat de gynaecoloog dat heeft gezegd maar ik was toen nog volop met mijn zwangere buik bezig dus ik weet het niet meer heel zeker.
Je denkt er precies t zelfde over als ik dus.. dat is ook fijn om iig 1 x te lezen.. daar ben ik dus ook zo bang voor.. je hebt een keuze als je eerste via een keizersnede is gegaan. al sturen ze je echt aan op natuurlijk indien mogelijk. Je moet wel even kijken naar je verzekering je krijgt wel extra kosten dacht ik door kleine eigen bijdragen als het medisch niet genoodzaakt is. maar ik vind dat geld iig nooit je beslissing moet bepalen. Ik moet ook heel eerlijk bekennen dat ze volgens mij nu alsnog in stuit is gedraaid.. dat zou de keuze een stuk makkelijker maken haha.. iig pas volgende week donderdag weer controle dus kan nog veel gebeuren... Bedankt voor de reacties in ieder geval
Tijdens het eindgesprek heeft de gynaecoloog tegen mij gezegd dat niets een natuurlijke bevalling in de weg zou staan bij een volgende zwangerschap maar als ik daar heel erg tegenop zou zien dan is een keizersnede wel bespreekbaar.
Mijn gynaecoloog gaf aan dat een 2e keizersnede een technisch lastigere operatie is. Maar dat ligt meer bij hen als bij je herstel als ik dat goed begreep.
Ik heb uiteindelijk een spoedkeizersnee gehad bij de eerste en nu dus weer bijna bevallen... Ik ben van mijn keizersnede super snel en goed hersteld en heb maanden geroepen dat ik bij een tweede zou tekenen voor weer een keizersnee. Maar nu het einde weer nadert ben ik daar toch wel op teruggekomen. Ik heb trouwens geen idee of ik uberhaupt een keuze heb, maar tijdens mijn ziekenhuisopname na de keizersnede heeft de gyn wel gezegd dat ik een eventuele volgende keer wel weer natuurlijk mocht bevallen, maar dan wel met een ruggenprik (dat laatste ga ik sowieso nog even vragen hoe dat zit). Ik wil nu dus graag voor een natuurlijke bevalling gaan. Alhoewel ik een moeilijke bevalling als voorbeeld heb, wil ik het toch proberen. Het gevoel dat je kleine eruit komt lijkt mij zo bijzonder en dat moment dat het gelijk op je borst gelegd wordt, enz.. Dat heb ik toen echt gemist. Mocht het niet gaan, kan het altijd nog een keizersnede worden, maar dan heb ik het wel zelf geprobeerd en misschien gaat het nu wel hartstikke goed en snel? Heb je de vorige keer een geplande keizersnede gehad of niet? Dat heeft ook nog wel wat verschil in hoe de baby het daarna doet. Ik was al bezig met bevallen, dus onze dochter was er helemaal klaar voor om te komen, alleen uiteindelijk via een andere weg dus. Maar bij een geplande keizersnede wordt een kindje als het ware eruit geplukt terwijl het er nog niet helemaal klaar voor was. Grotere kans in dat geval dat het wat moeite heeft met opstarten, enz... dat houdt mij ook wel tegen...
Je kunt ook natuurlijk bevallen en kiezen voor een ruggeprik? Ik vond het een uitkomst! Hij bleef aan ook tijdens het persen. Ideaal! Gek want je voelt alles maar het doet gewoon geen pijn. En je kunt gewoon je benen bewegen. Tis niet hetzelfde als dat je krijgt voor een keizersnede dat je helemaal verlamd bent.