Haai, Ik heb even een dingetje waar ik met mijn partner niet helemaal uit kom. Mijn vriend en ik zijn 2,5 jaar samen en ik ben zwanger van ons eerste kindje. Hij heeft al een zoontje van 4 uit zijn vorige relatie. Omdat hij en zijn ex co-ouderschap hebben, is zoon hier de helft van de tijd: de ene week van woensdag tm vrijdag, de andere week van woensdag tm zondag. Ik ben dol op m! Laten we dat even voorop stellen. We hebben een goede band, hij ziet mij ook echt als z'n "bonusmoeder" en de band met ex is helemaal prima. Er zijn geen spanningen op wat voor vlak dan ook. Nu heb ik wel een probleem. Sinds de laatste vakantie zijn bonuszoon en ik een beetje gaan botsen. Hij zet zich erg tegen mij af en hangt heel erg aan z'n vader. Ik weet nog niet zo goed waar het vandaan komt, misschien door het feit dat er een zusje bij komt en hij daar een manier in moet vinden om mee om te gaan. In ieder geval is het nu even niet zo gezellig als hij er is. Hij negeert me vaak compleet en is erg snel verdrietig om dingen. Ik word hier zelf ook heel verdrietig en onzeker van, maar vooral heel gestresst! Ik wil namelijk dat alles goed is tussen ons en dat er een relaxte sfeer is als de baby er is (controlfreak). Nu hebben mijn vriend en ik het gehad over de kraamtijd. Ik ben uitgerekend op 30 juni. Zijn ex wil graag op vakantie met zoon in de eerste week van juli. Dat is natuurlijk niet echt handig, want dat is waarschijnlijk de week dat de baby wordt geboren! Maar omdat het de laatste tijd zo moeizaam gaat allemaal, vind ik het opeens geen ramp meer als hij op vakantie zou zijn.. Ai ik voel me zo schuldig als ik deze zin typ Ik wil graag een rustige, stressloze kraamweek tegemoet gaan en als bonuszoon er vanaf het eerste moment bij is betwijfel ik of dat echt gaat lukken. Ik kan er best mee leven met het idee dat bonuszoon zijn zusje ziet als hij terug is van vakantie. In het ergste geval is dat dus 6 dagen na de geboorte... Mijn vriend denkt hier heel anders over en wil niet dat hij dan op vakantie is maar juist dat hij er zoveel mogelijk is. Hij zou het heel gek vinden als zoon zijn zusje als "een van de laatsten" ziet. Ik snap mijn vriend heel goed, maar ik wil ook echt waken voor mijn rust en op dit moment is die ver te zoeken als bonuszoon er is Heeft iemand een gouden tip? Ik weet het echt even niet meer!
Ik begrijp je partner heel goed. Lijkt me dat het voor zo´n jochie alleen maar moeilijker wordt als hij in de kraamweek niet bij zijn nieuwe zusje kan zijn? Dat zal zijn gedrag vast niet ten goede komen (en begrijpelijk als je het mij vraagt) Eind juni is nog ver he? Misschien gaat het dan alweer wat beter tussen jullie.
Ik begrijp je vriend ook heel goed, ik vind het zelf ook dat je stiefzoontje er echt bij hoort. 1 ding wil ik je verder alvast meegeven (als ook een echte controlfreak). Probeer nu alvast los te laten, want met een baby gaat het gegarandaard anders lopen dan hoe jij het nu in je hoofd hebt.
Ik begrijp je partner ook heel goed. Als dit jou zoon was geweest wat had jij dan gewild? Ik weet wel zeker dat jij ook zou willen dat jou zoon zijn zusje als 1 van de eerste zou zien. Daarnaast ben ik het met Chiggy eens en denk ik dat het alleen maar moeizamer zal gaan als hij zijn zusje later ziet.
Ik vind het niet meer dan normaal dat je (bonus) zoon zijn zusje als eerste ziet (of in ieder geval 1 van de eersten).
Misschien dat de kraamweek niet zo relaxed verloopt als je zou willen met je bonuszoontje erbij. Maar probeer dat dan te zien als een 'investering' in de toekomst. Ik denk namelijk dat het voor hem heel erg belangrijk is om op dat moment t ervaren dat hij deel is van jullie gezin. Als je hem er dan buiten houdt, geef je een signaal af dat papa een nieuw gezinnetje heeft waar hij toch niet echt bij hoort. Daden zeggen meer dan woorden. Dat krijg je niet makkelijk meer recht gebreid, vrees ik. Vooral omdat dit ideeën/gevoelens zijn die bij kinderen vaak vrij onbewust in hun zit.
Betrek je je bonuszoon bij de komst van zijn zusje? Heeft hij haar al een keer op een echo gezien, of samen kleertjes gekocht? Vaak hebben kinderen het gevoel dat een nieuw (half)broertje of zusje zijn/haar plek in gaat nemen en dat zij niet meer alle aandacht krijgen. Nu is dat natuurlijk ook een beetje zo, hij zal zijn aandacht moeten delen met zijn zusje, maar dat betekent niet dat hij minder belangrijk is geworden. Ik denk dat het heel belangrijk is dat zowel vader als jij dit benadrukken en met hem het hier over hebben. Verder lekker samen klussen in de babykamer en misschien een leuk speelgoedje voor de baby uitkiezen, zo ziet hij dat een zusje hebben ook veel leuke kanten kent. Wat betreft de vakantie, dat is echt aan jullie. Misschien is het ook een idee om dit te overleggen met de moeder van je bonuszoon, hoe zij hier over denkt. Uiteindelijk moeten jullie natuurlijk samen de beslissing maken, maar ik denk dat hoe langer het duurt voordat hij zijn zusje ziet, hoe 'lastiger' het voor hem is. Al zou ik er wel voorzichtig in zijn, vooral de eerste week, er is dan toch wel veel hectiek en weinig aandacht voor hem, hierdoor kunnen zijn gedachtes wel bevestigd worden ('zie je wel, ik ben niet meer belangrijk'). Misschien kan moeder met hem langskomen om zijn zusje te bezoeken? En dan halverwege de week of de week erop gewoon weer het ritme oppakken.
We betrekken hem er zeker bij. Lezen samen boekjes over de komst van een broertje/zusje, praten er veel over en we hebben binnenkort een pretecho waar hij mee naartoe gaat. Ook willen we nog samen naar de winkel met hem en hem iets laten uitzoeken voor de baby. Ik heb op dit moment het idee dat hij er misschien een beetje z'n buik vol van heeft. Hij kan geen ruimte inlopen of het gaat over de komst van z'n zusje. Daarom heb ik besloten om het onderwerp ook even te laten rusten en het erover hebben op momenten dat hij het zelf aangeeft. Soms vraagt hij er ineens iets over maar er kunnen ook dagen voorbij gaan dat dat niet zo is. Ik zou het echt vreselijk vinden als hij het gevoel krijgt dat hij er niet bij hoort. Hij is en blijft onderdeel van ons gezin. Ik heb het er met moeder even over gehad en zij is van mening dat de kwaliteit van de band met elkaar niet na een vakantie wordt aangetast. Ik weet ook dat zij er veel aan doet om hem voor te bereiden op de komst van z'n zusje. Ze praat er veel over met hem. Het is inderdaad geen slecht idee om hem langs te laten komen met moeder en dan na een paar dagen of week het ritme meer op te pakken. Zo ziet hij toch z'n zusje en kan hij langzaam wennen aan de nieuwe situatie. Dan heb ik wel de vakantie van moeder door d'r neus geboord
Ik denk dat je het in zo'n heftige periode voor je stiefzoon alleen maar zo goed mogelijk kunt proberen te doen en volgens mij doen jullie dat ook. Waar wil zijn moeder met je stiefzoon naar toe? Je kunt moeilijk van zijn moeder vragen dat ze een maand niet met hem op vakantie gaat (van week 37 tot week 42). Vraag anders of ze als de baby geboren wordt tijdens hun vakantie even terug komt om zijn zusje te bewonderen. Dat vraagt wel dat ze binnen een bepaalde reisafstand blijft, maar anders moet ze maar een andere keer met je stiefzoon op vakantie.
het plan is Italië met het vliegtuig, dus niet echt naast de deur. Daarbij komt dat als dat op het laatste moment moet worden om geboekt een een duur grapje zal zijn. Het is dus echt of wel of niet weg gaan. Maar ik vind het inderdaad wel lastig om haar te verbieden om een maand niet weg te gaan met zoon! Weet verder ook niet hoe zij in d'r vrije dagen verder zit eigenlijk.
Ga gewoon met zijn drieën om tafel zitten en bespreek met elkaar wat de mogelijkheden en onmogelijkheden zijn en probeer daar een beslissing van te maken die voor all 4 acceptabel is
Wat jammer dat je zo over de moeder van je stiefzoon denkt. Dit zal jouw band met het manneke niet beter maken vrees ik.
Ze zegt toch helemaal niks negatiefs over de moeder? In het eerste berichtje kun je zelfs lezen dat ze zegt dat het contact prima is.
Lastige situatie... Misschien wordt de baby wel 3 weken eerder geboren of 2 weken te laat en zou de vakantie dus helemaal geen probleem zijn. Het zou een stuk makkelijker zijn als ze een vakantie wat dichter in de buurt zouden boeken zodat ze eventueel terug kunnen komen zodat grote broer zijn zusje kan ontmoeten. Ik zou nog eens met z'n drieën om tafel gaan zitten. Ik zag iemand anders trouwens ook al de tip geven om je ideeën over de kraamweek misschien wat bij te stellen want inderdaad met een baby loopt altijd alles anders dan gepland.
Hier sluit ik me bij aan. Ik weet niet of je oartner thuis is in de kraamperiode, of dat hij ook vrij is in die week. dat zou ik nl wel als voorwaarde stellen, zodat hij de zorg/ begeleiding voor zijn zoon voor zijn rekening kan nemen.
Ehh nee Nicky, daar bedoel ik inderdaad niks negatiefs mee. Wat jammer dat je niet begrijpend kan lezen Inderdaad een goed idee om dit met z'n drieën te overleggen. Mijn vriend is inderdaad tijdens de eerste week na de geboorte thuis, dat verlicht het voor mij ook wel een hoop. Het is inderdaad dat ik een bepaalde voorstelling heb van mijn kraamtijd. En dat terwijl ik geen idee heb wat me te wachten staat! Ik vind het gewoon zo super spannend allemaal en als ik hier dan wel eens verhalen lees over een vreselijke kraamtijd baart we dat wel zorgen. Misschien ben ik met de tweede wel heel makkelijk
Ik zal er indaad wel voor zorgen dat je bonuszoon in iedergeval heel snel (als eerste) zijn zusje ziet. Misschien een paar daagjes blijft en dan weggaat. Ik denk inderdaad als je het niet doet , dat hij het gevoel gaat krijgen niet meer in jullie gezinnetje past. En ik denk dat het gedrag wat hij nu heeft ook een stukje verwerking acceptatie is. Het is ook niet niks ! Praat er met zijn drieën over. Als jullie een goede band hebben met elkaar moet dat wel goed komen en snapt zijn moeder dat ook wel. En waarschijnlijk loopt het met je bonuszoon ook wel beter , hij zal super trots op zijn zusje zijn als ze er eenmaal is. Al moet je er wel voor zorgen dat hij soms een beetje qualtiy time heeft met papa en jou. Doen wij hier ook bij dochter. Ga ik even lekker samen met haar boodschappen doen of winkelen zonder broertje. Of ze gaat paar uurtjes met papa zwemmen. Kleine dingetjes. Dochter is hier al 9 heeft al een zusje bij mama maar merkte aan haar hoe leuk ze het ook vond dat het ook een beetje moeilijk was. Nu was ze echt alle aandacht kwijt en niet alleen bij ons maar ook in de familie. Dochter is namelijk de jongste en nu onze zoon. mijn man is 10 en 12 jaar jonger als zijn zussen dus die hebben ook oudere kinderen. Probeer niet zo te stressen het gaat vanzelf lopen. Succes en geniet er nog even van
Ik ben niet in de grote vakantie uitgerekend én mijn stiefkinderen zijn een stuk ouder. Maar als ik het me probeer voor te stellen, dan denk ik dat mijn man het echt niet zou waarderen als ze dan in het buitenland zouden zitten die periode.
Hier zijn mijn man en ik inmiddels meer dan 6 jaar bij elkaar... Stiefzoon was net 2 toen wij iets kregen... Hij was 4,5 toen zijn oudste zusje geboren werd... Mijn ouders zijn eerst langsgekomen omdat het toevallig zo uitkwam, maar direct daarna stiefzoon. De eerste nacht is hij nog bij opa en oma geweest om daar te logeren... Ik had een hele zware bevalling... Maar vanaf de tweede dag is hij er de hele week geweest... Contact met ex is op en af goed, verschilt heel erg. Rond de 4 jaar opstandig worden herken ik wel was hier ook heel erg... Nu ben ik de enige waar hij alles aan verteld omdat ik soort van onbevooroordeeld ben... Hij hoeft niet te kiezen zeg maar bij mij tussen mama of papa dus verteld hij mij alles waar hij mee zit... We hebben de afspraak dat als ik vind dat papa of mama iets moet weten hij dit op een briefje schrijft en dit aan ze geeft en er dan met ze over praat... Als hij ergens mee zit bij mij zegt hij het gewoon. We hebben nu ook de vrijdagavonden dat hij hier is met zijn tweetjes, de kleintjes liggen in bed en papa gaat sporten, dus meestal kijken we dan een film met popcorn en warme chocomelk dat is ook iets dat goed werkt! Dus op je vraag over de opstandigheid, dat komt weer goed! Hij maakt nu waarschijnlijk de transitie van mama's kindje naar papa's kindje... Was bij ons zo en dan kan het onduidelijk zijn waar jij in dat plaatje past. Geef hem de ruimte om dat te ontdekken... Heel vaak hoor je dat papa ook alleen tijd nodig heeft met het kind dat van zijn ex is (weet het even niet beter te verwoorden) ben ik het helemaal mee eens, maar ik heb gemerkt dat het ook goed is dat ik als bonusmoeder tijd alleen heb met hem dat doet hem heel goed! Hij weet (net als jou stiefzoontje) niet beter dan dat de situatie is zoals nu... Nu de kraamweek... Hij was tijdens mijn zwangerschap dus ook erg aan papa aan het hangen en opstandig, woonde op dat moment wel fulltime bij ons, maar zodra hij zijn zusje voor het eerst had gezien was hij verkocht! Hij vond het heerlijk om de hele week bij haar en ons te zijn, voor hem is er ook een nieuwe dynamiek hij is niet meer alleen papa's kind... Trakteren op school etc vond hij ook geweldig... Bij de tweede hetzelfde toen is hij er ook de hele week geweest... Toen hij 6 à 7 jaar was merkten wij dat hij het lastig vond om in 2 huizen te wonen, dus hebben wij in overleg besloten dat hij ipv week op week af alleen om het weekend bij ons zou komen... Heel moeilijk besluit voor ons omdat wij hem erg missen... Maar sindsdien is het gezelliger en gaat het beter op school... Sinds die tijd trekt hij trouwens meer naar ons toe en wil hij graag meer bij ons zijn... Maar wij hebben nu met zijn alleen besloten het zo te laten in ieder geval tot hij de basisschool heeft afgemaakt... Nu zijn wij afgelopen zomer verhuisd op een uur en kwartier rijden afstand. De weekenden komt hij nog steeds en af toe een weekend extra als het zo uitkomt. Regelmatig komt het voor dat hij graag een extra weekendje wil komen dat is dan meestal ook goed te regelen. Het laatste jaar is het contact met zijn moeder ook heel goed wat echt alles scheelt. Zij is echt verliefd op onze dochters en uit dat ook en mijn oudste op haar beurt heeft ook een speciale band met haar omdat het de moeder van haar grote broer is... Dus op dit moment kan ik zeggen dat het heerlijk gaat! Nu weer zwanger en dit keer van het zeer gewilde broertje van mijn stiefzoon haha hij was afgelopen weekend mee naar de geslachtsbepaling en weer helemaal hij zijn dak! Hij kijkt er erg naar uit en dit keer gelukkig in de zomervakantie! Zijn moeder heeft niet echt plannen om wet te gaan, wij ook niet gelukkig er is een kans dat baby 3 weken eerder komt ivm inleiding... Maar gelukkig dus heel flexibel als het goed is , is hij er deze kraamweek dus ook weer gewoon bij... Sorry voor het ontzettend lange verhaal! Maar ik kom niet vaak iemand tegen met dezelfde situatie als waar ik in zit dat de stiefkinderen zo jong zijn en Co. Ouderschap etc. Mijn tip is dus kijk gewoon hoe het gaat, als hij er bij kan zijn is het echt heel gaaf en een aanwinst! Het zal jullie band waarschijnlijk alleen maar ten goede komen... Lukt het niet (je kunt niet alles plannen) stuur hem dan leuke foto's en zorg dat je een leuk cadeautje hebt van de baby voor hem... Zoek voordat hij op vakantie gaat een leuk cadeautje uit samen met hem voor de baby zodat hij dat kan geven als hij terug komt...