Mijn vriend wil onze dochter van 1,5 mee nemen naar de crematie van zijn vader. ik vind dit zelf niet zo geschikt omdat ze niet snapt wat er gebeurt en niet begrijpt dat ze stil hoort te zijn. Mijn vriend zegt dat het niet uitmaakt en wik haar er graag bij hebben. Wat zouden jullie doen?
Met zo'n nabij familielid zou ik haar wel meenemen ja. Even afspreken met iemand dat die met haar de zaal uit kan gaan als ze echt herrie gaat maken of gaat huilen ofzo. Ik ben niet zo voor kleine kinderen op dit soort gelegenheden maar voor echt directe naaste familie zou ik het wel doen. En gecondoleerd natuurlijk.
Gecondoleerd! En lastig, van je vriend kan ik het wel begrijpen, maar denk dat ik het persoonlijk toch niet zou doen. Ze is inderdaad nog te klein om het te begrijpen, en ik zou andere aanwezigen niet willen storen in hun afscheid. Maar als mijn vriend er troost uit zou halen, zou ik daar ook niet tussen willen staan.
Ik zou het niet doen. Misschien begrijpelijk voor je vriend maar bekijk het vanuit je kind. Die heeft er niets aan, begrijpt niet wat er aan de hand is, kan onmogelijk de hele tijd stil zijn en kan schrikken van alle heftige emoties. Daarbij moet er dan iemand zijn die extra aanwezig moet zijn om haar af te voeren (en dus ook de rest van de plechtigheid te missen). Jullie dochter kan toch nog geen echt afscheid nemen dus waarom moet ze erbij zijn? Lijkt mij beter dat je vriend alle tijd en ruimte heeft om afscheid te nemen en te praten met de aanwezigen. Als hij zich druk moet maken om zijn dochter gaat dat ten koste van de tijd met andere directe familieleden. Vaak is een crematie ook een goed moment om te praten over de overledenen en herinneringen op te halen. Soms komen er ook mensen die je al even niet meer gezien hebt. Verder zal een kind van 1,5 op een gegeven moment ook moe worden en moeten slapen. Jammer om eerder weg te gaan of haar alsnog door iemand anders te laten wegbrengen omdat ze moet slapen.
Wij hebben ons zoontje wel meegenomen gehad, iedereen vond dat ook normaal, hij was haar eerste achter kleinkind en we kwamen daar minimaal 1x pw. Hij is echt niet constant stil geweest en mijn vriend is ook een keer de zaal uit geweest maar so be it. Heb er geen moment spijt van gehad. Het scheelt misschien dat wij dit echt alleen als afscheid zien en er niet zwaar aan tillen dat het netjes, rustig en mega officieel gaat. Mijn oma had liever dat we ons zelf waren en lachend zouden terug kijken. Gecondoleerd!
Wij hebben onze dochter van 1,5 toen wel meegenomen naar de crematie van mijn vader. Ze was niet altijd even stil en danste samen met haar oudere neefje mee op de muziek, maar dat is toch niet erg?
Als je partner het belangrijk vindt en het zijn vader is, zou ik haar wel meenemen. En wat dan nog als ze niet helemaal stil is? Ze is een kind. Die horen bij "het leven" en dus ook bij afscheid nemen. Als ze echt te luidruchtig is, ga jij of iemand ermee naar buiten (je kan bijvoorbeeld ook je moeder of een zus ofzo vragen naar de plechtigheid). Maar gewoon maar wat tateren, dat zou mij echt niet kunnen schelen. Ze hoort voor mij gewoon bij de familie en zeker als je partner er op aandringt ...
Gecondoleerd met je schoonvader. Mijn vader overleed ook toen mijn dochter anderhalf was, en ze is meegeweest naar de begrafenis. We hebben inderdaad met iemand afgesproken met haar naar achteren te gaan als het niet ging. Achteraf moet ik zeggen dat die persoon ook daadwerkelijk achter is geweest met haar, want mijn dochter is geen stilzitter. Maar heb er geen spijt van dat ze mee is geweest, zij hoort er ook bij en ze was ook heel gek met haar opa en opa met haar. Veel sterkte verder.
Ligt ook wel aan jullie band en hoe de familie is, sommige mensen zijn daar echt niet van gediend. Het is wel haar opa, mijn moeder zou haar omdraaien in haar kist als ik mijn zoon niet zou meenemen naar haar crematie. Wel lastig zoiets.
Gecondoleerd! Ik zou haar meenemen. Kennelijk is het voor jou man belangrijk dat zij erbij is en daar kan ik persoonlijk wel inkomen. Mijn zusje was 3 toen onze opa overleed. Ik was 5 en mocht wel mee, mijn zusje mocht niet mee want ze was te jong. Dit heeft zij altijd jammer gevonden omdat zij van alle kleinkinderen wel de beste band met hem had, hoe klein ze ook was.
Gecondoleerd. Met de uitvaart van mijn schoonvader hebben wij onze zoon meegenomen, was vanzelfsprekend, ook al was hij nog heel klein. Een goede vriendin had hem dan de hele tijd op schoot of liep in de hal met hem, even flesje geven. Eerst mochten alle 5 kleinkinderen een kaarsje voor opa op de kist zetten, idee van schoonzus was dat haar dochter dan twee doet omdat die van ons te klein was om dat zelf te doen, dit wilde mijn man niet, hij had echt zoiets van "die van ons hort er gewoon bij, ook kleinkind van opa". Ik snap dus heel goed wat het voor je man betekent, zijn eigen kind erbij. Heb je iemand die je kindje goed kent en bereid is, tijdens de dienst op haar te letten? Dan heb je daar geen omkijken naar en kunnen jullie allebei tijdens de dienst luisteren. (Vertrouwde mijn vriendin volledig, wist dat zij zoontje heel goed kan kalmeren, gaaf mij ook rust.) Niemand heeft er trouwens raar van opgekeken toen ze onze zoon af en toe hoorden. Tijdens de koffie was het juist zo, dat iedereen door de kleinkinderen werd "opgevrolijkt" en mensen zeiden dat het goed was dat alle kleinkinderen, ongeacht de leeftijd, erbij waren. Ik wens jullie veel sterkte!
Hier alle drie de kinderen mee genomen de jongste was 1 de middelste 3 en de oudste 5. Hij was gek met de kinderen en met ons. Hij had niet gewild dat de kinderen er niet bij waren geweest.
Ik heb het wel gedaan. Vind het ook wel horen eigenlijk. Is toch hun opa. En mijn kids kende hun opa niet eens heel goed.
Onze dochter was ook 1.5 toen mijn opa overleed. Tijdens de kerkdienst en in het crematorium was ze er niet bij. Toen we het crematorium uitliepen stond ze samen met mijn schoonmoeder op ons te wachten, samen met een ballon die ze voor opa mocht oplaten. Daarna ging ze met ons mee voor de koffie-tafel. Omdat dat in onze familie heel informeel is, hoorde ze er daar gewoon bij. Als het om eigen ouders gaat zou ik haar denk ik wel meenemen met idd iemand achter de hand die met haar naar buiten kan.
Gecondoleerd! Hier zijn onze kindjes wel meegeweest naar de uitvaart van mijn oma (toen 1,5 en bijna 5). Ze hoorden ook bij de familie en oma was gek op ze. Hebben aardig stilgezeten. Jongste op een gegeven moment bij het raam achter de kist naar buiten gekeken (eendjes in een grote vijver, fontein etc) op de muziek heeft ze gedanst. Maar dat vond eigenlijk iedereen vooral heel mooi. Was een lach en een traan daar: een heerlijk blij meisje die geniet van de muziek (zoals oma dat ook altijd deed) en wij ook enorm verdrietig. Misschien ook overleggen met de overige familieleden?
Ik zou haar wel meenemen, zeker als je vriend het fijn vindt. Mijn dochter is wat ouder, net 3 jaar, en 3 weken geleden is mijn zus overleden. We hebben haar overal bij betrokken, dus ook bij de begrafenis. Ik kan haar dus nu vertellen waar haar tante is. Gecondoleerd en sterkte!
Als ik echt geen beschikbare oppas kan krijgen zou ik het doen en dan regelen dat een ander familielid even met hem weg kan als hij vervelend wordt, maar als ik kijk naar mijn 1,5 jarige driftkoppie dan is dat echt de optie als het ok echt niet anders kan.