@ pomm: op het moment dat hij de drugs gebruikt is hij nooit thuis, dus we weten niet wat het direct met hem doet. Wij merken alleen maar de nawerking ervan en hij is dan enkel boos en agressief. Hij slaapt z'n roes uit en de twee dagen erna is hij nog steeds agressief. Daarna zwakt het meestal iets af, maar de laatste tijd juist niet en merk je dat hij echt verslaafd is en het nodig heeft. Hij doet er dan ook alles aan on het te krijgen. Geld krijgt hij er niet voor en in het verleden heeft hij vanalles verkocht om aan dat spul te komen, waaronder z'n 3 dagen oude Xbox one. Mijn souders stoppen nu dan ook alles achter slot en grendel als zij moeten werken, zodat hij hun spullen niet kan verkopen. In het verleden heeft hij 24uurs behandeling gehad en dit ging redelijk met wel heel veel boze buien en wegloop acties. Het ging pas echt mis toen hij op het westerhonk belandde. Hij kwam daar in een leerhuis terecht met heel veel vrijheid. Hij kan niet voor zichzelf zorgen, eet en drinkt niet als hij er niet toe wordt aangestuurd, hij gamed de hele dag door, draait z'n dag en nacht ritme om, hij wast zichzelf niet en trekt geen schone kleren aan. De visie was hier dat hij zelf wel tot inkeer zou komen als niemand meer met hem om wilde gaan en ze stuurden hem dus echt nergens in. Wilde hij niet werken, dan niet, kwam hij niet eten, dan niet en ga zo maar door. Toch kreeg hij een vriendin op deze groep en om het nog erger te maken belandden zij samen in een symbiose. Ze deden niks meer zonder elkaar en sliepen tegen de regels in ook bij elkaar op de kamer enz. Ze versterkten elkaars slechte kanten alleen maar en uiteindelijk zijn ze er beiden uitgezet. Zij zit nu in een psychiatrische inrichting en hij ging dus uiteindelijk naar z'n ouders. Wel eerst nog stichting Jeugdwerk geprobeerd, maar ook zij konden niks met hem bereiken.
@ trotsemama: pfff verschrikkelijk he.... Het rechtssysteem klopt zo van geen kanten. Als je dit allemaal vooruit wist had je ervoor gezorgd dat ze voor hun 18e gesloten zaten, alleen dan kan het nog goedkomen met ze volgens mij. Als ze eenmaal volwassen zijn ben je gewoon te laat Sterkte ermee!
Toen waren wij er ook al mee bezig om hem gesloten te krijgen, maar omdat alles zo sloom ging zijn we te laat nu. Echt belachelijk hoe dit gaat en het erge vind ik nog dat mijn moeder, stiefvader, vader en wij er op aan gekeken worden dat hij zwerft. Hun vinden dat wij hem maar in huis moeten nemen, mijn vaste antwoord is dan: Ooh dus jij neemt iemand in huis die heel je huis leef rooft? Die er alles aan doet om jou tegen iedereen en alles uit te spelen? (incl. je relatie dus) Die jou gaat bedreigen als het hem niet zint? Nee dus.
Ik heb op die DSM lijst gekeken en hij is wel erg depressief en dat staat er ook tussen.... Hij zou er dus wel voor in aanmerking komen.
Zorgelijke situatie . Eerste stap zou denk ik toch zijn om naar de huisarts te gaan om dit te bespreken en laat jullie adviseren. Bestaat er iets van een famlievertrouwenspersoon bij de instelling waar hij onder behandeling is geweest of is dit te achterhalen via de crisisdienst? Wellicht kunnen zij je adviseren?
Bij t westerhonk zitten niet echt mensen die we vertrouwen na alles wat daar gebeurd is. Er werd daar lang niet alles volgens de regels gedaan en er loopt daar dan ook een klacht van ons die in behandeling is. Degene die ons altijd goed heeft geholpen met alles die wij vertrouwden was de zorgconsulente van MEE, maar die weet t dus ook niet meer. Hij is net even online geweest op FB en heeft erop geplaatst dat hij zit te bevriezen op een bankje en dat dit is hoe hij wil sterven in zijn k leven (zijn woorden). Pfff echt zo niet leuk dit
Bij dreiging kan de politie gebeld worden en die kunnen ook een tijdelijk huisverrbod uitvaardigen bij geweldssituaties. Vaak kijken ze dan als de persoon biij niemand terecht kan of hij tijdelijkopgevangen kan worden en wordt veilig thuis ook betrokken om te bekijken of hulp nodig is. Dit is allen ook vrijwillig...lastig. De andere weg loopt echt via het strafrecht dat hij bij meerdere aangiftes / meldingen wordt opgepakt en vastgezet. Dan komt hij mogelijk via justitie in aanmerking voor afkicken/ detentietrAjecten....is niet fijn, maar mogelijk wel nodig.
Ik denk idd ook dat het op dat laatste zal uitdraaien. De politie adviseerde vandaag ook om hem absoluut niet binnen te laten, maar direct de politie te bellen en te vragen naar de afdeling voor verwarde personen. Zij zeiden dat als hij daar maar vaak genoeg terecht kwam dat ze dan vanzelf gaan inzien dat hij echt hulp nodig heeft. Zelf kijken ze ook al naar hem uit, maar zolang hij niks doet dat ze er dan niet veel mee kunnen. Ik hoop echt zo erg dat er geen erge dingen gaan gebeuren en dat er toch nog op tijd hulp voor hem gaat komen.
Ik werk in een instelling voor mensen met een psychiatrische problemen en verslavings problematiek. Het enige wat ik kan zeggen is dat zolang hij zelf niet geholpen wil worden....er ook niks zal veranderen. Je schoonouders faciliteren zijn verslaving door hem gewoon thuis te laten wonen. Zet hem op straat, laat hem naar het slaaphuis gaan. En nee dat is inderdaad geen pretje....maar hij moet zelf in gaan zien dat hij nergens anders meer terecht kan, dat hij echt hulp nodig heeft bij zijn problemen. Zolang hij nog bij zijn ouders woont, zijn natje en droogje krijgt, een warm huis en een bed om in te slapen en ondertussen gewoon kan blijven gebruiken....waarom zou hij dan wat veranderen?
@ consider: ik snap echt wat je zegt hoor en iedereen raad dat ook aan, maar in de praktijk werkt het niet zoals op papier. Ze zetten hem op straat, hij verstopt zich tot z'n vader weg is en vervolgens bedreigd hij z'n moeder zodra ze buiten komt. De bedreiging is niet altijd zo ernstig dat de politie er iets mee kan, maar voor mijn schoonmoeder echt niet te handelen... Dus wat doe je dan om niet elke dag bang te hoeven zijn? Juist, je laat hem binnen om erger te voorkomen.
Allereerst heel veel sterkte met de situatie, verschrikkelijk als je hierin moet zitten, zeker voor je man en schoonouders.. Ik werk op een behandelgroep voor zeer moeilijk opvoedbare jongeren maar idd tot 18 jaar.. Was hij minderjarig toen hij van instellingen af moest? Want als instelling heb je wel zorgplicht en kan je cliënten niet zomaar op straat zetten. Over MEE ben ik niet zo te spreken, met de 'lichte gevallen' kunnen ze goed omgaan maar zodra het wat moeilijker is weten ze niet welke wegen te bewandelen.. Maar dat is mijn persoonlijke ervaring. Wordt je zwager opgenomen dan moeten vaak zelfs twee psychiaters een verslag uitbrengen, vaak zijn dat politie psychiaters. Degene moet op dat moment idd echt dreigend, gevaarlijk gedrag laten zien voor opname. Een RM is een zware maatregel en wordt niet gemakkelijk afgegeven, houdt ook behoorlijk wat in.. Ik zou toch ook, zoals hierboven al beschreven werd, zorgen dat je schoonouders hem niet meer binnen laten. Bij volwassenen is het nl ook vaak zo: Zonder commitment geen behandeling. Commitment geeft hij niet maar jou schoonouders blijven hem faciliteren in zijn behoefte. Ik weet dat ik heel gemakkelijk praten heb en dat je hart breekt maar dat is ws het enige wat hem( voor langere termijn) kan helpen. Is er niet iets af te spreken dat je schoonmoeder bijv de eerste twee weken niet alleen de deur uit hoeft? Dat ze zomin mogelijk alleen thuis is? Ze zou bijv ook de boodschappen kunnen laten bezorgen? Het houdt wel wat in allemaal maar hij moet eerst beseffen dat hij niet meer bij zijn ouders aan kan kloppen
@ lindah: thnx! Is er een andere instelling ipv MEE, die ons zou kunnen helpen? Hij is nu door de ha ingeschreven bij de ggz, hier was alleen iets in misgegaan en er is een wachtlijst nu van 9 weken, hiervan zijn er nu 2 voorbij. Toen hij minderjarig was en van de instellingen af moest gebeurde dit wel altijd tot hij opvang elders had gelukkig. Maar nu is hij ook zo slim dat hij weet dat hij dat kan weigeren en hij weet z'n moeder gewoon te goed te bespelen en daardoor is het natuurlijk ook veel te ver gekomen. Dat m'n schoonmoeder niet alleen thuis is, is natuurlijk wel te regelen of dat ze in ieder geval niet het huis uit hoeft. Alleen is een tijd van 2 weken daarvoor zeker niet lang genoeg. Hij weet altijd wel een plekje te vinden waar hij onderdak krijgt. Geen idee wat hij ervoor doet, maar ik gok dat hij zelf dan ook drugs dealt, of steelt of iets dergelijks in ruil voor onderdak en drugs. Ik denk wel dat het voor mijn schoonmoeder nu echt wel duidelijk is dat het niet anders kan en dat hij echt niet meer in huis gelaten moet worden, want de situatie is nu echt te heftig geweest. Ze beseft zich heel goed dat het ook anders had kunnen aflopen. Ondanks dat kwam ik er vanmorgen achter dat ze toch geld op zijn rekening heeft overgemaakt om hem van eten en drinken te voorzien, omdat ze niet wil dat hij gaat stelen. Aan de ene kant begrijp ik haar, maar aan de andere kant denk ik: doe dat nou aub niet! Laat hem maar stelen en opgepakt worden, dan gaat t veel sneller.... Helaas krijgen we dit echt niet aan haar verstand en dat maakt het dubbel zo moeilijk. Ze ziet niet in dat ze het hierdoor juist nog erger maakt.
Ik snap dat ze hem binnen laat om erger te voorkomen. Alleen wordt het daarvan helaas alleen maar erger. In plaats van hulp voor hem te zoeken (waar hij schijnbaar toch nog geen behoefte aan heeft) zou ik hulp zoeken voor je schoonmoeder. Zodat zij weerbaarder wordt en nee durft te zeggen tegen hem. Er zijn ook praatgroepen voor ouders met verslaafde kinderen. Hij wil echt niet geholpen worden. Bij ons in de instelling pik je ze er ook snel uit...de jongens die er echt vanaf willen of niet. Vaak zijn het de mannen die al meer dan 20 jaar verslaafd zijn en niet meer tegen dat leven kunnen die er echt voor knokken om eraf te komen.
@ consider: er is gisteren idd nu ook hulp aangeboden voor mijn schoonouders. Ik hoop dat zij ze idd weerbaarder kunnen maken en dan met name mijn schoonmoeder. Zo niet, dan moeten we idd ergens anders hulp voor haar zoeken. Enig idee aan wat voor instantie wij dan moeten denken? Echt fijn al die lieve en behulpzame reacties meiden! Het is fijn om ervaringen en tips van anderen te horen! Thnxx daarvoor!
O meid, wat erg allemaal. Ik ben het eens met alles wat consider zegt. En daarbij: aangifte blijven doen net zolang tot ze hem gaan vervolgen. Dan kan de reclassering adviseren welke hulp deze jongen ( dus gedwongen) nodig heeft. Sterkte!
Een psychiater die een inschatting RM of IBS doet, moet zich aan de wet houden. Ook al vindt hij zelf dat iemand behandeling nodig heeft, (dat vinden ze meestal hoor, als ze voor iemand komen inschatten!), dan betekent dat niet dat ze dan DUS ook een RM of IBS mogen uitspreken. Om daarvoor in aanmerking te komen moet je vrij permanent of met zeer regelmatige terugkeer een gevaar voor jezelf of je omgeving vormen. Een agressieve uitbarsting, waarna iemand weer tot rust en inzicht komt/lijkt te komen, valt daar helaas niet onder. Ligt dus NIET aan de hulpverlening, maar aan de nederlandse wet.
Daar zou ik ook op gaan zitten. Je schoonouders weerbaarder maken. Stelselmatig aangifte doen van vernieling als je zwager zich misdraagt en de boel kort en klein slaat. Pas dan wordt ook voor hulpverleners goed duidelijk en inzichtelijk hoe groot het probleem wel of niet is. Op basis van "dit doet hij heel vaak", kan gewoon helaas echt geen gedwongen hulpverlening ingezet worden.
Ja helaas waar gisteren tikte ik via mobiel dat kan nog al onduidelijk overkomen. Het gaat hier om een jongen van 17. Als je onder de 18 niks wil hoef je ook niks meer........... Ect ect ook ik kan mijn neefje geen onderdak geven dat heb ik vorig jaar wel gedaan. maar met twee eigen kinderen waar van mijn jongste echt te jong is om met zulke dingen om te gaan. ( gedrag) neefje. Ze heeft hem weer binnen gelaten zusje maar ik besef meer en meer als hij nu weer op straat komt te staan dat we hem maar beter kunnen laten gaan. Van je kunt pas veranderen als je zelf wilt aanvaarden en er ook hulp voor zoekt. Begrijp t.s volkomen nu is neefje nog 17... ect ect.