Ik zou ook echt niet blij zijn als mijn man onze ruzie's met zijn ouders zou bespreken. Zoiets vind ik nogal persoonlijk. Misschien ligt het eraan hoe de relatie met de ouders is. Kun je je schoonouders niet bellen om het met hun te bespreken? Of je man laten bellen om de rest van het verhaal te laten vertellen?
Ja maar vertel dan wel het hele verhaal en niet zo dat je vrouw het zwarte schaap is en dat je zelf niks fout gedaan hebt, dat is niet eerlijk. Als je je ei kwijt wilt dan moet je ook alles op tafel gooien en vind ik het niet kunnen dat schoonouders zich ermee bemoeien via sms.
Dat hij naar zijn ouders gaat om dit te bespreken zou mij nog niet heel erg uitmaken, het is maar net met wie je zoiets wilt bespreken. Voor de 1 is dat een vriend, voor de ander de ouders. Maar dat zijn ouders dan jou erop aanspreken vind ik niet netjes. Zelf zou ik ze direct opgebeld hebben en gezegd hebben dat ik het niet waardeer dat zij mij hierop aanspreken. Dat hun niks te maken hebben met onze relatie en zich daar buiten moeten houden. Maarja, zo ben ik, ik kan soms nogal hard zijn. Ik heb geen contact meer met mijn ouders en zou dus ook niet naar hun toegaan als ik een meningsverschil heb met mijn vriend, maar als we wel een goede band zouden hebben zou ik dat wellicht zelf ook doen. Maar mijn ouders zouden dan wel weten dat ze zich hier niet in moeten mengen. Dat vind ik vrij logisch. Ik zou ze dus alsnog opbellen en dit zeggen, wat ze ermee doen of er nog over zeggen zou me niet uitmaken maar dan heb je in ieder geval aangegeven dat dit niet in goede aarde is gevallen en dat mag, vind ik, best gezegd worden. Jij bemoeit je ook niet met hun relatie, toch? Oh en ik zou je man zeker aanspreken op het feit dat hij maar halve verhalen verteld. Vind dat best wel laag en kleutergedrag, sorry. Zo komt hij altijd als de goeierik uit de bus, en jij als de kwaaie peer. En dat is niet fair. Maar uitleggen aan je schoonouders dat hij maar de helft heeft verteld zou ik niet doen. Dikke kans dat ze zich er alleen maar meer mee gaan bemoeien!
Persoonlijk zou ik mijn vent aanspreken waarom hij onze ruzies met zijn ouders bespreekt en vervolgens mijn schoonouders aanspreken waar ze zich in godsnaam mee bemoeien. Jullie zijn volwassen. Je schoonouders reageren nu omdat jouw vriend ze erbij betrekt. Ik bespreek mijn ruzies echt niet met mijn ouders en mijn man niet met zijn ouders. Als ik mijn hart wil luchten, ga ik wel naar mijn beste vriendin.
Oeps heb de rest van de dag niet meer gekeken De ruzie is in ieder geval behoorlijk geëscaleerd... Schoonouders hebben inmiddels het hele verhaal gehoord maar geven mij alsnog de schuld van alles (reden van de ruzie houd ik liever prive). Daarnaast zijn ze helemaal gepikeerd van mijn reactie in die sms dus zijn nu helemaal klaar met mij. Ik ben ook zo kwaad op mijn man dat hij onze ruzie heeft besproken met ze. Ik bespreek ook heel veel met mijn ouders maar ik zal never nooit onze 'problemen' met ze bespreken. Mijn schoonouders wonen aan de andere kant van het land dus er even naar toe gaan werkt niet. Daarnaast heb ik er eerlijk gezegd ook geen zin meer in... Mijn (stief)schoonvader heeft zelf kinderen die hij al meer dan 25 jaar niet meer gesproken heeft (aan zijn eigen gedrag en opmerkingen te danken) en mijn schoonmoeder heeft haar zoon (mijn man dus) op laten voeden door haar eigen moeder en beide zijn meerdere keren gescheiden. Sorry hoor... en dan wel bemoeien met onze relatie en onze kinderen. Ik kan ze echt niet serieus nemen.... Maar ja... door die ruzie is mijn man de hele dag weggebleven, hij is bijna thuis en moeten dan goed gaan praten. Denk alleen niet dat we eruit gaan komen... Ik vind dat hij in eerste instantie niet zijn ouders had moeten bellen en hij vindt juist dat hij hier goed mee gedaan heeft omdat zijn wijze pappie en mammie vast wel een oplossing hebben omdat hij het zelf even niet meer wist. Pfff hou toch op. Sorry voor m'n beklag hoor maar ik word hier zo moedeloos van :x
Waarom denk je dat jullie er niet uit gaan komen, alleen omdat hij zijn ouders heeft ingelicht of echt om de rede van de ruzie? Hoop dat jullie er toch uit gaan komen, weet hoe t is om heftige ruzie te hebben en het is echt alles behalve fijn, vooral als je er in blijft hangen.
Eens, wat een stakker van een vent om zo naar z'n papa/mama te rennen en z'n beklag te doen over jou, ga dan even een rondje lopen of bel een goede vriend of zo. Heel sneu ook van je schoonouders om zo te oordelen zonder zelfs jouw kant van het verhaal te horen, ze lopen nu gewoon te stoken tussen jullie, echt absoluut not done als (schoon)ouders. Ik zou een goed gesprek aangaan met je man en duidelijk maken dat hij dit nooit meer hoeft te flikken. Je schoonouders zou ik op hun kinderachtige gedrag aanspreken als je ze weer ziet en tot die tijd even helemaal negeren. Sterkte meid, niet leuk zo.
Inderdaad. Dat we beklag doen over elkaar bij onze pappies & mammies is hier in 15 jaar huwelijk echt nog geen één keer voorgekomen.
Oeff nee dat hoeven mijn man en schoonouders echt niet te proberen!! Wat een rotsituatie! Hopelijk komen jullie er uit. Sterkte!
De één vindt dit kinderachtig en de ander niet. Ik persoonlijk vind het dus wel kinderachtig. Mijn ex deed precies hetzelfde. Hij maakte zich slachtoffer en zijn vader (twee handen op 1 buik) ging mij dan opbellen dat ik zus of zo moest doen, hem moest tevredenstellen, niet zo kinderachtig moet doen, etc. Ik kon er altijd ook giga kwaad om worden. Heb je iets, spreek je het persoonlijk uit en ren je NIET naar je pappie of mammie. In een volwassen relatie moet je alles kunnen bespreken met elkaar. Nu is het net of hij het niet in z'n eentje kan.
Hoe is jullie gesprek gegaan toen hij thuis kwam? Ik vind namelijk dat jij echt alle recht hebt om boos te zijn. Vuile was ga je niet zomaar buiten hangen dat is niet netjes!
Sommige mensen hebben een hele sterkte band met hun ouders, dus vind het niet perse apart dat hij naar zijn ouders is gegaan, maar dat je man de helft van het verhaa verteld en je daarna ook nog zo'n smsje van je souders krijgt vind ik heel raar. Ook absoluut niet netjes. Het lijkt of ze soweiso zijn kant al gekozen zouden hebben. Helemaal na je bericht dat hij uiteindelijk alles verteld had en ze nog voor hem kozen en ze klaar met je waren. Echt serieus. Ik zou echt boos zijn. Zij mogen dus zo'n sms sturen en dan mag jij er gewoon niks op zeggen? Is er meer gebeurd? Ik krijg het gevoel dat ze een excuus zochten om klaar met je te zijn (correct me if i'm wrong) Ik vind hen erg kinderachtig eerlijk gezegd. Ben benieuwd hoe het gesprek met je man is afgelopen.
Ik kan er niet echt een mening over hebben aangezien er altijd 2 kanten aan het verhaal zitten en wij er nu maar 1 lezen. Dus je man kinderachtig, onvolwassen of een stakker noemen gaat mij te ver. Wel hoop ik dat jullie alsnog een goed gesprek hebben gehad.
Nou ik bespreek ook weleens wat met m'n ouders, en ze steunen me dan wel, (joh wat vervelend, ik snap dat je dat niet leuk vond etc) maar zij zeggen ook altijd: waar 2 vechten hebben 2 schuld. En zouden zich ook nooit bemoeien met onze relatie of mijn vriend afvallen. Dus ik zou er ook echt niet van gediend zijn dat er zo'n sms wordt gestuurd. Wat denken ze wel?
Nou gelukkig, we zijn eruit gekomen (over de ruzie zelf dan)! Het heeft de hele avond gekost maar ben blij dat het opgelost is. Daarnaast gaf hij aan dat hij het gewoon even niet meer wist gister en in woede zijn ouders heeft gebeld, ik snap dan ook wel dat makkelijker is de negatieve dingen van een ander (mij in dit geval) te benoemen dan van zich zelf. Verontschuldigingen aangeboden voor alles en het is wel weer goed.. Nu alleen met m'n schoonouders... Wat mij betreft hoef ik ze even heeel lang niet te spreken/zien. Ik snap dat dit misschien wat kinderachtig is maar ze doen steeds zulke rare dingen. Ze liegen, manipuleren en kunnen erg achterbaks zijn. Dit was voor mij echt de druppel. Voor mijn man voelt het natuurlijk anders want het zijn ZIJN ouders en daar kun je natuurlijk meer van hebben maar toch... ik heb m'n twijfels of het ooit nog zal worden hoe het was. Volgende maand is onze oudste jarig en dan zullen ze er natuurlijk ook zijn. Denk dat het redelijk ongemakkelijk gaat worden. Las hier en daar al dat ik gewoon eens met ze moet gaan praten maar ik weet dat ze heel erg stellig zijn en mij niet kunnen vergeven waar die stomme ruzie met mijn man over ging. Het ligt ze namelijk behoorlijk hoog (familiekwestie) en ze zullen definitief niet mijn kant kiezen.
Ik zou het je man laten oplossen en hem nog een keer laten bellen, met de uitkomst van jullie ruzie en ook dat hij het niet nodig vindt dat zijn ouders zich ermee bemoeien ofzo iets!
Top dat jullie eruit gekomen zijn, echter vind ik het nu wel zijn taak om naar zijn ouders toe het verhaal recht te trekken. Klagen bij paps en mams is prima (zijn gescheiden dus hij heeft twee keer gebeld om te klagen met een incompleet verhaal??) maar dan mag hij het nu ook gewoon netjes zelf oplossen.
Fijn te horen dat jullie er samen uit gekomen zijn. Tja rn zijn ouders gelukkig hoef je daar niet mee te leven.
Vind ik niet kinderachtig van je hoor. Misschien beter om afstand te houden zo lang je die woede voelt, voor het meteen weer gigantisch fout gaat zo gauw je ze spreekt. Als je hem maar niet gaat opleggen om hetzelfde te doen is het goed toch?