Hoi, Ik zit ergens mee en vraag me af of dit herkenbaar is voor jullie Onze dreumes is nu 14 maanden en heeft een behoorlijk karakter, althans ik dénk dat dat het is Het punt is namelijk dat ze heel snel gaat zeuren om aandacht, nu heb ik geen ervaring met typisch dreumesgedrag (bestaat dat ook echt al ) maar vraag me af of dit normaal is en wat ik hiermee kan/moet? Ze zeurt/moppert veel, het meest als ik alleen met haar (en de jongste) thuis ben. Als mijn vriend er is en/of visite dan is ze heel vrolijk en ook wel een aandachttrekkertje maar dan op een positieve, leuke manier! Maar zodra er niemand is behalve ik, en ik ben even bezig met de jongste of in het huishouden dan gaat ze vrij snel zeuren en huilen Dit maakt de sfeer niet echt gezelliger zeg maar en ik vraag me af of ik iets verkeerd doe Als ik echt uit beeld ben gaat het soms (na een paar minuten) even goed, maar het is eigenlijk weinig dat ze zich een tijdje kan vermaken. Als ze zich eenmaal bezig kan houden is ze ook een poosje zoet maar dit vind ze vrij moeilijk. Is dit normaal gedrag en zo ja, wat kan hieraan doen? Ik probeer zoveel mogelijk met haar te spelen, haar aandacht te geven terwijl ik bezig ben, maar niks lijkt te helpen. Het liefste zou ze continu aandacht krijgen en dat zou ik haar ook wel willen geven maar dat gaat nu eenmaal niet omdat er ook dingen in huis gebeuren moeten en ook de jongste de nodige aandacht/verzorging nodig heeft. Sinds een maandje kan ze lopen en dit vind ze helemaal geweldig. We hebben voor haar een speelhoek gemaakt wat afgeschermd is met een hekje, zo heeft ze (dachten wij) een veilige plek om te spelen en rond te lopen, echt een uitkomst als ik even bezig ben. Want daarbuiten moet ik toch achter haar aan hobbelen. Helaas is dit niet meer genoeg voor haar, buiten haar speelhoek vind ze het vaak leuker. Maar ik kan vaak niet achter haar aan omdat ik bezig ben. De oplossing zou zijn haar vrij rond laten lopen, maar ze is heel nieuwsgierig en ik moet er dus wel vaak bij zijn. Dit gaat dus niet altijd. Maar ik zou het zo fijn vinden als ze zich wat beter kan vermaken en ik niet steeds een zeurende dreumes op moet vrolijken terwijl ik de dingen doe die gedaan moeten worden. Af en toe een beetje mopperen vind ik niet erg, maar dit is op enkele minuten na de hele tijd als ik iets anders doe dan haar vermaken. Kan iemand me wat tips geven hoe ik hiermee om kan gaan? Het zou zo leuk zijn als de sfeer wat relaxter is, en ik daardoor ook. Buiten dit is ze namelijk een superleuk meisje, hartstikke vrolijk en enorm grappig En ik vind het zo zonde dat het zo loopt, voor mezelf maar nog meer voor haar!
Oh ik herken dit hoor! Hij is niet echt jaloers maar als ik met zn zusje bezig ben wil hij ook op schoot en als dat niet kan is het huilen. Hij vermaakt zich even niet zo alleen. Wil steeds op de bank spelen en op mij. Gezellig maar zou leuk zijn als hij zichzelf wat vermaakt. Ik denk een fase
Het is volgens mij een fase. Onze dochter is 1,5 jaar en kan ook enorm zeuren. Ze speelt wel, maar nog niet lang achter elkaar(ook logisch op die leeftijd). Toen onze dame los ging lopen heb ik wel bepaalde dingen aangepast, planten zijn de vensterbank uit gegaan(hebben maar 1 vensterbank, dus dat scheelt, is het niet enorm kaal in de woonkamer, hihi), en op tv-kast zit een speciaal ding zodat ze die niet open kan doen. voor de rest spullen hoog weggezet in de kast of verwijderd. Het ruimde enorm op moet ik zeggen, hahaha, want toen moest ik wel aan de gang met al die zooi. Wij hebben de box ook nog staan, daar gaat ze smorgens even in, en dan doe ik wat huishoudelijke klusjes(stofzuigen enz.). Ook onder het eten koken savonds zit ze in de box. Ze weet dat dit vaste momenten zijn, ze kijkt dan ook tv en heeft wat leuke boekjes/speeltjes in de box. Ze vind het tot nu toe prima, dus zo lang dit nog goed gaat blijft ze 2x per dag in de box. Het is voor haar ook even een rustpuntje, soms gaat ze er ook weleens in als ze helemaal dolgedraaid is. Zit ze wel even te krijsen, maar als ik er geen aandacht aan besteed is ze vrij snel stil. Misschien een idee om haar op vaste momenten vd dag in haar speelhoek te zetten?(of deed je dat al?). En dan vooral consequent blijven. Heeft ze een favoriet boekje of speeltje waar ze graag mee rommelt?, leg dat daar dan neer. Of wissel af met speelgoed, heeft ze elke keer iets nieuws te ontdekken. Onze dochter wil nog weleens gaan zeuren dat ze uit de box wil, op zulke momenten ga ik niet toegeven, ze mag er uit als ze gewoon rustig is. Ze hebben namelijk zo door dat ze met zeuren en huilen mama snel over kunnen halen. Vind het zelf ook heel erg moeilijk, maar sinds ik dus zulk zeurgedrag negeer, gaat het een stuk beter. Oja, en van dat lief en leuk zijn met andere mensen erbij herken ik ook hoor! Maar dan zijn ze zo afgeleid, dat ze er niet eens aan denken om bij mama aandacht te vragen, haha! Gisteren hadden we bv verjaardag van schoonvader, heb haar de hele middag niet gezien, vond het wel prima, ze had dikke lol met opa en oma en met de andere visite, kon ik ook even lekker kletsen en zitten zonder alsmaar onderbroken te worden, haha! Ik ben namelijk fulltime thuisblijfmama, dus heb haar constant om me heen, dus als iemand anders haar even "overneemt", vind ik dat echt even een verademing.
Dit herken ik helemaal. Ik ben ook thuisblijfmama, van 2 kleintjes inmiddels (14 maanden en 1 maand), en als ik dan even lekker kan zitten zonder hun bezig te houden/verzorgen is dat echt een rustmoment. Eigenlijk heb ik geen vaste tijdstippen dat ze in haar speelhoekje zit, dat komt mede doordat we een baby hebben die geen klok kan kijken Er zit dus nog geen ritme in, zowel ons kleintje heeft geen ritme als een ritme in huis ontbreekt nog. Wat ik wel vast probeer (en dat lukt goed) te houden is het ritme van onze dreumes. Maar dat zorgt er dus voor dat ze niet op vaste tijden zelf moet spelen. En soms is dat kort, soms is dat lang dus de duur staat ook niet vast. Afwisselen met speelgoed doe ik idd al, het wordt weer tijd om te wisselen maar ben hier een tijdje terug mee begonnen omdat ik merkte dat de hoeveelheid haar afleidde en ze haar aandacht niet vast kon houden. Helaas lijkt dat effect nu weer terug te komen, hoewel er nog altijd niet meer speelgoed in de haar hoekje ligt. Ze heeft ook niet een specifiek favoriet boekje of speelgoed. Ze vindt eigenlijk alles leuk, en geeft ook alles even veel aandacht Enorm lief om te zien maar kan haar daardoor maar kort met iets vermaken voor ze zich verveelt Da's dan de andere kant weer. Op sommige momenten negeer ik het zeuren ook, ik merk het meestal goed wat er aan de hand is (enkele missers daargelaten ). Het is ook wennen voor haar dat ze nu wat minder aandacht krijgt, maar voor de baby geboren was deed ze dit ook. Het is alleen nu frequenter en vroeg me daarom af of dit echt een fase is (zo ja, dan duurt die al best lang ) of dat het karakter is en ik hierin moet/kan sturen. Ik merk idd wel dat ze goed weet en doorheeft wanneer en wat ze moet doen om mij zover te krijgen En ik probeer hier ook niet altijd aan toe te geven.