Afgelopen donderdag tot zaterdag is onze dochter van 14 maanden bij haar oma wezen logeren. Dat is allemaal in principe goed verlopen, ik kon alleen niet met haar bellen want dan begon ze te huilen, maar op dat na heeft ze zich daar prima vermaakt. Het probleem nu is alleen dat ik nergens meer naartoe mag op de dag. Zodra ik naar het toilet wil gaan begint ze te huilen, en als ik even een seconde uit zicht ben gaat ze huilen en ze klamt zich helemaal aan mij vast. Ook wil ze de hele dag opgetilt worden en bij mij zitten. Het slapen gaat wel goed, ik kan haar dan gewoon op bed leggen zonder problemen en dan gaat ze ook niet huilen ofzo. Ook mag ik haar niet bij haar vader laten om even naar het toilet te gaan. Heeft er iemand tips? Of kan iemand mij vertellen dit precies is? Want dit had ze hiervoor helemaal niet.
Klinkt als verlatingsangst mijn zoon heeft dit heel erg na een dag crèche zelfs de kinderstoel richting papa schuiven is dan not done, wat hier helpt is uitleggen dat je niet weg gaat maar bij haar in de buurt blijft en alleen even gaat plassen, even iets pakt etc. klinkt vermoeiend maar na een tijdje wordt het huilen minder en begrijpt ze weer dat mama niet weg gaat maar gewoon blijft. Sommige kindjes zijn hier nu eenmaal gevoeliger voor dan de ander, die logeren zonder problemen of gaan gelijk spelen zodra ze op de crèche zijn andere huilen als mama weg gaat tot aan 4 jaar en zelfs op de basisschool nog. Ik denk dat uitleggen en goed afscheid nemen helpt maar het ook in het kindje zit. In sommige gezin is het ene kind heel makkelijk met los van mama zijn (gaat graag logeren) en het andere kind juist niet. Succes geef je dochter weer wat vertrouwen dat mama niet zomaar weg is en het komt vast weer goed.
Zielig! Klinkt indd als verlatingsangst. Mijn dochter had het toen ik een x in de supermarkt nog even snel iets uit een ander gangpad haalde, zonder de winkelwagen (met haar erin) mee te sleuren. Heb ik me echt schuldig om gevoeld Maar ze was het na een weekje ook weer vergeten. Ik heb haar in die week maar wat extra aandacht gegeven, lekker samen boekjes lezen enzo. En dan maar een x samen naar de wc or
hier ook! niet gaan logeren maar ook ik mag niet naar de wc of uit zicht.. en ze wil inderdaad alleen maar getilt worden. s avonds in bed is geen probleem. Ik ga voor dat het een fase is
Die was duidelijk nog niet toe aan een logeerpartij'tje! Wat sneu. Voor mij zou dat ze begint met huilen als je belt al een teken aan de wand zijn geweest, maar misschien ben ik wel iets te gevoelig/voorzichtig hierin. Klinkt idd als verlatingsangst. Wat gebeurt er als je naar het toilet gaat, maar je blijft tegen haar praten? Is je stem voldoende of niet om haar rustig te houden. Speel kiekeboe-spelletjes en verstoppertje. Bij dit laatste wel tegen haar blijven praten, zodat ze doorkrijgt dat ze mama misschien niet ziet, maar dat ze er nog wel is. Heel veel sterkte! Hopelijk voelt ze zich snel weer vertrouwd!
Herkenbaar! Mijn zoontje had het ook, de tweede keer logeren ging weer iets beter, dat was 2 maanden later. Ik weet niet of je altijd thuis bent? Ik wel in ieder geval en mijn zoontje is dus gewend dat ik niet langer dan een uur/twee uur weg ben, als oma oppast, ik denk dat dat hier mee speelt. We blijven af en toe 'oefenen' en ik hoop dat ie een keer met lol naar opa en oma gaat. Moet wel zeggen dat hij eenmaal daar veel lol heeft en ik kan ook met hem 'bellen'. Ik hoop dat ze bij jou ook snel met plezier gaat logeren.