Hallo, we hebben al jarenlang een zeer slechte band met de ex van mijn man. Er zijn rechtszaken geweest omtrent alimentatie, omgang en gezag (alledrie in ons voodeel vastgesteld) en stiefzoon van 10 komt hier om het weekend van vrijdagavond tot zondagavond. De onderlinge communicatie is ongeveer nul, af en toe een mail over praktische dingen. Gisteren kregen we een ellenlange verwijtmail van ex over dingen die stiefzoon verteld had over het weekend, stiefzoon had gelogen tegen zijn moeder en zij heeft hem hiermee geconfronteerd en gevraagd waarom. Hij zegt tegen haar dat dat was omdat hij niet meer naar ons toe wil. Er zijn nu dus een paar mailtjes heen en weer gegaan over gedrag en uitingen van stiefzoon hier en daar en het blijkt dat hij hier dus compleet andere verhalen verteld dan thuis. Thuis verteld hij dat hij hier niet heen wil, papa altijd boos op hem is, dat als hij 12 is enmag kiezen hijnooit meer hierheen gaat, hij blij is dat ze over twee jaar verhuizen naar een stad een uur verderop enz. Hier zegt hij het stom te vinden dat hij niet vaker naar ons mag, hij wil co ouderschap en net zo vaak hier zijn als thuis. Einde weekend altijd huilen dat hij niet weg wil, als hij 12 is en mag kiezen wil hij hier wonen en hij gaat echt niet mee verhuizen. Kortom, stiefzoon zit compleet met zichzelf in de knoop. Hij is 10, word enorm gepest op school en in de buurt. Gaat slecht op school, plast nog steeds dagelijks in bed, liegt veel. Vorig jaar hebben wij jeugdzorg ingeschakeld, zij zijn een paar keer met ex en ons wezen praten, vonden een behandeltraject van belang vanwege zijn gedragsproblemen maar ex besloot toen niet mee te willen werken en jeugdorg vond de problemen niet ernstig genoeg voor gedwongen hulpverlening. Wij zijn nu dus echt een beetje hulpeloos, wat kunnen we nu nog doen???
School inschakelen? Misschien dat zij met moeder kunnen praten over de noodzaak en belang van hulp van je stiefzoon? edit: klink mij trouwens in de oren als een enorm loyaliteitsconflict. Hebben jullie zelf al met hem gepraat?
Ik kan je niet helpen maar wil je wel even heel veel succes wensen, lijkt me heel zwaar zo! Ik hoop dat jullie snel een oplossing vinden.
Wij denken ook dat hij een enorm loyaliteitsconflict heeft hebben ex net wederom gesmeekt om hem met een onafhankelijk persoon (kinderpsycholoog) te laten praten om erachter te komen wat hem nou echt dwars zit. Dit was ook het advies van jeugdzorg/huisarts/school. Maar ex weigert hieraan mee te werken en hoewel wij ook gezag hebben kunnen we niets zonder haar omdat wij hem doordeweeks niet hebben. Praten uiteraard ook zelf met stiefzoon maar hij is heel gesloten, gaat huilen als hij geconfronteerd word met dat hij thuis andere dingen zegt dan bij ons en zegt verder niets. Daar kom je dus niet ver mee. Het zou best kunnen dat hij liever bij zijn moeder blijft, daar mag alles en moet niets zolang zemaar geen last van hem hebben, bij ons zijn toch echt wel regels en moet hij rekening houden met anderen. Ook mag hij bij ons na het avondeten niet naar buiten waar hij heel erg van baalt maar kom op, hij is 10 en het is donker na zessen! Anyway, hij vind ons heel erg streng, dat weet ik wel, maar ik ga niet alle teugels laten vieren en over mijn grenzen heen omdat hij dan graag komt. (Wij zijn overigens helemaak niet streng, ik heb het over vrij normale dingen. Bijtijds naar bed, niet te lang gamen, eten wat de pot schaft waarbij ik echt wel rekening hou met wat hij echt niet lust enz) Maar goed, mocht er bij een psycholoog uitkomen dat hij om welke reden dan ook idd niet hierheen wil dan kan er gepraat worden over die redenen, onder begeleiding en kunnen we er wellicht iets mee, nu kunnen we niets. Hebben laatst ook gevraagd aan stiefzoon of het klopt dat hij niet naar ons toe wil, hij begon te huilen en zei dat hij echt wel naar ons toe wil. Dus de waarheid? Geen idee. School lijkt zijn handen ervanaf getrokken te hebben. Hebben twee jaar terug ib-er erbij betrokken, contact met huisarts gehad en ons geholpen melding bij jeugdzorg te doen omdat zij de zorgen delen, dat heeft uiteindelijk nergens toe geleid en nu stellen ze zich neutraal op.
En tijdens een vakantie ofzo, dan wel langs een hulpverlener? Ik weet dat je er niet op zich te wachten wss, in een enorme rel met de ex van je man, maar het is zo sneu om te lezen dat die jongen zo met zichzelf in de knoop zit. Anders alleen maar blijven proberen te praten, misschien dat hij opeens een keer opent en praat over zijn problemen.
Heeft geen zin, hebben al contact gehad met een psychologisch behandelcentrum voor kinderen en zij behandelen niet zonder toestemming van beide gezaghebbende ouders (ze vragen de gezagsregisters op bij de rechtbank). In principe heel logisch, er zijn vaak zat echtscheidingen waarbij de ene ouder de ander compleet zwart maakt zonder dat de ander de kans heeft zich te verdedigen) Daarnaast staat hij ingeschreven bij de zorgverzekering van zijn moeder dus zou het niet vergoed worden dan, wij hebben dus geen zorgpas voor hem.
Net wel bericht terug van ex, ze herkent haar zoon niet in de verhalen, hij is een heel net opgevoed kind, open en beleeft en perfect en ze gelooft niet dat hij zou liegennover zulke dingen dus twijfelt ze aan ons verhaal. Terwijl ze gisteren zelf degene was die mailde dat ze hem erop betrapt had dat hij loog over het weekend bij ons en haar excuses aanbood dat ze ons dus ergens onterecht op aangesproken had.
moeilijk - sneu weer dat er een kind de dupe moet zijn van de onwil van een van de ouders. Je kunt denk ik alleen maar proberen met hem te blijven praten met de jongen. Aangeven dat je ziet dat hij met zichzelf in de knoop zit, en dat je wilt helpen, maar dat alleen maar kan als hij aangeeft wat er is. Zal moeilijk worden. Ik denk dat hij nu gewoon de weg van de minste weerstand zoekt. Wat het makkelijkst is voor hem, zodat hij geen moeilijke beslissing zelf hoeft te maken, maar dat anderen die voor hem maken. Scheelt hem een hoop schuldgevoel. Wss dat hij zo denkt. En wat betreft moeders ... die ziet in haar zoon namelijk een dankbare reden om jullie af te kraken dus ja ... daar zal bar weinig veranderen. Heeft ze alsnog haar zin.
Ja daar heb je wel gelijk in, we blijven ook zeker met hem praten, meer kunnen we niet, we hebben zo'n beetje alle wegen wel behandelt. Maar we willen ook niet teveel met hem praten omdat we vermoedden dat hij dingen verzint om van het gesprek af te komen, wat hem echt bezighoud zegt hij toch niet. Hier zegt hij A, daar B en waarschijnlijk is het C maar daar durft hij niets over te zeggen, hier niet en daar niet. Heel sneu voor het kind.
Cvm1985 Heeft school geen school maatschappelijk werk? Anders contact opnemen met gewoon maatschappelijk werk of het sociale wijkteam (is het dan geloof ik sinds 1 januari) hun voorleggen dat jullie merken dat hij bij moeder het ene aangeeft en bij jullie totaal iets anders, dat je geprobeerd hebt hierover met moeder te communiceren maar dat spaak loopt en dat jullie het gevoel hebben dat hij in een gigantisch loyaliteitsconflict zit. (Zo komt het bij mij in ieder geval ook over) en maatschappelijk werk mag nog enigszins zonder toestemming van beide gezaghebbende . mag ik vragen waarom jullie vorige keer niet voor vervangende toestemming zijn gegaan toen moeder weigerde? Niet verwijtend bedoeld, maar weet helaas uit ervaring dat wanneer je de arts en school achter je hebt staan je al een heel eind komt. Misschien kun je moeder psycho motore therapie of speltherapie voorstellen of iets onder het mom baat het niet schaadt het niet? Is wat laagdrempeliger als bijv praten met een psycholoog (Als er niks is heeft hij enkel wat extra beweging gekregen zeg maar)
We zijn niet voor vervangrnde toestemming gegaan omdat we nog steeds aan het afbetalen zijn van de kosten van de laatste rechtszaak (6000 euro totaal) We gaan dus niet nog meer kosten maken aan advocaten, zittingen enz. Maar goed nieuws, ex heeft met stiefzoon gepraat en hij heeft toegegeven al die tijd gelogen te hebben, zowel hier als daar. Ex ziet nu in dat hij idd een enorm loyaliteitsconflict heeft en dat hij het gevoel heeft dat hij niet aan de ene ouder mag laten merken dat hij het bij de andere ouder fijn heeft (bij beide kanten). Afspraak is nu dat we allemaal naar stiefzoon toe benoemen dat we het fijn vinden dat hij het bij de ander ook fijn heeft, dan het niet erg is dat hij de andere ouder mist als hij bij de 1 is enz. Wij zijn nog steeds van mening dat de issues van stiefzoon te complex zijn om zonder hulp te laten maar ex wil perse geen hulp. In iedergeval wel fijn dat ze nu inziet dat wij helemaal geen rare dingen doen hier en dat stiefzoon een hoop bij elkaar verzint, andersom moeten wijnatuurlijk ook alert blijven op spookverhalen van stiefzoon en wellicht vaker controleren of wat hij verteld wel waar is