Mijn jongste is nu 5 maanden en eigenlijk slapen we al vanaf zijn geboorte het grootste deel van de tijd samen. In het begin lag hij het eerste deel van de nacht in zijn bedje, maar sinds hij een maand of 3,5 is, meestal de hele nacht bij mij, vanwege vaak voeden.... mijn man slaapt hierdoor regelmatig op de bank ..... niet ideaal dus... en ook niet goed voor onze relatie om nog een jaar te doen lijkt me... we zijn druk bezig met de nieuwe kamer voor de oudste, zodat de baby in de kamer naast ons kan liggen. Maar hoe gaan we dit aanpakken. Als ik hem slapend weg leg, slaapt hij opzich gewoon in zijn eigen bedje door.... maar hij wordt zo vaak wakker... zijn er mensen die ook zijn gestopt met samen slapen... hoe heb je dat aangepakt?
hmm, ik lees even mee. Mijn jongste van bijna dezelfde leeftijd slaapt tegenwoordig ook zo vaak bij mij dat ik me ook al afvraag hoe ze straks weer in haar eigen bedje gaat slapen. Hier is het eigen bedje tegenwoordig bijna gelijk brullen. Wakker in eigen bedje leggen ging tot 3,5 maand best goed, maar sindsdien helaas niet echt meer . Met de oudste hebben we dit soort problemen nooit gehad. Zij sliep al vanaf het begin af aan in haar eigen bedje en was goed te troosten in haar eigen bed.
Waarom geen co sleeper? Ik heb een ikea bedje ala co sleeper. 'S nachts slaapt hij gewoon constant op zijn eigen gedeelte. Zodra hij geluidjes begint te maken weet ik dat hij honger heeft en leg ik hem aan terwijl ik over zijn bedje hang. En na vijf minuutjes slaapt hij verder. Vriend hoor ons niet eens.
ik zou voor zo'n ikeabedje gaan. Zijkant eruit en tegen je eigen bed aan. Kan je man ook gewoon blijven liggen. Hier ook zo, hij is nu 2 en we willen er nu (nu hij de nacht doorslaapt) binnenkort mee beginnen om eens te kijken wat hij van zijn eigen kamer vindt. Ik heb geen zin om 's nachts mn bed uit te moeten naar een andere kamer,vandaar dat we gewacht hebben tot hij de nacht doorslaapt. En dan zetten we daar het bedje neer met zijkant open zodat zoon zelf naar ons toe kan. (I know, luie moeder )
Luie moeder? Slimme moeder! Op die manier heb je het meeste slaap en daar heb je allemaal baat bij lijkt me
Bij mijn dochter werkt een co-sleeper niet. Als ze echt over haar toeren raakt (en dat kan al heel snel zijn ), wil ze niet naast je, maar echt bovenop je slapen. Als ik mn arm om haar heen of onder haar stop en boven haar co-sleeper hang is dat nog niet genoeg. Ze moet echt in mn armen met haar neusje tegen mn borst slapen op mjijn matras. Alles verder weg dan dat maakt haar enorm kwaad. Helaas.
Als hij bij jou slaapt, slaapt hij dan wel gewoon door? Wij slapen samen, dus ik kan je geen tips uit ervaring geven. Maar wat ik weet van mensen die 't samen slapen wilden "beëindigen", is dat het soms helpt om 't in fases te doen. Dus eerst in een co-sleeper bijvoorbeeld, dan in een eigen bedje bij jullie op de kamer en dan 't bedje naar een eigen kamertje verplaatsen. Je zou er ook voor kunnen kiezen om je man eens consequent een paar nachten het "in slaap wiegen en troosten" te kunnen laten doen, dat schijnt ook nog wel eens goed te werken.
mijn zoon wordt dus ook heel vaak wakker snachts... ik hoop dat hij op een eigen kamertje beter gaat slapen... zijn broer kwam altijd maar 1x per nacht en die sliep op een eigen kamer... behalve tussen 8- 10 maanden en in het begin... co - sleeper kan als eigen kamer niet werkt misschien eenoptie zijn
Oh maar bovenop je, dan kan je man er gewoon naast blijven liggen Hier wil zoon altijd met minimaal 1 lichaamsdeel (meestal zn hoofd) op mijn matras.
wij hebben eigen kamer geprobeerd, rond 15mnd of zo (denk ik). Zoon kwam toen in de nacht naar ons toe voor een nachtvoeding en bleef dan bij ons liggen. We merkten dat hij hier veel meer wakker van werd, dan als hij gewoon bij ons sliep (en wij ook trouwens). Dus toen zijn we weer gaan samenslapen (na 3 weken of zo). Rond 23 mnd zijn we de borstvoeding 's nachts gaan afbouwen en na 3 nachten sliep hij door. Maar nu zijn er weer wat spooknachten waarin hij klaarwakker is. T is gewoon een lastige slaper, net als zn mama (en ik had nog zo gehoopt dat hij de slaapgenen van zn papa had geërfd )
Ben ook benieuwd naar de gouden tip. Zoon is net een jaar en slaapt vanaf ca middernacht (hoera, want het was eerst veel vroeger een dat was vreselijk) in ons bed. Hij ligt het liefst op me. Hij had tot voor kort altijd oorpijn dus dat begreep ik wel. Maar nu wil ik graag mijn bed en eigenlijk zelfs kamer terug. Ben wel blij dat hij altijd de nacht begint in zijn eigen bed op zijn eigen kamer, die basis is er dus bij ons. Nu hoop ik dat hij doordat de pijn weg is steeds langer in zijn eigen bed slaapt. Laten huilen doe ik liever niet, ook omdat hij de kamer deelt met zijn zus. Fijn om te lezen dat er meerdere zijn bij wie het kind ook zo aanhankelijk is s nachts.
Ook ik lees even mee, ik heb een dochter van bijna 9 maanden en ze slaapt al zo lang bij ons in bed dat ik echt niet weet hoe we moeten beginnen. Uithuilen gaat niet: als ze huilt is er echt wat en dan gaat ze dus niet zomaar ineens slapen. Kan dat van dat ikea bedje dus gewoon met een normaal bedje ? ik mis namelijk wel een plankje daarvoor ( simpel wit ledikant ) binnenkort hebben wij ook een nieuw huis en zal fijn zijn als ik dan weer bij me eigen man kan liggen ��
oja zelf in slaap vallen doet ze ook niet, enkel aan de borst dus dat is ook enorm lastig... ( overdag kan ik ook niet even weg tijde s een dutje)
Ik vraag me dan meteen af...zeker met een 2 jarige...hoe doe je dat met sex (ja I know dirty mind) Ik vind mijn dochter lief hoor, maar met 4 weken lag ze op haar eigen kamer en is er nooit meer af gekomen. Potje sex met die kleine naast me zie ik niet zo zitten, en nooit eens sexen in mijn eigen bed vind ik toch ook te ver gaan. TS sorry, hier 1 die al vanaf jongs af aan op eigen kamer slaapt, en nooit problemen gehad.
Onze uk lag de eerste zes weken in de kinderwagen bij ons in de kamer, begin van de nacht ging prima, tot na de voeding. Dan weigerde hij nog verder te slapen, als hij niet bij me lag. Ik ben toen begonnen met hem naast me te leggen op het aankleedkussen (is alleen een beetje lastig als ze al ouder zijn), zodat hij niet meer direct huid op huid contact had. Toen hij geluidjes begon te maken 's nachts, zijn we begonnen met hem in z'n bedje te leggen. Vrij snel daarna sliep hij eigenlijk door. Alleen overdag weigerde hij om in z'n bedje te slapen, en 's avonds moest nog steeds op mamma! En van de een op de andere dag sloeg ie ineens om. Nu weigert hij om ergens anders te slapen, dan in zijn bedje. Dus hopelijk slaat het bij jullie ook ineens om! En anders misschien toch proberen om elke keer terug naar hun eigen bedje te brengen? Zal misschien even duren en een paar slapeloze nachten opleveren, maar als ze daardoor het wel weer fijn gaan vinden in hun eigen bedje, is dat het wel waard denk ik
Mijn dochter sliep ook heel lang alleen bovenop één van ons. Daarna alleen naast ons. Vervolgens in de cosleeper en daarna ben ik het middagdutje gaan wennen in eigen kamer. Daarna ook 's avonds naar eigen bedje gebracht en cosleeper gebruikt voor als ze 's nachts wakker werd. Vanaf dat ze 2,5 was sliep ze oas hele nachten in haar eigen bed, maar ze komt nog steeds wel eens 's nachts. Ze blijft gewoon een onrustige slaper. Zo kon ze ook nooit alleen in slaap vallen, maar dat was vanaf dexe leeftijd ook over. Mijn zoontje ligt ook in een cosleeper, maar dat is alleen omdat hij nog nachtvoedingen krijgt. Hij slaapt verder gewoon door en verwacht straks ook geen problemen om in eigen kamer te slapen. Wat misschien helpt is elke keer een nieuwe fase te starten na een vakantie of logeerpartijtje. Dan zijn ze het standaardritueel even kwijt en kun je een andere aanpak introduceren.
.... nou de laatste nachten is het hier echt drama... meneer is wel 6x per nacht wakker voor voeding... er komt nu een tandje door dus dat zal het wel zijn ... .. we zijn druk met de nieuwe kamer voor de oudste en ik denk dat het dit weekend klaar is. Dan ga ik ook beginnen de kleine overdag te laten wennen aan zijn nieuwe eigen kamertje... ik ben benieuwd hoe dat gaat... en dan na een paar dagen de avond proberen??... hoop echt dat het lukt want ik ben ook toe aan mijn bed terug... maargoed... we zullen het zien.
uhhh... tja... mijn oudste sliep ook vrij snel gewoon op zijn eigen kamer.. (al heeft die ook fases gehad)... maargoed we hadden simpelweg geen eigen kamer voor de baby toen die werd geboren dus er was geen keuze! ... En dat bij ons slapen is gewoon zo gegroeid omdat hij gewoon steeds wakker werd snachts. en je andere opmerking.. .. uhhh... dat kan toch ook ergens anders.... .... slaaptekort heeft meer invloed daarop dan een baby op je kamer.
Bij ons ging de overstap naar het eigen bedje echt verrassend soepel. Dochter was toen 8 maanden en ik was helemaal gesloopt. Ze werd voortdurend wakker om even wat te drinken en viel dan alleen nog in slaap als ze tegen me aan lag. Ik sliep nauwelijks nog en was er helemaal klaar mee. Ik heb haar toen van de een op de andere dag 's avonds in haar eigen bed gelegd en als ze 's nachts wakker werd haar op haar eigen kamertje gevoed en weer teruggelegd in bed. Na een paar dagen zaten we nog op 1 nachtvoeding en een week later sliep ze de meeste nachten door. Soms drinkt ze nog wel een keer 's nachts maar dat is prima te overzien. Het was denk ik voor ons het juiste moment: de verkoudheid was eindelijk over, de tandjes waren door en ze zat duidelijk wat beter in haar vel. Het hoeft dus geen drama te zijn, probeer het gewoon eens zou ik zeggen . (Daarbij, in ons geval konden de nachten niet veel slechter meer worden dus hadden we ook niets te verliezen)