Eva's hartslag dipte ook op het eind (vlak voor en bij het persen), die van Lisa niet, maar ik vond de weeen bij Eva niet pijnlijker dan bij Lisa. Eva lag wel verkeerd een hele tijd (sterrenkijker), dus misschien dat ze het daardoor moeilijker had? Volgens mij ligt het niet aan de heftigheid van de weeen of de hartslag dipt, maar aan de conditie van het kindje op dat moment.
Nee hoor dat houdt geen verband. Hier was dat ook. Het enige wat dat betekent is dat het kindje er uit moet! Maar het komt heel vaak voor hoor. Ik werd op dat moment overgedragen aan de gynaecoloog en ingeknipt en ze moest er snel uit. Mijn weeën waren eigenlijk goed te doen en namen alweer af in heftigheid. Persweeën had ik toen zelfs niet meer.
De laatste cm's ontsluitingsweeën. Tot een cm of 5 gaat het allemaal wel maar die laatste paar en dan vooral als je in een hevige weeënstorm schiet. Persweeën vond ik een verademing en absoluut niet pijnlijk. Naweeën zijn voornamelijk vervelend omdat je het 'nergens' meer voor doet. Voorweeën stellen ook niet veel voor naar mijn mening
Bij mij het voelen hoeveel ontsluiting ik had tijdens de weeen vond ik verschrikkelijk! De weeen waren niet erg bij mij, goed te doen zelfs maar de persweeen daarentegen vond ik het minste gedeelte. Eigenlijk omdat ze er niet of nauwelijks waren en ik alles op eigen kracht moest doen. Nou jij eigenlijk blijft het gewoon persoonlijk daar elke bevalling weer anders is.
In mijn geval het stomme knipje dat ik kreeg.. verdoving was niet mogelijk en het werd ipv tegelijk met een wee er tussenin gedaan. Vanaf toen voelde ik me als verdoofd, door de pijn haha
De persweeën en het hechten naderhand (had meer dan 50 hechtingen, en de verdoving had niet gepakt... en dan nu de napijn van de hechtingen)
Bij mij het voelen hoeveel ontsluiting ik had tijdens de weeen vond ik verschrikkelijk! <Edit> toucheren heet dat, ik was de naam even kwijt. De weeen waren niet erg bij mij, goed te doen zelfs maar de persweeen daarentegen vond ik het minste gedeelte. Eigenlijk omdat ze er niet of nauwelijks waren en ik alles op eigen kracht moest doen. Nou jij eigenlijk blijft het gewoon persoonlijk daar elke bevalling weer anders is. Oeps 2 x. Er ging iets mis en ik kan het niet verwijderen.
Mijn cursisten ervaren nauwelijks pijn enkel wat druk tijdens de laatste geboorteademhaling fase (met hypnobirthing pers je niet) Zelf veel pijn bij de eerste gehad hele bevalling was hels. 2e in 5 uur in bad en prima te doen
De ontsluitingsweeen vond ik het ergst. Vooral nadat ze bij 6 cm de vliezen braken. Die laatste 4 cm... Persen vond ik juist goed te doen.
Ik vond het persen het pijnlijkst en dan vooral het moment dat het hoofdje staat. Maar goed dat is maar even. Van de ontsluitingsweeen heb ik weinig geleden ( bij m'n 2e). Ik dacht dat het voorwerk was tot het moment dat ik heel nodig moest poepen ( dat dacht ik dan), wat gewoon al persdrang was. Gelukkig had ik 10 cm ontsluiting dus kon gelijk aan de slag.
Zo werd me dat nochtans wel gezegd. En dan vooral dat de weeën te snel na elkaar komen waardoor het voor het kindje erg belastend is. Ze hebben toen uiteindelijk zo'n draadje rechtstreeks op zijn hoofdje gezet en op de monitor kon ik echt zijn hartslag telkens zien dippen bij een wee...
Mijn ervaring: ontsluitingsween. (Inleiding) 6 uur lang hevige ontsluitingsween gehad, kwam niet verder dan 3cm. Persdrang kwam ook erbij. Werd een ks, was helemaal op en mijn baby vond het ook niet meer leuk, hartslag bleef rond 170.
Zeker de laatste ontsluitingsweeën.... Erg heftig. De overgang naar het voelen van de persdrang vond ik een verademing. Minder pijn en ik mocht actief mee doen!
Been weeën en rugweeen vond ik heel naar... Dat viel voor mij niet weg te puffen! En de hechtingen zetten deed allebei de keren heel veel pijn! Alsof ze niet verdoofd hadden.
Weeën! Vooral de laatste 2 uur. De uiteindelijke persweeën vond ik niet erg want dan ben je toch bezig met persen en gaat je concentratie daar heen.