CDA wil omgangsrecht voor opa en oma met kleinkind | NOS Ik vind het ergens wel goed dat grootouders meer rechten krijgen, want het is voor veel grootouders echt een groot pijnpunt dat zij hun kleinkind(eren) na een scheiding minder of zelfs niet meer zien. Vaak weten ze ook helemaal niks meer over hoe het met het kind gaat. Ook voor kinderen lijkt het me moeilijk dat ze hun opa en oma, van wie ze veel houden, ineens niet meer zien. Tegelijkertijd vraag ik me af of een 'recht' niet misbruikt gaat worden door grootouders om hun kind meer omgang met het kleinkind te geven, terwijl dat misschien schadelijk voor het kind is. Of dat de negatieve invloed van vechtscheidingen op kinderen nu nog groter wordt. Er zijn dan immers ineens vier mensen meer betrokken bij de strijd. En tot hoe lang kunnen grootouders een beroep doen op hun recht? Als er tien jaar geen contact meer is geweest, kunnen ze dan toch ineens omgang opeisen? Wat vinden jullie van dit plan?
Ik vind het belachelijk, het is vervelend dat grootouders misschien niet hun kleinkind niet/weinig zien maar ik bepaal nog altijd zelf hoevaak mijn kinderen hun grootouders zien.en als ik gescheiden was zouden mijn ex schoonouders het met mijn ex moeten uitzoeken. In andere gevallen zoals geen contact met grootouders vind ik al helemaal dat ik bepaal of mijn kinderene wel of niet hun grootouders zien en niet een rechter!
Maar als jouw ex nou geen omgang met zijn kind zou hebben? En je kinderen tot aan de scheiding wel altijd gewoon contact gehad hebben met hun opa en oma? Edit: Je brengt trouwens wel een interessante vraag naar voren. Geldt dit omgangsrecht voor alle grootouders? Ook als ouders nog bij elkaar zijn? Er zijn genoeg mensen die het contact met hun ouders verbreken en ook niet willen dat hun ouders contact hebben met hun kinderen. Kunnen die grootouders dan toch omgangsrecht aan deze wet ontlenen?
Idd,zoals het nu word gebracht zou het zo zijn dat theoretisch gezien mijn moeder waar ik al 6 jaar geen contact mee heb. Een omgangsregeling kan eisen. Nu kan dat alleen als ze kunnen aantonen dat ze een heel hechte band en contact hebben. Dus ik vind dat het zo zou moeten blijven.
Ik bepaal zelf wel of mijn kinderen naar iemand toe gaan, het is vaak al lastig genoeg om een omgangsregeling met je ex te regelen en dan zou je ook nog met grootouders rekening moeten houden. Maar ook buiten dat vraag ik me dan af, als je een testament hebt gemaakt met waar de kinderen naar toe gaan, als er iets met ons gebeurd (in ons geval mijn moeder en stiefvader), van hoeveel recht kan er dan (mis)gebruik worden gemaakt?
Ik heb hier veel moeite mee. Wij hebben weinig contact met schoonouders en het idee dat zij een omgangsregeling kunnen treffen voor onze dochter, daar krijg ik buikpijn van. We hebben niet voor niks weinig contact, daar kiezen wij als ouders niet zomaar voor. Op het nieuws hadden ze het over een bloedband met de kleinkinderen., maar dat geeft ze toch nog geen enkel recht? Je kan misbruikt zijn door je vader, maar door de bloedband heeft hij recht op een omgangsregeling met jouw kind?
Dit zal denk ik niet het geval zijn, maar zou best wel mogen van mij. Het is te erg voor woorden dat sommige 'volwassenen' persoonlijke issues met hun (schoon)ouders als reden zien om hun kind een relatie met eigen grootouders te verbieden.
Is je kind misbruikt door je schoonouders? Hebben zij verschrikkelijke dingen gedaan die veiligheid van je kind direct in gevaar hebben gebracht? Dan zal geen rechter zo'n omgang goedkeuren hoor. Voor de rest heeft jouw kind inderdaad een bloedband met de rest van haar/zijn familie, en heeft je kind zeker recht om eigen relatie op te bouwen met grootouders. Deze staat verder los van jouw issues met die mensen.
Ik weet niet wat ik er van moet vinden, Aan de ene Kant denk ik ja dat is goed ! Mijn oude buurvrouw heeft jaren lang verdriet gehad omdat ze haar kleinkinderen niet mocht zien van haar schoonzoon nadat haar dochter was overleden, de kinderen hadden zo een goede band met oma, ook de kinderen waren intens verdrietig, ze waren toen 4 en 8, heeft echt wel 6 jaar geduurd, de kinderen werden uit huis geplaatst bij een pleeg gezin toen de buurvrouw opgebeld werd door de pleegvader dat hij graag zou zien dat de kinderen contact met oma hebben, nu wonen ze nog bij dezelfde pleegouders, ze hebben 1 keer per maand een weekend met hun oma en schrijven geregeld met elkaar en bellen elkaar vaak, de buurvrouw is helemaal dol gelukkig. Aan de andere kant denk ik, stel opa en oma zijn nooit blij geweest met de komst van kleinkinderen, hebben je de huid volgescholden, je van alles toegewenst, en dan moet je je kind opeens daar achter later...... Mijn schoonmoeder was echt de kinderen aan het manipuleren, waar ik bij zat... Ooh mag dat niet van mama, ja van oma had dat wel gemogen maar ja die mama he.... Of mama vind oma niet zo lief dus ik denk niet dat wij samen een keer een stukje mogen fietsen... Had er toen echt niet aan moeten denken om mijn kind daar achter te laten, ( nu is ze trouwens een schat van een mens ! Zijn er uit gekomen samen en zijn nu al een aantal jaar dol op elkaar ! ) Dus tja, ik weet het nog niet zo goed wat ik er van moet vinden, ik begrijp beide Kanten wel een beetje
Nou echt niet he, ik zorg ervoor de ze mijn kant van de opa en oma zien ex moet dat zelf doen. Kijk vind het anders als je partner overlijd en daardoor dat de opa en oma de kleinkinderen niet meer ziet
Ik vind dit een zeer pijnlijk onderwerp. Ik heb al 12 jaar geen contact meer met mijn vader en dat is niet voor niks. Hij heeft zelf 12 jaar geleden het contact verbroken en daardoor heeft hij zijn kleinkinderen ook al die tijd niet meer gezien (toen nog 3, nu 4). Echter is hij psychisch niet helemaal in orde, en een zware alcoholist, en gaan er nog steeds de wildste verhalen de ronde over mij. Ik ben zijn enige nog levende kind. Als die wet er komt, dan zie ik hem er gerust voor aan, dat hij zijn recht gaat opeisen. De oudste 2 zijn bijna 18 en 16, dus daar zal niet veel meer over te zeggen zijn tegen die tijd, maar de jongste 2, waarvan hij de jongste niet eens kent (heb hem wel een kaartje gestuurd toen) zal hij dan dus wel mogen bezoeken of zo? Nou ik zweer het je dat ik dat NOOIT toe zal staan! Zo lang ik leef, gaan mijn onschuldige kinderen niet met die lapzwans mee. Al zijn er natuurlijk wel hele andere situaties die ik echt wel hartverscheurend vind dat grootouders hun kleinkinderen niet mogen zien. Maar in mijn geval is daar niks hartverscheurends aan.
Nee gelukkig niet! Maar mijn schoonmoeder is niet goed voor mn dochter, al doet ze naar de buitenwereld van wel. Ik vind niet dat iemand het recht heeft om een band met een ander op te bouwen omdat er een bloedband is.
Ik zou eerst het voorstel lezen, die gaat over iets heel anders... Overigens gaat het voorstel over het recht voor grootouders om informatie te vragen of contact te mogen opnemen, als ze hun kleinkind uit het oog verliezen vanwege een echtscheiding van de ouders. Dat is iets heel anders dan 'het kind meegeven' Ik lees ook dat dit in België en Duitsland al gewoon bestaat.
Ik vind het op zich een sympathiek idee. Een scheiding is al triest genoeg. En ontwrichtend in een kinderleven. Ik geloof best dat doorlopen contact met de grootouders in bepaalde situaties juist zorgt voor een stukje stabiliteit / warmte. In een ideale situatie is het daar gewoon 'veilig'. Als de grootouders er tenminste voor zorgen dat ze zichzelf helemaal buiten de strijd tussen de ouders plaatsen. Maar ik vrees dat de situatie in veel gevallen niet ideaal is. En dan zijn het inderdaad nog vier mensen extra waar rekening meer gehouden moet worden. In geval van een vechtscheiding is het al ingewikkeld genieg tussen twee mensen. Maar ik vind het wel goed dat rechters in ieder geval ook naar de grootouders gaan kijken. Niet dat ze altijd automatisch omgangsrvht krijgen. Maar wel dat er gekeken wordt of ouders het onderling kunnen oplossen, inclusief contact grootouders, of dat er vanuit de rechter een aanwijzing gegeven moet worden.
Volgens mij heb je het recht om een band op te bouwen met wie je maar wilt? We zijn met zijn allen geen eigendom van een ander mens, mijn kinderen zijn ook niet mijn eigendom. Daarmee heb ik juist geen recht om ze een band te ontnemen met mensen.
Ja ik heb het voorstel gelezen, maar het is me niet helemaal duidelijk om welke situaties het wel en niet gaat.. Er staat namelijk ook: "Nog pijnlijker is het volgens het CDA als er een conflict is en één van de ouders het contact tussen de kinderen en hun grootouders belemmert." Of dit nu bedoeld wordt in geval van scheiding of niet, kan ik er niet helemaal goed uithalen.
Hier is sprake van emotionele manipulatie, de hele familie gaat hierdoor naar de psychiater. Ze hebben stuk voor stuk een verstoord beeld van hoe je met mensen om gaat, ook vandaag de dag en dan ben ik echt niet anti mijn schoonouders. Ik houd wel bewust afstand en vind dat ik op de leeftijd het welzijn en een gezonde psychische opvoeding belangrijker dan die bloedband. Ik ben dus tegen.
Dus als iemand jouw kind slecht behandeld, heeft die persoon toch nog het recht om een band op te bouwen met je kind? Heeft niks met eigendom te maken, maar met bescherming. Volgens mij bekijk jij het van een andere kant.