Hier zonder ballon ingeleid maar wel aan t infuus, die kreeg ik rond half negen negen uur a morgens (de vliezen waren s nachts gebroken en de kleine was nog niet ingedaald, was al 39.1 zwanger en de echo toen ik in het zkh kwam gaf aan dat t een grote baby was, alle metingen vroeg ze, nen je niet al 40 wkn?) en s morgens beetje weeën maar goed te doen, rond half een nog gegeten en om een uur brak het los, rond half vier was ik zo moe en om vier uur ruggenrpik gehad en toen vorderde tlangzaam en om elf uur s avonds had ik volledige ontsluiting en vanaf 12 u aan het persen geweest (kon niet persen ivm ruggenrpik) en om goed half twee na ruim 1.5 u persen bevallen. Geef je eraan over, je wordt geleefd op zo'n moment en angst helpt idd niet! T komt allemaal goed, heel wat dames zijn je voor gegaan
Bedankt voor jullie ervaringsverhalen allemaal, fijn om te lezen dat het ook snel kan gaan en het niet een hel van dagen hoeft te worden Ik vind het gewoon vreselijk spannend allemaal en probeer me zoveel mogelijk af te leiden nu maar denk er toch steeds aan logischerwijs Ik blijf maar duimen dat ik vrijdag bij het inwendig onderzoek al iets van ontsluiting heb, ik durf het zelf niet te voelen want ik heb sowieso lange nagels en weet ook niet wat ik zou moeten voelen eigenlijk, zit er normaal ook niet in te wroeten dus zou het verschil niet eens weten Ik tel de dagen nu wel heel erg hard af maar zal zeker wel goed komen
Ik ben ook ingeleid en begonnen met de ballon. Deze werd geplaats Vond het niet pijnlijk maar prettig ook niet. Ze vertelde mij na het plaatsen dat je beetje menstruatie pijn gaat krijgen en dat dit een half uurtje duurt. Ook werd ik gelijk aan de ctg gelegd voor een half uur. Toen ik dus aangesloten was aan de ctg voelde ik de menstruatie pijn komen. Maar ik dacht bij me zelf dit vind ik meer als een wee voelen. En ze kwamen gelijk regelmatig om de paar min. Toen na een half uur aan de ctg gelegen te hebben heb ik op de bel gedrukt omdat ik het echt als weeen ervaren. Ze kwamen eraan en zeiden al we zaten al te kijken je hebt gewoon weeen u mag door naar de verloskamer. Toen mocht ik lekker gaan douche en werden de weeen minder pijnlijk. Ik heb denk ik ongeveer 3 uurtjes de ballon ingehad en had het idee dat die eruit was. Toen ze gingen kijken was die eruit en had 3cm. de weeen waren ook gestopt. Het was in de avond dat hij geplaats werd dus was al laat en was best moe. Dus koos ervoor om te slapen en de volgende ochtend verder te gaan met het breken van de vliezen en het infuus. De volgende ochtend na het douche en wat gegeten te hebben zijn ze begonnen. eerst plaatsen ze de infuus en toen braken ze me vliezen vanaf dat momment is mijn kleine man binnen 2 uur geboren. Dus kan ook snel gaan
Maandag avond ballon ingebracht (rond 20.00 denk ik) en om 16.32 had ik mijn zoontje in mijn handen.. Ik heb de ballon z'n 12 uur in gehad, daarna had ik 2cm ontsluiting, vervolgens douche en naar de verloskamer. Rond 10.15 begon De bevalling (vliezen breken, uurtje later weeënopwekkers)
@angelryan en @Sija Bij jullie is het lekker snel gegaan, ik hoop dat ik dat volgende week ook kan zeggen Het er nu tegenop zien is ook al lastig maar goed, ben al lang blij dat ik eindelijk een datum weet
Ik zie dat je al veel verhalen gehoord hebt, maar hierbij toch nog even die van mij. Op zaterdag rond 16.00 uur kreeg ik de balloon, het inzetten deed maar een klein beetje pijn. Van de balloon kreeg ik wel weeen, die al redelijk snel weer weg ebte, hierna naar de wc en viel de balloon al weer uit. De volgende ochtend vroeg moest ik me melden op de verloskamers, eerst weer alle checks, toen aan het infuus, dat was eerst een water/zout infuus. Toen kwam er een nieuwe verpleegekundige en rond 09.00 werden de ween opwekkers in het infuus gedaan. Meteen heftige weeen! Echt vreselijk! Dus om half 11 had ik pas 4 cm onstluiting, meteen om een ruggenprik gevraagd. De anestasist (sp?) kwam rond 11.00, toen nog heel erg veel checks, en veel stickers op mn lichaam voordat ik de daadwerkelijke prik kreeg. De ruggenprik begon net zijn werk te doen, toen ik opeens een hele rare dwang kreeg op de persen. Bleek dat ik al volledige ontsluiting had! Meteen de gyn erbij gehaald, dokters jas uit - operatie jas aan, alle scharen werden erbij gehaald lampen in de baby kamer aan. En persen maar! Na 35 min persen schoot mijn dochter er onverwacht snel uit (de broek van mijn man zat onder het vrucht water, hihi) Totaal heeft alles 4 uur geduurd volgens het ziekenhuis, bijna geen bloedverlies, dochter was erg klein maar deed het goed! Ik had een echte weeen storm, en ik vond de bevalling heel erg heftig, ik moest het de weken daarna 'verwerken', nu zou ik het zo nog een keer doen Heerlijk na een paar uur al weer klaar! Heel veel succes!
Hier ook ingeleid maar dan met gel. Ik begon met 1cm ontsluiting. Ze hebben om 8:00 gel ingebracht. Om 10:45 nog steeds 1cm, weer gel. Om 13:00 had ik 2cm en begon ik te balen. Na al die tijd weeen dacht ik dat hij nooit meer geboren zou worden. Toen hebbenze me aan het infuus gelegd en vanaf toen vond ik het erg heftig. Heb op een gegeven moment een prik in m'n been gekregen als pijnstilling (toen braken ook mijn vliezen vanzelf). Om 16:30 vond ik de pijn niet meer te verdragen want ik had een weeenstorm. Heb toen gevraagd om een ruggenprik (had pas 4cm). Op deze moest ik een uur wachten... Maar zo ver is her nooit gekomen want na een half uur kreeg ik persdrang en om 17:30 is hij geboren. Dus hoewel ik de bevalling wat heftig vond (niet gek als je van 4 naar 10 in een half uur gaat). Viel het me mee omdat het al met al toch nog geen 10 uur geduurd heeft vanaf het moment dat de gel ingebracht werd. Ik hoop voor je dat alles soepel verloopt. En dat je snel je kindje mag vasthouden! Succes!
Ja ik vind het ook vreselijk spannend en heb met 23 weken zwangerschap al een anesthesist gezien omdat het de vraag was of ik met mijn hernia's en versleten rug wel een ruggenprik kon krijgen en dat kan gelukkig wel. Er is ook besloten dat nog voordat ze met de weeën-opwekkers beginnen, ze me al die ruggenprik gaan zetten, zodat ze me snel pijnstilling kunnen geven als het nodig is aangezien ik al bijna niet kan liggen en zitten met mijn rugpijn en tijdens de bevalling zal dat alleen maar erger worden helaas Maar ik vind het idee van een ruggenprik krijgen zo vreselijk eng. Ben zelf verpleegkundige geweest, heb ontzettend veel gezien maar bij een ruggenprik draaide altijd mijn maag om, ik vind het gewoon een vreselijk eng idee.
Even een hart onder de riem; ik heb 3x een ruggenprik gehad en vond het zetten heel erg meevallen. Spannend is het wel, maar je ziet het zelf niet, als je aangeeft dat je het eng vindt houden ze er vast rekening mee. Ik ben benieuwd naar je ervaring straks ook met de bevalling, ik wens je goede en vlotte bevalling toe.
Thnx voor je opbeurende woorden. Ik weet dat de huid eerst verdoofd wordt en ik het zelf gelukkig niet zie maar het idee alleen al, brrr, dan breekt me het koude zweet uit, vind ik eigenlijk nog enger dan de hele inleiding en bevalling
Ingeleid met 38.1 week toen ik zwanger was van m'n dochtertje. Ik heb geen ballon gehad want ik had al 3 cm. Ze hebben m'n vliezen gebroken maar dit leverde niet (voldoende) weeen op. Eenmaal aan de weeenopwekkers gezet zette het wel door doordat ze steeds een standje hoger gingen zetten. Want het moest eerst wel steeds wat hoger worden gezet omdat het op een laag standje niet voor voldoende krachtige weeen zorgde. Binnen 4 uur vanaf start van het infuus had ik onze dochter op m'n buik. Ik heb over de laatste 6 cm slechts 20 minuten gedaan en 16 minuten moeten persen. Ook zo kan het gaan Veel succes gewenst!!
och meid dat snap ik.. maar komt goed, probeer steeds tegen jezelf te zeggen: 'ik kan dit' en vraag als je dat fijn vindt of ze steeds willen zeggen wat ze gaan doen. De prikken van de verdoving zijn niet echt pijnlijk, beetje vervelend om te voelen, maar niet pijnlijk. Daarna voel je wat duw en getrek maar geen pijn. Vervolgens kun je een klein schokje voelen (geven ze van te voren aan) maar op het moment dat je dat voelt is het ook weer voorbij en dan kun je ontspannen. Probeer goed contact te leggen met de verpleegkundige, een grapje, een gesprekje, haar in de ogen kijken, je concentreren op je ademhaling, zeggen dat je bang bent, of juist denken aan je kindje in je armen, kan wonderen doen. En daarna heb je het gehad. Als je het pas laat zetten als je in de weeën zit, ben je misschien heel blij dat je hem krijgt en minder bang, is dat nog een optie?
Ja eens goed bespreken morgen bij de gynaecoloog of maandag met een van de verpleegkundigen op de afdeling. Ik zal er toch doorheen moeten want met mijn pijn die ik nu al heb zal ik een bevalling zonder ruggenprik waarschijnlijk niet trekken
Hi Ik ben ingeleid met weeen opwekkers via infuus. In 1 uur tijd bevallen.. Ik vond het fijn. Een storm van weeen, maar gelukkig geen uren.. En na een uur was ik bevallen, half uur later gingen we naar huis met ons meisje ( eerst douche en papierwerk). Ik had al gevraagd of ik niet weer ingeleid kon worden, helaas. Ik hoop dat je een positieve ervaring eraan overhoudt.
Ps geen verdoving en ik was 39.1 De reden van opname ( dag ervoor) was omdat ik plots bloed verloor????
Dat is wel een turbo-bevalling dan Dat wil iedereen wel maar denk dat je eerder een uitzondering dan een regel bent, ik zou dat super graag willen zo maar dat zal wel niet zo snel gaan
Ik had dat ik heel erg opzag tegen ruggenrpik en katheter, en beiden gehad en is me 100% mee gevallen. Weet je op zo'n moment wordt je zo geleefd en heb ik daar geen moment aan gedacht was blij met de ruggenprik en katheter was nodig (ook na bevalling gekregen omdat ik niet binnen zes uur na bevalling kon plassen) uiteraard wel blaasontsteking toen dat ding er paar dagen in had gezeten..
Ja na zo'n katheter heb je vaak een blaasontsteking, dat is dan wel minder. Ik hoop dat ik de ruggenprik ook vindt meevallen
Ik vond het idee van een ruggeprik heel eng, maar in 'the heat of the moment' kon het me niks meer schelen en wilde ik die prik gewoon. Fijne is ook dat je het niet ziet Hij haalde bij mij de scherpe kantjes eraf, ik voelde de weeen nog heel duidelijk en volledig pijnloos was het ook niet, maar wel dragelijk. De gyn wilde er nog naar laten kijken, maar toen zat ik al op 10cm. Ik kon ook heel goed meepersen op de persweeen, ideaal op die manier!