hij had heel veel respect voor de pijn die ik had. en de eerste keer dat hij haar in zijn armen had, was hij echt heel trots en gemotioneerd. heb ik een prachtige foto van.
Ik ben erg benieuwd hoe hij gaat reageren, maar ik denk wel dat we beide een traantje gaan laten.. Vooral manlief kan nou eenmaal wel eens een traantje moeten wegpinken als hij heel gelukkig is! Hoe lief! ❤️
Moe en uitgeput (nachtje doorgehaald) maar heel voldaan! Hij heeft wel 10x geroepen hoe goed ik het gedaan had en dat hij het wel mee vond vallen zo'n bevalling (hahaha). Hij zei meteen dat hij het wiegje aan zijn kant van het bed wilde maar als ik dat graag wilde aan mijn kant mocht dat ook wel.. De schat!
Tijdens de bevalling heel rustig en liefdevol. Steunde me echt, keek verder amper.. Bij de tweede ging het nogal snel dus alles liep wat door elkaar. Daarna heel trots en wel met name bij de eerste wat onwennig. Wel meteen luier doen enzo
Mijn man was heel emotioneel na de bevalling. Tijdens de bevalling was hij trouwens heel kalm, terwijl hij verwacht had in paniek te raken.
Mijn man was in paniek. Ons meisje is geboren zonder hartslag, ze hebben haar terug kunnen halen en ze moest meteen mee. Mijn man wist niet wat hij moest doen. Moest hij bij zijn bloedende vrouw blijven of met zijn dochter mee gaan. Hij stond huilend in de kamer. Ik heb hem dus weg gestuurd, hij moest van mij met onze dochter mee. Hij vond het afschuwelijk om mij achter te laten. Gelukkig is alles goed gekomen.
Mijn man is gelukkig totaal geen jankerd en heel nuchter altijd. Net als ik trouwens. Tijdens de bevalling stond hij opeens te janken. Ik heb nog tussen het persen door gevraagd of ie nou echt stond te huilen en ook of ie wel helemaal goed wijs was. Ik heb zelf niet eens ooit een traan gelaten om het zwanger zijn of bevallen en de kleine voor t eerst zien. Snap ook nog steeds niet zo goed waarom mensen dat hebben dus al helemaal niet van mijn stoere vent die nooit emotioneel is. Hij was wel gelijk een super papa,deed alles (zonder wennen dat was bij mij wel anders want ik vond t doodeng allemaal) en echt heel trots. En nu nog steed! Super verliefd op ons ventje. Wel nog een trauma van de bevalling, had nog zo gezegd dat ie niet moest kijken. Haha
Ik had mijn man nog nooit (LEES NOG NOOIT ook niet op onze trouwdag of wanneer dan ook) zien huilen. Ook niet tijdens de bevalling trouwens maar in de eerste week waarin S. gelijk mega krampen kreeg en veel huilde, weinig slaap, rollercoaster zag ik meneer voor het eerst huilen. Vet zielig! Dus ik kan zeggen dat het echt heel heftig voor hem is als hij zo zijn emoties toont! Superschattig dus.
oh ja bij de oudste moesten we ook ineens samen huilen toen ze in onze armen lag en de VK haar hielen even lichtte.. dat had ik 1x eerder gezien bij een mega ruzie tussen ons, verder nooit.. Hij is heel stabiel juist.
Wij hebben samen enorm hard gehuild zo mooi vonden we het hahah en mijn man is normaal ook heeeeel nuchter en heb hem nog nooit eerder zien huilen haha dus dat was wel heel mooi Hij wilde ook absoluut geen 2de maar nu staat hij erom te springen Hij wil zelfs bij de volgende bevalling zelf het kind pakken zeg maar (als de situatie dat toelaat natuurlijk)
Mijn man heeft op de gang, toen hij het nieuws ging vertellen aan mijn familie, ontzettend staan trillen en huilen, over het feit dat ik zo'n pijn had gehad.... Vertelde mijn moeder me na een aantal dagen. Liefs,
De laatste bevalling vooral traumatisch .. Hij zag zijn vrouw veel pijn hebben zijn baby het slecht doen .. Met allemaal snoeten draden dat ik zelf niet eens meer kon bewegen .. Fijn met volop weeën 😒 gynaecoloog weg rennen terug rennen .. 10 dokters /verpleegsters om mijn heen.. Rennen naar het ok .. Zijn vrouw dood ziek zien zijn.. Rugenprik zag hij ook .. Ze prikte 5x mis.. Zijn vrouw die in paniek raakte en ook echt ff huilde van de spanning en ik was doods bang voor wat komen zou .. Dat baby uit buik werd gehaald dat hij niet wist of hij nu met baby mee moest of bij mij moest blijven en ik heb hem n
Oeps foutje .. Ik heb hem weggestuurd en vervolgens duurde het ruim 3 uur voor ik er was .. En dat vond hij echt traumatisch 😢 omdat hij niet wist waar ik was en hoe het met mij ging .. Voor beide was het echt traumatisch en ook voor mijn ouders op dat moment 😢 zo zei hij het dus allemaal .. Hij huilt nooit maar de bewuste dag wel dus ...
Mijn man was emotioneel en heeeel blij. Liep continue met de camera achter de verpleging (met onze dochter) aan, en ik lag daar
Mijn vriend huilde in stilte vanaf het moment dat dl uit mijn buik werd getild en heeft dit de hele eerste dag gedaan. Volledig geëmotioneerd en vol liefde en gevoelens die hij nog nooit ervaren had.
Een blik van liefde in zijn ogen toen onze dochter geboren was. Hij wilde nooit een baby vasthouden, maar hij keek o zo trots toen hij zijn eigen kind vast hield!
Mijn man is heel rustig en beheerst. Hij was supertrots op mij en straalde toen hij zijn zoon kreeg. Hij zei toen niets maar Ik zag dat hij even niets anders op de wereld zag dan om zijn kindje, zoooo mooi