Wie heeft er ook een hooggevoelige peuter? Ik ben benieuwd naar jullie ervaringen en waar jullie tegenaan lopen.
Hier een soort van hoog sensitieve dreumes. Niet zo verwonderlijk, want de mama is het ook. Wij lopen niet zozeer ergens tegenaan, alswel dat we accepteren dat dreumes dus gewoon anders reageert en dat we regelmatig "prikkelvrije" tijden inlassen, maar dat is geen probleem, want we houden van gezapig leven. Dreumes slaapt bij ons en gaat vaak in de doek en krijgt bv, allemaal om heerlijk te relaxen.
Inmiddels kleuter . Ik heb eerder een topic hierover gestart. misschien dat je die kan vinden. Heb je vragen? Of wil je ervaringen delen?
Hier ook Mevrouw N van de tweeling is volgens mij hooggevoelig (mama ook ). Ben ook benieuwd naar ervaringen... Wat ik tot nu toe het lastigste vind is dat ze heel snel kan gaan jengelen/zeuren. Ik vermoed dan dat het te veel is voor haar, maar de mogelijkheid om minder prikkels in te bouwen is lastig met een rauwdouwer van een tweelingzus en gewoon een druk gezinsleven...
Hier mijn dochter ook. Ik herken veel en kan er daarom goed mee omgaan. Snel geprikkeld/overprikkeld maar ook veel prikkels nodig. Kleren moeten altijd uit, kriebelt en te warm. Geluid vaak te hard, moet vaak gehoorbeschermers op. Veel nachtmerries. Angstig in nieuwe situaties, vreemde mensen, moet lang wennen. Lange, duidelijke voorbereiding nodig bij weggaan. Veel behoefte aan duidelijkheid en structuur, ritme. Waanzinnig opmerkzaam, er ontgaat haar niks. Heel gevoelig. Het ene moment heel levendig en druk, daarna moet ze echt bijkomen in rust. Het is een zeer temperamentvol kind, intenser dan veel andere kinderen en ook anders dan mijn zoon. Ik snap haar wel goed en houd veel rekening met haar behoeften. Ze voelt dat aan van mij en gedijt daardoor gewoon heel goed. Ik overhaast haar niet, geef veel ruimte en vrijheid. Ook zorg ik voor veel momenten waarbij ik er zelf echt voor haar ben. Even knuffelen, echt samen spelen of stoeien. Dat laadt haar op en zorgt voor rust. Verder ben ik veel buiten, natuur en spelen doet haar goed.
Alsof je mijn zoon beschrijft, echt precies hetzelfde!! Ik herken het ook heel erg bij mijn man en in lichte mate bij mezelf. Het leek me inderdaad fijn om ervaringen uit te wisselen en verhalen van andere moeders te lezen.
Dan moet je je even inlezen aurora. ASS kan gepaard gaan met hooggevoeligheid maar hooggevoeligheid hoeft niet op ASS te duiden. We leven nu eenmaal in een maatschappij vol prikkels en kinderen zijn sowieso heel open en ontvankelijk voor de wereld om hen heen, anders zouden ze niet zoveel op korte tijd kunnen leren. Ze nemen alles in zich op en voor het ene kind is dat makkelijker te verwerken dan voor het ander.
Ja onze dochter... Als peuter heel erg gevoelig... nu ook nog En hoe ouder ze wordt hoe beter het gaat. Alleen blijft ze sociaal emotioneel nog wel wat achter. ( schoolwerk doet ze erg goed) Ze heeft heel veel vriendinnen...maar heeft ook nog heel erg steun van haar knuffel nodig om dingen te durven. Verder zijn veranderingen en harde geluiden nog wel altijd lastig. Maar hoe ouder ze wordt hoe beter ze het zelf oplost. We lopen er soms op school wel tegenaan. Op zich lijdt haar schoolwerk er niet onder...alleen is ze erg verlegen en dat kan soms lastig zijn.
Ik heb ook vaak het idee dat mijn zoontje hooggevoelig is. - Hij is ontzettend opmerkzaam. Elke kleine verandering in huis bv. ziet hij. - Hij merkt regelmatig op hoe wij kijken (onze blik). Mama, niet boos kijken (ik kijk dan serieus, omdat ik bv. zijn luier aan het verschonen ben). - Heel goed geheugen. - Slaapt nooit langer dan 10 a 10,5 uur 's nachts... meteen wakker en alert 's ochtends. - Sowieso een heel alert mannetje. Merkt de kleinste geluiden op. - Kan niet goed tegen lawaai. - Moeite met inslapen (ligt gewoon rustig nog een halfuur tot drie kwartier wakker zonder geluid te maken) - Een ontzettende knuffelkont. Kom papa, kom mama en omhelst ons dan allebei (smelt). - Kan echt ontroerd raken van mooie dingen (bv. de slingers die er hingen met zijn verjaardag... mooi, mooi...) - Veel gevoel voor humor. - Snel last van vieze handjes, vieze snotneus, natte kleding etc. - Merkt kou, zon, warmte, regen snel op en heeft daar dan ook echt last van.
Het is wel een bekend misverstand hoor... Hoogegevoeligheid en Asperger kennen veel overeenkomsten. Hier staat het allemaal mooi uitgelegd stoornissen. Mijn oudste zoontje was als peuter enorm hooggevoelig, de hele dag moest je voorkauwen wat er ging gebeuren, wat we gingen doen. Hij was ook heel snel moe van alle indrukken. Ik maakte me toen wel zorgen over hoe dat zou gaan als hij naar school moest. Maar gek genoeg heeft hij er nu veel minder last van, blijkbaar biedt school veel regelmaat en structuur. De vermoeidheid is ook een stuk minder. Maar we krijgen wel enorm gedetailleerde verslagen van wat er op school gebeurde en wie wat zei Bijzonder om te zien dat het zo per levensfase kan veranderen.
Bijzonder om te lezen, maar fijn voor je kind. Wij overwegen juist om thuisscholing te gaan. Niet alleen vanwege de HS maar het is zeker een reden die meetelt in onze beslisfactor. Overigens hoeven we daar voorlopig gelukkig nog niet aan te denken... dreumes is nog lekker klein....
Bedankt allemaal voor het delen. Ik had de laatste dagen weinig tijd om te reageren, sorry. Ik geniet ontzettend van mijn hooggevoelige peuter, maar af en toe vind ik het ook moeilijk. Hij is een aantal weken geleden gestart op het kinderdagverblijf waar ik werk. Het valt me nu extra op hoe anders hij kan reageren dan de andere kindjes op de groep. Daar kan ik soms verdrietig om worden, want het is soms zo moeilijk voor hem. Ik zie andere kinderen soms zo makkelijk genieten van alles, maar hij is zich zo overbewust van zijn omgeving en van zichzelf, dat het soms moeilijk is om te genieten. Terwijl hij, als hij zich veilig voelt, juist een super vrolijk mannetje is. Ik kan me dan ook wel eens zorgen maken hoe het straks op school zal gaan. Ik heb nu super veel vertrouwen in mijn collega's. Het gaat nu erg goed op het kinderdagverblijf omdat zij precies weten hoe ze hem moeten benaderen en begeleiden. Ik hoop dat hij straks ook zo'n kundige juf zal treffen.
Nou dat ik me afvraag of het dan hoogsensitief is....of autisme, wat op een latere leeftijd wordt vastgesteld. Bedoel er niks negatiefs mee... Vind de artikelen die enkele noemden erg interessant!
Kan me voorstellen dat je dat moeilijk vindt om te zien en dat je je zorgen maakt. Ik herken dit trouwens niet bij mijn zoontje. Hij is juist heel vrij en voelt zich snel thuis ergens. Is het niet gewoon een stukje karakter? Soort verlegenheid wat naarmate hij ouder wordt wel weer verdwijnt?