https://decorrespondent.nl/2513/Zo-maak-je-van-je-pasgeboren-baby-een-intensive-care-patient/216553216418-0e1b95e4 Als moeder van een kind wat 2,5 maand in het ziekenhuis heeft gelegen, ben ik het absoluut eens met de auteur. Waarom ik dit post: als adviesje. Laat je niet gek maken in de wereld van de baby-uitzet/zooi. Vertrouw op je moedergevoel, echt, dat zegt heel veel!
Zeker eens Al die "hulpmiddelen" tegenwoordig Hier ook een erg ziek kindje gehad. 8 mnd in het zh gelegen voor ze thuis kwam. Totaal meer dan een jaar in het zh gelegen. monitoren waren alles. thuis kregen we expres geen monitor. We zagen het wel als ze blauw werd, ze anders ging ademen of wat dan ook. vertrouw op je instinct. Niet op die "hulpmiddelen"
Ik werd al gek van die monitoren onder de bevalling van mijn oudste. Het is een heel ander verhaal als het om leven of dood gaat natuurlijk. Als je kindje gezond en niet te vroeg is geboren maak je jezelf alleen maar panisch met dit soort dingen. Dan kun je toch nooit meer genieten? Dan leer je toch niet echt naar je kindje te kijken? Ik heb heel veel respect voor ouders die dit mee hebben moeten maken, lijkt me heel zwaar en dat is zacht uit gedrukt.
Goed verhaal! Ik ben ook moeder van een kindje dat twee maanden op de ic gelegen heeft. Monitoren kunnen je gek maken, dat moet je vrijwillig helemaal niet willen.
Zoo herkenbaar, en zo waar. ... Hoe vaak zeiden vrienden en familie tegen ons, tijdens het bezoek in het zkh, dat zij ook zo'n handige monitor willen voor hun kind. Geloof me, dat wil je echt niet!
Goed stuk en vooral ook heel goed dat die Zweedse studenten zich hiermee bezig houden. Ik ben het er helemaal mee eens, dat dit soort info geen piece of mind geeft en potentieel alleen maar voor meer stress zorgt. Het is grappig dat de technologie dit soort dingen mogelijk maakt, maar meer dan een leuke gimmick hoeft het wat mij betreft niet te worden.
Wat een goed stuk! mijn zus heeft een ptss ontwikkeld doordat haar dochter 9 weken op de IC heeft gelegen en ze helemaal gefixeerd was op de piepjes, bliepjes en monitoren. Ze heeft er therapie voor gehad om van de stress af te komen die ze meteen kreeg als ze eregens een alarmpje af hoorde gaan! Dat moet je thuis toch niet willen?!
Brr vreselijk, moet er niet aan denken zo'n ding thuis te hebben.. Ik word soms al zenuwachtig als ik in de McDonald's sta en het piepje van die apparatuur gaat af.
Ik heb het nooit meegemaakt, maar ik ben het wel helemaal eens met de schrijver van dit stukje. Er worden tegenwoordig zoveel baby producten op de markt gebracht die inspelen op die onzekerheid, en het is (uiteraard) helemaal niet in dienst van de ouders, maar in dienst van de producenten die er weer een hoop geld aan kunnen verdienen. Maar ik maak me ook zorgen dat ouders steeds meer op apparaten gaan vertrouwen en er straks misschien wel steeds meer kennis verloren gaat die we vroeger wel hadden, toen we ons nog niet zo afhankelijk maakten van al die snufjes.... (niet als het nodig is, uiteraard, maar bij gezonde baby's)
Ik vond het best lastig om weer op mijn dochter te leren vertrouwen. Dat moest best even groeien. Daarom vond ik het fijn om een camera te hebben. In het begin hebben we zo'n sensormat overwogen. Op aanraden van de kinderarts niet gedaan. En achteraf blij van, zo'n ding kan ook valse meldingen geven. Ik zou daar niet mee om kunnen gaan toen. Ik zou er denk ik bloednerveus van worden.
Een goed stuk! Wij hebben thuis alleen een simpelen babyfoon. Onze zoon heeft een maand in het zhuis gelegen en werd letterlijk knetter gek van de alarmen overal.