Ik ben nu een week of 7 zwanger. 18 maart eerste echo... Nu spookt het oo een of andere manier door me hoogt 'wat nu als het hartje niet klopt' Ik heb geen lichamelijke reden voor paniek maar toch blijft het door mijn hoofd spoken en geeft me slapenloze nachten.. Wat kan ik doen?
Denk dat iedereen hier wel mee te maken heeft gehad in de eerste weken. Ik zelf overigens ook. Er valt weinig te doen dan afleiding te zoeken
Afleiding zoeken, duimen en je vasthouden aan de 90% kans dat het wel goed zit. Iedereen zit in de rats de eerste weken denk ik. Sterkte met wachten!
Deze onzekerheid blijf je altijd houden, of je nu voorheen hebt meegemaakt dat het mis ging of niet... Maar zolang jij geen rare klachten hebt zoals erge krampen of bloedverlies moet je toch proberen je niet druk te maken. Er is dan geen enkele aanleiding voor dat het niet goed zou zitten! En bij deze wil ik je vooral feliciteren Geniet ervan!
Heb hier een beetje t zelfde. Of eigenlijk in een stadium daar voor: wat als ik helemaal niet zwanger ben en ik een valse positieve test heb gehad? Ik durf ook echt niet meer te testen. Maar ik moet zeggen, ik krijg steeds meer kleine zwangerschapskwaaltjes. Plus, nog steeds niet ongesteld natuurlijk. Ik lijk zowaar echt zwanger! Ik weet niet wat je kunt doen tegen je angsten, behalve ze accepteren. Het is allemaal heel spannend en dat is logisch. Je mag het doodeng vinden. Maar laat je er niet door verzwelgen. Spreek jezelf af en toe streng toe en denk vooral ook aan de leuke periode die er aan komt als het allemaal wél goed gaat! Dan krijg je namelijk een baby! Een echte baby! (en dan niet je druk gaan maken om wat je met een baby aan moet he )
Zit nu even op een moment dat het me teveel wordt... Voel me ook niet zwanger nu... Hoopje ellende dus
Ik voel me ook niet zwanger en zit ook zwaar in de stress. Continu op dit forum zitten surfen helpt mij erdoorheen...
Kun je proberen de echo te vervroegen? Met 7 weken kun je al een kloppend hartje zien, dus je zou nu al kunnen gaan.
Inmiddels ben ik weer een beetje bijgekomen van mijn dipje. En nu voel ik duidelijk een bal ong net zo groot als een tennisbal bij mijn schaambeen.. Mijn man zei het ook al te voelen.. Hihi toch een teken dat het allemaal lekker aan het groeien is??
Echt waar? Ik denk te zien dat mn buik een andere vorm heeft, maar dat slaat natuurlijk nergens op bij amper 6 weken...
herkenbaar hoor, ik heb twee daagjes eerder dan jou mn eerste echo, en omdat we al zo lang bezig waren en t nu eindelijk raak is denk je tis te mooi om waar te zijn. ik zoek vooral afleiding. nog ff doorzetten meid de eerste echo duurt nu niet lang meer!
Heel herkenbaar!!! Ik heb morgen mijn eerste echo. Gelukkig al bij 7 weken, maar zelfs dat vond ik zo ellendig lang duren! En nu lig ik te woelen... Wat als?!?! Over 15 uur weten we meer en het lijkt een eeuwigheid! Ik vrees dat we er niks aan kunnen doen... Hopen, genieten en de doemscenario's proberen te vergeten. Zolang het tegendeel niet is bewezen gaat alles goed!
Het blijft allemaal erg spannend! Goed om te lezen dat je weer uit je dipje bent. Ik heb afgelopen weekend ook een paniekaanval gehad, ik ben daar zo van geschrokken! Maar alle moeders en aankomende moeders hebben er denk wel een keer last van! Fingers crossed, afleiding zoeken en positief blijven! Oja en ondertussen op het forum lezen en praten haha
Hier hetzelfde en ik heb mijn eerste echo zelfs al gehad! Zwangerschaps kwaaltjes worden wat minder dus zit daar wel mee.. Wachten en hoop houden is het beste advies denk ik
I understand. Ik heb precies hetzelfde... Dat was ook de reden dat ik alsnog een angstaanval kreeg. Moet echt op mezelf inpraten met positieve dingen. Donderdag mogen we gelukkig weer naar ons guppie kijken...
Hier nog zn vrouw. 7weken zwanger 1ste iui poging 9maart eerste echo. Ik denk dan maar aan de woorden die ik heel vaak las op forums geen bloed is hoop. Veel afleiding zoeken. Suc6.