Doen. Wij waren de oogtest voor maar hadden ook niet echt een afwijking verwacht, het was dat hij in grove motoriek achterliep dat ik het uit wilde laten sluiten maar hij zag vliegtuigen en vogels enz. Toch bleek hij -1,75 en -2,75 te hebben (ondertussen -3,5 en -1,5) en een cilinderafwijking. Sommige dingen moeten nu eenmaal gewoon, ik wil mijn kind ook niet meegeven dat als het iets niet wil, het dan niet hoeft.
Het gaat er niet om of ze het juiste woord benoemen, maar wat het kind er in ziet. Mijn zoontje noemde de fluitketel bijvoorbeeld een gieter. En in de sleutel zag hij "een toren met een wolk". De arts zal iedere keer wel verschillende woorden horen, maar zo lang hij/zij (of de ouder) weet wat het kind ermee bedoeld, belemmert dat de resultaten van de test niet.
Ik zou direct afspraak maken bij de oogarts en niet meer langs de GGD gaan. Want wie weet ziet ze het niet en weigert ze daarom om verder te gaan.
Meteen een afspraak bij de oogarts maken via de huisarts. Ik zou het niet zomaar in de doofpot stoppen. Merkte aan mijn dochter ook niks, maar toch was een brilletje nodig. En achteraf gezien zag ik toch wel dingen, bijvoorbeeld met tv kijken kreeg ze traanogen als ze te lang keek.
Ik moest ook twee keer terug. Toen ook topic geopend van ik vind dat ze niks mankeert. Maar ik vroeg mij zelf ook wel af heeft ze geen eigenwijze moeder. Het laatste. Maar ben toch op herhaling gegaan en toen was ik het die twijfelde ze deed de test prima en bleek geen luioogje te hebben wat ik eerst ook al dacht maar. Op mijn verzoek is het nog eens herhaald ze kan wel eens wat lui uit haar oogje kijken van is het toch geen lui oog. Gewoon gaan baat het niet schaad het niet is het met dit. Beter toch ontdekken op tijd dan te laat. Bijvoorbeeld. Lui oog kan maar tot een bepaalde leeftijd goed behandeld woorden. Wat de andere ook zeggen als er toch twijfel is waarom dan niet naar de oogarts dan weet je het in elk geval zeker. Het is niet verplicht bij het cb maar wel iets wat echt noodzakelijk is.
Hier was dat precies hetzelfde. Ze zag de gekste dingen die ik echt niet in een keer zag. Maar toch een heel slecht oog, andere dus wel prima. Ze had +8.75 in het slechte oog. Nu nog +6 en met bril ziet ze 100% maar dat was dus heel anders.
Ons zoontje werd helemaal panisch toen hij zo'n raar brilletje op moest voor de ogentest. 2x geprobeerd, werd 2x niks. Nu wachten we tot de schoolarts van de basisschool met de ogentest. Wellicht ook een optie?
Onze dochter is ook meerdere keren bij het CB geweest voor de ogentest (combineerde het met bezoekjes van de jongste ) De laatste keer ben ik buiten de kamer gaan staan en ja hoor ... Toen gaf ze zelf aan dat ze het niet goed kon zien Verwijzing gekregen en een behoorlijke cilinder aan beide ogen en verziend. Dus ik zou zeggen, gewoon weer testen, of nog beter: verwijzing vragen voor de oogarts! O ja, eenmaal de bril op: "mamma! Ik kan de stoep goed zien!" zo nodig was het dus dat hadden we nooit gemerkt!
Ja ik ben achteraf ook erg te spreken over de test van de schoolarts.. Bij het CB lukte het al niet helemaal...en op school nog een keer Nu bij de oogarts is toch een lichte afwijking ( cilinder) gevonden. Nietszeggend verder maar het was wel de reden waardoor hij die ene regel van de +1.50 moeilijker kon lezen. Het andere oog was extra goed. Ook iets om in de gaten te houden. Wij hebben beide geen bril en in de familie verder ook eigenlijk pas na 60 jaar ( moeder heeft ook een cilinder afwijking maar geen bril) Ik ben dus erg blij dat ze hebben doorgezet...want ik vond het niet zo nodig ( toen)
Kan me niet voorstellen dat het verplicht is, maar ik zou zeker gaan of een doorverwijziging vragen. Onze oudste is een heel slim en leergierig meisje wat al heel lang met letters enzo bezig is. Ze is nu 3,5. De ogentest ging niet goed (we dachten geen zin), de 2e keer ook niet. Toen kregen we een doorverzijzing voor de optometrist en dat was maar goed ook. En dat terwijl mijn man dacht dat ze juist goed zag. Ze heeft + 10,5 gemeten en heeft dus een bril en er gaat een wereld voor haar open. Ik ben blij dat ze er bij haar zo vroeg bij zijn.
Waar ik woon gaan de kinderen al met 1 jaar naar de oogarts als een van de ouders een bril of oogafwijking heeft. Het voordeel daar van is dat er dingen vroeg ontdekt worden. Er word zowel met de druppels als met plaatjes en brilletjes gewerkt. Ik merk dat er echt de tijd voor genomen word en er word gewoon echt een spelletje van gemaakt. Mijn dochter noemde de appel overigens een hartje, dit is niet erg zolang het maar consequent een hartje genoemd word, het vierkant werd een driehoek, iets wat volgens de vrouw die de test af nam vaak voor kwam op deze leeftijd.