Je verhaal raakt me keihard. Zo gaat de oma van mijn kind ook met haar om. Andere dochter van vriend is geweldig en leuk, maar mijn dochter is "een dik lelijk kind" (constateerde ze een dag na d'r geboorte) Sindsdien heeft ze ons dochtertje nooit willen zien. Ze mag van mij de t***s krijgen en straks wegrotten in de hel, maar toch. Het is sneu voor m'n dochtertje Maar Ts. Je ouders klinken als monsters. Narcistisch bijna! Praten ze niet slecht over jou en je vriend tegen je kinderen? Doe wat goed voelt meis. Het zijn jouw kinderen.
Afgezien van of je het moet willen of niet, snap ik de gedachtegang wel. Mijn ouders hebben nu al 4 jaar een band met mijn zoon opgebouwd. Ze zijn echt dol op elkaar. Als ik nu met mijn ouders gebrouilleerd zou raken, zou ik ze niet hun kleinzoon ontnemen (als de ruzie niks met de kids te maken heeft). Maar een eventueel nieuw kleinkind heeft er niks te zoeken, want daar hebben ze die jarenlange opgebouwde band niet mee en die zal er ook niet komen door het gebrouilleerd-zijn. Ze vergeten alleen dat het nieuwe kind ook groter wordt en dat je het dan als moeder zijnde niet kunt verkopen dat het ene kant wel leuke dingen mag gaan doen bij opa en oma en het andere kind niet. Dus eigenlijk heb je wat dat betreft geen keuze, anders dan dat er geen kind gaat. Of dat de kids niet meer gaan vanaf dat je jongste kind gaat begrijpen dat er onderscheid is. Jammer zeg! Ik hoop dat jullie eruit kunnen komen.
Lijkt me lekker makkelijk, kiezen of delen. Of ze accepteren alle 3 kleinkinderen of ze zien deze 2 ook maar niet meer. Laat hen zich maar mooi k** voelen, enne ze zijn het niet waard dat jij je rot voelt door hun gedrag!! Mijn ouders zijn ook zo vals, wilden mijn kindjes wel zien (de kindjes waarvan ze me destijds hebben gesmeekt om ze te aborteren) en hoefden mij niet te zien. dat werkt dus niet. Heb ze gevraagd om of alles op te rakelen en volledig uit te spreken (vader autistisch, moeder hypochonder/munchhausen) of om per direct het contact te verbreken. Sindsdien heb ik niks meer gehoord. Al 8 heerlijke maanden rust. Nu hoeft het ook niet meer van mij, mijn zoontje zou ze nieteens meer herkennen. Ben blij dat ik van die nare achterbakse lui af ben!
Wat ontzettend oneerlijk, ik snap heel goed dat jij zoiets hebt van allemaal of geen. Ik Hoop Dat Ze Bij Draaien.
Jee, ik vind dit heel lastig. Ik vind het heel netjes dat je, je dochters naar hun opa en oma laat gaan ondanks jullie verstoorde verstandhouding. Echter ben ik het wel met je eens dat het moeilijk uit te leggen is aan jullie 3e straks dat die niet welkom is bij opa en oma omdat hij/zij een andere vader heeft. Ik heb echt geen idee wat ik zou doen in jou situatie.
Net als de rest zou ik ook zeggen, alle drie of niet. Maar wat moet het ongelooflijk moeilijk voor jou zijn. Aan de ene kant wil je je dochters hun opa en oma niet ontnemen, maar aan de andere kant zou je natuurlijk nooit willen dat je derde kindje achter gesteld wordt. In mijn ogen heb jij de dochters hun oma en opa niet ontnomen maar hebben je ouders hier zelf voor gekozen. Veel sterkte.
Allereerst heel belachelijk van je ouders en inderdaad, in eerste instantie alledrie of geen. Als je verder nadenkt, zou ik kiezen voor geen. Wat is nl de kans dat je 3e kindje echt wordt geaccepteerd door je ouders als hij/zij daar gaat komen? Stel dat het kindje daar achtergesteld wordt tov zijn/haar zusters? Dan doe je nog meer kwaad bij je kindje.
Wow..echt wow. Wat ontzettend rot voor je TS Verbaast me ook dat je zus hierin meegaat. Wat betreft dat voorstel voor die wet (alleen CDA), die geldt voor de ouders van de ex-partner van de hoofdverzorger, de ouders van je ex dus..als ie al aangenomen wordt. Daarnaast wordt de boel wel erg verdraaid, JIJ houdt juist dat contact in stand, zij zeggen 'nee'. Wat ik me verder afvraag hoe praten opa en oma nu over het broertje of zusje waar hun kleindochters bij zijn?
Jemig meid, wat een vervelende situatie. Ik kan mij niet voorstellen dat ik mijn dochter ooit zou weigeren te zien. Wat ontzettend naar dat er over DAT kind gesproken wordt. En waarom je zusje hier bij betrokken wordt door als boodschapper te fungeren is mij ook een raadsel. Laat ze het lekker zelf uitzoeken. Wanneer ze hun kleinkinderen willen blijven zien, zouden ze er wel eens wat moeite voor mogen doen. Je maakt het ze wel erg makkelijk. Laat ze maar lekker hun sop gaar koken en voorlopig hou je je kinderen gewoon thuis. Ook zou ik niet reageren op hun contact via je zusje. Je kunt gewoon tegen haar zeggen dat je met haar best wilt praten, maar dat je geen boodschappen van je ouders meer wilt horen of lezen via haar. Ik ken trouwens iemand waar het halfzusje (de dochter van zijn ex) van zijn kinderen ook gewoon welkom is bij hem thuis. Met als reden 'het is het zusje van mijn kinderen'. Dat is toch super.
Helaas, hier ook mijn ouders die zulke Opa en Oma zijn. Ze vonden dat ze te weinig mochten met onze oudste zoon. Ik zei in het begin overal ja op en liet daardoor over mijn grenzen lopen. Op een gegeven moment heb ik dat een halt toegeroepen. Ze hielden zich niet aan afspraken en meer van dat soort dingen. Toen ik zwanger was van onze 2de zoon, vond ik al dat ze erg afstandelijk waren. Na zijn geboorte wilden ze hem niet in badje doen en gaven hem minder aandacht. Uiteindelijk hebben ze toegegeven dat ze bewust gekozen hadden om zich niet aan hem te hechten, zodat ze niet gekwetst werden. Dit ging en gaat mij natuurlijk veelste ver!!! Onze kinderen zijn even belangrijk. Denk je daar anders over dan is t simpel, het is 2 of niks! De oudste vraagt wel naar Opa en Oma, maar de jongste weet waarschijnlijk niet eens wie ze zijn. Sinds eind augustus geen contact meer met hen! Liever dat dan onderscheid maken in mijn mannen! Wens je veel sterkte, het is niet leuk, maar je kinderen die gekwetst worden door hun opa en oma vanwege een andere behandeling is nog erger
Grrrrrrrr ik had een heel verhaal getikt en nu is het weg doordat ik op de verkeerde knop druk Ik zou zeggen alledrie of allemaal niet. Maar dat is makkelijk te zeggen aan deze kant van het scherm ipv in de situatie te Zitten. Luister naar je gevoel en praat met je huidige partner. Kijk waar jullie je goed bij voelen en beslis dan. Ik heb zelf ruim twee jaar geleden het contact met mijn ouders verbroken mede ook vanwege hun gedrag tov onze zoon, Ik kan je vertellen, door deze beslissing heb ik RUST en uiteindelijk heb ik ingezien dat het niet mijn schuld was maar is het gekomen door hun eigen doen en laten. Je mag me een PB sturen als je wilt
Jeetje, wat naar.... Of alle drie of geen. Ik zou ook echt niet 1 van mijn kinderen uitleggen dat hij/zij niet welkom is en broer/zussen wel. Vreselijk..
Ik sta te klapperen met m'n oren.......... Wat ongelofelijk bizar!!! Ik snap je heel goed en ik vind dat je de beste keuze maakt. Hier zou het ook zijn: alle kids of geen. Hier zou ik de kinderen zelfs niet laten gaan als m'n ouders niets met mij te maken willen hebben. Wat denken ze wel niet! Als mijn kinderen oud genoeg zijn om goed die keuze te kunnen maken, dan mag dat, maar tot die tijd niet. Hier met schoonouders geen contact. Ze willen wel contact met de kleinkinderen, maar kunnen niet zonder ruzie maken met mijn man en mij omgaan. Dus dan ook geen kinderen erbij. En nu dus helemaal geen contact. Hoe naar en verdrietig ook, het geeft wel een vorm van rust.