We hebben een peuter van 3 en een baby van 11 weken Het loopt al een paar weken niet lekker met de baby veel huilen en weinig slapen Gisteren bij de kinderarts geweest en krijg nu maagzuurremmers en we moeten een ander ritme krijgen. Al met al kost dat veel energie. Ik sta er dag en nacht allround voor ivm werk van mijn man hij is melkveehouder. Gisteravond wilde hij intimiteit maar ik was zo moe van alles wat we die dag te horen hebben gekregen en de kleine was tot half tien onrustig. Dus mijn hoofd stond er niet na. Mijn man reageerde nogal gepikeerd dat ik nooit zin heb. Het is ook een stuk minder door alle drukte. Als de kinderen op bed liggen ben ik eindelijk blij dat er niemand aan mijn hoofd zit te zeuren. Herkenbaar of ben ik hier nou een uitzondering in. Ik zei al gegeten hem als we dadelijk wat meer ritme hebben en de rust is wedergeki dan komt dat wel weer.
Ik herken het wel. Ik heb ook vaker geen dan wel zin. Daar ook wel eens "woorden" overgehad. En hij heeft ook wel gelijk. Dus probeer ik me wat vaker over mijn "geen-zin" heen te zetten. En ik moet eerlijk bekennen dat ik naderhand, juist méér energie heb. Ik heb "het" soms juist ook wel nodig om te ontspannen. Het hoofd leeg te krijgen bijv.
11 weken? Toen hing ik net in de armen van mijn man op de bank. Maar de rest duurde maanden, geloof niet voor de 6 maand.. Bij nr 1 nog langer ivm mijn totaalruptuur. Als je je er overheen kunt zetten, dan is het fijn, maar voor mij was het echt een moetje. En ik voelde me niks beter. En mijn man eigenlijk ook niet.. Liever minder vaak en dan wat beter
Zo gaat het hier ook vaak. Je baby is iets jonger dan mijn dochtertje ts maar hier staat ook alles op een laag pitje. Het is echt niet raar dat je nu zo moe bent, of je moet twee perfect slapende,etende en luisterende kinderen hebben. Probeer je er soms even door heen te bijten, dan hebben jullie een momentje samen. Hier zijn we elkaar ook bijna nooit en dan geniet ik des te meer van de momenten dat we even tijd voor elkaar maken, ook al zijn we moe.
Manlief moet maar wat geduld opbrengen! Het is sowieso vermoeiend met een peuter en een baby, laat staan een baby die veel huilt. Je man mag wel wat meer begrip er voor opbrengen. Het is logisch dat je er nog geen zin in hebt als je alles alleen moet doen. Goed om jezelf denken. De zin/energie voor intmiteit komt wel weer terug als alles wat beter loopt met de nieuwe gezinssamenstelling
1. of hij wacht 2. hij gaat als de sodemieter helpen. Als jij ontspanning krijgt tussendoor en hulp heb je daar misschien ook weer energie voor. En daarbij voelen de meeste vrouwen genegenheid voor hun man als hij echt helpt, dingen uit handen neemt en eens zegt schat dat doe ik wel , ga even lekker zitten. Vind dat altijd zo'n rotsmoes. ja hij werkt dus hij helpt niet met alles op rit te krijgen. Schop onder z'n... jij bent 24/7 dagen per week bezig. Jij kan ook niet zeggen om 17.00 zo nu ben ik wel even klaar voor vandaag.
Mijn man is ook boer, we hebben ook melkvee Hier een dochter van 1,5, nogal een tempramentje met karakter, ben thuisblijfmama. Ik heb ook geen zin, ben ook blij als dochter savonds slaapt en er even niemand letterlijk aan me hangt of loopt te zeuren. En dan wil man opeens weer....Als ik alleen al aan mijn bed dénk val ik in slaap! En dat dus nog steeds na 1,5 jaar he?! Ik moet er dus echt wel iets aan gaan doen(ze zeggen ook dat de lust verdwijnt als je het nooit meer doet). Maar in jouw geval, met een baby van 11 weken, mag je best nog even pauze houden hoor! Zijn er geen andere manieren dan meteen "all the way"? zo hou je man tevreden en vervreem je zelf ook niet van de intimiteit. Veel suc6!
Heel herkenbaar ts. Onze dochter is 2,3 jaar en zoon is 5 maanden. Zoonlief wordt snachts nog 2x wakker voor voeding en 7 begint de dag weer. Wij zijn beide aan het einde van de dag kapot. Hadden er laatst nog over hoe bruisend ons s*ksleven is. Komt straks wel weer als de kinderen groter zijn en wij eens fatsoenlijk kunnen slapen. En idd als je man zo graag wil dan moet hij er voor zorgen dat jij goed in de mood komt. Een sensuele massage ofzo.
Hier komt het nu weer op gang, na jaren op zijn gat te hebben gelegen door mmm en zwangerschappen en kleine kinderen. Wij maken nu tijd voor elkaar, en weet je als je dat doet komt de zin ook weer, en heb je echt weer oog voor elkaar. Hier lopen we nu echt weer elkaar te plagen stoeien en knuffelen en alles...dat was echt jaren weg. Maar je moet er wel energie in steken. Mijn man had trouwens ook alle begrip al die jaren maar blij was hij er niet mee. Jongste is 8 maanden, middelste 2,8jaar en oudste is 6 jaar. Meerdere malen per nacht moet ik er nog uit. En om 600 zijn de oudste twee weer paraat. Maar geloof mij, je krijgt er energie van
Wij hebben er dan maar ééntje van bijna 2, maar in al die tijd heb ik ook geen enkele zin meer gehad. Af en toe doe ik het maar voor hem, maar zelf beleef ik er geen enkel plezier aan. Sterker nog, het irriteert me nu alleen al als hij te dichtbij komt. Helaas aan mij heb je dus niet zoveel, maar wel herkenning op dit punt.
+1. In de babytijd wist ik niet eens van het woord intimiteit meer af Nu ben ik behoorlijk moe s avonds, ook vaak rugpijn van het sjouwen en werken. Ik moet echt vroeg op bed en ML is vaak s avonds weg dus we zien elkaar niet eens veel meer.. Daardoor hebben we nauwelijks ***. Maar het voornaamste is dat we onvoorwaardelijk van elkaar houden. Dan steun je elkaar als de een wat minder in zijn vel zit dan de ander. Zal andersom ook wel eens gebeuren.
Waarom? Kijk, ik kan best begrijpen dat je met kleine kinderen en nachten doorhalen moe bent. Ik snap ook best dat het dan allemaal wat minder is, maar ik lees hier ruim 2 jaar, 1,5 jaar.....Persoonlijk vind ik dat wel heel erg lang. En ik zou het dan ook niet gek vinden (keur het niet goed, daar niet van) maar dat zo'n man dan een keer de benen neemt of vreemd gaat.... Aan een relatie moet je samen werken, ook sexueel. Want hoe minder je het doet, hoe minder zin je er in hebt.
In geval van TS gaat het ver een kindje van 11 Weken!! Daar moet je nog echt je ritme in vinden en je ben nog bevallen ook!
Klopt. Hartstikke pittige tijd en je bent zelf ook nog aan het herstellen. Dat het dan minder prioriteit heeft lijkt me volkomen normaal.
Klopt. Nu kan ik niet oordelen over de bevalling van ts natuurlijk, maar dan nog is de bevalling bijna 3 mnd geleden. Vind dat echt wel een behoorlijke tijd hoor. Ik ben zelf 4x bevallen en alle 4 de keren heel vlot daarna (binnen 2 weken) weer gemeenschap gehad. En ik weet dat dit meer uitzondering dan regel is, maar dan nog, vind 11 weken ook best een tijd eigenlijk.
Ja dat is in jouw ogen dan wel lang ja maar je zegt zelf dat je een uitzondering bent (ik ook) dus dan kun je toch begrijpen dat 11 weken kort is?
Persoonlijk (mijn mening dus) vind ik bovenstaande lichtelijk overdreven.... Dat het minder prioriteit heeft, omdat je moe bent of er 's nachts uit moet, oke....maar van een normale redelijk vlotte bevalling ben je toch na 3 maanden wel hersteld? Maar goed, ik zal wel een uitzondering zijn, stond zelf tijdens de weeën nog te dweilen (2 uur later is de jongste geboren) en de dag na zijn bevalling stond ik het toilet al weer te poetsen (en kreeg ik een fikse uitbrander van kraamhulp en huisarts )