Even een luchtig onderwerp. Mijn oudste (3,5) is erg van de fantasiespelletjes en ze heeft een aantal, waarin ze mij ook betreft. Eén rollenspel is dat zij mama***(haar naam) is en ik een haar kindje ben, met een be-lach-e-lijke zelfverzonnen naam (ga ik hier niet zeggen ivm herkenbaarheid). Ze is dan heel lief en verzorgend naar me toe, "leert" me van alles en behoedt me voor alle gevaren in huis en buitenshuis (je weet wel, zoals grote boze dino's, gevaarlijke mensenetende wolven en heksen enzo). Heel vaak als we even naar de winkel of de speeltuin gaan vervalt ze in dit rollenspel en meestal speel ik braaf mee, omdat ik er zo van geniet hoe lief ze methaar kleine piepstemmetje mij bemoedert. Soms komen we echter een bekende tegen en dochterlief gaat dan gewoon door met haar rollenspel. Ze spreekt me dan steeds aan met die belachelijke naam en zegt met haar piepstemmetje wat ik wel en niet moet doen of stelt me vragen, die buiten de context van ons spel hele rare vragen zijn. Als het de ouder van een ander kindje is ofzo vind ik het niet eens zo heel erg, maar laatst kwamen we een ex-collega tegen en ik geneerde me dood. Ik probeerde via gebaren duidelijk te maken dat we even een pauze in ons rollenspel zouden lassen, maar dat begreep ze natuurlijk niet. Die ex-collega (zonder kinderen overigens) keek me een beetje raar en ongemakkelijk aan toen hij die naam en allerlei andere dingen uit "ons" spel hoorde en ik wist niet hoe snel ik me uit de voeten moest maken, voor het nog erger zou worden. Dochterlief vraagt me namelijk ook rustig in gezelschap of ik moet poepen en of ik het nog even kan ophouden of dat we snel naar huis moeten gaan . O ja, en ze zegt in haar enthousiasmeook rustig dingen als "kijk mama, die mevrouw is een echte heks. Kijk maar naar die neus en dat haar...", ondanks dat ik haar heb verteld dat het niet aardig is om over andere mensen te praten en al helemaal niet als ze het kunnen horen. Nog meer mama's die zich wel eens schamen?
Eens! Erg grappig. Heb ook wel eens een kind horen roepen "zo, die vrouw is dik"! Best genant, maar ach..
Nee, op deze manier niet. Ik zou in geval van bijvoorbeeld die oud-collega gewoon heel duidelijk en concreet naar je dochter aangegeven hebben dat het spelletje even stopt omdat je iemand tegenkomt van je vroegere werk, met wie je even wilt praten. Gebaren snappen volwassen mannen vaak al niet, laat staan een klein kind...
Mijn dochter heeft veel fantasie, maar dat is voornamelijk grappig gelukkig. Ik denk wel dat je een kind van 3,5 gewoon bij kunt brengen dat als mama even staat te praten dat zij gewoon even haar waffeltje houdt, rollenspel of niet dat is gewoon opvoeden.
O wat super lief... ha ha Nee ik zou dat juist leuk vinden. Zulke kleintjes zijn dan meer aandoenlijk dan dat ze voor gek staan.
Haha wat leuk! Hou van kinderen met fantasie Onze dochter begint nu ook met rollenspel dat zij mama is, poes of een dino. Vind het erg leuk om naar te kijken.
Ja, heel herkenbaar, mijn dochter doet dat ook! Ze kan me dan ook heel erg aanmoedigen om iets "moeilijks" te doen: "ja toe maar, probeer maar, goed zo! Ik wist wel dat je het kon! High five!" Gisteren gaf ze me zowaar een echt schouderklopje! Zo schattig, maar in het openbaar levert het soms wel een beetje genante situaties op. Ook gaan we met zijn allen in de "auto" (fantasie-auto) en dan klikt zij mij vast in de gordel, en gaat ze zelf sturen. Als ik het dan waag om even op te staan om iets uit de keuken te pakken ofzo, wordt ze heel boos, want dat kon niet want ik zat vast! Als ik even met iemand sta te praten, zeg ik altijd: "R., mama is nu even aan het praten, dus nu stoppen we even met het spelletje en moet jij even geduld hebben". Dat werkt meestal wel. Ik leg bovendien aan mijn gesprekspartner uit hoe of wat. Dan heb ik meteen een leuk gespreksonderwerp (leuker dan het weer) en meestal vinden mensen het dan ook wel weer vertederend.
haha wat leuk hier werd ik gisteren met een (natuurlijk schone) luier gekroond tot prinses, zat ik daar met een luier op mijn hoofd haha, hebben zo gelachen samen heerlijk kindjes met zoveel fantasie. en mensen die dat niet begrjipen, lekker boeiend toch. die missen zoveel!
Nee ik geneer me eigenlijk nooit voor zijn uitspraken. Vind het vaak wel grappig. Zondag waren we bij het zwembad en ik moest eerst nog even naar de wc. Mijn zoontje vroeg vervolgens: Mamma je hoeft toch niet te poepen he? Vervolgens hoor je dan lachgeluiden uit de andere hokjes komen. Ik vind het best grappig die uitspraakjes hahaha...
Ja hier ben ik de oma van alle knuffels en poppen, ik ben zelfs vernoemd Prima maar niet onderweg haha
Haha, hier soms ook wel hoor. Mijn zoontje is dol op dinosaurussen en speelt eigenlijk bijna doorlopend dat hij zelf een tyrannosaurus is. Hij wil dus nog wel eens op straat zomaar opeens tegen wildvreemden brullen... Ook ongemakkelijk. Ik heb m nu maar aangeleerd dat hij als hij brult altijd even er achteraan moet zeggen 'ik ben een dino', dan weten mensen iig dat hij niet helemaal raar is
Onze dochter loopt vaak te zingen en dansen, maar zingt dan af en toe allerlei onverstaanbare dingen in een eigen taaltje. Een poosje geleden zong ze steeds zoiets als: anens, anens, anens is een amerspoort (ofzoiets). Als je goed luisterde kon je horen dat ze anens zei, maar meestal klonk het als: anus, anus.......
Owja, die van mij doet ook altijd rollenspellen in het openbaar. Favorietje is: "nieuwe mama". Dan ben ik dood en gaat ze een nieuwe mama kopen. Kan ik iedereen aanraden een keer te spelen: fantastisch om te horen hoe je kind het reilen en zeilen in je huis beschrijft! (Want die nieuwe mama moet natuurlijk geïntegreerd worden en moet dus uitleg krijgen over alle zaken in huis zo ben ik bijvoorbeeld achter gekomen dat mijn vriend slaapliedjes snurkt ) Nou spelen we dat altijd onderweg van de supermarkt naar huis en het begint met dat ik eerst even dood moet zijn. Dan ga ik dus meestal slap over de kinderwagen hangen (in de hoop dat er niemand langsloopt ) Maar vorige week ineens een stem achter me: "gaat het, mevrouw?" "ehhh, ja hoor... dank u, gaat prima, ik speel alleen dat ik dood ben" whahaha... die moet ook gedacht hebben: "dat wijf is koekoek"
Generen niet zo zeer. Maar af en toe wordt ik er wel gillend gek van. Zoonlief is echt vrijwel de hele dag door spiderman. Ik geloof er tegenwoordig bijna in dat hij echt spiderman is want voor hem voelt het schijnbaar echt zo. ik weet niet wat alle mensen op straat en in de winkels er van vinden want die moeten er allemaal aan geloven en allemaal naar zijn verhaal luisteren! "Ik ben spiderman, een lieve spiderman, ik kan spinnewebben maken, en klimmen en ik ga kinderen redden enzovoort, enzovoort" compleet met gebaren en zonder adempauze