Bij de vk waar ik zat stripten ze niet voor de 41 weken. Alleen bij bepaalde mensen. Ik heb uiteindelijk geëist om een doorverwijzing naar de gyn. Zo zat ik erdoor heen, ik kon niets meer, alles deed pijn en het enige wat ik deed was huilen. Ben door hem gestript en een paar uur daarna thuis bevallen. Anders zou ik de volgende dag ingeleid worden. Dit was met 40+3
Ik verbaas me soms zo over de verschillen tussen vk's en gyn's Woensdag had ik gesprek in zkh met gyn en vk samen. Vk gaf aan wel te willen strippen vanaf 40 weken, maar de gyn was juist helemaal niet pro strippen. Maar als ik dat wil, dan is het gewoon een optie met 40 weken.
Tante van mijn man heeft haar kerngezonde dochtertje verloren omdat ze haar tot bijna 43 weken hebben laten lopen (40 jaar geleden). Lijkt me dat we tegenwoordig toch beter moeten weten inderdaad.
Hier vanaf 41 weken om de dag naar het ziekenhuis. Ik moest dan een half uur aan de ctg en er werd een echo gemaakt. Alle controles waren goed. Gespreken waren zeer wisselend, de eerste keer (gyn in opleiding) werd me toch echt op het hard gedrukt ze niet voor de 42 weken gingen inleiden, ik kreeg toen echt het praatje uit de boekjes (complicaties enz..) 2de gesprek was met een vk (ook duidelijk meer ervaring) en die vroeg naar wat ik wilde, besloten om te wachten tot na het weekend 3de gesprek aangegeven dat ik er klaar mee was en ik echt niet verwachte dat de bevalling de laatste dag vanzelf aan de gang zou gaan. Dus met 41+6 ingeleid, zonder enige complicaties.. Moet ook wel zeggen dat ik me goed voelde en weinig als had..
Vanaf 40 weken moest ik sowieso naar de gyn op controle, er werd uitgegaan van inleiden met 41 weken. Bij de eerste controle bij de gyn met 40+5 bleek mijn bloeddruk veel te hoog en werd ik meteen ingeleid, die nacht bevallen.
Vandaag mag ik weer op controle en komt mijn man mee. Mischien kan ik ze zover krijgen dat ze mij strippen. Gisteren avond urenlang harde buiken gehad maar vanochtend is alles rustig.
Pffff. Ik kreeg een eindeloze lang preek dat ze echt niet inleiden tot 41 weken tenzij er echte medische redenen zijn, want ze willen de boel niet forceren, het lichaam is er dan niet klaar voor, en dan krijg je onnodige complicaties en ga zo maar door. Wat was dat een chagrijnige mens. Toen durfde ik ook niet over strippen te beginnen. Als ik ze niet nodig had om te bevallen zou ik niet meer terug gaan.
Vanaf 41 weken heb je er recht op om om een inleiding te vragen volgens mij. Hier doen ze voor die tijd ook niets als er geen noodzaak is. Strippen wilden ze ook niet. Ik had een baby op de P95 lijn de laatste zwangerschap en ook dan doen ze dat alles liever niet, om de redenen die ze jou ook genoemd hebben. Ik beviel gelukkig zelf met 39+4. Mevrouw was 4150 gram en 53 cm. Toch blij dat ze niet tot 42 weken was blijven zitten
Pffff wat een irritante reactie zeg!! Wanneer moet je nu weer? Ik heb me voorgenomen om dinsdag direct inleiden te bespreken , ik ben er gewoon he-le-maal klaar mee, deze baby blijft voor m'n gevoel tot de zomer zitten als ze hem niet halen!
Ik snap dat afwachtende beleid over de 40 weken echt niet.. Verbaas me elke keer weer hierover. Als een moeder erdoor zot dan luister je toch naar haar.. Ze gaan er soms mee om alsof het Prematuur is voor de 42 weken. Ik snap dat het beter is voor je lijf als het uit zichzelf begint. Maar er zitten ook risico's aan overtijd lopen zeker voorbij de 41 weken. Ts vind het echt raar en zou wat meer op je strepen gaan staan. Jij moet het ook volhouden. Gewoon bellen en aangegeven dat je wil dat ze kijken of ze je kunnen strippen en een afspraak inplannen met 41 weken bij het ziekenhuis om de mogelijkheden te bespreken.
Zo voel ik me ook! Ik moet maandag even bellen, en als er plek is mag ik maandag weer of anders dinsdag.
Ik was vandaag ook stom verbaasd. Ik was dankzij jullie reacties goed voorbereid maar die vrouw begon met haar tirade waar geen einde aan kwam en toen was ik het kwijt. Mijn man was mee maar zijn Nederlands is niet goed genoeg om alles bij te houden en zeker niet om met zo'n iemand in discussie te gaan. Ik ben meestal te verlegen en snel onder de indruk om tegen zo'n iemand terug te praten. Maandag probeer ik het weer... Misschien komt onze meisje van zichzelf, maar ik denk het niet, het is te lekker daar binnen.
Heel veel succes op dinsdag! Ik had al mijn afspraken vijfde klinische verloskundige in het ziekenhuis. Het beleid is van de gyn en het ziekenhuis
Door de ervaring die ik heb met inleiden kan ik mij wel vinden in haar betoog. Hoe lullig ik het ook voor jou vind. Ik werd ingeleid met 39,5 en mijn lichaam was er helemaal niet klaar voor. Het was een grote ramp en eindigde in een keizersnede na 2 dagen en een behoorlijk bevallingstrauma Deze keer wil ik dus beslist niet ingeleid worden en de gyn is het helemaal met mij eens. We wachten tot 41 weken en is ie er dan nog niet, dan plannen we een KS. Iedereen heeft natuurlijk haar eigen verhaal en ervaringen en ik weet ook nog dat ik er de vorige keer behoorlijk doorheen zat door bekkenklachten. Maar door de ervaring van toen heb ik nu een heleboel geduld om 'gewoon' tot 41 weken moeder natuur af te wachten. Ik zou wel bellen en zeggen dat je erop staat om gestript te worden. Dat is totaal van een ander kaliber dan inleiden en zie niet in wat ze hierop tegen zou kunnen hebben. Als je lichaam klaar is om te bevallen dan zal dat gebeuren binnen 24 uur na strippen. Als dat niet gebeurt kun je ook blij zijn dat je nog niet aan inleiden bent begonnen, want dat doen terwijl lijf er niet klaar voor is.....ik persoonlijk raad het je af (voor de 41 weken dan) Succes en sterkte met de laatste loodjes.
Hier was het beleid dat ze niet inleiden voor 42 weken, zolang het goed gaat met moeder en kind. Ik ben zelf uiteindelijk net voor de 42 weken bevallen (zonder inleiding). Ik zou op maandagochtend (precies 42 weken) worden ingeleid en hij was er zondagochtend. Wel stond ik de laatste week onder strenge controle, Strippen is wel twee keer geprobeerd, maar had helaas geen succes.
Ik snap echt niet dat hier zo makkelijk over inleiden gedaan wordt! Bij jullie is het zeker allemaal vanzelf aan de gang gegaan? Veel mensen pinnen zich vast op de datum en als ze dan 2 of 3 dagen overtijd lopen is het meteen 'PFF ik trek het niet meer hoor!' Als het medisch gezien verantwoord is dat je eerder ingeleid wordt, dan zouden ze dit echt wel doen! Maar met inleiden zitten veel complicaties aan verbonden! Niet alleen medisch, maar zeker ook psychisch. Als de baby nog niet wil komen, wil hij nog niet komen! Waarom zou je dit dan gaan forceren?? Ik ken namelijk ook de verhalen van inleiden, dat het 2 dagen duurt en dat het in de heetst van de strijd nog een spoedkeizersnee wordt. Nou dat is echt geen pretje en hier krijg je zeker een mentale optater van!! ik heb het geluk gehad met inleiden, dat het allemaal voorspoedig is gegaan. Maar dit is eerder een uitzondering als de regel!
ik heb het geluk gehad met inleiden, dat het allemaal voorspoedig is gegaan. Maar dit is eerder een uitzondering als de regel![/QUOTE] Dit is niet waar. Ik heb het vanmorgen in het ziekenhuis nog nagevraagd. Meer dan 75% van de inleidingen gaan goed. Ze zei anders zouden we het niet eens doen. Ze wegen per geval af wat verstandig is. Ik denk niet dat mensen makkelijk denken over een inleiding hoor. En dat het zeker niet alleen met de reden een paar dagen overtijd wordt gewenst. Vaak gaan er hele andere lichamelijke of psychische klachten aan vooraf. Ik denk dat iedereen wel weet dat het het meest wenselijk is om de natuur af te wachten.
Ben bij alle 3 ver over tijd gegaan. Bij mijn 1e (2007) en 2e (2009) was er geen enkele discussie: inleiden pas met 42 wkn, tenzij aanwijzingen dat placenta slechter gaat functioneren. Nr 1 is geboren met 41+3 wkn, nadat ik de middag ervoor voor 1e keer gestript was. Vanaf 40 wkn kreeg ik 2x week echo (controle vruchtwater) en CTG, om te zien of baby nog naar zin had en afwachten verantwoord was. Had ook afspraak (42 wkn) voor inleiding staan, maar dus niet nodig gehad. Nr 2 is geboren bij 41+5 wkn. Vanaf 40+3 wkn controles in het ziekenhuis, 2 keer per week, echo, CTG en afspraak voor inleiding met 42 wkn. Daarnaast heeft VK vanaf 40 wkn (omdat ik er erg doorheen zat) geprobeerd te strippen, maar dat was niet mogelijk. Ze heeft toen ook aangeboden om met gyn over een inleiding te praten (eerder dan 42 wkn), maar ik wilde graag thuis bevallen en dacht, ik heb het al zoveel weken volgehouden, die paar dagen kunnen er ook nog wel bij. Ben dan ook fijn thuis bevallen. Nr 3 verwachtte ik echt niet voor de 42 wkn en ik was erg verbaasd dat ik opeens wel mocht kiezen: je mag ingeleid worden met 41 wkn, je moet met 42 wkn. Gezien mijn goede voorgaande ervaringen, zag ik geen enkele reden om niet tot 42 wkn te wachten. Wilde overigens ook weer thuis bevallen, dus... Was helemaal verbaasd toen met 40+6 wkn spontaan mijn vliezen braken, ha ha (40+5 wkn had VK voor eerst gecontroleerd, potdicht, strippen niet mogelijk). Ze is met 41+0 wkn geboren. Ik zou 2 dagen daarna voor eerst in ziekenhuis op controle gaan voor echo, CTG en inleiding af te spreken, maar dat was dus niet nodig . Nr 3 is dus de enige waarvan ik geen CTG heb gehad, ha ha! Ik vond het overtijd gaan overigens vooral bij nr 1 erg zwaar, omdat je er toch niet helemaal rekening mee houdt, je leeft ontzettend naar uitgerekende datum toe, wat een teleurstelling als je dan baby nog niet hebt! Bij nr 2 en vooral ook bij nr 3 waren mijn verwachtingen heel anders.
Ik snap wat je bedoelt. Ik zou al lang blij als ze het per geval bekeken en niet zich aan hun regeltjes vastklampen. Ik vind een paar dagen overtijd niet erg, maar heb al weken last van harde buiken bij het minste wat ik doe (veters vasmaken bv), mijn bekken zij zo pijnlijk en los dat ik de trap bijna niet meer op en neer kan, en bijna ieder nacht ben ik uren lang wakker door voorween.Ik heb sinds week 37 weken ontsluiting maar ze willen niet meer kijken of het meer wordt. Wat mij betreft is mijn lichaam er helemaal klaar voor. Geestelijk vindt ik het ook zwaar. Heb van dichtbij meegemaakt hoe iemand met 39.5 weken en kerngezond kindje kwijtraakte en kan het niet loslaten. Mijn man's oma heeft superhard gevochten om onze kindje te ontmoeten maar is op de uitgerekende datum toch overleden. Als kindje voor donderdag is geboren zou hij mischien nog naar de begrafenis kunnen en zijn familie weer kunnen zien (in het buitenland). Dus, na drie jaar, tal van fertiliteit behandelingen, miskramen, vind ik die laatste paar dagen wel erg lang duren. Ik ben onredelijk bang dat iets alsnog verkeerd zal gaan, en na de 41 weken neemt die kans heel erg snel toe. Onze kindje is af, ik ben er lichamelijk klaar voor, en geestelijk helemaal op. Maar geen enkele verloskundige/ arts die naar de totale plaatje kijkt. Volgens HET protocol, ben ik te gezond om ingeleid te worden...