Hoi allemaal, Ons zoontje is momenteel 6,5 maand oud. Na een moeilijke periode na zijn geboorte met verborgen reflux, veel gehuil en weinig slap, kunnen wij langzaam de medicijnen afbouwen en heeft hij eindelijk een mooi slaapritme. 's Avonds gaat hij om 19.15 uur naar bed en slaapt tot de volgende ochtend 6.30 uur. 's Ochtends slaapt hij nog 30 minute rond 9.00 uur en 's middags van 11.45 uur tot 14.00 uur ongeveer. Af en toe wil hij nog een dutje doen rond 17.00 uur. Allemaal helemaal goed wat mij betreft. Alleen... hij kan nog steeds niet zelf in slaap vallen. Overal lees ik dat dat de norm is, dat hij dat inmiddels wel moet kunnen en dat ik vooral nu moet afleren dat hij op de arm in slaap valt. Ik zou het zelf ook wel lekker vinden dat ik hem wakker in bed kan leggen, maar ik ervaar eigenlijk nog niet zoveel moeite met het 'op de arm in slaap laten vallen'. Af en toe heeft onze zoon dat hij overdag niet of nauwelijks wil slapen, dan ben ik soms een uur bezig op zijn kamer met hem op de arm om hem weer in slaap te krijgen. Hij is overduidelijk moe (ogen wrijven, jengelen) maar wil gewoon niet slapen. Op zulke momenten ga ik twijfelen en denk ik: zou hij wel beter slapen als hij zelf in slaap kon vallen? De afgelopen twee weken heb ik geprobeerd om hem te laten huilen en dan elke 5 minuten even troosten. Eigenlijk ben ik daar heel erg op tegen, maar ik dacht: wie weet slaapt hij wel na 15 minuten huilen en 'verwen' ik hem? Maar na meerdere gefaalde pogingen waarbij hij rustig een uur (!!) volhield met huilen, heb ik hem toch weer op de arm in slaap gebracht. Vervolgens had ik dagenlang een schuldgevoel. Ik ben inmiddels weer een beetje aan het twijfelen. Hoe merk je dat je kindje eraan toe is om zelf in slaap te vallen? Hoe ga ik om met reacties van opa's en oma's dat ik mijn kind verwen en dat ik hem gewoon moet laten huilen (wat dus niet werkt)? Misschien heb ik gewoon een sort steuntje in de rug nodig dat het allemaal vanzelf wel goed komt?
niet het "het komt wel goed" verhaal, maar hier zoon van 2 die nog steeds niet alleen in slaap valt. hij valt wel zelf in slaap, doet zelf zn ogen dicht Overdag in de draagdoek, op de arm, in de buggy. 's avonds gaat een van ons bij hem liggen. Het komt wel goed als in: mensen houden wel op met opmerkingen maken. En dan komt er soms zelfs een opmerking, dat het toch wel fijn is dat je je kindje volgt. Ik weet dat er op kiind.nl wat artikelen staan over slapen, misschien dat je dat de bevestiging kan geven dat je gewoon heel goed en zorgzaam bezig bent?
Mijn dochter van 10 maanden kan ook nog steeds niet zelf in slaap vallen. Ik zou het ook wel lekker vinden als ze het zelf doet, maar helaas. Als ik haar neerleg en weg ga, blijft ze huilen tot ik weer terug kom. Dat werkt dus niet. Helaas geen tips, maar ik lees even mee.
Bij ons helpt de speen. (zoontje is ook 6 mnd). Ik lees m verhaaltje voor, doe m in de slaapzak, leg m in bedje, zet muziekje aan, speentje erin en dan kus op zijn voorhoofd. Afhankelijk van zijn bui kan ik weglopen (soms na een paar minuten jengelen/huilen teruglopen, speen erin en hij zakt gelijk weg) maar soms moet ik er ook tien minuten naast zitten met mijn hand op zijn buik. Zonder speen zou het me nog even niet lukken denk ik
Heb je al een geprobeerd om hem op z'n buikje te laten slapen. En dan bijvoorbeeld over zijn ruggetje wrijven totdat hij slaapt. Onze zoon (van bijna 6 maanden) vindt dat erg fijn en valt zo in slaap. Dat is misschien wat minder vermoeiend dan hem op je arm wiegen. Bij onze zoon kan ik nu ook afentoe weglopen na even over z'n ruggetje te hebben geweven maar dat hij nog wel wakker is...
hier ook een super moeilijke slaper gehad. wat hebben we geploetert. maar nu is hij 6 en slaapt als de beste. veel beter dan zijn zus die als baby een goede slaper was maar nu maar niet in slaap geraakt en het hele huis stiekem door spookt. als baby van 6 maanden als deed hij zijn slaapjes in de zetel. als hij moe was even een babytv programma op en weg was hij met zijn slaapje. s'avonds wachten we echt tot we zagen dat hij erg moe was (hij had geen regelmatig ritme). dan een duidelijk avond ritueel en zijn bed in. dat was vaak met veel wenen. wij gingen eigenlijk niet de heletijd kijken. zolang hij weende was alles in orde (redeneerde wij maar want anders werd het erger). pas als het 5 min stil was gingen we kijken of hij nog ok was en sliep. klinkt hard maar iets anders werkten bij hem echt niet. klinkt mss niet erg pedagogisch verantwoord maar het op de arm inslaap vallen werkten op den duur ook niet meer. mss had hij dat huilen nodig omte ontstressen ik weet het niet... na onze verhuis toen hij 1.5 jaar was is hij goed gaan slapen. daarvoor sliep hij op onze kamer omdat wij maar 1 slaapkamer hadden. ik kan je alleen als tip geven, zoek je eigen weg die past voor jou en je kind.
Mijn zoon is 9 maanden en valt ook niet uit zichzelf in slaap hoor. Aan de borst of als ie bij je ligt. Ik leg hem ook wel eens zo in bed maar dat is krijsen krijsen en ik raak daar zelf ook boos en gefrustreerd van dus dat wil ik niet meer. Ik ga met 'm zitten en ga tegen 'm kletsen, dan zie je z'n oogjes vanzelf dichtzakken 😍 Als je er zelf geen problemen mee hebt, waarom zou iemand anders daar dan wel een probleem van maken?
De eerste maanden kon onze jongste zoon alleen slapen in de wandelwagen, als we met hem wandelden. We hebben wel telkens eerst geprobeerd om hem in zijn bedje te laten slapen. En op een gegeven moment lukte het. Toen waren het eerst korte slaapjes, maar ook dat ging steeds beter en nu slaapt hij heerlijk 2x2 uur per dag. Ik heb me ook vreselijk zorgen gemaakt, dat hij nooooooit zelf zou leren slapen. En toch kwam het goed, zonder huilen, zonder drama. Je kindje is nog klein, hij leert het wel.
Hier ook een boefje van zes maanden. Mijn zoon is kampioen zelf-in-slaap-vallen. Zonder ook maar één kik te geven valt ie heerlijk zelf in dromenland. Maar...... Jouw zoon slaapt de hele nacht door. Die van mij wil nog voeding rond 3:00, en wordt daarnaast zo'n 2-3 x wakker voor speen/troost/knuffel. En daarover denk ik: komt het ooit wel goed? Zo zie je maar, er is altijd wat!
Inderdaad, tel je zegeningen! Hier ook geen doorslaper... Laatste tijd weer om de 3 uur wakker met honger. Er komt een moment dat hij zegt "mam, ga nou maar weg hoor!"
Ik zou niet teveel gaan rommelen met zijn slapen ook. Screw "de norm"! Als je het zelf geen probleem vindt, geen probleem van maken!
Onze zoon van 22 maanden valt ook niet zelf in slaap. We liggen s avonds naast hem, in ons bed tot hij slaapt. Als wij naar bed gaan leg ik hem over in zn eigen bed. Maar als hij erg onrustig is slaapt hij tussenin. S middags zelfde verhaal. Ik had een poos zoiets van, hij hoort in zn eigen bedje te slapen. Toen luisterde ik teveel naar anderen ipv naar mn instinct. Mijn kindje heeft dit nodig en we zijn allemaal happy zo. Als je evt wel hulp wil kun je het aankaarten op het buro. Ik kon huisbezoek krijgen, iemand die meekijkt en tips geeft.
Mijn dochter kon het tot 3 a 4 weken geleden. Toen begon die stomme sprong en nu is het doorslapen een ramp. 's nachts weer volop wakker van 3 tot 5 bv. En dan weer om half 7 wakker. Pffffff Maar zelf in slaap vallen komt wel weer.
Je beschrijft ons verhaal, ook verborgen reflux en met 6 maanden medicijnen af gaan bouwen. Onze uk moest je in slaap wiegen of blijven lopen en daarna in bed leggen. Tot hij na de fles in eens een plekje zocht in mijn armen en dus niet meer liep,na half uur in bed gelegd.(rond 7 maanden). Ineens werkte dat ook niet en werd meteen wakker en schreeuwen! Met 8 maanden hebben we alles omgegooid, tanden poetsen na de fles boven, boekje lezen ma kus,knuffel kus,papa kus. Muziekje aan,wrijven over de rug, slaap lekker wensen en dan gingen we. 4 dagen protest en toen lag hij andersom in bed en viel zelf in slaap! We wisten niet wat we zagen! Ik ga wel lopen en was opruimen zodat hij me wel hoort. Met de sprong is hij 11/2 tot 2 uur wakker en brullen we gaan dan naar beneden anders krijst hij al die tijd. Overdag slaapt hij in mijn armen of in de wandelwagen tijdens het wandelen. Ook wij probeerde hem in bed te leggen en schreeuwde minimaal half uur maar kan dit langer volhouden. Na 5 daarna 7 etc terugkomen schreeuwt hij alleen harder. Wij zijn er mee gestopt en slaapt hij in plaats van een half uur in bed (na flinke strijd) nu alles tussen een half uur en 2 uur. Hopelijk gaat het zo ook beter wij hebben er een nog vrolijker kind voor terug gekregen.(11 maanden)
Wat fijn om herkenning te lezen! Ook al is het natuurlijk voor jullie niet altijd even fijn.. Eigenlijk heb ik er nu geen problemen mee dat onze zoon op de arm in slaapt valt. Zodra hij slaapt, leggen wij hem na een paar minute in zijn eigen bed. Meestal slaapt hij dan gewoon verder. Sowieso 's avonds slaapt hij goed in (op de arm) en slaapt hij lekker diep, ook in zijn eigen bed. Wij zijn inderdaad wel gezegend met het doorslapen van 19.15 tot 6.45! Hoewel hij toch wel 2 van de 7 nachten 's nachts een keer wakker is. En doordat hij alleen op de arm in slaap wil vallen, werkt het midden in de nacht niet om hem een speentje te geven en een aai over zijn bol. Hij wil dan echt op de arm. Vaak zijn manlief en ik daar te moe voor en nemen wij hem mee bij ons in bed waar hij binnen 3 minuten vertrokken is. Ikzelf vind het allemaal niet zo'n probleem, hoewel de middagen wel frustrerend kunnen zijn omdat ik hem soms 3 x op de arm in slaap moet brengen als hij tijdens zijn middagslaapje wakker wordt. Het zijn vooral de opa's en oma's die er commentaar op hebben en manlief die daar dan in meegaat. Toch zie ik nu geen andere optie dan het gewoon maar zo te blijven doen . Wakker wegleggen = net zolang krijsen totdat er iemand komt = helemaal geen slaap. Misschien gaat hij uiteindelijk niet meer slapen op de arm en is dat het teken dat hij in bed in slaap wil vallen..
Wow! Je bent er wel druk mee! Knap dat je het niet zat wordt zeg! Hoe valt hij dan in slaap bij de opvang of als jij er niet bij bent? Ik denk dat misschien goed kijken naar het juiste slaap moment en een duidelijke routine kunnen helpen. Bij mijn zoontje heeft het boek 'baby in een droomritme' echt geholpen en bij mijn dochtertje van 12 weken ook. Blijkbaar komt het nogal nauw wanneer je ze weglegt. Dat heb ik wel geleerd uit het boek. Succes in ieder geval!
Als jij het geen probleem vind, waarom dan veranderen? Hier valt ze ook niet alleen in slaap, maar altijd tijdens de laatste voeding. Dan kan iedereen nog zo hard roepen: "wakker in bed leggen!" maar ik ga haar toch echt niet wakker maken om wakker weg te leggen Als het voor jullie zo werkt is het goed toch? Zie het positief: jullie zijn veilig genoeg om lekker bij in slaap te kunnen vallen (of met een knipoog: jullie zijn slaapverwekkend )
Vergeet wat de norm is en volg je gevoel. Als je je post terug leest, lees je eigenlijk al welke weg om hiermee om te gaan bij je past. Mijn verhaal was hetzelfde. Ik heb mijn zoon gewiegd, in slaap gevoed, gedragen en in mijn armen laten slapen. Elke keer werkt er weer wat anders. Langzaam ging het steeds beter, kon ik hem steeds eerder in zijn bedje leggen. Er zijn ook wel eens periodes dat het weer wat lastiger gaat. Ik weet nu dat het nooit verkeerd is om daar gehoor aan te geven. En dat het bij ons vanzelf weer veranderd. Voorbeeld: een paar weken gooide hij steeds zijn tutdoekje uit bed. Ik ging terug als hij na een tijdje begon te huilen. Dan liet ik hem rustig worden in mijn armen (ik zit dan relaxed op een stoel in zijn kamer) en legde hem weer in bed. Of, als ik geen zin had, liet ik hem op mijn arm in slaap vallen. En nu, opeens, kan ik hem in bed leggen en gedag kussen en zwaaien en voordat ik beneden ben heeft ie zich al opgekruld om in slaap te vallen. Om maar even te zeggen dat het ècht beter wordt. Je kindje gedraagt zich volkomen normaal, alleen zijn niet alle collega-ouders even openhartig hoe het achter de schermen bij hun gaat. Oh, en het boek baby in een droomritme had ik ook. Leuk om te lezen omdat je over slaapcyclussen leert, maar verder..: elke baby is anders, elke volwassene is anders. Mijn baby ging bijvoorbeeld helemaal niet slapen bij de eerste vermoeidheidssignalen, maar pas als hij ècht moe was. Jammer dat ik pas na een aantal weken het boek (en volgordes) los liet, want toen ging het veel beter. Succes!
Wij hebben ook veel commentaar gehad.omdat hij een half uur overeind moest blijven na het eten leerde hij niet zelf in slaap te vallen. Hoe vaak we verhalen hoorde over hoe het moest.werd er heel onzeker van! Nu slaapt hij snachts zelf zo lang hij ons maar hoort rommelen. Overdag slaapt hij heerlijk in mijn arm.(nu ook) onpraktisch ja zeker maar heb een gelukkig mannetje en als hij snachts door slaapt ga ik ook niet meer rommelen.