Heb ik contact mee gehad, maar hebben een lange wachtlijst en weten al zo goed als zeker dat ze daar komend schooljaar niet terecht kan...
Ik denk dat je alle veranderingen van de afgelopen tijd ook niet moet wegschuiven inderdaad...en die kunnen een test ook beïnvloeden. Wat dat betreft kun je misschien beter wachten tot ze wat dat betreft weer wat 'rustiger' is.
Wijffie75, heb je al eens op de site van Novilo gekeken, met welke scholen zij samenwerken? En er zijn veel scholen vanaf komend schooljaar geen Leonardo school meer, maar de kennis hebben ze natuurlijk wel in huis. Als je daar nog niet naar gekeken hebt, zou je dus ook op de site van de Leonardo Stichting kunnen kijken.
Nou ja, dat durf ik zo niet te stellen hoor. Als ze echt onderpresteert kan dat wel degelijk op faalangst duiden. Maar wat je beschrijft, tegen haar hoofd slaan als ze iets fout doet, dat lijkt me meer iets wat ze heeft aangeleerd. En uit haar plaat gaan, dat is frustratie, zeker als ze daarna toch doorzet heeft dat niet met faalangst te maken.
ik denk dat een HA verwijzing wel elpt. omdat dat wel zegt dat et kind problemen heeft. dat weet de deskundige wel te regelen! inderdaad als het kind echt vast loopt dan hoef je zelf niet te betalen.
maar wie doet alleen maar een Intelligentie onderzoek? lijkt me niet verstandig. onze deskundige heeft ook gekeken of zoontje een ontwikkelingsstoornis had. ook faalangst. maar consult is het echt niet. daar vroeg ze juist geen geld voor. staat niet in faktuur. zoontje werd wel uitgebreid onderzocht. waarom? omdat, als je zo ver voorloopt kan het zijn dat je een ontwikkelingsstoornis hebt. nou gelukkig heeft hij dat niet. ook gekeken of zoontje aandachtstoornis had. heeft ie ook niet. faalangst heeft hij wel. en gaat steeds veel beter dankzij advies. (het is inderdaad werk weigeren vanwege angst, niet dus enorm baaleen als je een fout maakt) puur en enkel een iq test, lijkt me alleen iets dat bij Leonardo scholen hoort. maar cygnet hier heeft een enkel IQ test declareerd, die kreeg ze ook terug. daarom stelde ik ook vragen over het geld. en we kregen dus wat terug. als het cygnet niet lukte zou ik zelf ook niks van uitzoeken qua verzekering. ik ben haar dankbaar dat ze me et vertelde. je hebt tegenwoordig op geld beluste buroo's die IQ testjes doen. nou dat geld krijg je echt niet meer terug volgens mij. ook helemaal niet betrouwbaar qua scores en uitleg.
Ik denk dat het ook niet zo zeer gaat om het cijfertje, dat ze nodig hebben. Maar meer wat er precies aan de hand is en hoe ze haar het beste kunnen stimuleren en helpen (?) Ze zien dat ze 'anders' denkt en praat. Ze gaat veel om met een jongetje dat autistisch is. Ze denken absoluut niet dat zij dat ook is, maar ze herkennen wel dingen in haar qua denkniveau. De aansluiting met andere kinderen is minder. Ze speelt wel met andere kindjes en praat ook makkelijk met iedereen (spreek af en toe ook af), maar niet echt vriendinnen, zeg maar. Terwijl ze dat vorig jaar in groep 1 wel heel sterk had, met 1 meisje in het bijzonder. En die was helemaal niet bovengemiddeld ofzo. Of dat ze bijvoorbeeld zonder problemen gaat optreden voor de hele school, zonder voorbereiding, terwijl ze t 5 minuten van te voren te horen kreeg. Tja, dat vind ik gewoon iets hoe zij nu eenmaal is, maar volgens hun kan dat dan komen, doordat ze soort van overcapaciteit heeft (of zoiets, kan het niet helemaal reproduceren). Ik vind dat wat ver gezocht, maar goed. Ze is heel open en spontaan, laat ook graag zien aan anderen wat ze kan. Dus wat dat betreft zie ik totaal geen faalangst ofzo. Qua rekenen zou ze minder hard gaan. Ze kan het wel, maar niet snel genoeg. Ik weet niet precies of daar verschil in zit thuis en op school (weet niet wat de eisen zijn). Wat ik wel zie, is dat ze bijv best graag moeilijke sommen wil maken (zeg maar tot 100 en wat simpele vermenigvuldigingen), maar de simpele sommetjes waar ze nu mee bezig zijn op school, daar moet ze ook nog steeds over nadenken. Het is niet geautomatiseerd, zeg maar (ja een deel). Ze vindt het niet interessant ofzo? Terwijl ze dan wel graag moeilijke vermenigvuldigingen wil weten en onthouden. Het is overigens niet zo dat ze de simpele sommen niet wil maken. Ze doet gewoon netjes mee in de klas. Maar baalt wel dat ze 'de 3 sterren sommen' dan niet mag maken, want dat doet ze liever. Qua lezen zit ze op gr4 niveau, maar dit schijnt dus niet vooruit te zijn gegaan qua snelheid, sinds de vorige test. Dat zou dan kunnen komen, omdat ze wel goed weet wat ze leest en het daarom 'wel goed vindt' (geen uitdaging ?). Thuis leest ze overigens minimaal. Af en toe eens, als ze er zin in heeft. Zelf vindt ze schrijven trouwens het leukste vak (want dat is lekker makkelijk). Maar vindt ze volgens mij ook gewoon leuk om te doen (en dat herken ik ook wel). Dat is even snel wat de juf me tussen neus en lippen door vertelde. En wat ik zelf zie/hoor dan. Donderdag is het gesprek met de IB-er. Ik neem aan dat die haar ook al geobserveerd heeft en het misschien wat duidelijker uit kan leggen. Persoonlijk vind ik het allemaal ietwat voorbarig over komen.. Ontwikkeling en vooruitgang gaat toch ook in sprongen.. of vanaf 6 jaar niet meer? Ze zit nog maar een paar maanden in deze klas en nieuwe school. Het is jammer dat ze niet meteen weer die goede aansluiting heeft, maar is dit dan direct al een 'probleem'.. (ja, ik vind het zelf ook niet heel fijn en had liever gehad dat ze in een klas kwam met gemiddeld wat jongere kindjes, maar deze klas vonden zij het meest geschikt). Als ik er zo over nadenk.. dan zoekt ze geloof ik vooral zelf graag haar uitdaging. Af en toe komt ze met nieuwe dingen die ze zichzelf geleerd heeft of uitgezocht of waar ze in geinteresseerd is. 'Normale' dingen (creatief), maar soms ook wel aparte dingen. Haar vader herkent trouwens veel, hij is zelf vroeger als HB getest en vond het altijd te makkelijk op school, heeft niet leren leren, liep altijd tegen problemen aan (met leraren, opstandig). Wat hem het beste hielp, was moeilijk werk als 'beloning'. Dochter heeft trouwens helemaal geen moeite met haar juffen, kan zich goed aan regels houden (thuis wat minder ) en vertoont weinig lastig gedrag, zover ik weet.
ik snap niet wat het probleem is. waarom denken ze dat het niet goed gaat? omdat zij met de lesuren die ze krijgt niet verder komt?
Dit inderdaad. Hier nu voor de middelste ook een verwijzing voor IQ-onderzoek, maar daarbij ook faalangst en werkhouding/afgeleid zijn/concentratie. Doordat de huisarts heeft verwezen en dit dus zo heeft omschreven, wordt er breder gekeken en wordt het vergoed. En dat is ook terecht. Het gaat niet alleen om een cijfertje, maar ook waar komt gedrag vandaan, van waaruit is het te verklaren en hoe nu verder? Je kunt ook eens bellen met instanties die dergelijk onderzoek doen en het eens voorleggen. Die kunnen je ook meer vertellen over het hoe en wat qua vergoedingen en goed meedenken over wat belangrijk is om naar te kijken bij je dochter.
Omdat ze wel gewoon verdere vooruitgang had moeten boeken denk ik? En omdat ze op meerdere vlakken 'dingen' zien. Maar goed, het is nu nog teveel eigen interpretatie denk ik. Eerst maar even het gesprek afwachten en wat ze precies al gedaan hebben, willen doen en wat ze dan verwachten.
Ik heb niet het hele topic gelezen maar wij kregen het wel vergoed ( aangevraagt door school en huisarts)
ja inderdaad. laat ze je de kwestie goed uitleggen. maar goed, ze kunnen nooit van jou een IQ test vragen waar je 700 euro moet betalen of zo. als de school het nodig vindt om haar beter te begrijpen dan wordt het wel vergoed lijkt me. zei de juf dat ze overgevraagd is? of dat ze willen weten wat haar capaciteit is? laat ze gewoon eerst vertellen waar ze het over hebben.
Arevinol, vraag vooraf goed na of er mogelijkheden zijn tot vergoeding, want hier waren die er dus niet. Hier ging het enkel om een intelligentieonderzoek, bij een betrouwbaar en goed aangeschreven bureau overigens.
kijk, we kregen een waarschuwing over dat hij best overgevraagd kan zijn, omdat hij cognitief verder is maar emotioneel zijn eigen leeftijd heeft. hij kan dus de dingen snappen, begrijpen en opmerken die hij emotioneel niet kan verwerken. men vergeet wel eens de leeftijd van hem. en dat is er een sprake van overgevraagd zijn. de juf moest zijn emotionele leeftijd aanspreken. niet altijd zijn cognitive leeftijd, buiten de instructies voor zijn werkjes. (heel gevoelig is dat en heel moeilijk om te regelen) daar moest ik aan denken; dat ze anders praat en anders is etc.
Ah op die manier. Geen idee.. het zou best kunnen. Ze moet denk ik ook wel opboksen tegen de oudere kinderen, ondanks dat ze niet op dr mondje gevallen is. Aanspreken door de juf denk ik minder, maar sociaal kan ik me wel voorstellen. Ze hebben er, zeker in t begin, wel extra rekening mee gehouden dat ze jonger is. Zo moesten ze na de herfstvakantie alleen naar de klas komen. Maar ik mocht haar naar de klas blijven brengen zolang als zij wilde. Dat soort dingen. De juffen zijn wel erg lief en letten extra op haar (begin iig).
@Arivenol: Dat stukje wat je beschrijft over simpele sommen die niet goed geautomatiseerd zijn, is juist iets wat (ook) bij hoogbegaafde kinderen vrij vaak voorkomt. Zij onthouden dingen vaak op begrip in plaats van op geheugen. Maar bijvoorbeeld bij sommen als 5 + 8 = 13, is het (uiteindelijk) helemaal niet handig om die steeds op begrip te moeten beredeneren. Dat duurt langer dan hem gewoon in je hoofd stampen en opdreunen. Maar dat is iets waar HB kinderen vaak een afkeer van hebben (uit het hoofd stampen vraagt een investering waar ze het nut niet van inzien, ze kunnen het immers ook vanuit begrip reproduceren) en doordat het ze ook wel lang lukt om het via de begrip manier vrij vlot voor elkaar te krijgen allemaal, hebben ze het ook heel lang niet nodig om dingen echt uit hun hoofd te leren. Dus leren ze ook niet hoe dat moet. Alleen 'niet goed automatiseren' zegt natuurlijk nog niks over hoogbegaafdheid. Maar in combinatie met allerlei andere kenmerkende factoren, kan het wel een reden zijn om eens verder te kijken. Het is in ieder geval niet zo dat je kunt zeggen dat een kind 'dus' niet hoogbegaafd is, omdat ze de tafels of makkelijker erbij/eraf sommen niet snel genoeg kan maken. Juìst als je bij een kind denkt "eigenlijk raar dat ze dat niet kan, verder is ze zo vlot en pienter" is het eigenlijk een signaal dat je verder moet kijken en dit soort sommen op een andere manier miet gaan aanbieden, zodat ze die sommen wèl uit het hoofd gaan leren. Overigens vind ik niet dat je daar per se een intelligentie-onderzoek voor nodig hebt om tot een goede aanpak te komen. Maar het kan soms wel zowel voor de ouders als voor de school zorgen dat de laatste puzzelstukjes op zijn plaats vallen. Of als er toch nog twijfel bestaat of bepaalde problemen door hoogbegaafdheid worden veroorzaakt of dat er iets anders een rol speelt. Ik zou alleen wel voor je een hoop geld uitgeeft aan de school vragen wat ze nu eigenlijk verwachten van zo'n intelligentieonderzoek. Hoe gaat de uitslag daarvan zorgen dat hun onderwijs beter wordt? Zijn er dingen die ze met die uitslag wel kunnen, die ze zonder die uitslag niet kunnen doen? Wellicht heeft de school er meer aan om eens een paar consulten van een begaafdheidsspecialist in te kopen, die ze wat kan uitleggen over de problemen / uitdagingen waar je tegenaan kunt lopen als je op de traditionele manier les geeft aan en hoogbegaafde leerling en welke aanpassingen ze kunnen doen om meer tegemoet te komen aan de behoeften van deze leerlingen.
@Tupp, dat klinkt best wel begrijpelijk.. Grappig is dat ik dat soort sommen dus ook niet geautomatiseerd heb (wel <10), terwijl ik juist een wiskundeknobbel heb. Ook met de tafels weet ik nog dat ik daar extra voor heb moeten oefenen, omdat dat niet 'vanzelf' ging. Ze hebben trouwens een speciale HB leraar in de plusklas, lijkt me dat die hier ook verstand van heeft.. dus zouden ze dan nog extra een begaafdheidsspecialist moeten consulteren? Maar goed, morgen gesprek, ik ben benieuwd. Bedankt voor je antwoord!