Lieve meiden, Graag jullie mening. Ik en mijn schoonouders zijn niet de beste combinatie. Ze hebben me de afgelopen maanden niet willen zien. Nu zouden ze op termijn wel weer in gesprek willen, maar in de tussentijd willen ze wel graag mijn partner (hun zoon) en onze kinderen (hun kleinkinderen) zien. Zolang ik 'buitenspel' sta vind ik dit niet kunnen. Mijn man ziet er geen probleem in dat zolang zijn ouders en ik geen contact hebben, dat hij daar dan wel heen gaat met de kinderen. De oudste is 3 en stelt vragen. De jongste is 1, dus die stelt gelukkig nog geen vragen. Wat vinden jullie, heel graag advies!
Als mijn schoonouders mij niet willen zien dan zien ze mijn kinderen ook niet. Geen discussie over mogelijk.
Ja, dat is ook mijn.mening, maar ik krijg naar mijn hoofd dat ik ze hun kleinkinderen niet kan ontnemen. Tevens een partner die er geen probleem in ziet. Zegt dan dat ik niet de enige ben die daarover kan beslissen, omdat het ook zijn kinderen zijn.
In principe vind ik dat je kinderen buiten dit soort conflicten moet houden. Ik zou hen niet het contact met grootouders willen onthouden en ze dus gewoon met mijn man mee laten gaan. Aangenomen dat ze lief tegen de kinderen zijn natuurlijk, anders wordt het een heel ander verhaal.
Wij (mijn man en ik) hebben het hier wel eens over gehad en denken er beide hetzelfde over. We gaan of met zijn allen ergens heen, of allemaal niet.
Maar staat jou partner niet achter jou dan? Weet niet waarom ze jou niet willen zien maar mij lijkt dat jou partner daar niet buiten staat toch?
Totaal niet akkoord met bovenstaande reacties eigenlijk. Ik vind dat jeKinderen niet mag betrekken in dit soort conflicten. En ze dus gewoon de kans moet bieden een normale relatie op te bouwen met hun grootouders. Tenzij er natuurlijk echt afgrijselijke dingen gebeurd zijn. Maar aangezien je zelf de deur openzet voor nieuw contact, vermoed ik dat dat niet het geval is.
Nee klopt, mijn partner wil niet kiezen. De situatie met zijn ouders niet nog moeilijker maken. Ik heb iets gezegd wat verkeerd is gevallen toen het uit mijn mond kwam. Mijn partner de zelfde boodschap iets liever verpakt (maar het komt niet over). Mij willen ze (mede?) daarom niet zien. Uiteindelijk wordt er van alles bij gehaald, zoals dat dan vaak gaat. Heb ook wel nagedacht over dat mijn partner de kinderen dan maar mee moet nemen. Op zich zijn de wel lief voor de kinderen. Zijn van mening dat zij ze als opa en oma horen te verwennen en alle regels die thuis gelden, gelden daar niet (ben ik dan weer niet zo blij mee). Ik krijg het mijn oudste alleen niet uitgelegd dat mama niet mee kan, dat vind ik ook heel lastig en vraag me af wat voor effect dat zal hebben. Hoe komt het op hem.over?
lastig! ik snap jouw kant heel goed, emotioneel geredeneerd. maar als ik met mijn verstand redeneer mag je kinderen inderdaad niet de dupe laten worden van de situatie..
@shakes, er zijn wel hele akelige dingen gebeurd..... Juist omdat ik de kinderen nergens in wil betrekken vind ik het zo lastig. Je betrekt ze er ook in als ze wel met hun papa naar opa en oma gaan, maar mama niet mee kan.
Denk dat de kinderen er hoe dan ook de dupe van worden. Het was voor mij ook heel naar om met kerst alleen thuis te moeten zitten en de rest van die familie inclusief partner en kinderen gezellig kerst zitten te vieren (om een voorbeeld te noemen). Dat doet emotioneel wel wat, dat kan ik niet ontkennen. Ik weet ook gewoon niet meer wat ik tegen mijn zoontje moet zeggen als hij zegt dat ik ook mee moet etc.
Zolang ze lief zijn tegen de kinderen en dat goed kunnen handelen zie ik echt geen probleem... Jij gaat lekker een dagje met een vriendin op pad en daarom kun je niet mee naar opa en oma. Zoiets zou ik zeggen. Niet te moeilijk over doen zou ik zeggen! Jullie "kiezen" ervoor om ruzie te maken en het niet bij te (kunnen?) leggen, daar kunnen jullie kinderen niets aan doen toch? Ik zou je kinderen niet belasten met dat wat niet goed verloopt tussen jullie...
Bedankt voor de verschillende visies. Voor alle kanten is misschien wat te zeggen. Misschien moet ik maar gewoon accepteren dat ik geen onderdeel ben van de familie van mijn partner, maar dat mijn kinderen dat wel horen te zijn. Maar uit handen geven aan mijn partner en laten gebeuren wat mijn schoonouders willen. Misschien dat ik dan ooit nog weer ook mee mag komen, al weet ik zelf niet of ik dat dan nog wil. Maar dan is dat natuurlijk mijn eigen keuze.
Zit alweer met tranen in mijn ogen. Vind het heel lastig. Vind het ook moeilijk om dan iedere week weer een smoes te moeten verzinnen tegenover mijn zoontje. Hou daar überhaupt niet van eigenlijk, smoesjes/ leugentjes. Daarbij alle verjaardagen en andere familiebijeenkomsten. Ik kan toch niet elke keer blijven zeggen dat ik iets anders ga doen? De ruzie is niet mijn keuze. Ik mag geen contact zoeken nu om eventueel iets uit te praten.
Mischien gewoon proberen bij te leggen desnoods,neem jij het voortouw Bij mij was juist andersom ik was jaren lamg niet welkom bij mijm moeder die samen woonde met nieuwe vriend en toen kinderen geboren werden wou zei ze meenemen maar ik mocht niet komen Dit heb ik toem duidelijk gezegd dat ze hun daar ook niet mee mr toe krijgt. Uiteindelijk was ik welkom maar dan hoeft het voor mij niet meer. Dus zei komt nu hier kids ziem of haalt ze op maar mogen niet mee nr huis ze zijn wel wat ouder en ik zeg gewoom dat het niet kam ze hebben zich bij nee gelegd Schoonouders gelukkig geen problemen mee voel me daar ook echt welkom alhoewel in begin toen jog geem kids had beetje lastig was met schoonvader. Me man is moslim ik toen nog niet nu uiteindelijk wel Maar dat is helemaal goed gekomen kids gaan ook met plezier erheen En ja mijn vader ook nieuwe vriendin daar is sporadisch contact mee 1x per 6 maandem komt die langs. Daar kom ik zeldden voel mij niet welkom Ik denk dat iedereen wel dit soort problemen heeft op zijn eigen manier En je moet doen wat jij denkt dat goed is.
Ik weet hoe het is om buitengesloten te worden bij jou je schoonouders bij mij was het me eigen ouders die beide een nieuwe families hebben. Dat doet nog meer pijn Kan me niet indenken dat ik zo zou doen bij mijn kids
Huh!!! Wat een naar iets, om alleen te moeten zitten met kerst, terwijl JOUW gezin ergens is waar jij niet mag komen. Dit vind ik echt bizar.
Ik ben superblij met mijn man. Die stond achter me toen mijn schoonouders echt iets deden wat niet kon. Hij heeft toen gezegd als jullie haar niet accepteren dan accepteren jullie mij en onze dochter ook niet. Sindsdien zien we ze niet. Hoewel ik hem nooit zou tegenhouden en mijn dochter ook niet, ben ik wel enorm blij met het feit dat hij achter me staat.