Ik blijf het een vaag verhaal vinden. Als je wil weten of je knap bent of er bij loopt als een kakmadam kan je beter een foto plaatsen, kunnen we beter oordelen.
Nu lijk ik te begrijpen dat je in een vrij kleine gemeenschap woont? Tja, daar is de sociale controle over het algemeen veel groter. Gebeurt het je ook op vakantie of in een stad als Utrecht of Amsterdam?
Ts je beschrijft je verhalen wel erg wazig..... Anders een ide om ff een Foto te plaatsen. Kunnen we mee beoordelen wie weet ben je razend knap en is het idd pure jaloezie waar je mee van doen hebt. Maar phoe wat zal het leven zwaar voor je zijn als iedereen je maar afkraatk en je nastaart en vanalles naroept. Laat het los en let minder op anderen. Laat het een compliment zijn als je buurvrouw je wil kopieren. En wie weet wilden de adere tuin ideeen opdoen en daarom de afmetingen van je tuin weten. Zie niet meteen overal het negatieve van in. Owh en als het jou opvalt dat iemand je lang en zuur aankijkt kan het best wel eens zo zijn dat je zelf ook hebt zitten te staren, immers hoe weet je anders dat iemand je continu aan zit te kijken? Wie weet wat de andere persoon daarover thuis te vertellen heeft. Jeetje die vrouw zat me maar aan te staren heb der maar zuur terug aangekeken. Succes!
Tja, als het nu om 1 of 2 vrouwen ging zou ik zeggen okee. Maar niet de hele wereld aan vrouwen is jaloers op jou. Deze post lijkt mij ook om wat te oogsten of zo, alsof je steeds goedkeuring van anderen nodig hebt? Heb je het nodig dat anderen jaloers op je zijn, vanwege je lage zelfbeeld? Probeer je zo geen beter zelfbeeld te krijgen? Vaak is wat dat wat je geeft krijg je terug, dus als je veel boze blikken krijgt, zul je er zelf niet al te vrolijk bij staan op dat moment lijkt me. Is het niet zo dat jij andere vrouwen erg in de gaten houdt? Dat het door je verleden nu precies omgedraaid is?
Herkenbaar en mee eens. Ik zou me er wel druk om maken, alleen dan andersom. Hoe kan het dat jij denkt dat vrouwen op die manier 'evil eye' over jou denken? Jij hebt die gedachte en daar zit jouw onzekerheid. Mijn advies: ga daar aan werken. Vooral als ik lees dat je overal waar je bent dat gevoel hebt. Vermoeiend en isolerend, en dat bevestigt voor jou weer het beeld dat vrouwen geen contact met jou willen. Een vicieuze cirkel waar je, voor je eigen gezondheid, uit moet stappen.
Pfff... Vermoeiend zeg, om de hele tijd zo bezig te 'moeten' zijn met je omgeving. Maar even serieus: hoe oud ben je? Ik kan me namelijk niet herinneren ooit nare/hatende blikken te hebben gekregen van andere vrouwen/meisjes na m'n middelbare school-tijd. Daarnaast heb ik een aantal bloedmooie vriendinnen, echt van het kaliber internationaal topmodel, en ik kan me ook niet herinneren dat zij hatelijk aangekeken worden door andere vrouwen op straat. En ik denk dat ik, als buitenstaander, daar toch wel redelijk objectief over kan oordelen. Wel worden ze ontzettend vaak nagestaard en lastig gevallen door mannen (met hun tong op hun knieën). Dat ervaar ik zelf als veel storender. Als ik een supermooie vrouw op straat zie, wat overigens niet heel regelmatig gebeurt, dan stoot ik mijn vriend aan en zeg ik: "Jeetje, moet je zien wat een mooie vrouw!" En dan durft hij vervolgens niet tot nauwelijks te kijken... De enige reden waarom ik iemand misschien een afkeurende blik zou toewerpen is, zoals iemand anders al aangaf, als iemand veel te provocatief gekleed is en/of provocatief gedrag vertoont. Ik probeer zo min mogelijk te oordelen, maar sommige vrouwen doen gewoon veel te hard hun best.
Denk dat het toch een bepaalde uitstraling en houding is waarom mensen je misschien vaag of raar aankijken. Merendeel van de vrouwen is volgens mij ook best onzeker over zichzelf en volgens mij kijken vrouwen heel erg naar andere vrouwen in de trant van "oh dat is concurrentie". Vaak vrouwen of meiden die onzeker zijn over zichzelf zullen afgeven op het uiterlijk e.d. van een andere vrouw Mensen oordelen of veroordelen toch wel, of je nu in een clownspak loopt of niet. Niet zo druk om maken
Mensen denken heel vaak dat ik arrogant ben terwijl ik best onzeker en verlegen ben. Waarschijnlijk is dat dan toch een soort schijn die ik opwek zonder het zelf te weten! Ik heb 1x heel onverwachts een super leuk compliment gehad, daar was ik zo verbaasd over dat ik het bijna niet geloofde.
Heb vandaag de proef op de som genomen en eens opgelet hoe mensen reageren op mij, normaal ben ik me daar echt niet van bewust Ik heb 1 soort van evil eye kunnen ontdekken, maar denk dat ze gewoon echt diep in gedachten was en mij per ongeluk nogal strak aankeek. Met de mensen waar ik oogcontact mee had, kwam er eigenlijk aldoor wel een glimlach af.. Maar die gaf ik dan ook. Misschien is dat het? Dat je zelf ook niet al te vriendelijk kijkt?
Precies zo is dat bij mij, het leukste is dat ze dan na jaren opbiechten dat ze me zus en zo vonden, maar nu dat ze me echt kennen, durven te zeggen dat het dus 100% meevalt.
Hahaha, leuk! TS vervelend dat de buuf niet een eigen leven heeft en dus bij jou naar binnen loert. Woon je in een kleine gemeenschap? Blijkbaar heb je een paar dingen tegen: je schijnt op iemand te lijken die wat een slechte reputatie heeft en blijkbaar denken mensen dat je dezelfde gedragingen hebt als je moeder. Zou het daar door kunnen komen?
Ik wil graag reageren, maar vind het een beetje moeilijk te reageren zonder dat ik veroordelend overkom, dus mijn excuses daarvoor alvast. Deze problemen die jij ervaart, zijn jouw werkelijkheid, wat niet per definitie betekent dat het de werkelijkheid is zoals een ander deze zou ervaren. Jij ervaart iets vanuit jouw referentiekader, jouw gedachten, jouw emoties. Jij ervaart iets in jouw beleving en jij houdt daar een naar gevoel aan over. Aangezien jij niet van dit probleem afkomt, omdat je nu eenmaal niet de emoties/gedachten/meningen van een ander op afstand kunt beinvloeden, en jij deze problemen op dagelijkse basis ervaart, denk ik dat je beter in jezelf kunt zoeken naar een oplossing. Als je zeker wilt zijn van een oplossing, iets wilt veranderen, kun je dat uiteindelijk alleen in jezelf zoeken. Het buiten jezelf zoeken, geeft in ieder geval geen garantie voor succes En daarmee bedoel ik geen uiterlijke veranderingen...maar innerlijke. Al deze door jou opgemerkte meningen, gedragingen en emoties van mensen die jij tegenkomt, veranderen deze jou als persoon? Nee toch? Of misschien wel? Ga jij je gedragen naar de meningen die jij denkt dat andere mensen over je hebben? Ga je je ongemakkelijk voelen in het openbaar, ben je je meer bewust van jezelf als je ergens loopt, ben je minder natuurlijk, omdat je altijd op je hoede bent? Weet je...als je hierop ja kunt antwoorden, ben jijzelf verantwoordelijk voor het probleem. Want jij laat jouw gedachten de meester zijn over je gevoel. Het zijn niet de mensen om je heen die jouw gedachten sturen....want uiteindelijk stuur jij jouw eigen gedachten. Je denkt iets te weten of te voelen, jij ervaart iets, en reageert daarop met een gedachtenstroom en daaraan gekoppelt gedrag. Dit stoppen is niet simpel, maar het kan wel: Op het moment dat jij je realiseert dat jij bent wie je bent, zonder dat een ander daar invloed op heeft. Dat je weet dat alleen jij verantwoordelijk bent voor wie je bent en hoe je je gedraagt, dan is het oh zo makkelijk om de wereld om je heen te ervaren zoals deze is (zonder een mening of emotie daar over te hebben). Dan kun je mensen zien als individuen die allemaal hun eigen problemen en pijn hebben en al deze mensen zijn, net zoals jij, op zoek naar geluk. Als je je kunt realiseren dat iedereen op zoek is naar geluk, ga je mensen ook anders zien en daarmee jezelf ook. Het doet er niet toe wat jij denkt dat een ander denkt of voelt, want als jij jezelf niet laat beinvloeden door anderen, is het ook helemaal geen issue meer. Alleen jij bent verantwoordelijk voor je eigen geluk en daar kan niemand anders van invloed op zijn. Jij stuurt jouw gedachten en koppelt daaraan emoties. Dat doe jij helemaal zelf. Dit is waarschijnlijk allemaal niet te volgen, maar kan het ook anders zeggen : De wereld en de mensen om je heen kunnen er niet voor zorgen dat jij dit probleem niet meer ervaart. Dat kan alleen jij, door je niet zo veel met de wereld om je heen bezig te houden en je meer te concentreren op jouw eigen gedrag en emoties. Deze kun je nl. wel veranderen. En ik weet eigenlijk wel zeker dat op het moment dat jij de mening van een ander kunt loslaten je je veel vrijer en gelukkiger voelt en dan ook ineens ervaart dat de mening van die ander minder offensief lijkt te zijn. Maw: of het wel of niet realiteit is, dus of het wel of niet zo is dat al deze mensen jou zo aanvallen de hele tijd. Het doet er niet toe! Als je je er simpelweg van kunt distantieren, ervaar je het ook niet meer als probleem. En dan kun je je tegelijkertijd ook nog eens met leukere en constructievere dingen gaan bezighouden
Sorry maar ik denk echt dat je te veel bezig met met wat andere mensen misschien zouden kunnen denken. Het is al een aantal keer gezegd, maar 80% van de mensen die je tegenkomt is echt niet met jou bezig hoor. Ik kijk zo vaak iemand aan in een winkel, dan gaat er echt niets door mijn hoofd hoor. Alle gebeurtenissen die je noemt in je laatste mail zou je moeten zien als losstaande gebeurtenissen. Dan zijn ze soms vervelend, maar betekenen ze ineens een stuk minder. Ik denk dat jezelf iets "aan praat" wat er niet is, het lijkt mij eerlijk gezegd ook doodvermoeiend om zo bezig te zijn met andere mensen, wat ze wel/niet voelen en denken. Misschien kan je eens een afspraak maken met een hulpverlener? Doe je daar dit verhaal nog een keer en kijk je wat ze vinden, misschien hebben ze een zinnig advies voor je....