Hallo dames! Ik begin wat te twijfelen... Heb namelijk altijd gezegd, wil thuis bevallen.. in een bad. Heb het ook al aan de verloskundige gemeld etc. Maar ja, nu ben ik van mezelf wel kleinzerig moet ik zeggen, geef ik eerlijk toe. En de familie en mijn man zeggen allemaal; bij de eerste wee roep jij al dat je naar het ziekenhuis wilt om een ruggenprik! hihihi, ze hebben er al een wedje op gelegd (het is nog ver weg maar oke) Ik begin te twijfelen aan mezelf zo! hihihi Want ze zeggen dat ik niet eens het bad in kom! hihi Hoe zat dat met de kleinzerige dames onder ons? Lukte het thuis of was het te zwaar?
Nou, je familie heeft er in ieder geval veel vertrouwen in... Ik ben thuis bevallen en ik vond het zwaar, maar te doen. Ik ben niet echt kleinzerig, maar heb me van te voren wel zorgen gemaakt over de bevalling. Je moet maar zo denken: een vrouwenlichaam is er op gebouwd om een kind te baren, en ja, een bevalling doet pijn! Miljarden vrouwen zijn je voorgegaan. En als het niet meer lukt is er altijd nog pijnstilling, dat is een prettige gedachte toch?
Dat is dus een van de redenen dat ik in het ziekenhuis wil bevallen. Ik ben ook zo'n kleinzerige muts, bij hevige buikpijn ga ik al bijna letterlijk van mn stokje dus doe mij maar lekker veel dokters in de buurt Liefs Jessy
Tsja ik ben ook gauw onder de indruk van de pijn, maar ik heb wel het idee dat mijn lichaam er goed op gebouwd is en dat ik dan de pijn aan durf! Enne die familie is wel erg gek op me hoor hihi Maar ze kennen me ook een beetje!
Luister naar je eigen gevoel en wat je graag wilt. Bedenk dat je thuis je eigen gang lekker kan gaan en dat je je niet hoeft te belemmeren als je het lekker uitschreeuwd wat je misschien wel in het ziekenhuis kan hebben Denk er goed over na wat je wilt je kan tot op het moment van de weeën er over nadenken en laat je niet gek maken door je familie succes
Ik kan je wel begrijpen dat je wat onzeker bent over je bevalling omdat het iets onbekends is. Voor mij wordt dit nu de 2e keer maar ik wil je wel een advies geven. Het komt dus laat alles over je heen komen en probeer er zo relaxt mogelijk in te gaan. Als je gestrest bent vertraagd het alles alleen maar. Er zijn al vele vrouwe voor gegaan dus het komt wel goed! Succes meid!
Als het eenmaal zo ver is, ben je blij dat het begint. Hier heb je 9 maanden naar toegeleefd. Op dat moment voelt het (tenminste bij mij) als of je de hele wereld aan kan. En vrouwen zijn sterk op dat moment! Ik zou gewoon doen wat en waar jij je het prettigst bij voelt. Als jij je goed voelt, gaat de bevalling het snelst. Gr. Ollie.
Kleinzerig of niet, op het moment van de bevalling komt er zo'n oerdrift boven dat je meer kunt hebben dan je ooit had durven dromen.
Ik ben normaal ook best kleinzerig en vooral mijn schoonfamilie wist zeker dat ik een bevalling niet aan zou kunnen. Toch heb ik een hele mooie bevalling gehad, ik vond het goed te doen. Zoals hiervoor ook gezegd, er komt echt een oerkracht boven.
Iedereen zit wel es te prakkizeren over de bevalling, ook al ben je nog maar een paar weekjes zwanger. Tja, het is zo persoonlijk.... zelf vond ik het beide keren heel erg meevallen, maar nu de derde moet ik naar het ziekenhuis (wegens diabetes). Ik zie er toch wel tegenop nu, niet de bevalling zelf hoor, maar omdat ik waarschijnlijk moet worden ingeleid en ik wil eigenlijk liever niet aan zo'n draad die je belemmert om rond te lopen. Maar in jouw geval maakt het denk ik niet zoveel uit of je thuis of in het ziekenhuis zult bevallen. Het ene zal niet meer of minder pijn doen dat het andere. Hoewel ze in het ziekenhuis misschien meer middelen kunnen toepassen? Tja, dat weet ik eigenlijk niet. Heb beide keren geen pijnstillers nodig gehad.
Dames bedankt voor jullie moed inspreken! Ik vind het fijn te horen dat er iets in je naar boven komt waardoor het zal lukken! We moeten maar afwachten! Duurt nog even!
Maak je van tevoren niet teveel zorgen of bedenk je hoe het gaan kan, het kan namelijk alle kanten op. Je kunt je goed voelen om in bad te bevallen en vind je het op dat moment toch niets, dan kun je altijd alsnog naar een ziekenhuis. De enige tip die ik dus kan geven is er niet teveel over nadenken en laat je familie en vrienden maar kletsen!
hoihoi, Ik zou ook zeggen ga niet teveel naar die (horror)verhalen luisteren meestal is het toch heel anderst en idd er komt zo'n oergevoel naar boven en wij vrouwen zijn veel sterker dan we zelf vaak denken ga rustig de bevalling te gemoet en doe waar jij je prettig bij voelt toen ik moest bevallen het was al 2 dagen aan het rommelen toen heb ik 2 uur in bad gelegen en dat was heel fijn en ontspannend ik wou er ook niet meer uit maar ik moest want ik was bij me ouders thuis en ik wou thuis bevallen daarna naar huis gegaan en toen heeft de vk me geprikt zodat het kon beginnen en het is me zo meegevallen ik hoop dat deze bevalling net zo mag gaan dat nadat me zoon er was (5uurtjes later) heb ik lekker gedoucht en ben ik weer lekker in me bedje gaan liggen. dus mijn advies niet teveel luisteren het komt wel goed en vaak totaal anderst hoe hun het je vertellen hihi want ja soms heb je er sensatieverhalen tussen Liefss
Ik denk net als Anakin er zijn miljarden vrouwen voor gegaan, dus moet ik het ook kunnen... ik zie er ook best tegen op. maar ik laat het over me heen komen, het is er in gekomen dus het moet er ook uit ik ga voor een thuis bevalling, en als ik naar het ziekenhuis moet dan moet dat dan maar... maar dan zien we dan wel
ik heb de bevalling gedaan in een kraamhotel en daar zijn ook geen spullen tegn pijnbestrijding maar keek op het eind toch echt uit op de bevalling. je weet dat het pijn gaat doen maar heb geen moment gedacht aan pijnbestijding,. wel momenten waarop ik dacht van "ik wil niet meer " maar ja je hebt niks te willen je moet maar. ik heb er al met al 14 uur over gedaan inc 46 minuten persen. dat je alles vergeten bent zodra er ene baby op je buik ligt dat vind ik zeker niet en heb er nog vaak over terug gedacht maar op dat moment weet je dat alles niet voor niks is geweest. het is z'n mooi moment als ze zeggen hier is ze (of hij) dan. ik kan je melden bevallen is geen pretje maar je bent zo in jezelf gekeerd dat je de pijn beter aan kunt en je gaat er langzaam naar toe. het is niet zo dat het ineens heel hevig is maar het begint minder pijnlijk en op het eind dan komen ze op en af maar ook al denk je ik wil niet meer je puft hem toch telkens weer weg (nou ja puffen op den duur weet je niet meer wat je nog kunt en moet doen en dan mag je gan persen. dat persen is z'n omschakkeling maar aan de andere kant helpt het wel tegen de pijn van de weeen. als het hoofdje staat dat doet even heel veel pijn maar daarna is het voor je het weet geboren en is de pijn ook zo goed als weg. zo ging het tenminste bij mijn. de oervrouw komt in je omhoog en net als je denkt dat er geen eind aan komt ben je moeder
Even een ander antwoord dan er al staat: Misschien als je echt gaat twijfelen is het een idee om het een beetje te combineren? Dus in een ziekenhuis maar wel in bad? Dat is niet overal mogelijk, maar misschien is dat iets dat je uit kunt zoeken en het feit dat je weet of het kan, de beslissing makkelijk maakt? Voorlopig hoef je nog niet te beslissen, dus dat scheelt
Ik weet nu uit ervaring dat een badbevalling zeker minder pijnlijk is. Ik voelde heel duidelijk het verschil van het warme water om me heen. Maarrru wat de pijn betreft, die kan ook best meevallen hoor. Niet iedereen heeft onnoemelijk veel pijn,..... En ik weet zeker dat je het wel thuis aankunt hoor! En anders grijpt de vk wel in, als ze ziet dat je het niet aankunt. Vertrouw op de professionals.
Ik wilde altijd thuis bevallen en dacht ook aan in bad, maar dan moet je zo'n compleet bevallingsbad huren en daar hebben we helemaal geen plaats voor. In je eigen bad mag het niet - tenminste, hier niet. Toen heb ik er maar vanaf gezien dat het in bad ging gebeuren. Na 24 uur gebroken vliezen zonder enige wee, moets ik verplicht naar het ZH. Weg thuisbevalling. Ik heb me daar echter nooit om beklaagd, want het was ook heel fijn in dat ZH. Er waren fantastische verpleegsters en ik voelde me erg thuis. Bij een tweede ga ik weer voor thuis, ik weet nu dat de pijn ook buiten het bad te hebben is, maar houd ik ook rekening met het ZH. En wat iedereen zegt is waar: de pijn heeft op dat moment een functie en die kun je daarom goed aan. En na de bevalling ben je het snel vergeten, echt!
Hoi Hoi, Je kan trouwens ook een bad bevalling doen in het ziekenhuis. Teminste hier dan. Je moet het alleen zelf helemaal klaar zetten enzo. Dus mocht je toch twijfelen over thuis over ziekenhuis ivm de pijn gewoon na vraag doen bij je verlos of je bij jullie in het ziekenhuis in bad kan bevallen. En zoals iemand al eerder zei, er zijn miljoenen vrouwen voor je bevallen en er zullen nog vele na je bevallen. Misschien als tip lees het boek Veilig bevallen van Beatrijs Smulders. Leuk boek en makkelijk weg te lezen. Het gaat over wat je kan verwachten voor, tijdens en de bevalling. En probeer niet te veel na nare bevallings verhalen te luisteren. Elke bevalling is anders en word anders beleeft. -x- Jetje -x-