Mijn zoon is nu bijna 5 maanden komt maar niet van zijn huiluurtje af 's avonds. Het probleem is dat hij overdag niet in slaap komt/hazenslaapjes doet, waardoor hij aan het eind van de dag helemaal overprikkeld is. Hij wordt dan helemaal hysterisch en wat ik ook doe, ik krijg hem niet in slaap. Na urenlang gehuil valt hij aan het begin van de avond wel in slaap en maakt dan een lange ruk, maar omdat hij zo vroeg de nacht in gaat, vindt hij het halverwege de nacht ook wel weer ochtend. Bijvoorbeeld gister en vandaag: het koste gisterenavond heel veel moeite om hem in slaap te krijgen, dus toen hij sliep om 19.00 hebben we hem laten liggen. Hij sliep met nachtvoedingen door tot 5.30. Overdag hazenslaapjes en uiteindelijk is hij van 13.15 wakker geweest tot 19.00. Vanaf 17.00 was hij al hysterisch. Ik ben bang dat als we hem nu laten slapen, dat hij het morgen om een uur of 4.00 of 5.00 wel tijd vindt om wakker te worden en dat hij dan vlak na de lunch al over de rooie gaat van vermoeidheid. Er zijn tijden geweest dat hazenslaapjes gewoon zijn ritme waren en dat dat geen enorm probleem was, maar het wordt steeds moeilijker voor hem om nog in slaap te komen. Heeft iemand nog een tip? Ik ben al erg van de rust en regelmaat, maar hij gaat wel 2x per dag mee naar school om zijn zussen te halen. Ook in de draagzak doet hij alleen hazenslaapjes en wordt hij bovendien hysterisch wakker omdat hij dan zo strak ingepakt zit. Speen wil hij niet, buikliggen wil hij niet, hij heeft al een slaapzak en een strakke deken. Gewoon mee naar beneden is ook geen optie, want hij is hysterisch van vermoeidheid en ook bij mij niet rustig.
klinkt enorm herkenbaar. wij zijn deze week begonnen met groenten. die geven we tussen 5 en 6,en dan zetten we haar in de wipstoel bij ons aan tafel als wij eten. Zo kunnen we haar fles rekken tot half zeven/zeven uur en gaat ze om zeven uur/half acht de nacht in. anders is het hier ook elke keer drama tijdens etenstijdml.
Wat rot, ik herken het zeker. Waarschijnlijk ten overvloede hoor: Hoe lang is hij wakker tussen de slaapjes door? Herken je de slaapsignalen, leg je 'm op tijd weer op bed? Slaapt hij beter in stilte of misschien stelt geluid hem meer gerust, zodat hij de volgende slaapcyclus misschien wel pakt? Heb je geprobeerd hem na een hazenslaapje weer in slaap te krijgen? Ik denk even mee hoor
Zowel de herkenning als het meedenken zijn fijn! Onze oudste heeft een prikkelverwerkingsstoornis, dus ja, wij zijn héél erg bedacht op vermoeidheidssignalen. Bij de jongste is dat vooral heel druk gaan bewegen en pieperig worden/niet meer op zichzelf kunnen liggen. Meestal is dat na zo'n 5 kwartier. Redelijk kort voor zijn leeftijd dus (maar dat komt vast ook door de korte slaapjes). Na een slaapje wil hij echt een fles en is hij wakker, terugleggen lukt niet. Ik denk dat een deel van het probleem zit in het feit dat hij 2x per dag op en neer gaat mee naar school. Dan is hij vaak langer wakker dan hij thuis geweest zou zijn, want in de wagen slaapt hij niet goed en in de maxi cosi al helemaal niet. Maar daar heb ik helaas geen oplossing voor. Ooit wordt hij groot genoeg om het allemaal aan te kunnen, maar ik ben zo bang dat dat weer jaaaaaaaaren gaat duren.
Is er misschien een andere oorzaak voor het korte slapen? mijn zoontje bleek verschoven nekwerveltjes te hebben waardoor hij steeds kort sliep. En ook allerlei andere klachten kreeg. Osteopaat deed hier wonderen.
Hij heeft kma en heel gevoelige darmpjes. Bijvoeding was ook een drama dus daar zijn we acuut mee gestopt. Elke langsvliegende bacil slaat op zijn darmen. Maar ja, dat gezegd hebbende, neemt hij het ook gewoon niet zo makkelijk op allemaal. Ik heb soms het gevoel dat het wel een echte vent is en dat het gegil niet helemaal in verhouding staat tot wat er aan de hand is... Met osteopathie heb ik geen goede ervaringen.
homeopaat? onze kleine meid is daar overdag enorm van opgeknapt. we begrijpen haar nu helemaal. op s nachts na... dan vind ze t leuk elk uur wakker te worden :s
Haha, @Souries...ik weet niet zeker of dat de verbetering is waar we naar op zoek zijn... Maar dat is idd wat het zo moeilijk maakt. Nadat je alle 'reguliere' dingen hebt bekeken komen de osteopaat, de homeopaat, kristallen en koperen platen, etc. Nog los van of ik daar wel of niet in geloof vind ik het ook zo moeilijk omdat je ergens voor moet kiezen en dat dan een aantal weken vol moet houden. Maar wat is dan de juiste keuze? Onze oudste had dus ook allerlei problemen en daar heb ik heel wat artsen, psychologen en fysio's mee gezien. Als ik terugkijk denk ik: had ik het maar niet gedaan. Volgens mij is ze er alleen maar meer van overprikkeld geraakt en is het probleem er nog geen dag eerder van opgelost. Maar ja. Nu zit ik met de derde en zou ik het toch wel heel sneu vinden als het nu óók weer 3 jaar duurt terwijl wellicht iemand een oplossing weet.
heel herkenbaar! hier vandaag ook overdag intotaal 1 uur en kwartier geslapen en van 13.30 tot 19.00 wakker. aan het einde zo over de zeik, elke dag hetzelfde liedje. soms doet ze wat vaker slaapjes. Bijvoeding hier 1 groot drama dus ook mee gestopt. bekijk het rond n half jaar wel weer . osteopathie heeft hier ook niks geholpen, zelfs meer ellende gebracht. reflux krijgt ze med voor, voeding verdikt maar het blijft muizen. kan je dus geen tips geven. ohja wakker maken voor laatstw fles doe ik vanaf 3 maand niet meer, ze werd erg onrustig door die voeding. wat nog wel een slaagt is rond 17.00u in de kinderwagen en dan heen en weer wiegen. dan hebben we soms geluk dat ze paar minuutje dut
het is net of lees ik mijn eigen verhaal. hier heefr het met mn bijna 6 jarige dochter tot 4 jaar geduurd. en ook zoveel arten gezien........ zelfs van frsl naar Nijmegen geweest. en het is er geen dag beter op geworden. ook osteo, chiro, fysio , dietisten niets hielp. ik twijfel nu ook om de alternatieve kant in te duiken....
O, wat heerlijk dat er meer mensen zijn met dezelfde ervaring! Ik vind het aan de ene kant wel fijn dat ik weet dat het zélfs bij mijn oudste over is gegaan, want die huilde echt 18 uur op een dag. (Ik moest het van het cb bijhouden, dan zou ik zien dat het wel meeviel. Nou eh...nee). Maar aan de andere kant denk ik nu ook wel bij elke huildag 'O help, niet wéér 3 jaar gedoe!'. Mijn oudere kindjes zijn nog steeds snel moe, slapen met 8 en 7 jaar ook nog 11 uur per nacht en soms meer. Ze zijn allebei (heel) slim en zuigen alles in zich op. Hun broertje is waarschijnlijk gewoon van hetzelfde laken een pak. Maar ik zou de wereld zo graag een beetje makkelijker maken voor hem. En voor mij...ben nu fulltime thuis en ik vind het wel zwaar zo. Maar ik heb dus eigenlijk niets met de alternatieve hoek. Maar om het nu gewoon maar zo te 'laten' voelt ook een beetje ontaard.
begrijp je gevoel als geen ander. Deze kleine heeft de eerste 2.5 mnd ook 16 uur per dag gekrijst. mn oudste was tot 4 jaar altijd onrustig/huilen en verbittert door pijn. Is nu nogvgevoelig op de maag en darmen en is hoog sensitief, kan nu zeggen dat het een hele fijne meid word maar oh oh wat heeft die lang in de knoei gezeten. aan de ene kant ben ik ook erg blij dat mn dochter met 4 jaar er toch overheen is gegroeid. die hoop gaf Nijmegen ons toen niet. aan de andere kant beangstigt het mij ook wel weer dat het zo lang heeft geduurd en ik dat niet graag nogmaals wil mee maken.heeft me heel veel grijze haren bezirgd. maar het vervelendste is voor de kleintjes zelf. ik heb nu ook alweer alles uit de kast gehaald om het zo comfortabel mogelijk te maken voor de kleine uk, maar mijn ideeen zijn op. meer kan ik niet voor haar doen, maar vrees voor weer moeilijke jaren met veel pijn. Dus zit ik soms te denken aan homeopathie of bioresonantie bijv. maar soms denk ik dam zou het wat uithalen? is het niet gewoon weggegooid geld en weer valse hoop? is het de tijd uitzitten tot die ene dag? ik hoop dat die snel komt. maar ga er gewoon niet vanuit. weet wel dat ik er nu andera mee omga als met de oudste, toen was ik zoooo wanhopig.
en ook dat is herkenbaar haha! onze oudste ook zo mee getobt, hebben we na 12 weken op zn buik laten slapen en het was over. toen ook gezegd, bij een tweede zitten we het gewoon uit, maar drie verschillende voedingen, osteopatie, bezoekjes aan kinderarts verder, hebben we toch weer hetzelfde traject bewandeld. wat je zegt, bij niks doen voel je je inderdaad een ontaarde moeder.
ja daar kom je dan snel op terug. de eerste week wilde ik er ook niks van weten, enige wat ik riep was , ohnee hoor niet dat hele traject weer......hmmm toch wel, maar zover als toen ga ik niet weer. maar je wilt gewoon alles voor je kindje doen .
Tnx meiden, de herkenning doet me al véél goed. Ik denk dat ik gewoon maar moet gaan proberen te regelen dat iemand het af en toe even van me over neemt. Daar heb ik misschien meer aan dan mijn kind overal naartoe slepen... Maar ik wil inderdaad voorkomen dat hij helemaal 'verbitterd' raakt. Mijn dochter heeft ook jarenlang gekeken of ze al het leed in de wereld gezien had, zó zielig. Gelukkig weet ze daar nu niets meer van en is het een supervrolijke meid. Daar houd ik me dan maar aan vast!
Mijn jongste had precies hetzelfde probleem als de jouw kindje. De hele dag alleen maar minislaapjes doen, daardoor weer snel moe en s avonds erg klagerig/huilerig. Gek genoeg ging ze rond dat ze 5 mnd was ineens uit zichzelf normaal slapen overdag. Van vijf minislaapjes ging ze letterlijk van de ene op de andere dag over na drie langere slaapjes (2 keer een uur en een keer anderhalf a twee uur). Wij hebben hier zelf echt nul, nada, noppes aangedaan. Ik had juist al die minislaapjes maar geaccepteerde als zijnde de status quo. Wellicht verandert het bij jouw zoontje ook nog gewoon vanzelf. Kleine slaapjes overdag de eerste paar maanden schijnen normaal te zijn. Wat betreft overprikkeld zijn, ik snap je angst, maar ieder kindje is anders en het is echt volkomen normaal dat je kindje na al die minislaapjes s avonds kapot en dus huilerig is. Mijn jongste had dat ook en nog steeds als ze een kwartiertje te laat naar bed gaat is het schreeuwen en duurt het soms een half uur voor je haar weer rustig hebt. Je zou eens kunnen proberen om de dag verder in te korten en de nacht eerder in te laten gaan. Een half uurtje na het laatste slaapje weer gaan slapen is helemaal niet raar als je alleen maar kleine dutjes doet. Ik vind het klinken alsof hij gewoon te moe is en misschien wel eerder de fles moet en moet slapen. Succes!
Humptydumpty: das nog eens een positief berichtv NafNaf: net wat je zegt ze weten er gelukkig niks meer van en daar hou ik mij dan ook aan beet op de moeilijke momenten. Maar wat een verbittering is er dan te zien aan de kindjes. En opvoedkundig was dat ook echt een hele lange moeilijke weg. Nu heb ik een heel nuchter meisje die altijd probeert te lachen maar toch word het allemaal vaak weer ondergesneeuwd door de pijn :x