Maar ja, daar is niks meer aan te doen. Vooruit kijken dus... En ik denk dat hoe langer je wacht, hoe moeilijker het wordt om het weer goed te krijgen...
Jeetje zeg... Als jij mensen zo aanvalt op hoe zij als moeder zou zijn, dan kun je reactie terug verwachten. Ik heb volgens mij nog geen aardige reactie van je gelezen. Behalve ergens op het eind dat je niet meer gaat reageren en je excuses aanbied voor het slechte moeder verhaal. Houden zo. Ts: hoe is het nou met je?
Heb jij jezelf wel eens afgevraagd of je "vriendje"bij je zou blijven? hoe groot is de kans dat een volwassen man met alles wat hij zou willen met alle vrijheid, dit zou gaan inruilen voor een vrouw dat getrouwd is met kinderen wat niet van hem is......zou hij hier voor alles opgeven? als je zou scheiden van je man.... de vrijheid die hij heeft is dan weg. de vraag zal ongetwijfeld bij hem in zijn hoofd blijven hangen"ze is getrouwd gaat vreemd, wellicht zal ze mij dat ook kunnen aandoen"
heb niet alle reactiesgelezen. Ik ben zelf helemaal tegen vreemdgaan en al helemaal als er ook kinderen in het spel zijn. Te vaak gezien wat dit teweeg brengt. Ik begrijp dat je naast een moeder ook een vrouw bent en je zo wilt voelen maar dat wat je als vrouw nu doet heeft ook effect op je gezin. Ts maak een keuze ga in gesprek je kunt niet en je gezin en je vriendje aan het lijntje houden. En als iemand zo'n verhaal plaatst kun je allerlei reacties verwachten. Vind het zelf beneden peil hoe sommige elkaar hier in woord afmaken om een ander zijn/ haar mening! Ooit kan het wel wat genuanceerder verwoord worden. Heb me nu ook enigsinds ingehouden woorden op schrift kunnen nl scherper overkomen dan bedoeld.
Waar bemoei jij je mee heb t's sorry gezegd ik ben niet de enigste wat het zei aanvallen is makkelijk he Zoals gezegd heb ik het verkeerd geuit! Het gaat om t's dus alsjeblieft zeg!
Ik ben het eens met Zusterke, ik heb in dit verhaal ook al eerder fel gereageerd en mijn mening is niks veranderd. Ik begrijp ook dat reacties van mensen overtrokken kunnen overkomen, maar waarom niet, niet iedereen kan/wil iets perfect verwoorden. Dit onderwerp is aangemaakt op 18 maart en nog steeds kruipt TS in een onuitstaanbare rol, ik vind het echt niet kunnen dat je zo doorgaat..... Cheating is not a mistake, it's a choice.........
Ts, Ik heb niet alles gelezen (vond ik wat veel) maar wil wel even reageren. Ik heb een fijn huwelijk (en voor zover ik kan opmaken uit je verhaal heb jij ook een fijn huwelijk) Wel kent ook het huwelijk van mijn man en mij hoogte en diepte punten. Soms zijn er echt momenten dat ik denk 'is dit het? waar is de spanning/romantiek?' En soms verlang ik terug naar dat verliefde gevoel van in het begin en naar die spanning e.d. Het is nu allemaal zo normaal, je kent elkaars negatieve kanten die soms zo erg naar voren komen dat je je er rot aan kan ergeren. Als we ruzie maken (zijn allebei erg koppig en dat slaat soms om in enorme ruzie) dan zou ik het liefst er vandoor gaan. Ook momenten dat hij haast geen aandacht voor mij lijkt te hebben kunnen me aangrijpen. Op dat soort momenten denk ik 'vreemdgaan is vreselijk en niet goed te praten... maar ook mij zou het kunnen gebeuren...' Sterker nog, het zou iedereen kunnen gebeuren want heel veel huwelijken belanden regelmatig in een sleur. Ik zou dan ook nooit zeggen tegen jou dat je een slecht mens bent. Maar ik denk dat ook die nieuwe vlam straks minder interessant wordt. Je kent hem nog niet zo lang als je je man kent, woont niet met hem samen en hebt geen kinderen met hem dus je leeft nu nog op die roze wolk die alleen de positieve dingen ziet. Het aandacht krijgen en noem maar op. Zoals het op mij overkomt denk ik dat je het gelukkigst wordt wanneer je ervoor kiest te breken met je nieuwe vlam en samen met je man in therapie te gaan. Ook voor de kinderen is dat het beste. Makkelijk zal het niet zijn, want ik begrijp dat het geweldig kan zijn die aandacht van een leuke vent. Het beste is toch echt om er niet langer mee te wachten maar nu gelijk te breken met hem. Ik wil je veel sterkte wensen en ik hoop dat je er samen met je man en kinderen uit kan komen.
Succes vandaag! Ben benieuwd of je wijzer bent geworden na het gesprek. Hopelijk kun je het voor jezelf op een rijtje krijgen!
Ik heb niet alles gelezen, das me een beetje teveel.. Maar, wie zegt überhaupt dat deze man nog in therapie wil om dit huwelijk te redden? Kinderen of niet, vreemdgaan is bij mij een harde grens en er is geen therapie ter wereld die dat kan 'oplossen'... Ik ben bereid hard te werken aan een relatie als dat nodig is (gelukkig is dat in ons geval niet nodig of nog niet nodig) maar vreemdgaan en dan is het definitief afgelopen.
Niemand volgens mij. Maar persoonlijk denk ik wel dat áls de man van TS nog wel bij haar wil blijven, relatietherapie noodzakelijk is om hun relatie te verbeteren. Dat daar iets niet goed zit, mag duidelijk zijn. Hopelijk zien zowel TS als haar man dat ook in. Dat riep ik vroeger ook, maar merk dat ik daar nu toch anders over denk. Mijn man is dan wel niet vreemdgegaan, maar ik heb hier inmiddels veel verschillende verhalen gelezen en heb die weerspiegeld op mijn eigen relatie. Als mijn man het zelf op zou biechten, heel veel spijt zou hebben en aan zou geven, dat hij voor ons wil vechten (en daar álles voor over zou hebben), dan zou ik echt niet meteen de deur dichtgooien. Natuurlijk spelen daar meer dingen aan mee, bijvoorbeeld of ik daadwerkelijk bijgedragen heb aan een bepaald 'gemis' in de relatie (aandacht, betrokkenheid, liefde, seks, etc.). Een eis van mij zou wel zijn, dat hij totaal open kaart speelt, per direct alle contacten met de betrokken vrouw zou verbreken en mij ook totale toegang tot zijn accounts (mail, telefoon, Google location history etc.) geeft. Enige tegensputtering daarin zou ik opvatten als niet alles willen doen om onze relatie te redden. En dan nog... dat is hoe ik er nu over denk. Wie weet wat er daadwerkelijk gebeurt als puntje bij paaltje komt. Hopelijk kom ik nooit in die situatie terecht...
Als je zo redeneerd ga je er denk ik vanuit dat vreemdgaan gebeurd als je een hele fijne relatie hebt. Echter gaan mensen vaker vreemd in een relatie waar er iets mis is of ontbreekt. Ik ben er echt voor om dit gevoel open te bespreken met je partner ipv vreemdgaan, begrijp me niet verkeerd. Maar vaak wordt er tijdens een relatietherapie ontdekt dat er toch wel wat meer aan de hand was dan even geilen op een ander..... Dat het toch soms van beiden kanten komt dat de relatie zo is gelopen.