Oh dear god... voordat we hier woonden, woonden we tijdelijk in een achterhuis van een boerderij. Die mensen aan de voorkant... die vrouw schreeuwde als een mager speenvarken ("bedgeluiden") Geloof me, dan hoor ik liever stampend een bonkende kinderen hahaha
Nou ja, het is sinds 2 a 3 maanden dat ik denk van: Zo hallo?! Daarvoor was het eigenlijk nooit zo dat we dat goed hoorden. Zelfs mijn vriend begint het op te vallen en die is normaliter wel de laatste die dingen hoort of opvalt Och een huilbaby... we horen het kindje van de buren ook wel, maar daarvan denk ik dan: sja, daar kunnen zij ook weinig aan doen. Neem aan da tze dat kind niet de hele nacht liggen te knijpen ofzo. Maar dat is minder storend (en iets waar ze niks aan doen kunnen m.i.) dan dat eeuwige gebonk en geboenk.
herkenbaar, ik woon in flat met 8 verdiepingen, wij wonen op de 6de etage, we wonen er net een half jaar, eerst hadden we 2 buren die vooral s nachts leefde, met kleine kinderen, dus was het s nachts opeens veel gehuil, maar ook bijvoorbeeld tv geluiden, wc en zelfs de douche, een paar keer in de nacht, nou die waren toch vrij snel verhuisd, huis heeft niet lang leeg gestaan, nu zit er een alleenstaand moeder in met 3 kinderen (volgens mij allemaal onder 5 jaar) en vanaf dag 1. horen we ze, rennen, boink boink, gelukkig niet de godganse dag, en kinderen zijn om de weekend bij hun vader denk, maar als ze bezig zijn is het echt heel hard, ik dacht/denk, ik laat gewoon zo, had vooral medelijden met feit dat ze toch alleen doet, maar wat gebeurd er ook, ik heb nu met regelmaat gehoord dat er ook felle ruzie onstaat daarboven, ik denk met haar ex partner, de laatste keer (4 a 5 weken geleden) was zelf zo erg dat ik man keihard hoorde schreeuwen, kinderen hoorde huilen in de verte en letterlijk en stoel hoor kletteren op de grond, en ik haar hoor smeken nee nee hou nou op, hou nou op, echt angst en verdriet in de stem, ik heb toen de politie gebeld, gezegd wat ik heb gehoord, het niet de eerste keer was, ik zelf niet ga aanbellen omdat die man er nog aanwezig is, nou wijkagent is eerst bij ons geweest, ik heb gezegd wat ik heb gehoord, ik niet naar boven wil gaan, was tenslotte op dat tijdstip even alleen met mijn eigen kinderen, ik heb gevraagd zeg niet dat ik heb gebeld, want wil geen eventuele last hebben, wijkagent naar boven, heeft met ze gesproken, is daar na niet meer langs bij ons geweest, mijn partner heeft hem in de avond op twitter aangesproken (via pb optie) en die vertelde dat er 4 kinderen waren (3 van haarzelf en 1 op bezoek) die iets te hardleers aan het spelen waren daarna heb ik geen ruzie meer gehoord, contact met de buurvrouw heb ik niet, wel heb ik het idee dat ze weet dat wij degene zijn die gebeld hebben, voor mij gevoel hangt er een sfeer als ik haar tegen kom in de flat of buiten, maar kan mijn gevoel zijn, nu was weer een tijdje rustig, zeker in de weekenden dat kinderen bij hun vader zijn, en als we wat hoorde, was het kort (spelend kinderen dus) dus irriteer me er ook niet echt aan, maar nu (net een half uur geleden) hoorde ik dus een keiharde beuk, en ik hoor moeder keihard schreeuwen tegen de kind, met GVD en noem maar op, en dan ook echt hard schreeuwen, huilend kind en dan denk van oh oh oh, Sorry voor dit lange verhaal maar moest het even kwijt,
Ik vind dat je het recht hebt om er wat van te zeggen. Zo weet ik ook dat mijn buurvrouw er last van heeft dat zoontje hier stampt op de trap. Nou zijn ze huizenalles behalve gehorig en moet het muisstil in haar huis zijn wilt ze iets kunnen horen. Maar zoontje is autist met bijbehorende lompheid. Hij loopt gewoon op zijn manier en heeft het zelf echt niet door. Wij herhalen uiteraard steeds dat hij zachtjes moet lopen op de trap, maar gaan hem niet straffen om zijn lompheid. Als hij nou bewust zou springen en stampen op de trap zou het uiteraard een ander verhaal zijn.
Als kinderen al niet meer mogen spelen en lopen in eigen huis? Jaren in appartementen gewoond en nooit last gehad. Ook nu wonen we in een rijhuis en ja, ik hoor de buurkinderen spelen en kabaal maken ... maar so what? ik zou eerder bezorgd zijn als ik ze nooit zou horen. Als je niet tegen "buurgeluiden" kan, zou ik op termijn verhuizen naar een alleenstaand huis (maar daar kan je dan weer last hebben van andere geluiden).
ja dat is het ook, ben het ook niet gewend hoor, in mijn oude huis woonde we ook in flat, maar die was veel kleiner en waren wij de enigste met een kind, (nooit geklaagd gehad erover trouwens) niet dat die niet luidruchtig was, ik hoop dat de ruzies over zijn, en ze de wijkagent bezoek zien als een goed waarschuwing, wat betreft dat schreeuwen van net, ja wat moet je daar nou tegen doen, gelukkig gebeurd dat ook niet veel, dus ik denk gewoon dat het gewoon even te veel werd voor haar net, nu zijn ze trouwens weer rustig
Een goede buur is beter dan een verre vriend! Dus als mijn buren last van mijn kinderen zou hebben wil ik dat weten. En andersom dus ook.... Kinderen kunnen best rekening leren houden met anderen, ook in hun eigen huis.
Toevallig wilde ik net een dergelijke reactie plaatsen. Wij horen onze buren (gelukkig wonen we in een hoekhuis) altijd praten. Het zijn Surinamers en vooral de buurvrouw is erg lief, maar man man man wat praten ze hard! Als je in een super gehorig huis woont, dan hoor je dat dus al van elkaar. Zij zullen ons ook wel horen als we eens flinke ruzie hebben. Ik denk dus dat ze mijn zoon ook horen. Niet omdat hij nu zo achterlijk doet, maar omdat het huis dus echt zo gehorig is. En geloof me, ik als HSP'er, houd mijn kind graag rustig. Maar als hij speelt dan gaat dat er soms wild aan toe. Dan word ik inwendig helemaal gek Maar hij speelt dan zo fantastisch met zijn auto's of poppenhuis, gaat helemaal in het verhaal op. Soms vliegt er wel eens een auto van de trap af (en ik zeg heus wel dat dat niet de bedoeling is, maar niet alles is altijd te voorkomen). Ook als manlief en zoon beneden ontbijt maken, dan hoor ik ze best duidelijk. Ik denk dat de buren dan ook wel horen hoe mijn zoon zijn stoel naar de koelkast schuift om de tafel te gaan dekken. Zo lang hij niet als een gorilla door het heus gaat en sporen van verwoesting achterlaat vind ik dat hij normaal speelt. Maar ik weet zeker dat de buren het kunnen horen. Omdat de muren gewoon zo dun zijn. En dat werkt twee kanten op. Ik kan de gesprekken van mijn buuf letterlijk verstaan En als ze onder de douche staat dan hoor ik haar kraan stromen. Dan zal zij aan haar kant onze zoon ook wel duidelijk horen wanneer hij in bad zit.
Ja maar dames, volgens mij lezen jullie niet... Ik hoor enkel BOEM BOEM BOEM KNAL KNAL BONK BOENK BOENK BOENK, omdat ze door huis heen RENNEN en SMIJTEN met deuren en hun zusje ofzo (ik kan de plotseling BOEM nog niet verklaren namelijk, misschien smijt de 1 de ander wel tegen de muur ofzo) Ik hoor geen rijdend auto'tje, een gilletje van vreugde, een kraan, een wc die doorgetrokken wordt (leefgeluiden dus zeg maar) Als een onnozele door huis heen rennen continu vind ik geen normaal leefgeluid meer, as simple as that. Prima dat anderen geren door huis en gebonk de godganse tijd wel leuk en gezellig en normaal vinden, maar ik vind dat niet. Je kunt je kind prima leren dat het binnen geen atletiekbaan is en dat je buiten kunt rennen en smijten. Dat het een keer mis gaat, hoor je mij niet over, maar ik heb geen zin om elke dag een paar uur in die onzin te gaan zitten. (en snap ook niet dat mensen dat zelf wel willen trouwens, ik zou er zelf ook gek van worden haha) Dan kan ik de hele dag wel techno gaan draaien met bijbehorende bass "ja want je moet wel kunnen leven he". Komt op zelfde neer, dat gedreun.
Ik begrijp je echt heel goed hoor. Ik ben hooggevoelig en zou net zo gek worden als jij. (ik word dat ook van mijn buren) Maar ik weet ook dat als mijn kind ERG in zijn spel op gaat dat dat soms best veel herrie kan maken De autootjes rijden niet alleen, maar botsen ook, bijvoorbeeld tegen de muur. En de auto's zijn niet allemaal van mini formaat. Soms klinkt dat echt als oorlog, maar hij is dan echt aan het spelen En wanneer ik er gek van word dan is het tijd om iets anders te gaan doen Dat begrijp ik van jouw buren niet idd. Of ze nou zo wil spelen of zich echt misdragen. Maar wellicht zijn deze ouders niet zo sterk in de opvoeding? Zouden ze wat ondersteuning kunnen gebruiken? Je weet natuurlijk de achtergrond niet. Misschien hebben ze het wel heel moeilijk met de opvoeding van hun kinderen. Dat gaat niet altijd automatisch goed. Als ik jou was zou ik het toch voorzichtig ter sprake brengen.
Ik begrijp je volledig. Dit zijn niet de normale leefgeluiden. Herkenbaar. Onze buren kunnen er ook wat van maar zijn amateurs vergeleken bij die van jullie Maak het bespreekbaar. Hebben wij ook gedaan. Het contact is er beter van geworden, en dat zorgt ook voor meer begrip en rekening houden met elkaar. Sterkte want het is gewoon echt shit als je niet lekker zit in je eigen huis.
Moet zeggen dat we dat niet echt horen, tis meer gedreun van het rennen. Je hoort die voetstappen ook echt (rennend dan) buiten breken ze de tent wel eens af (als ze al buiten zijn hehe), maar dat vind ik dan weer niet erg eigenlijk toch ander soort geluid. En hoorde ik maar eens een auto'tje tegen een plint aan ofzo, volgens mij is dat minder storend dan dit haha We hebben het idee dat de oudste inderdaad beetje "te druk" is, die kan ook onwijs bleren over straat heen. Je weet ook indd de achtergrond niet altijd. Maar wat "username" zegt, ik voel me gewoon niet prettig in mn eigen huis momenteel en dat vind ik ook jammer en onnodig. PS: ze zijn trouwens thuis nu
Ik geloof dat ik er toch op een vriendelijke manier wat van zou zeggen. Als wij het hier van af het begin gewoon hadden gezegd hadden wij er ook minder last van gehad. Wij hebben het altijd gepikt onder het mom het zijn kinderen. Tot dat wij kinderen kregen! De oudste had heel erg veel pijn bij het doorkomen van de tanden en huilde vooral 's nachts veel vanaf 6 maanden, wij namen haar dan bij ons in bed en dan sliep ze rustig verder. Toen werd onze zoon geboren een huilbaby, na weken kwamen wij er achter dat hij het KISS-syndroom had. Ondertussen trammelant met de buren, wij verwenden hem en wij moesten hem maar op zolder leggen etc. Gezegd dat wij hun kinderen ook hoorden/horen gillen/stampen/rennen etc. maar nee dat deden hun kinderen niet. Natuurlijk kun je je kinderen vastbinden op de stoel maar het zijn kinderen en die moeten leren hoe ze zich moeten gedragen en ook leren rekening te houden met anderen. Hier mogen ze gerust even stoeien maar niet de hele dag gestamp en gesmijt met deuren.
Tja denk dat het van beide kanten wat aanpassen is. Hier was het zojuist ook gejank, geren en geruzie.. s'avonds tot 19.00 uur is het nou eenmaal spitstijd en zijn ze moe.
Ohhhh herrie maken is normaal? Dat wist ik niet. Nou dan vindt je hardcore van 06:30 tot 20:00 dag in/dag uit ook vast wel geinig. Moet tenslotte wel kunnen leven Ik heb 2 kinderen waarvan 1 met adhd/odd dus kan best meepraten vind ik. Evengoed, er wordt in huis niet (en zeker niet stelselmatig) gerend, geschreeuwd, gegooid, gebonkt, uren op een fluit gespeeld etc. Word ik zelf hor en dol van zeg. Een half uurtje ravotten voor het naar bed gaan prima maar voor de rest gewoon normaal. Ook buiten in de tuin niet. Een keertje gieren omdat het zwembadje opstaat oké, maar voor de rest normaal volume graag.
ik weet hoe dat voelt. Ikzelf voel t soms als een soort inbreuk op mijn privacy. Klinkt stom, maar zo voelt het soms als ik zit te poepen terwijl ik mijn buurvrouw hoor praten