Hoi allemaal Het is teveel om alle voorbeelden van de laatste paar weken te typen hier maar mijn zoontje (nu 5 jr) met een pittig karakter en veel kenmerken van hoog sensitief is de laatste tijd nogal onrustig. Slaapt ook wat onrustig; wakker worden en dan bv schoppen met zn beetje ivm kriebel etc. Overdag boos worden om kleine dingen, driftbuien als iets niet mag of niet gaat zoals hij wil. Hij wil graag de controle houden over vanalles. ik ben zelf een type die graag meedenkt met opvoed"problemen" en vind het ook erg leuk om systeempjes en ideetjes te bedenken. Zo werken we hier thuis al met taakjes (kids weten zelf wat ze moeten doen smorgens voor ze naar school gaan) beloningssyteempjes. Duidelijke afspraken en regels etc. Dus dat is er allemaal wel. Ik werk zelf in het onderwijs dus heb ook wel de nodige kennis. Waar ik vooral tegenaan loop is dat op het moment dat we weg MOETEN zoals smorgens naar school het misgaat; om iets kleins vaak. Meneer wil niet mee of krijst de buurt bij elkaar. Kan hem niks schelen. Van de week ging het om andere schoenen die hij aan wilde, vanmorgen wilde hij niet op zijn eigen fiets. Als hij zijn kop verkeerd heeft staan kun je vanalles proberen maar fietsen (in het geval van laatste voorbeeld) gaat hij dus echt niet meer doen; en als je buiten staat en naar school moet kun je ook niet zelf tekeer gaan... En wat we thuis normaal gesproken doen; waarschuwing, plekje zitten, na 5 min. praten, afsluiten met kus en knuffel, kan niet als je weg moet... Wie heeft er nog een tip die ik nog niet geprobeerd heb ? Of is het gewoon herkenbaar en wil je een soortgelijk verhaal kwijt hier ? Alvast bedankt
Heel herkenbaar... Mijn zoontje is ook 5 en heeft hetzelfde karakter als jij omschrijft. Het snachts wakker worden van kriebels heeft mijn zoontje ook zo vaak gehad. Wat soms helpt bij hem als hij zo'n bui heeft dat hij controle wil houden is om hem juist een keuze te geven. Wil jij je jas of je schoenen aandoen. Wil je met je eigen fiets of te voet... Weet niet of je opties hebt om keuzes te geven maar wellicht is het te proberen. Soms probeer ik ook ruim van te voren te schetsen wat er de komende minuten gaat gebeuren. Dan weet hij waar hij aan toe is en geeft jou de ruimte om de discussie te vermijden voordat je haast krijgt. Heeft jouw zoontje ook moeite met naar bed gaan? Heb ik net een topic over gestart namelijk. Misschien dat ik nog iets van jou kan leren...
Dank voor je antwoord, fijn die herkenbaarheid ! Keuzen geven doe ik inderdaad al en van te voren vertellen wat er gaat gebeuren ook al... Had zelfs juf vanmorgen al kort gezegd toen we te laat binnen kwamen en zij gelukkig toevallig net op de gang liep dat ik 'alles' al doe; op tijd op staan, taakjes, beloningen en op tijd weg gaan en dat het toch constant misgaat, gelukkig alle begrip ervoor en hij heeft in de klas nog een tijd lopen brullen Nee geen moeite met naar bed gaan, WEL met avondeten, altijd gedoe; uitstelgedrag, altijd wc-bezoekje, zeuren en uiteindelijk mogen we niet kijken als hij een hapje neemt...
Controle en inspraak willen hoort echt bij deze leeftijd, dat herken ik goed. Wat hier voornamelijk werkt is kinderen behandelen zoals ze zelf graag willen. Inspraak geven, afspraken maken en keuzes geven. Praten over bepaald gedrag en de consequenties. Bij te laat op school komen zou ik hem dit zelf laten uitleggen aan de juf. Neem een minuut op het schoolplein met hem en leg uit wat nu precies gebeurd is, en wat het gevolg daarvan is. En hij mag het zelf uitleggen aan de juf. Onze kinderen hunkeren in deze fase naar verantwoordelijkheid en inspraak. En daar zijn ze groot genoeg voor. Strafstoeltjes vind ik ook een beetje voorbije station op deze leeftijd, wat moet hij daar doen? Je kunt toch veel beter uitleggen dat gillen en krijsen niks helpt en nergens toe leidt, en dat jullie issues uitpraten en vervolgafspraken maken?
Geen optie, hij krijst alles bij elkaar en nee het is geen verwend kind dat zijn zin krijgt en dan stopt met krijsen Maar juf moest hem letterlijk van mij aftrekken want hij klampte zich als een aapje aan mij vast En juf zit minstens 25 jr in het vak dus heeft er wel verstand van maar bij navragen hoe het ging vertelde ze dat ze hem apart moest zetten niet omdat ze boos was maar omdat hij zo aan het schreeuwen was.... Wel fijn dat je dat controle willen hebben herkenbaar vindt !
ps tegenovergestelde doet hij ook; als hij niet krijst en ik zou zeggen leg het zelf maar aan juf uit dan kruipt hij in zn schulp want schaamt zich en durft écht niet zelf naar juf te gaan (vindt het sowieso spannend om naar juf of bv een moeder van een kind maar hij mee wil spelen te lopen en te vragen)
Maar dan zou ik wel naar oorzaak van dat gedrag zoeken, want dat lijkt me bijzonder voor een kind dat al in groep 2 zit. Het lijkt me meer onzekerheid of een achterliggende oorzaak van niet weg willen. Al die kleine dingen klinken als smoesjes om niet weg te gaan. Maar waarom wil hij echt niet weg?
Hij zit in groep 1 Precies; ik word heen en weer geslingerd tussen "zou er wat zijn" en ... ach hoort bij de leeftijd, sterk karakter, hoog senstitief, etc... Wil me niet echt te druk maken maar het is wel iets wat me bezig hout. Op een gegeven moment is mn trukendoos ook wel op.. Ik hoor hem nu toevallig ook weer; hij huilt en is weer in de weer met zn beentjes, alsof hij in slaap zn draai niet kan vinden...
Misschien gekke vraag maar heeft hij net andere schoenen of is het tijd voor andere schoenen? Bij mijn zoontje leek het daar sterk mee samen te hangen. Nu heeft hij al een jaar een vast merk schoenen en sindsdien is het niet meer voorgekomen.
Hihi wel toevallig want vanmorgen had ik ook een item dat ging over zijn schoenen ! Dat was nog ruim voor vertrek en heb ik dus 'in vrede' kunnen oplossen, pfff... maar uiteraard was er 5 voor half 9 wel weer iets anders waardoor het toch misging... Maar ik zal er eens op letten. Het is wel een moeilijk geval wat dat betreft, ook weer kenmerk HSK, dit zit niet goed, daar voelt het gek etc
Ik zou persoonlijk eerst naar de dokter gaan om het lichaamlijke uit te sluiten. Heeft ie niet ergens pijn of last in zijn benen of voeten? Want onrustige benen, moeilijk met schoenen, niet willen fietsen, niet willen lopen enz Hoe is hij communicatief? Als je even een half uur lang een heel uitgebreid gesprek voert om achter te komen wat er scheelt. Bij een 5jarige hoef je natuurlijk niet meer te gokken wat er kan zijn.
Dank voor het meedenken Het zijn wel opvallendheden inderdaad lang lopen vindt hij inderdaad ook vervelend doet er alles aan om dat te mijden, is nogal "lui"hihi, maar speelt en rent wel op het pleintje bij ons huis. Ongeveer jaar geleden eens naar de dokter geweest omdat zijn beentje beetje schreef leek tijdens lopen, dokter vond verder niks, was normaal voor mijn leeftijd. Communicatief zeer goed, sprak net als mn andere zoontje met 2 jr al 10-woordzinnen. Ik praat veel met hem, hij ziet bv op tegen gr. 2 omdat hij dan volgens hem elke dag een letter moet kennen. Hier ga ik natuurlijk op in dat dit anders is dan hij denkt etc. Kent overigens als 15 letters moeiteloos. Dat is dus het lastige kan er niet echt de vinger op leggen, het is niet één ding zeg maar...
Mijn zoon van bijna 6 kan dit ook hebben. Hij is erg slim, maar ook erg koppig en hij is hoogsensitief. Vaak komt het uit angst, omdat hij iets niet begrijpt of niet wil. Het komt altijd ongelegen. Mijn zoon heeft last van faalangst en in zijn hoofd maakt hij het erger dan het is. Maar hij moet het ervaren. Op het moment dat ik zelf rustig blijf, dan lukt het hem makkelijker om te verder te gaan. Ook door hem te helpen dat het niet te lang duurt helpt bij hem ook. Samen doen. Ik blijf heel veel uitleggen.
Lastig..! Die taakjes zijn goed denk ik. Waar kan zoveel mogelijk zelfstandigheid en keuze in geven. En 15 min eerder uit bed dan? Voor de tijd heel duidelijk de stappen benoemen of laten benoemen? Het slecht willen lopen ed kennen wij hier ook met onze vierjarige. Altijd al en ook fysio gehad. Nu naar een podotherapeut geweest en hij heeft nu steunzolen gekregen.