Ik zei ook niet dat jij niet t verschil weet tussen rennen en lope . Maar ik bedoel dat als onze kinderen door het huis lopen/spelen, het klinkt alsof er een kudde olifanten de horlepiep aan t dansen is. overigens is dat niet de hele dag hoor... vanmiddag hebben ze de hele dag op de trampoline staan gillen ehhh zingen
Ik zou gewoon even bij je buurvrouw aanbellen en het uitleggen. Ik.zou het erg vervelend vinden als de buren constant last ondervinden van de kinderen. Rennen is hier binnen ook niet toegestaan.
toen ik het las dacht ik: het zou toch niet onze nieuwe buurvrouw zijn? Onze jongens kunnen echt niet normaal lopen! En laatste tijd is het alleen maar bonken geblazen, vooral zo vroeg mogelijk in de ochtend. Ik hoop altijd maar dat de buren het niet teveel horen en dat ze het wel zeggen in het voorbijgaan als ze het echt vervelend vinden. We proberen van alles maar elke keer verzinnen ze wel wat anders, boven laten als wij nog boven zijn werkt niet, dan gaan ze in hun kamer bonken en beneden zetten aan tafel werkt niet. want dan moeten ze nog 'even iets pakken uit het bovenste keukenkastje en daarvoor op het aanrecht klimmen en van het aanrecht afspringen :S En de volgende keer is het weer wat anders. Maar ik zou er dus zeker rustig wat van zeggen, zou wel fijn zijn als je het een eerste keer vriendelijk brengt en niet meteen geirriteerd.
Poeh, ik weet hoe moeilijk zo'n situatie kan zijn. Wij hebben een bovenbuurman gehad(!) die psychisch zwaar gestoord was. Dit is een erg gehorig appartementencomplex, maar leefgeluiden zijn anders als wat wij dagelijks en iedere nacht hoorden. Hij was de hele dagen aan het schreeuwen, stampen, gooien met spullen, stofzuigen (ook echt 3 keer per nacht), timmeren en beuken/kapot maken van spullen. Hij was extreem agressief en we maakten echt de gekste dingen mee. Dan stond hij weer in zijn dakgoot zijn raam in te slaan omdat hij de buitendeur had dichtgegooid. Hier hebben we anderhalf jaar mee gezeten, echt een ramp. Heel vaak de politie gebeld en in angst gezeten omdat hij erg onvoorspelbaar was (hij bedreigde ons allemaal (5 andere buren)). Na ontelbare klachten en een gigantisch dossier bij de politie is hij afgelopen augustus eeeindelijk met grof geweld uit zijn huis gezet! Dat is misschien een ander verhaal als die van jou, maar ik begrijp dus heel goed dat je wel degelijk verschil kunt maken tussen gewone leefgeluiden en overlast. En dat elk volgend geluid op je zenuwen kan werken omdat het maar niet ophoudt. Maar dat wil niet zeggen dat jij je er daarom 'op focust' en 'je daarom aanstelt'! Het is jouw goed recht om er met hun over te praten, ook al doe je dat op een serieuze of luchtige manier. Het kan zijn dat de ouders het zelf niet goed doorhebben, maar één ding is zeker in mijn ogen: zij zijn geen mensen die vanzelfsprekend veel rekening houden met anderen. Jij bent dat wel want je denkt er zelfs nu al over na! En wat betreft dat je geen mening zou kunnen vormen omdat je zelf nog geen kinderen hebt: daar mag je gewoon overheen lezen want dat is echt de grootste onzin. Hopelijk komen jullie eruit en zijn je buren bereid er met hun kinderen over te praten. Dat moet toch mogelijk zijn lijkt mij. Wij moesten als kind ook rekening houden met de buren (en zelfs met onze eigen vader, ivm gevoeligheid voor harde geluiden) en dat konden wij als kleine kinderen ook gewoon. Oké niet ieder kind is gelijk (opgevoed), maar ook drukke kindjes kunnen rustiger worden.
Ik ben het wel met haar eens. Als je niet tegen leefgeluiden kunt dan moet je niet in een gehorig appartement of rijtjeshuis gaan wonen. Ik hoor mijn buren zo vaak. Ooh op zaterdag avond als ik eindelijk mijn kinderen een keer optijd in bed heb en mijn buurvrouw met haar harde schalstem vrienden op bezoek heeft, lijkt net of ze bij ons in de slaapkamer staan (kinderen weer wakker dus). Maarja wij kunnen er geen van alle wat aan doen dat het hier zo gehorig is. Zij krijgen hun portie met mijn driftkikker peuter en huilende reflux baby. Geven en nemen en niet zo snel klagen is ook mijn mening. Ik ga pas bij iemand aan de deur als ie een week lang harde muziek draait of gaat lopen verbouwen in de nacht. Nee ik zou niet voor rennende/springende/gooiende kinderen aan de deur gaan. Waarschijnlijk worden ze ook gecorrigeerd maar hoor je dat niet. Edit: Als ik mijn directe buren tegen kom praat ik wel gewoon met ze en vraag ik ook of ze er veel last van hebben. Het is dus niet zo dat ik lak aan heb ofzo maar hun weten ook dat ik echt mijn best doe met de kinderen en dat ik het niet expres doe om hun te pesten
Nou, toen ik vanmorgen om 5 over 6 weer wakker werd door de buurkinderen die boenkerdeboenk het huis door gingen, moest ik meteen weer aan dit topic denken. Oh, dit is gewoon een nieuwbouwhuis, dus geen gehorige, oude flat. De buren hebben echter plak pvc direct op het beton, mijn andere buren hebben een ondervloer en een andere mentaliteit, die hoor je zelden en vooral niet op zulke tijdstippen.
Sorry hoor, maar waar hier het ouderlijk gezag? Hier zou ik als ouder snel klaar mee zijn. Ik wil het niet hebben, dus dan gebeurd het ook niet. Smoesjes verzinnen laat je zelf toe?
Leefgeluiden ja! Maar daar heb ik t niet over toch? Ik raak bijna geirriteerd van het feit dat er toch nog mensen zijn die blijkbaar niet lezen wat er staat, sorry hoor...
Ik dacht ook al 'van het aanrecht afspringen?!' Moet mijn schatje niet doen hoor! Maar goed, verschil in normen en waarden neem ik aan.
Nou idd, op het aanrecht klimmen gebeurd hier überhaupt niet. Ik maak er eten op klaar, het is geen klimrek.
Ik denk dat je best op een normale manier eens aan kunt kaartne van goh het dreunt zo door vanaf jouw kant, wat zijn je kindeen toch aan het spelen zo de hele dag door . Niet gelijk van ik heb last van en jouw kinderen mogen niet en kunnen niet, maar als jij gewoon informeert oo een normale manier gaat moeders er vast opletten wat je bedoeld en mag ik hopen dat het kwartje valt . Zo niet kun je altijd nog komen met kun je er opletten dat je kinderen niet......... Vooral niet gaan lopen wachten totdat zij zelf eens ergens over komen klagen en dan gaan ja maar ik heb last van....... Dat is zo mega irritant.
Een balletje opgooien en hopen dat het kwartje valt? Nee. Ik zou toch echt bespreken dat je er last van hebt en in welke mate. Als mijn buren last van me zouden hebben zou ik het toch echt waarderen als ze gewoon zouden zeggen wat er aan de hand was ipv niet duidelijk te zijn over wat en in welke mate.
Dat dacht ik ook altijd hoor..... Maar 2 jongens van 7,5 en 5,5 weten altijd iets anders te verzinnen, zeker met z'n 2tjes.. dat was meer mijn insteek. Natuurlijk mogen ze niet op het aanrecht klimmen! Maar dat gebeurt dan als ze alvast naar beneden zijn gegaan en wij nog boven zijn. Ik noem het ook geen smoesjes... het zijn voor hun logische beredeneringen. Ze krijgen er ook wel voor op hun kop, maar ja het blijven jongens..
ik denk dat mijn buren mijn kinderen ook wel zullen horen (3 jochies van bijna 4 en 6 jaar oud), maar ik probeer wel rekening te houden met onze buren. ik zorg er ook voor dat ze minimaal 3 uur per dag buiten rond rennen, neem ze overal mee naar toe, en zet ze `s ochtends achter de tv. Terwijl ik voordat ik kinderen had, zelf wel wat hoorde van de buren (electrische gitaarmuziek bijvoorbeeld) ben ik nu blij dat ik er toendertijd niets van heb gezegd. Als jouw baby straks veel huilt dan hoef je in elk geval niet te denken Wat zouden de buren er wel niet van vinden?
Iedereen heeft een andere interpretatie van leefgeluiden. Blijkbaar vindt jouw buurvrouw het heel normaal wat ze doen. Toen ik zwanger was van de eerste (vooral in mijn verlof) hoorde ik ook alles. Vreselijk vond ik het. Totdat de baby er was. Sinds dien was het toch nooit meer rustig in huis. Nu zullen de buren vast wel eens last hebben van ons.... Maar als het voor jou niet draagbaar is moet je er wat van zeggen. Niemand kan oordelen hoe erg de overlast voor jou is als ze het nog nooit hebben gehoord.