ik zit er even helemaal doorheen. krijsende peuter die dr zin niet krijgt, een krijsende baby die eten wil, en vervolgens eten geeft en dan weigert vervolgens pakt de oudste een flesje met yoki en giet het zo over der kleren heen... toen ben ik ontploft. letterlijk... ik heb staan schreeuwen, stampvoetend (de yoki van de oudste kleren afgeveegd en van de grond,+ daarbij janken omdat het me te veel is geworden, waarop ze beiden schrokken me heel verdrietig aankeken en begonnen te huilen. ik voel me er zo ontzettend rot over! ze liggen nu te slapen, ik heb mezelf snel herpakt en uitgelegd dat mama even heel erg boos was omdat... blabla, en ze daarna maar even aan het lachen gemaakt met gekke bekken en kietelen maar sjees man, wat voel ik me slecht. ik schaam me er voor en ben ook beetje bang voor de reacties die ik ga ontvangen maar moet het van me afschrijven. misschien wil ik wel horen dat ik het echt niet had mogen doen en wat me bezielde maar ik voel me gewoon rot. de vraag Waarom komt ook telkens naar boven bij me... maar goed.. zucht.
dan ben je nog geen slechte moeder overkomt iedereen weleens en kinderen opvoedden is gewoon een hele moeilijke taak
Hoe rot ook meid.. soms heb je van de momenten dat het je even te veel wordt! Heel goed dat je jezelf herpakt hebt en het aan je oudste hebt uitgelegd.. Je bent hierdoor echt geen slechte moeder! Het overkomt de beste!! Knuf
Ik vind je geen slechte moeder, een slechte moeder zou zich hier niet rot over voelen. Het werd je allemaal even te veel, dat kan gebeuren.. Heel vervelend maar je bent ook een mens. Is er iemand die je kan helpen? Zodat je even tijd voor jezelf hebt, zou je vast goed doen..
Je bent geen slechte moeder, je bent een lieve moeder. Het overkomt iedereen weleens en jij, jij hebt jezelf herpakt. Op een super manier. Voel je niet schuldig, heb jij niks aan en je kinderen ook niet.
Dat gebeurd iedereen wel eens Je bent geen robot. Als iedereen weer wat tot rust is gekomen leg je het gewoon uit en even lekker kroelen en dan weer verder gaan
Natuurlijk ben je geen slechte moeder! Elke mama heeft weleens haar dag niet en als de kids je dan ook nog tot het uiterste drijven, dan is de kans alleen maar groter dat je even ontploft. Je hebt je kindjes lichamelijk geen pijn gedaan, ze slapen nu. Dus als ze wakker zijn, ga je even extra met ze knuffelen en spelen en dan is het vast weer gezellig!
Ik begrijp helemaal dat je je rot voelt, maar ik denk dat iedere moeder deze momenten wel eens heeft. Hier met twee drukke kereltjes gebeurt het wel eens dat ik ontplof. Ik probeer erna in alle rust tot mezelf te komen en te beredeneren waarom het gebeurde, zodat ik ervan leer. Soms praat ik er ook wel eens met de jongens over. Heel veel succes! Je doet je best!
Eens met al het bovenstaande. Je bent een goede moeder anders voel je je nu niet zo rot. Het overkomt elke moeder wel eens. Denk ik haha.
Wat lief van jullie, bedankt het helpt me relativeren. ik dacht het inderdaad ook al aan als ze zometeen wakker zijn maar een ijsje ofzo te gaan halen en wat leuks te doen, misschien om me zelf dan beetje te troosten om het zo goed te krijgen, terwijl ik dat stiekem weet dat ze niet eens weten waarom hihi
Dit kan iedereen toch wel eens overkomen?! Een slechte moeder zou zich niet snel herpakken en het niet 'goed maken' met haar kindjes.. je hebt ze weer aan het lachen gemaakt en geknuffeld dus dan is het toch goed? Kinderen vergeven snel hoor! Misschien laat je oudste het nu wel uit haar hoofd om nog een keer een pak yoki te pakken
Joh die momenten hebben we allemaal hoor! Je moet mij soms eens horen Kinderen verzorgen en vermaken is hard werken en dan krijg je nog stank voor dank ook. Mij helpt het ook ook goed voor mezelf te zorgen. Als ik lekker in mijn vel zit, dan ben ik meteen minder explosief. Dus ga ik elke avond uitgebreid in bad, laat m'n nagels doen, ga een middagje shoppen of onder de zonnebank. En daarna kan ik er weer tegenaan.
Voel met je mee meid. Hier vanochtend ook krijsende peuter die niet meer in zn eetstoel wil zitten, irritante adhd pre-puber die tegenwoordig een sport maakt van vervelend zijn. En toen kreeg mn kleuter dochter een driftbui omdat ze haar jas niet aan wilde doen. Ik heb haar opgepakt en in de tuin gezet omdat ik echt bang was dat ik haar anders een tik ging geven. Stond ze daar te gillen en te krijsen. Heb haar na 2 minuten weer binnen gelaten en voelde me toch KUT!! Voel me nu nog steeds vervelend. Ook nadat ik het had uit gesproken en geknuffeld had met dochter lief.
Tuurlijk ben je geen slechte moeder. Dit overkomt mij (en iedere andere moeder denk ik) ook wel eens. Kinderen zijn nu eenmaal geen brave engeltjes 24/7 en soms wordt het wel eens te veel. Het is heel natuurlijk dat je dan boos wordt of uit je slof schiet. Edit: zolang er geen fysiek geweld bij komt kijken en je alleen boos bent (dus niet met scheldwoorden etc. gaat lopen gooien) zullen de kindjes het zelf waarschijnlijk alweer heel snel zijn vergeten. Wij zijn immers toch ook allemaal groot geworden met ouders die af en toe boos werden?
Geloof mij jij bent geen slechte moeder. Ik zou denk ook ontploft zijn!! En daarna net zoals jij mij super schuldig voelen en idd dadelijk als de kinderen wakker zijn iets leuks doen. Een slechte moeder zou het niet eens zo op kunnen schrijven zoals jij het doen. Daarbij moeders zijn ook mensen. We zijn van vlees en bloed en je peuter laat het voorlopig wel hoor om met yogi te gaan knoeien haha. Een betere schrik reactie bestaat er niet.
Haha ik had je wel willen zien. Stampvoetend de yoki opvegen Je hebt je herpakt en dat is heel goed. Iedere moeder word het wel eens teveel. Het mooie aan die minder mooie dingen is dat je ervan leert! en staat dat niet in je onderschrift? Moeder in opleiding. Zoals elke moeder
herkenbaar hoor, en NEE, tuurlijk ben je geen slechte moeder! Heb t ook meegemaakt, dat ik uit me vel sprong en achteraf dacht, ahh guss... en zo spijt had.. gewoon erg boos geworden ,janken... kinderen wisten niet waar ze moesten kijken. .. en dan dacht ik ook... ...verdomme... daarna een dikke knuffel en wat leuks gedaan!... komt allemaal goed!
Dat maakt je geen slechte moeder, dat maakt je gewoon een mens. Denk dat je er niet al te veel aan moet trekken. Gebeurt iedereen wel eens denk ik.
gelukkig zijn we allemaal mensen mijn vriend is ook keer heel onredelijk tegen onze dochter geweest (ze moest bij ons op de kamer slapen en had dus al de halve nacht vrolijk in haar beetje staan springen en zingen en vervelend doen en mijn vriend uit zijn slaap gehouden) en toen na úren had hij haar beetje grof vast gepakt en in bed gelegd en boos tegen haar gezegd dat ze nu eens moest stoppen... heeft haar geen pijn gedaan, maar ze schrok wel heel erg... natuurlijk heeft ie het later wel weer goed gemaakt en hebben ze weer gezellig samen gespeeld zoals altijd. dat maakt hem ook geen slechte vader toch? we zijn allemaal mensen, en soms is het gewoon even teveel. je hebt het goed opgelost door het uit te leggen.