Mijn achternaam is Peer-Appel. Meisjesnaam dus Appel. Ik gebruik mijn meisjesnaam. Alleen bij officiële instanties mijn aangetrouwde naam. Ben nogal gehecht aan de appel Manlief heet Peer en onze dochter heet dus ook Peer.
Ik ben niet getrouwd, dus heet nog gewoon Appel. Zoontje heet Peer, om 3 redenen: - Mijn vriend is enig kind, zelfs zonder neefjes en nichtjes, dus de enige die de familienaam kan doorgeven. - Zijn achternaam is mooier - Zo traditioneel ben ik wel...
Ik vind het gek om te lezen dat Nederlanders echt zo traditioneel zijn. In België neemt niemand de naam van de man aan. Waarom zou je ook? Je blijft toch dezelfde persoon? Dochter heeft de achternaam van haar vader, omdat dat toen niet anders kon. Ondertussen is de wetgeving veranderd, en mag je kiezen: naam vader, naam moeder, of dubbele naam. Ik zou haar wel mijn naam willen geven, maar ik heb zo'n belachelijk courante naam. Dan liever iets specialer. Om op je vraag te antwoorden. Ik zou kiezen voor de naam die het minst courant is. Altijd leuker.
Ik gebruik de achternaam van mijn man omdat mijn zoontje er al was toen we trouwden en hij ook de achternaam van mijn man had, ik vind het fijn om allemaal dezelfde naam te hebben als gezin.
Zoals eerder gezegd heeft ons kind mijn achternaam en heeft ML hier vóór de geboorte voor moeten tekenen. Ook betekend dit dat geen enkel kind van ons samen in de toekomst zijn naam mag dragen want alle kinderen moeten de zelfde achternaam dragen (zo zei de gemeente het tegen ons iig)
Aangezien kinderen 9 van de 10 keer na scheiding bij moeder blijven wonen, zou het eigenlijk logischer zijn om ze de naam van moeder te geven. Maar dat is puur een praktische overweging natuurlijk. En klinkt ook niet echt gezellig / hoopgevend om die reden te gebruiken om de naam van de moeder te geven. "Tja schat, als we dan gaan scheiden, hebben ze vast mijn achternaam." Wij hebben dus traditioneel gekozen voor achternaam vader. Mijn man vond dat ook echt wel belangrijk. Ik vond het sowieso minder belangrijk welke naam ze zouden krijgen. Dus was er voor mij geen reden om hem dat niet te gunnen. Wat ook meespeelde: mijn achternaam is was 'pest-gevoeliger'. Zelf heb ik wel mijn eigen naam aangehouden. De naam van mijn man plak ik er op papier wel achter. (Reuze ingewikkeld trouwens, voor allerlei instanties. Sommige bedrijven heb ik drie keer een brief moeten sturen voordat ik goed in hun systeem stond. ) Als ik me gewoon voorstel, dan vind ik het zo suf om beide namen te zeggen. Dus dan is het een beetje afhankelijk van de situatie. Als ik bijvoorbeeld bel met de BSO, gebruik ik de achternaam van mijn man (en zoons) wel zo handig. Ook als ik me bijvoorbeeld voorstel aan een collega van mijn man ofzo, gebruik ik zijn naam. Ik vrijwel alle andere situaties, gebruik ik 'gewoon' mijn eigen naam.
Maar in België ligt het ook anders dan vroeger in NL, toen veranderde echt de naam in je paspoort en dat kon in B nooit. Ik ben B overigens. Mijn moeder gebruikt wisselend peer, peer-appel of appel. Wij wonen nu in NL maar ik heb ervoor gekozen om aangesproken te worden als appel, ik was al 30 toen ik trouwde. Ik gebruik wel peer, op fb gebruik ik bijvoorbeeld juist wel peer-appel. Dat maakt het ook juist makkelijker om prive en werk wat te scheiden. De kleine heet peer, hij is stamhouder van de familie dus vond dat wel mooi. Daarnaast wordt mijn achternaam in NL altijd fout geschreven
Onze oudste is ook stamhouder. Dat speelt voor mij niet echt een rol, maar voor mijn man stiekem wel denk ik. Bij de familie van mijn vader zijn er veel dochters en van de zoons hebben er maar twee kinderen gekregen. Er zijn nu dus nog maar een paar die de naam van mijn grootvader dragen. Binnenkort hebben we een familieweekend. Maar er staan nauwelijks reserveringen op die naam, haha. Allemaal achternamen en toch dezelfde familie en een band met elkaar. Wat dat betreft maakt het dus ook eigenlijk miet uit.
Ik heet appel-peer en mijn man peer. Ik heb dus mijn meisjesnaam als eerste naam gehouden en daarna mijn mans naam. (overigens levert dit bij sommige instanties best problemen op want in veel systemen krijg je je gehuwde naam als eerste naam mee) De kinderen heten peer. Ik heb peer puur aangenomen voor de handigheid met zaken omtrent de kids. Dus als iets betrekking heeft op de kinderen noem ik me mevrouw peer Ik ben wel beetje ouderwets ingesteld en vind dat kinderen eigenlijk de achternaam van hun vader moeten krijgen. Een echt argument daarvoor heb ik niet
Man heet peer, ik peer-appel, zoontje peer....traditioneel en voelde goed maar gebruik over het algemeen nog appel, zo heb ik 38 jaar geheten dus tja. Als ik iemand moet bellen wat zoontje betreft of m'n man dan zit ik eerst ff te oefenen op 'peer, peer, peer' ...bel ik voor een afspraak voor mezelf bij bijvoorbeeld de huisarts of fysio ben ik gewoon nog appel.
ik heet appel - man heeft mijn achternaam aangenomen (hoewel dat voor veel mensen bij instanties nog steeds ingewikkeld is) - en de kinderen heten dus ook allemaal appel...
Ben hopeloos ouderwets. Kinderen hebben achternaam Peer. Zo als het hoort. Vandaar ouderwets. Ik appel hahah.
Ik heet appel-peer, mijn man peer-appel. Wij hebben beiden dus onze eigen achternaam als eerste, dan die van de ander. Onze dochter heet peer, al had ik liever appel gehad Ik wilde heel graag dat ze mijn naam zou krijgen, omdat ik die veel mooier vind dan die van mijn man. Onderhand heb ik ook door dat met vliegen (zonder man maar met kind) het veel makkelijker zou zijn als zij dezelfde naam zou hebben als ik. De reden dat ze toch de naam van mijn man heeft, is omdat mijn man het heel vervelend zou vinden als hij tegen andere mensen moest zeggen dat ze niet zijn naam zou krijgen ... hij had het idee dat dat een beetje zou afdoen aan zijn manzijn ... om het zo maar te noemen Gewoon omdat het gebruikelijk is dat kinderen de naam van de vader krijgen ... zelf vind ik het grote onzin dat het de naam van de vader is en zou ik het liefst mijn eigen naam of beide namen geven. Nog even hopen dat dat in NL ook eindelijk ingevoerd wordt!!
We hebben hier allemaal de achternaam van mijn man. Dat hebben we zo gekozen omdat het een prachtige franse achternaam is. Ik heb zo een suffe hollandse achternaam Ik zou gewoon de achternaam kiezen die jullie beide het mooiste vinden.
Beide namen lijkt me echt heel onhandig. Dan heb je meisje Appel-Peer. Maar die wordt later volwassen. Net als jongetje Druif-Citroen. Die twee gaan later trouwen, krijgen ook weer kinderen. Heb je een hele fruitmand als achternaam. In België kan het nu wel, maar dan moet bij de volgende generatie toch weer gekozen worden, geloof ik. Dus Appel-Citroen (lekker ) Of Appel-Druif. Of Peer-Druif of Peer-Citroen. Of maar één van de vier achternamen. Dus we zitten nu zelf te klagen dat het zo lastig is om uit twee mogelijkheden te kiezen. Ga je dadelijk de generatie na ons opzadelen met 8 mogelijke achternamen voor hun kinderen. Aaaarrggghhh.
Wij heten allemaal Peer. De achternaam van mijn man dus. Wij kregen de kinderen voordat we getrouwd waren en die kregen de achternaam van mjj man bij hun geboorte. Een half jaar geleden zijjnwij getrouwd en ik heb de achternaam van mijn man aangenomen en mijn achternaam laten vervallen. (Lang verhaal, geen contact met mijn familie enz)
Hier ook traditioneel.. Man heet Peer, ik heet officieel Peer-Appel, maar in het dagelijks leven gebruik ik alleen Peer. Kids heten ook Peer. Wij zijn familie Peer