mijn vriend heeft voor onze zoon bij de wijkagent (via twitter) geregeld dat de wijkagent met de politie auto langs komt, om kwart over 6, dit omdat ons zoon als die politie ziet altijd enthousaist is en zwaait en ook graag een voetballende politie agent wil worden nu zijn we naar beneden gegaan, auto kwam en zoon reageerde totaal niet enthousaist, wou niet mee werken met foto,s en rende steeds weg, uiteindelijk foto,s gemaakt maar echt lachen op de foto,s deed die niet, politieagent vond het ook wel beetje jammer maar heb hem gezegd dat mijn zoon gewoon verlegen is, nadat agent weg was zegt waar is mijn kadootje ik zei er komt geen cadeautje, soms is een verassing ook weleens iets leuks voor eenmalig en geen cadeautje, papa heeft dit wel voor jou geregeld, en toch ondankbaar, nu merk ik dit soort gedrag wel vaker, laatst mocht die cadeau uitkiezen, wil die het grootste, wij zeiden nee dat kan niet want die is nu beetje te duur, kies maar een kleine cadeau uit, hebben ook diverse speelgoed aangeboden en hij keek er niet eens naar om, uiteindelijk heeft die alsnog een cadeau gekregen die we zelf maar uitzochten (totaal geen slimme zet) en ondankbaar omdat die grote speelgoed niet kreeg dit de enigste twee keren die nu naar boven schieten is dit nou omdat verwend is of omdat gewoon bij kinderen van zijn leeftijd, ik durf nu niet eens aan mijn vriend te vertellen hoe die echt reageerde met zijn verassing van net, (vriend werkt avond dienst) mijn vriend dolenthousaist dat die geregeld heeft en dan moet ik maar zeggen. nee hij (zoon) vond maar niks en had een cadeau verwacht, echt tranen zitten in mijn ogen gewoon, ik weet niet echt wat met deze topic wil en of die uberhaubt goed staat hier in the lounge, maar ik wil gewoon mijn gevoelens even kwijt, omdat ik dat aan anderen momenteel voor mijn idee niet kwijt kan, misschien tips ?
Ik herken het wel een beetje. Mijn oudste was vorig jaar erg boos dat Sinterklaas geen racebaan in zijn schoen had gedaan. Hij vond het cadeau wat erin zat echt niet goed genoeg. Op deze leeftijd zijn ze vaak erg stellig in wat ze willen en snappen ze het ook niet altijd. Deze verrassing zou mijn zoon wel leuk hebben gevonden, maar dat zou waarschijnlijk wel eerst verteld moeten worden. Dus niet: ik heb een verrassing voor je, maar: er komt vanavond een politieauto langs, speciaal voor jou. Dan vult hij niet zelf de verrassing in. Dat zal een hoop schelen.
Ik herken het wel een beetje. Mijn dochter (dec 2008) kreeg laatst van mijn broer geld, en wat lekkers voor haar zwemdiploma. Kon nog net een dankjewel af, omdat ik haar daaraan herinnerde, en thats it..ze ging weer verder met spelen,en had geen aandacht voor mijn broer... ik merkte dat mijn broer het ook wat onbeschoft vond. Heb het er later nog met haar over gehad, maar ze snapte het niet helemaal volgens mij.
ik hoorde pas om kwart voor 6 dat de agent over een half uur kwam, (vriend heeft geregeld om een uur of half 6) toen we buiten waren heb ik hem wel een tikkeltje voor bereid dat er staks iemand komt met een verassing voor eenmalig, idd niet de politie auto, misschien was dat slimmer geweest Consider, ook herkenbaar, hier doet mijn zoon dat ook maar dan echt schoorvoetend en dan voel je echt lullig naar der personen die hem wat geven, vind gewoon onbeschoft, vraag me soms echt af was ik vroeger zo ? en of jullie, toen jullie kind waren, ik zit er best mee, vandaar de topic,
goede vraag, hij was tot met zijn 5de jaar enigs kind en hij kreeg wel afentoe gewoon een cadeau, maar meestal gewoon op zijn verjaardag en kerst en bij oma altijd als we op visite gaan (1x in de 3 maanden) of als ze iets opstuurde via pakket post zat er ook altijd wel iets klein in, wat die dan wel altijd leuk vind, dit gedrag vertoond die echt het laatst jaar, hij krijgt nu vaker iets, misschien is het in de afgelopen peroide wel te veel wat die gekregen heeft van ons en hebben we daarom nu dit gedrag, hij heeft vrij veel speelgoed in zijn kamer,
Vond zoonlief de agent niet gewoon een beetje eng? Ik kan me dat bij mijn zoon namelijk wel voorstellen eigenlijk. Bij ons is een kado in de speelgoedwinkel uitzoeken ook een ramp. Als we niet al een idee hebben van hoe en wat doe ik dat niet meer. Te veel aanbod en kind wordt helemaal gek. Er is gewoon te veel keuze, te veel leuke dingen en te veel dingen die te duur zijn. Ik zou gewoon eens een tijdje paal en perk stellen aan verrassingen en kadootjes. En misschien eens samen sparen voor iets oid. Wij hebben dat gedaan toen we een wii u wilden. We konden toen allemaal sterretjes verdienen en met 10 sterren ging er zo veel geld in de pot. Zo kunnen kinderen ook de waarde van geld leren en zien dat dingen best veel geld kosten. Zakgeld hielp hier ook erg. Als zoon nu iets wil en ik zeg: is goed, koop maar van je zakgeld... dan is het snel over Verder is het (naar mijn mening dan ) toch een kwestie dat je zoon zich gedraagt naar wat hij heeft geleerd. Misschien is hij onbedoeld kadootjes gaandeweg normaal gaan vinden?
daar ben ik dus ook bang voor Rosao, je geeft aardige goede tips, want eerlijk gezegd ben ik het gewoon goed zat, ook besef heel goed dat we dit zelf in de werk hebben gezet en dat we nu snel iets moet bedenken om het niet erger te laten worden, en zelfs stop te zetten, bovendien wil ik niet dat onze dochter dit ook straks gaat kopieren, want dat die verwend is lijkt dit bedrag wel beetje te bevestigen of die agent eng vond ik weet niet, uiteindelijk deed die wel wat mee en ging in auto zitten, en zelfs een foto met agent kon nog wel, laatst via school is die ook in een ambulance geweest wat die erg leuk vond, maar toen was die ook met zijn klasgenoten en dan reageert die anders. misschien reageer ik wel overdreven
Het kan ook komen dat jouw zoon helemaal niet van onverwachtse dingen houdt. Ik heb ook een topic geopend half jaar geleden over zoiets.
mijn zoon zou ook zo reageren, simpel weg omdat de omschrijving - er komt straks iemand met een verassing - te "groot" is voor hem (wie is die iemand, wanneer is straks , wat is de verassing) De kans is dan te groot dat het door hem zelf compleet anders ingevuld wordt en dat dus de agent met de politiewagen een grote teleurstelling is. Wij gebruiken hiervoor vaak Wie, Wat , Waar, Wanneer, waarom wie - een agent wat - hij komt langs met een politieauto waar - voor het huis wanneer - om kwart over 6 waarom - papa heeft dat voor jou geregeld als verassing. Wat betreft de cadeau's, wat ik hier erg merkte is dat wij graag wat wilden geven (cadeau) maar dat ze er zelf helemaal niet zo aan toe zijn. Wij wachten nu gewoon tot ze zelf aangeven of ze iets graag willen hebben en dan bekijken we of het iets kleins is dat we ze kunnen geven, of dat het iets groots is waarvoor ze kunnen sparen. Ook zijn we gaan oefenen, ja klinkt raar, maar gewoon de speelgoedwinkel in, vooral uitleggen dat we lekker gaan kijken maar niets gaan kopen. Dit omdat ze altijd verwachten dat ze ook wat zouden krijgen als we een verjaardagscadeau voor een ander gingen kopen. Maar sparen is echt heel goed ,vind ik, zo leren ze niet alleen het principe van sparen maar ook dat je je geld maar 1 keer kunt uitgeven en dat het dus handig is om van te voren al te bedenken wat je wilt kopen.
dat zou kunnen, ik ga daar eens goed over nadenken of dat inderdaad zo is, deze topic voelt voor mij nu wel beetje als een eyeopener
bedankt voor de tips die 5 W lijken mij inderdaad erg handig, waarde van geld lijkt die soms wel in te zien, paar maanden terug wou die iets hebben wat best duur is, ik legde hem uit dat we nu niet konden kopen en toen zei hij mama als het er geld er niet voor is, dan begrijp ik dat. dan is dat goed, maar ik denk dat sparen voor iets groots en het op de manier van Rosao met sterretjes ook helpt,
De dingen die ik hier lees herken ik absoluut niet bij mijn kinderen. Die zijn al heel erg blij als mijn beste vriendin onverwachts op de stoep staat (wat toch ook wel 3x pw gebeurd haha) zijn blij met stickers van de zeeman en helemaal happy als ze onverwachts een verrassing krijgen (zoals van de week onverwachts naar het circus). Dus ja, het klinkt in mijn oren wel een beetje als verwend gedrag
oh maar mijn zoon is ook blij met stickers hoor van de zeeman, en overwachte bezoek van opeens zijn vriendje en moeder en blij met dagje naar de zwembad, (onverwachts) ik denk zelf ook dat het naar verwend gedrag toe gaat, ik denk dat eerst mijn partner en ik wat betreft dit gedrag op een lijn moeten gaan staan en ik zal de tips die hier gegeven zijn ook met hem bespreken, met dat een lijn bedoel ik, dat bijvoorbeeld dat cadeau uitkiezen in speelgoed winkel laats ik eigenlijk sowieso niet helemaal zag zitten, dus ik denk dat we echt daar eens goed over moeten praten want dit gedrag is denk echt te wijten aan ons manier van handelen, Jucade ik heb je topic terug gelezen van half jaar geleden, en daar kwam ik bij de reacties het woord introvert tegen, ik zelf ben extravert, mijn zoon is inderdaad wel introvert, in heel veel dingen begeleid ik hem daar wel goed in, maar wat betreft dus het onderwerp van dit topic niet,
Hoeft geen verwend gedrag te zijn, misschien snapte hij het gewoon niet helemaal. En een kind in een speelgoedwinkel allemaal gave dingen laten zien en dan krijg je ene kadootje wat je niks aan vind, logisch wel toch? Kinderen zijn gewoon lekker eerlijk!
hij vond het cadeau die hij uiteindelijk kreeg (lego politie auto bouwpakket) wel leuk hoor toen we daarna huis gingen en dag later samen met zijn vader in elkaar ging zetten, hij laat zijn auto vol trots aan iedereen zien, we hebben daarna ook goed uitgelegd waarom die grote bouwpakker niet kon en dat die dankbaar moet zijn en dat ons gekwetst heeft met zijn gedrag. hij leek het wel te begrijpen bij de dingen die we aanbieden van kijk dit is leuk, keek hij niet eens om die normaal wel leuk zal vinden, ook gewoon zo een pff geluid en weg kijken, dit gedrag doet nu echt vaker, hoe dan ook hebben we het niet goed aangepakt, en stond er ook eigenlijk niet 100% achter dat die een cadeau kreeg voel me best dom want eigenlijk lijkt alsof het maar beloond werd.
Dat vindt mijn oudste ook fantastisch. Hij stond vandaag te stuiteren dat mijn zus hem van school haalt. Maar dat was volkomen onverwacht. Als ik vanochtend had gezegd, vanmiddag is er een verrassing voor je, zonder verdere uitleg, dan gaat hij zelf dingen verzinnen en kan hij teleurgesteld zijn. Daar zit volgens mij het verschil in.
Lastig hoor, in deze denk ik dat juloie hem gewoon niet goed voorbereid hebben. Wat verwend gedrag betreft, ik denk dat dat wel meespeelt. Ik kan hier goed vergelijken aangezien zoon 1 oma heeft die altijd wat meebrengt en de ander neemt zelden wat mee. Als oma 1 komt, begint zoon van 4 gelijk te vragen waar de pakjes zijn, bij oma 2 doet hij dat niet. Het is dus ook een kwestie van aangeleerd gedrag/ aangeleerde verwachtingen. Overigens spreek ik niet mijn kind maar de oma erop aan, zij ervaart het niet als onbeschoft en weet prima dat ze dit zelf veroorzaakt (heeft). Ik denk dus dat je vooral naar jezelf moet kijken enje het je kind niet kwalijk kan nemen.
jullie hebben gelijk ik heb hem net naar bed gebracht en begon er nog even over, want hij zag dat ik net wel wat verdrietig over was ik heb uitgelegd waarom ik dat was en ik zei tegen hem van, ik had het indruk dat je de politie auto niet leuk vond, hij zei, ik vond het wel leuk maar ik had leuker gevonden als papa er bij was, dan had wel gelachen op de foto,s, ik zei je verwachtte dat papa kwam met iets leuks en hij zei ja dat klopt, hij zei ik had liever gewild dat papa en jij en (zusje) en hij zelf er bij waren, ik heb hem uitgelegd wat mijn indruk was en hij zei dat is niet mijn bedoeling mama, ik vond het heel leuk en ga dat ook tegen papa zeggen morgen ochtend, ik vroeg houd je niet zo van onverwachte dingen zoals de politie auto waarop die zei nee niet echt, ik vroeg zal het voortaan gewoon van te voren met je bespreken dat komt, waarop hij zei dat een goed idee vond, ik zei ook dat voor mij onverwachts was en hij zei voor mij ook nu ligt die lekker weer met zijn knuffel vriend te praten en nu bedenk ik me echt dat het door mijn manier van handelen met deze politie auto verassing te wijten is ook de topic van Jucade (een half jaar geleden) had ik een eye opener gehad, ik denk dat mijn zoon meer introvert is en ik daar in sommige sitauties niet goed raad mee heeft en dat daar de hele kwestie aan ligt.. ik ben wel blij dat ik dat wel in zie, maar vooral ook hoe er gereageerd word, want ik denk als bijvoorbeeld lullig gereageerd werd op mijn topic dat ik juist nog moeilijker had, bedankt,
Soms zit het verschil in hele kleine dingen, waarschijnlijk was hij blijer als hij wist wat ging gebeuren maar dat is zo een stom klein dingetje waar velen niet aan denken om het beter zo te doen. Ik zou ook niet weten op welke manier ik bepaalde verassingen moet aankondigen. wij hadden vorig jaar een zandbak gekocht en opgezet tijdens het middagdutje. Hij heeft er een week lang boos naar gekeken terwijl we hem in de speeltuin niet uit de zandbak kregen. Daarna werd het zijn favo wij moeten het dus ook aankondigen en niet stiekem ineens voor zijn neus zetten. Dan is hij wel heel blij. Morgen weet waarschijnlijk heel de school dat er een politieagent is gekomen en hij op de foto mocht