Onze buren zijn prima mensen. Een vriendelijk Marokkaams gezin, altijd vriendelijk, in voor een praatje en behulpzaam. Wij zijn een beetje op onszelf, dus we hebben geen heel intensief contact, maar af en toe drinken we een bakkie koffie of kletsen we wat bij als we elkaar tegen komen. Allemaal goed dus. Maar ze maken wel heel veel herrie. Vaak echt harde muziek, in de zomer bijna iedere avond met veel familie druk in de tuin tot midden in de nacht (zowel doordeweeks als in het weekend), als er geklust moet worden altijd 's avonds laat nog boren en zo (kan gebeuren, maar ik zou persoonlijk dit soort klussen niet 's avonds plannen als ik wist dat er bij de buren een baby ligt te slapen). Best irritant af en toe, maar omwille van de goede relatie laten we het altijd maar een beetje gaan. Vorig jaar zomer werd er echter een keer rond een uur of 23 's avonds zulke keiharde muziek boven gedraaid, dat mijn toen 4 maanden oude zoontje er wakker van schrok en totaal overstuur was. Mijn man is er toen even langs geweest en heeft, heel vriendelijk, gevraagd of ze de muziek iets zachter wilden zetten, omwille van de kleine. Was geen probleem gingen ze doen. Maar toen kwam wat volgens mij de problemen heeft veroorzaakt. Onze slaapkamers liggen op de eerste verdieping en hebben een grote, gedeelde veranda er aan vast zitten. In de zomer, tijdens de hete periode, klommen er opeens werklui op de veranda die van alles Aan het doen waren. Het bleek dat de buurman een airco liet installeren. Hiervoor moest aan de buitenkant een ventilatiebak worden gemonteerd, en de enige mogelijke plek was blijkbaar naast ons slaapkamerraam. Aangezien zo'n bak heel veel herrie maakt en veel warmte uitstoot vonden wij het niet zo leuk dat hij dit niet even met ons had besproken. Ik wilde het er verder bij laten zitten, maar mijn man is er toch even langs gegaan om het te bespreken. Hij vond onze bezwaren maar onzin, maar stelde uiteindelijk toch voor de bak aan de andere kant van zijn deel van de veranda te hangen. Dit vonden wij een goede oplossing en we hebben er verder niet meer bij stil gestaan. Maar nu, vanavond. Hun dochter is inmiddels lekker aan het puberen en draait de hele dag harde muziek in haar kamer. De kamer die grenst aan onze babykamer. Dat is al weken zo, en echt zo hard dat ik in de babykamer met gemak kan horen wat de tekst van het desbetreffende nummer is. Vanavond dus weer, maar de kleine is niet helemaal in orde en sliep wat onrustig. Toen knalde die muziek aan, kleine wakker en huilen.'Ik zat me er al de hele week te ergeren, dus mijn man loopt er even naar toe en vraagt -weer heel vriendelijk- of ze de muziek zachter kunnen zetten. Daarop flipt de buurman compleet! Wij zijn niet tof, staan bij het minste bij de deur, wij zijn aso, enzv. En hij gooit de deur dicht! Hierop heeft mijn man weer aangebeld en gezegd dat ze toch wel gewoon normaal als volwassenen met elkaar kunnen praten, waarop hij weer begint te schreeuwen en de deur dichtsmijt. Mijn man is toen naar huis gekomen en net toen hij mij stond te vertellen wat er was gebeurd wordt er weer aangebeld. De buurman, om nog eens even om hele gezellige toon te benadrukken hoe vreselijk wij wel niet zijn, hij had het er met de hele buurt over gehad en iedereen vindt ons zeikerds! Wat op zich knap is, aangezien we nog nooit ergens anders onenigheid over wat dan ook hebben gehad. Zoals gezegd: wij zijn op ons zelf en contact met buren blijft beperkt tot korte vriendschappelijke praatjes. De buurman echter is supersociaal en kent iedereen, en loopt nu dus blijkbaar bij de rest van de straat zijn gal te spuwen over ons. Ik vind het zo flauw. Maar even objectief: zijn wij nou van die zeuren? In 7 jaar tijd 3 keer ergens van aangeven dat we er last van hebben is toch niet zo vreselijk? Zeker omdat we veeeeeeeel vaker echt last van ze hebben. En het is 3 keer in volledige rust en vriendschappelijkheid gezegd, nooit aso of verwijtend. Ik snap echt niets van deze uitbarsting!
Nee, zoals ik het lees zeuren jullie zeker niet. Maar de situatie is wel super vervelend zo. Kan me indenken dat je je er rot over voelt... Maar met die buurman is dus ook niet echt te praten. Op dit moment iig... Jeetje, ook erg flauw om bij de anderen gegaan spuien. Succes met de situatie!
Zeur of niet zeur, je buren kies je (vaak) niet zelf uit en je zal het er toch mee moeten doen! Wellicht eens opzoek gaan naar het telefoonnummer van beter buren zodat zij kunnen bemiddelen voordat het echt uit de hand loopt?
Maar dat is dus ook wat ik niet snap, dat hij zo ontplofte en blijkbaar zo boos op ons is, we hebben altijd echt een prima band gehad, dan moet je dus ook over dingen met elkaar kunnen praten, lijkt mij. Toen mijn man zei dat hij er even naar toe zou lopen om te vragen of de muziek wat zachter kon zei ik tegen hem dat ze er waarschijnlijk gewoon geen erg in hebben dat er bij ons rond die tijd al 2 kleintjes op bed liggen. Maar blijkbaar is het gewoon een bewuste f*uck them-actie. Snap er niets van. 'Leven en laten leven' riep hii een paar keer, dat heb je in rijtjeswoning. Ben ik het helemaal mee eens, maar de andere kant van de medaille van het wonen in een rijtjeswoning lijkt me een beetje rekening houden met elkaar. Als ik het vroeger in mijn hoofd had gehaald om 's avonds zulke harde muziek te draaien hadden mijn ouders daar direct iets van gezegd. Een feestje daargelaten natuurlijk, maar niet gewoon maar iedere avond. En ze weten dat er bij ons een baby en een peuter liggen. Dat ze daar geen rekening mee houden omdat ze erg geen erg in hebben kon ik begrijpen. Maar dat het blijkbaar een bewuste keuze is...? Dat vind ik dus aso.
Kennelijk valt er wel met ze te praten en wordt er gezocht naar oplossingen..... Maar kan me voorstellen dat je met een baby in huis geen zin hebt in feestende pubers naast je..... Wat je zou kunnen doen is niet wachten op een volgende klacht, maar even met ze afspreken, en gewoon even contact hebben......mensen zijn bereid meer voor je te doen als ze je kennen en je niet meteen als zeikerd te bestempelen Probeer bij een ander contact uit te leggen hoe de situatie thuis is, dat je baby snel schrikt , veel huilt of gewoon dat jullie chronisch slaaptekort hebben.....al die dingen die zij vast vergeten zijn met pubers in huis.... En realiseer je dat pubers nou eenmaal moeilijk zich aan de regels houden, dus waarom wel aan die van jou
Nee zeker niet. Tegenwoordig is het de normaalste zaak van de wereld dat je totaal geen rekening meer houd met de buren Zit er zelf midden in. Paar weken terug probeerde ik het aan te kaarten ze had namelijk door heel de buurt verkondigd dat ik mijn zoon en man mishandel, kreeg allerlei ziektes naar me hoofd toe. Moeder en dochter stonden met zijn 2en te schreeuwen in de tuin. Nou geloof me, marktlui zouden jaloers zijn geweest op het volume wat eruit kwam.
Oh bleh, ik moet er niet aan denken dat ik daar naast woon (dan zijn die stampende buurkinderen een paar uur per dag nog een zegen geloof ik...) persoonlijk hoor ik wel vaker dat Marokkaanse mensen net wat eerder uit hun naad gaan met dit soort dingen. (temperament en karakter denk ik ) En dat is ook lastig, want je probeert het toch netjes en voorzichtig te zeggen zonder ruzie te krijgen. Als praten met elkaar geen optie meer is zou je misschien een buurtbemiddelaar (vaak wijkagent) kunnen inschakelen? Iedereen moet fijn en prettig in zijn eigen woning kunnen wonen, zonder continu last te hebben van de buren. Ik vind het ook zo jammer dat mensen geen rekening met elkaar houden en gewoon maar wat doen de hele dag. En als ik je verhaal zo lees dan zijn jullie absoluut geen zeikerds hoor En dat ie met de halve buurt had gesproken, moet je denk ik maar met een korrel zout nemen, zijn van die opmerkingen die mensen wel vaker doen om hun eigen woorden "kracht" bij te zetten.
Helaas herkenbaar Hier dan niet door pubers maar door 2 volwassen mensen van in de 50! Al een paar keer doorgegeven aub rekening te willen houden , zij beginnen 's avonds hele harde muziek te draaien, te schreeuwen etc Na nu bijna 1 jaar heb ik de woonbouwvereniging ingeschakeld. Helaas komen we ook niet echt verder en zullen we gaan verhuizen zodra dat er iets vrijkomt waar we niet in hetzelfde vallen. Vrijdag ergens gaan kijken, super huis maar 8 studenten ernaast. Dat durf ik dus ook niet! Ben alleen moet mijn beetje spaargeld erin duwen en dadelijk zit ik er weer mee. Hier worden zelfs mijn ouders bedreigt et. Heel veel sterkte meid.
Jeetje Imensa en One of a kind, jullie hebben pas echt problemen, dan valt het hier wel weer mee. Bedankt voor jullie reacties in ieder geval, toch een opluchting dat niet iedereen ons massaal als zeurpiet bestempeld. Ik heb altijd juist een hekel aan mensen die de hele tijd over de buren klagen om niets, en baal er juist daarom van dat zij zo luidruchtig zijn. Ze dwingen ons bijna in de rol van klager. Juist om te voorkomen als zeur te worden gezien hebben we hartstikke veel maar laten gaan. Terwijl ik nu denk 'hadden we maar gewoon steeds wat gezegd, hadden we tenminste slapende kinderen gehad...' Ik heb het er net mijn man over gehad. Hij heeft er geen zin in om daar vandaag te gaan zitten (hij vindt het ook aan Aziz om de eerste stap te zetten, in principe). Maar hij let wel een beetje op of hij ze ziet lopen en spreekt hem in dat geval binnenkort wel even aan. Mijn man kan dat keurig, zegt duidelijk waar het op staat, maar blijft altijd beschaafd en correct. Hopelijk kunnen zijnde angel er dan een beetje uithalen. Bedankt voor de tips over buurtbemiddeling en wijkagenten, maar dat zal niet nodig zijn. Als het niet goed komt zullen we hooguit geen casual praatjes meer maken en van beide kanten op negeerstand gaan. Ook niet leuk, maar dat is dan niet anders. Jammer hoor, dit was zo niet nodig.
Ook eens vragen of ze op het kamertje willen luisteren naar het volume kan helpen? Dat ze horen hoe hard hun dochter het geluid heeft staan. Klagen lijkt me redelijk, maar het is lastiger als er weinig contact is. Dan wordt veel contact toch negatief en dan vinden ze je sneller een zeur.. Voor hun is dit misschien wel gewoon, in die cultuur of familie. zijn zien dan ook niet wat er mis gaat. Misschien iets om rekening me te houden als je ze aanspreekt. Dat je op iets wat "normaal" is kritiek hebt. Dan reageren mensen inderdaad meer aangebrand. Dus ik zou vooral zeggen wat voor probleem het jullie geeft, zoals het wakker worden van dochter.. Dat is niet normaal namelijk, ook bij hun vast niet,,
Ik vind mensen bestempelen als "zeur" met dit soort dingen ook beetje stom. Je weet niet hoe een ander de herrie van een ander beleeft. En wat me ook opvalt (in heel NL) dat mensen tegenwoordig niet meer bereid zijn om rekening met de rest van de wereld (de buren bijv.) te houden. Belachelijk toch.
misschien had ie zijn dag niet of zoiets en komt ie er nog op terug en anders het eerst even zo laten en er later nog eens op terug komen?
Jullie zitten in een andere levensfase ( jullie kleine kinderen en zij pubers) Dan ervaar je lawaai ook anders. Wij hebben ook zoiets ...wij kleine kinderen en de buren 50+ en horen elk geluidje wat bij ons vandaan komt. Na zo'n uitbarsting hoop ik dat jullie nog kunnen praten. Probeer toch wel weer het gesprek aan te gaan. En ga zelf eens en niet je man. Misschien is het dan even een andere benadering.
Ja, dat wil mijn man echt niet, alsof ie er zelf niet uitkomt en dan z'n vrouw stuurt of zo. Mannen Maar mijn man is hier ook beter in, laat niet over zich lopen en blijft vriendelijk. Ik lach het weg OF word woest.
Ha ha...ja dat snap ik ook wel. Lastig hoor. Toch in gesprek blijven. Dat is hier niet gelukt. Zij waren erg egoïstisch en wilden onrealistische oplossingen. Terwijl wij open stonden voor veel realistische oplossingen. De buren hebben hun huis nu te koop.
Het kan aan mij liggen maar ik snap niet veel meer van de opvoeding van nu. Toen wij jong waren hoefden wij dit echt niet te flikken. Wij hadden vrij gehorige huizen en kregen altijd te horen dat we normaal de trap op moesten lopen en niet rennen of stampen. Muziek mochten we best even wat harder draaien zo na het eten,maar dus niet de volume knop zo hard dat de hele buurt kon meegenieten. De buren van mijn ouders hadden bijna dagelijks de kleinkinderen over de vloer en dit ging samen met rennen en stampen op de trap,deuren dicht smijten,schreeuwen en gillen in de tuin... Ze hebben daar een keer wat van gezegd en het hek was van de dam.
Ik weet nog wel van vroeger dat wanneer wij niet luisterde en muziek hard bleef de stroomknop eraf ging
Mn pa heeft ooit mn kabel van mn ghettoblaster doorgeknipt, wel uiteraard eerst de stekker eruit gehaald waha En Pinter idd onder de douche en dan in ene aaaah kouhouddd!!!