Hoi, zal het de leeftijd zijn? of doe ik iets " verkeerd" Ik ben een mama ( getrouwd papa werkt 40 uur) en heb 2 kids van 1,5 en mijn dochter van bijna 4. Die oudste hangt echt aan me, zegt dat ze zich verveelt, wil alleen maar bij me hangen en als ik even geen aandacht heb omdat ik iets moet regelen, even wil eten, of met de jongste vezig ben gaat ze lopen piepen en hangen. Ik ben werkzoekende en moet soms dus overdag even een telefoontje plegen of mail beantwoorden ( niet alles kan savonds) of denk aan de huisarts bellen, kaartje op de post doen, dat soort dingen. Maar ook even zelf eten......ze gaat dan lopen piepen en zeuren dat ik bij HAAR MOET zitten en of klimt over me heen....kortom geeft me geen adem pauze of ruimte. ik merk dat dit me begint te iriteren, ik ben namelijk ook mens en heb af en toe even adem pauze nodig, en ruimte van 1 meter omtrek om me heen..... ik kan niet naar de wc of er staan er 2 te gillen bij de wc deur...mama wanneer kom je nou...mama...mama......en dan wil je niet weten als ik even boven iets ga pakken. is dit de fase omdat ze over 3 maanden naar school mag? ik geeft haar niet teveel speelgoed, bied twee dingen aan, maar als ze dan eindelijk wat heeft, dan wil ze dat met MAMA doen......ik voel me schuldig als ik nee zeg, maar ik ben doodmoe met de hele dag twee kinderen die aan me been hangen...dat ik niet eens even kan koffie drinken en steeds de kids van me af moet slaan. ze wil tegenwoordig 24/7 in bad, en ik geef daar maar aan toe, want dan heb ik EINDELIJK even adem pauze....... moet ik haar dwingen even alleen iets te doen? Of mag ik eens even keer duidelijk boos worden dat mama ook even rustig wil eten? ik val soms geiriteerd uit, als er weer een kind continu aan me hangt als ik gebeld word, of even wil eten en dat wil ik niet meer. nu ook, zit ze in bad, maar roept me steeds, mama ik heb soep, mama ik wil je wat laten zien, mama kijk eens wat ik kan......continu die vraag om aadacht....maar ik wil gewoon even 5 min zitten en tot rust komen, want ben zwaar geiriteerd. CB heeft al opgemerkt dat er gewerkt moet worden aan " uitgestelde aandacht" bij haar. Dus daar heb ik nu gesprekken over. maar is dit normaal en hoe gaan jullie hiermee om? Dank je wel voor lezen
note: ze krijgt heel veel liefde, knuffels, complimenten en aandacht. Juist omdat ik thuis ben. We gaan elke dag iets leuks doen buiten, speeltuin of iets anders. We knuffelen heel veel per dag en ze mag bijna elke ochtend even knuffelen bij me vanaf 7.00 tot zusje wakker word. en ik zit vaak, in haar tent, of drink haar soep. Maar 24/7 is me echt te gek.
Heeeeeeeel herkenbaar! Dit is zelfs de reden dat ik dochterlief een extra ochtend psz heb gedaan. Een telefoontje plegen is al lastig op het moment, ze klimt letterlijk over me heen of gaat schreeuwen dat ik op moet hangen. Ook wil ze de hele tijd geaaid worden Zal idd wel de leeftijd zijn, nog even volhouden dan mag ze naar school
Aj, wat is dit zwaar zeg. Kan me het erg goed voorstellen dat je moe bent en je je daaraan stoort. Ik was het bijna weer vergeten maar toen mijn oudste bijna naar school ging, was ze ook hangerig en vroeg ze veel aandacht. Het gaat dus over . Wat hier hielp was een vaste dagindeling maken (evt met kaartjes in volgorde). Dus opstaan/wassen, samen ontbijten/ontbijt opruimen, alleen spelen (piepje zetten op bijv een eierwekker en ze mag je dan niet storen in de tussentijd. Lukt het? Dan een beloning (sticker oid), daarna bijv samen naar buiten/boodschappen doen, samen lunchen, half uurtje alleen spelen/tv kijken, samen knutselen, kwartiertje alleen spelen etc etc. Die piepjes zetten in haar 'alleen'speeltijd met beloning bood echt uitkomst, evenals duidelijk de dag doorspreken (Een duidelijke structuur in het alleen en samen spelen). Oja, en het jezelf makkelijk maken natuurlijk bijv naar een speelclubje of peuterzwem- of gymclubje, koffie bij opa/oma of een vriendin met kinderen, af en toe een ochtendje naar de oppas? Succes en sterkte met doorbijten.... Tis nog maar eventjes..
Heel herkenbaar... Begon bij ons met 3,5 jaar en vanaf de dag dat ze naar school ging was het over Ik werd er ook doodmoe van... Even alleen naar de wc was hier al te veel gevraagd Regelmatig moest ze van mij zelf spelen.... meestal eindigde dat in een dochter die languit op de grond lag, te jammeren dat ze echt niet wist wat ze kon doen. Sterkte, er komt echt eind aan deze fase