Mee eens! Wij zijn beide iedere week wel minimaal 1 avond de hort op. Manlief komt rustig om half 2 's nachts thuis doordeweeks. Moet hij weten. Ik ga donderdag 5 dgn naar Spanje met m'n moeder en zusje, dus ook ik vermaak me prima Maar.. Ik geloof dat de zorg voor een zorgintensief kindje heel anders (en veel zwaarder is). Als je gewoon lekker je nacht door kunt tukken heb je makkelijk praten over dat het prima is dat je vent weg gaat. Ik zou het echt niet tof vinden als mijn vent spontaan bedacht dat hij een avond weggaat, terwijl hij weet dat jij morgen een drukke dag hebt, en dus een rot nacht voor de boeg hebt. De timing van hem is nogal beroerd. Dat hij 1x in de maand een avond weg wilt in het weekend vind ik wel logisch, maar voor vanavond vind ik dat je heel coulant bent!
Mijn man heeft er niet zo'n behoefte aan maar ik kom toch echt wel nog een keer of 2xper maand tussen half 2 en half 6 binnen rollen. Man vindt dat geen punt. Wel is het zo dat als ik op vrijdag ga ik om zaterdagochtend 8u toch echt voor de kids moet zorgen want dan moet hij weg. Anders slaap ik uit tot 9 of 10u. Ik zou het hem gewoon gunnen. Dan is ie morgen maar gaar dat overleefd hij wel en het lijkt me wel handig als je zoon ook zonder papa kan slapen. Tijd voor jezelf op wat voor manier dan ook is zo belangrijk
Ik zou zeggen ... "Prima, maar ik ben morgen om x uur weg. Zorg maar dat je wakker bent en voor ons kind kan zorgen." Hier een man die maximaal 2 keer per jaar alleen weg is. En meestal al om 11 uur terug thuis is. Hij heeft er geen behoefte aan en gaat helemaal niet graag op stap zonder mij. Maar hij heeft 1 kennis (oude schoolkameraad van 20 jaar geleden) met wie hij dus 1 à 2 keer per jaar bij-praat op café. Ik regel mijn afspraken met beste - en zowat enige - vriendin overdag. Gemiddeld 1 keer per 2 maanden ofzo. De meeste dingen doen wij overigens samen als koppel. Als zijn collega's bijvoorbeeld op café gaan (gebeurt 2 of 3 keer per jaar), ga ik mee. Ga ik niet mee, dan gaat hij simpelweg ook niet. Etentjes doen we ook samen, want ik heb geen rijbewijs. Ik geraak dus 's avonds gewoon niet terug thuis. En beste vriendin kent mijn man evengoed en vindt het net leuk dat hij er af en toe bij is.
Je zoontje slaapt altijd samen met de papa, dan zou ik hem zeker 2x per maand gunnen. Als hij hele avonden en nachten bij je zoontje ligt dan wil je ook even "bevrijd" zijn. Niet bevrijd van uit huis vluchten maar een avondje lekker je ding doen. Voor de ene is dat tv kijken, internetten, voor de ander met vrienden gaan drinken. Ik begrijp je hoor! Heel goed! Maar ik zou gek worden als ik dagelijks met mijn zoontje in mijn armen moet liggen de hele avond en nacht en dat bijna altijd. Uiteindelijk zal ik er wel een ritme in vinden maar de avonden zijn wel gewoon weg. Je moet ook aan jezelf denken! Jij moet jezelf dan ook 2 keer per maand iets leuks gunnen want het is voor beiden heel erg zwaar.
Het enige wat er aan de hand is, is dat jij al een afspraak hebt en dan niet vermoeid wilt zijn en dat ben je wel als hij de avond ervoor gaat stappen en later thuis komt. In deze situatie had ik gezegd dat het nu niet uitkomt maar dat hij de week erna helemaal los kan gaan. Op zich vind ik 1x per mnd niet veel (mijn man gaat nooit) maar jij hebt al een andere afspraak.
Wij zijn niet echt het goeie voorbeeld 😬. Ik ben meestal 1 avond, soms 2 per week weg. Vriend sowieso 3 avonden, dat is ook deels werk. Wij zijn 2 avonden per week samen maar gaan meestal wel samen naar bed.
Ik vind 1x per maand niet veel. Maar ik begrijp wel dat jij morgen fit wil zijn. Mijn vriend gaat gemiddeld 1x per week weg. Soms 2x. als ze wedstrijd hebben bv nog een biertje drinken tot de nacht of hier thuis met vrienden wat drinken of bij hun thuis of ze gaan Naar de kroeg of naar feyenoord. Samen gaan we ook regelmatig nog een avond op stap. Duiken we de kroeg in, gaan we uiteten of naar de film. Daarnaast ga ik ook regelmatig een avond met vriendinnen weg (1x per twee weken denk ik?)
Ik vind het overigens heerlijk in balans! Ik geniet van de avonden die we samen thuis op de bank door brengen, maar ook die we samen buiten de deur doorbrengen. Maar ik geniet er ook van als hij met de jongens weg is. Lekker een tut avond voor mezelf! En af en toe met de meiden er op uit is ook fijn!
Ik vind 1x per maand niet bij definitie veel, wel kan ik me heel goed voorstellen dat het niet leuk voor jou is dat hij uitgerekend vanavond wil voor jouw uitje van morgen. Ik zou dit gewoon met hem bespreken als jullie beiden zondag thuis zijn.
Het gaat inderdaad om de timing. Juist omdat het zo'n impact heeft vind ik het fijn om het te plannen als het uitkomt. Vandaag om half 6 sms'en terwijl ik morgen plannen heb vind ik niet zo fijn maar ik gun het hem en vraag op mijn beurt dan of hij uiterlijk 24u thuis wil zijn. En ik vind 1x per maand niet te veel hoor maar ook niet heel weinig. Hij sport daarnaast nog 2 avonden in de week en drinkt daarna ook nog weleens wat en heeft nog weleens een etentje van z'n werk of hij gaat een dagje naar zijn moeder om daar klusjes te doen en dan is hij ook van 8-24 weg. De discussie is dus dat hij vindt dat hij nooit wat voor zichzelf kan doen en dat ik vind dat het wel meevalt. Het is wel lastig dat ik gewoon niet slaap samen met zoon. Man wel, die slaapt inmiddels niet meer zonder zoon Zoon slaapt alleen bovenop ons en is best groot en zwaar inmiddels en ik slaap dan gewoon niet.
in jullie sitautie beide 1x in de maand lijkt mij idd een goed oplossing, goed dat je gezegd hebt/gevraag hebt voor 12u thuis te zijn mijn partner zelfs is nu al tijdje niet op stap geweest, soms is het een peroide dat die vaak gaat en nu weer een peroide van niet, vind ook niet heel erg, vind wel fijn dat die thuis is, ik zelf ga nooit uit, heb ook geen dagjes met vriendinnen want die laatste heb ik niet, hooguit wat kennissen op facebook her en der in nederland, ik kan nu wel goed met een moeder van een schoolvriendje van mijn zoon opschieten, gister middag gezellig bij haar thuis gezeten, lekker bijpraten, wie weet wat er nog uit groeit, ik mis het wel hoor want als ik her en der lees op facebook of op forums dat vrouwen gezellig dagjes hebben met vriendinnen of in de avonden dan denk ik weleens , pff had ik dat ook maar de enigste uitje wat ik heb, is als ik met de kids bij mijn moeder ben en daar slaap
Ik vind een avondje weg af en toe echt geen probleem, maar ik heb wel een hekel aan teveel alcohol. Een paar biertjes, prima. Maar ladderzat, nou dan slaap maar lekker op de bank. Snurken ze alles bij elkaar en gekots moet ik al helemaal niets van hebben.. Zelf sport ik 1-2x per week en dan drink ik ook nog wat daarna met de groep. Maar ben dan meestal uiterlijk 2230u thuis.
Niet lullig bedoeld hoor, maar heb jij een zorgintensief kind? Want het klinkt wel heel makkelijk zo, maar ik kon jaren niet weg omdat mijn zoontje he-le-maal compleet over de zeik ging als ik er niet was. Ik weet nog goed dat ik een keer snel postzegels ging kopen en dat mijn moeder (die oppaste) mij belde of ik aub meteen naar huis wilde komen omdat hij vreselijk aan het gillen was. Ik kwam thuis bij een kind die aan het overgeven was van ellende en paarse lippen had van het hyperventileren. Tja, toen wilde ik ook wel lekker een dagje naar de sauna, maar dat kon ik wel op m'n buik schrijven. En toen kon ik het echt niet goed aan als mijn man wel lekker de hort op ging. Ik zat vast en hij dan wel weg?! Hij ging weleens hoor, maar minder vaak dan hij wilde. En toch, voor elkaar doe je dat, omdat je samen de zorg hebt voor je kinderen. Bij een zorgintensief kind is dat wel ongeveer x 1000 ofzo
Eerlijk gezegd gaan mijn man en ik beiden nooit op stap, maar we hebben dan ook beiden geen vrienden Als we iets doen dan is het samen met familie en toevallig gaat mijn man maandagavond met zijn broer, neef en man van zijn nicht een potje darten maar dat is dan bij zijn neef thuis. Dus we zijn verder altijd gewoon samen. Maar als we beiden vrienden zouden hebben dan zou ik 1 keer in de maand zeker wel te doen vinden. Ontspanning hoort er toch ook zeker bij en al helemaal aangezien jullie een zorgintensieve zoon hebben.
Dit....en hier is het dan zo dat man wel eens alleen naar een verjaardag gaat maar we doen veel samen, de keren dat we apart een avondje op stap gaan met vrienden of vriendinnen zijn op één hand te tellen en vinden het beiden prima zo
Hier gaat vriend eens per 2 weken gemiddeld biertjes drinken bij zijn maten. Gaat middags weg en komt op tijd weer terug, maar wel dronken. Ik vind dit geen enkel probleem, ook al kan ik uren in de weer zijn voor de jongste eindelijk slaapt. Ja dat is slopend voor mij en helemaal als we het dan niet af kunnen wisselen. Maar ik gun vriend dat gewoon. Nou scheelt het dat hij absoluut geen vervelende dronk heeft en de volgende ochtend gewoon goed te pas vroeg opstaat. Als je vriend na het stappen de hele ochtend brak ik bed ligt en met een kater vervolgens opstaat, daar zou ik ook niet blij mee zijn. Ik persoonlijk zou in deze situatie juist niet je man deze avond ontzeggen. Jij gaat morgen toch? Als hij morgen gewoon in alle vrolijkheid voor zoon zorgt als jij op pad bent dan is dat toch niet zo erg?
Ik ben alleenstaande moeder en 1 van mijn dochters is autistisch. En dan geen lichte vorm. Ik moet sochtends een lijst maken van alles dat we gaan doen, bij de kleinste wijziging in die lijst is ze katsoverstuur. En dan heb ik het niet over eventjes huilen maar de hele flat bij mekaar gillen, paars aanlopen tot ze zowat stikt, met spullen gooien, zichzelf bijten, zichzelf ergens opsluiten, maar vooral heel heel heel heel hard gillen. Gaat door merg en been. Spontane dagjes uit zitten er dus niet in. Alles moet echt dagen, soms zelfs weken van tevoren uitgelegd worden en dagelijks herhaald worden. Ze kan zich absoluut niet concentreren, doet alles behalve hetgeen ze moet doen, zoals eten of schone sokken aandoen. Als je tegen haar zegt we gaan naar de albert heijn en dan naar een collega van mama en we komen onderweg naar de albert heijn een collega tegen dan brult ze al. bij een wegomleidinkje hier in de stad wordt ze echt gek. Ze krijst de auto bij mekaar, schopt en slaat om zich heen, krijgt een paniekaanval. En dit heeft ze om die kleine dingetjes 3-5 keer per dag. Gemiddeld. Die buien duren varierend tussen de 30 minuten en als ik pech heb 5 uur. Ik heb dus ook meerdere instanties die ik met madam bezoek, na deze afspraken is het drama nog groter als op 'normale' dagen. Oh, en ze plast vrijwel altijd in bed of in haar broek. Dusja, die ene dag per maand waarin je er even uit kan lijkt mij meer dan redelijk. en het gaat nieteens om een dag maar om een paar uurtjes.... Hier zijn ze iets meer dan 24 uur per week naar mijn ex en geloof me die tijd heb ik soms echt nodig om bij te komen, even wat voor mijzelf te doen en even te ontspannen. Dan is het hemels om met vrienden een drankje te doen of naar een kroeg/club te gaan om even wat anders aan je hoofd te hebben. Als je continu bij een zorgbehoevend kind zit dan vreet je je op. En als je zoveel genot uit die paar uurtjes bij vrienden zitten haalt..... Hij is 30 dagen thuis he. En op die laatste dag van de maand wil hij even wat drinken. Nou nee ik zie gezond niet in wat daar erg aan is.
Echt stappen doen we beide al jaaaaaaren niet meer. Zo af en toe ga ik uit eten/iets drinken met mijn vriendin(nen) of hij met zijn vriend(en). Eigenlijk doen we voor de rest alles samen. Dit vinden we allebei prima zo.