Wat ik niet snap: je hebt kinderen, je weet wat hun behoeftes zijn. Dan willens en wetens tóch op deze leeftijd weer zwanger? Ik vind dat geen liefde voor je kids. Want die gun je toch het allerbeste. Stop je energie in je kinderen en kleinkids!
Heel egoïstisch en heel onverantwoord. Die kindjes worden veel te vroeg geboren met alle complicaties van dien, liggen maandenlang in het ziekenhuis. En dan is het maar de vraag hoe lang ze hun moeder nog hebben want die is inmiddels ook al aardig op leeftijd. Dus hoogbejaard als de kinderen volwassen zijn. Verbijsterend. Van die vrouw en vooral ook van de artsen die daaraan hebben meegewerkt Ik kan hier echt boos om worden.
De verwachting is dat de kinderen extreem prematuur geboren gaan worden. Natuurlijk hoop je dat ze het alle vier zullen redden, en dan? Ik denk dat de kans heel groot is dat de vierling er iets aan overhoudt. Kindjes die extra zorg nodig hebben, misschien extra lang zorg nodig hebben, die verdienen verder het allerbeste. Hun start is al moeilijke genoeg. En misschien heel hard, maar iemand van 65 (70! als ze naar de kleuterschool gaan) kan die zorg niet bieden. Ik vind dat de artsen die hier verantwoordelijk voor zijn, nooit meer hun beroep als arts zouden mogen uitoefenen. Ik kan me extreme situaties voorstellen waarbij een vrouw van ouder dan 45 geholpen wordt met haar kinderwens, maar deze vrouw valt daar beslist niet onder en dat er meerdere embryo's zijn teruggeplaatst, verschrikkelijk! Het is maar goed dat ze stopt als lerares, ik zou mijn kinderen niet bij een zo onverantwoordelijk iemand in de klas willen hebben.
Ik vind het belachelijk en erg egoïstisch. Op zo'n leeftijd weet je nooit precies hoelang je nog zult leven en/ of je (snel) lichamelijke klachten zult krijgen. Zijn die kinderen 15, vieren ze de 80e verjaardag van moeders, wat ook wel de overgrootoma of overovergrootoma had kunnen zijn. Gaat veel te ver. Dat ze aan 13 kinderen nog niet genoeg had.
Ze heeft al 13 kinderen, dus ze weet waaraan ze begint. Ze is zwanger geworden, dus haar lichaam denkt het aan te kunnen. Waarom vallen we hier allemaal zo over? Omdat de kinderen een oude moeder zullen hebben? Ja, dat is een nadeel. Maar kennelijk was de zwangerschapswens zo groot dat ze dat voor lief neemt. En ze zal zelf ook wel geschrokken zijn dat het een vierling is! Dat hadden de artsen ook niet voorzien. Prematuurtjes gaan een hoop energie en geld kosten. Dat eerste is haar eigen probleem, dat tweede betalen we als samenleving. Dat is dus wat mij betreft het enige waar wij over kunnen zeuren. Maar ach, het is in Duitsland, dus het is niet ons belastinggeld. *Zet zich schrap voor de vloedgolf aan verontwaardigde reacties*
Ik lees nergens of het een eeneiige vierling is of niet (kans zeeeer klein.. waarschijnlijk dus niet). Als er meerdere embryo's worden teruggeplaatst in een keer dan weten de artsen wel degelijk wat ze kunnen verwachten. En de vrouw in kwestie ook.
Droppie Ze is niet op de spontane manier zwanger geworden, aangezien ze al lang in de overgang zat. Ze is kunstmatig geholpen, dus waarschijnlijk met donor-eicellen. Want eenmaal in de overgang is je eigen lichaam niet meer of heel moeilijk te stimuleren. Dat het een vierling is, is alleen mogelijk als er meer embryo's zijn teruggeplaatst. Het kan zijn dat het er twee waren, die allebei nog zijn gaan splitsen in een tweeling. Maar die kans is nihil. Dus waarschijnlijk zijn er drie of vier embryo's teruggeplaatst. Totaal onverantwoord, in de meeste landen mag het niet eens. Dus zo'n verrassing is het niet, dat het een vierling is. Ik denk niet dat je weet waar je aan begint als je op je 65e nog vier embryo's terug laat plaatsen. Grote kans dat niet alle kindjes het redden of dat ze geboren worden met complicaties. Wat als de kinderen extra zorg nodig hebben, gehandicapt zijn? Kan ze daar in haar eentje voor zorgen? Je kunt mij niet wijsmaken dat een 65-jarige dat qua energie en conditie nog lukt. Of wordt de verantwoordelijkheid bij haar oudere kinderen en de gezondheidszorg neergelegd? Wat als ze binnen 10 jaar komt te overlijden? Die kans is aanwezig, gezien haar leeftijd. Ik vind het egoïstisch en totaal onverantwoord. Niet eerlijk naar de kinderen toe die ze al heeft, niet eerlijk naar de kindjes toe die ze nog moet krijgen. Stel dat ze door haar keuze gehandicapt geboren worden?! Soms draait het niet alleen om wat jij wil, je moet ook aan anderen denken. Het was haar wens, ja en?! Moeten de kinderen daar voor boeten? Soms kan niet alles wat je wil en moet je blij zijn met wat je hebt! De artsen die hier aan meegewerkt hebben, moeten uit hun functie gezet worden.
65 Jahre alte Deutsche mit Vierlingen schwanger "Die Russisch- und Englischlehrerin liess sich demnach mehrfach im Ausland künstlich befruchten und bekam sowohl eine Samen- als auch eine Eizellspende" mijn Duits is niet zo goed maar als ik het goed begrijp is er zelfs eiceldonatie geweest?
En ze is een alleenstaande moeder... LA Op die leeftijd kun je je eigen lichaam eigenlijk niet meer stimuleren met hormonen. Als je eenmaal in de overgang bent, gaan er ook met hormoonmedicatie geen eicellen meer groeien. Dus je kunt er inderdaad vanuit gaan dat het met donor-eicellen is gedaan. En met behulp van sperma-donatie, aangezien ze alleenstaand is en geen man heeft.
Mijn moeder is nu bijna 63!!!!!!!!!!!!! Zou mijn moeder denk helemaal de huid vol schelden van of ze wel niet helemaal lekker in haar boven kamer is!!! Boven de 45! vind ik het voor een vrouw niet meer verantwoordelijk om nog aan kinderen te gaan beginnen dan wil ik tot 50 het nog wel begrijpen maar pfff. 65!!!
De kans dat er iets 'mis' (niet vervelend bedoeld uiteraard) is met kindjes van een moeder op leeftijd wordt met het jaar groter. Vraag is of je dat ook moet willen om een als 65 jarige een kindje met beperking op de wereld te zetten. Zo lang zul je er namelijk niet meer voor je kindje kunnen zijn. Vind het ook een maatschappelijke discussie waard: zou een 65 jarige op zo'n manier nog zwanger gemaakt mogen worden.
Klopt, eiceleen 'verouderen'. Juist doordat er sprake is van eiceldonatie, is er van oude cellen geen sprake. Een baarmoeder van 65 werkt misschien niet meer optimaal en een vierling is sowieso risicovol, dus er is een kans dat er iets mis gaat. Maar in aanleg kunnen dit gewoon 4 gezonde kinderen zijn. Ik zou overigens ook noooit op mijn 65e een kind willen en mijn moeder voor gek verklaren als zij dat wel wil. De enige reden dat ik het opneem voor deze dame is dat het haar KEUZE is, en ik keuzevrijheid over het algemeen wel kan waarderen. Waar zouden jullie de grens leggen als je de keuzevrijheid wilt inperken? 45 jaar? En als deze dame wel een partner van 45 zou hebben, zou het dan wel mogen? Een vierling is (denk ik ook) niet verantwoord, zou een 1-ling op 65 jarige leeftijd wel kunnen?
Een keiharde grens aangeven die voor iedereen geldt is lastig. Als deze vrouw nou gelukkig getrouwd zou zijn met een man van 38, nog geen kinderen zou hebben en gekozen had voor het terugplaatsen van één embryo, dan zou ik nog van de zijlijn roepen dat ik het een onverstandige keuze vond, maar laten we eerlijk zijn, omgekeerd (man 65 en vrouw 38) is wel mogelijk, maar daar is medisch ingrijpen niet (altijd) een vereiste. Bijvoorbeeld over een vrouw die op die leeftijd draagmoeder is voor één van haar kinderen, na zich uitvoerig op haar gezondheid te hebben laten testen, zou ik geen kwaad woord spreken. Deze vrouw heeft al meer kinderen mogen krijgen dan de meeste vrouwen, is alleenstaand (dus de kinderen zijn alleen op haar aangewezen, terwijl ze er ernstig rekening mee moet houden er in de tienerjaren van de kinderen niet meer te zijn), is in Duitsland uitbehandeld en heeft bewust gekozen voor het extra risico van een meerlingzwangerschap. Ik zie echt geen reden waarom nou juist deze vrouw een zo risicovolle behandeling heeft ondergaan.
Keuzevrijheid, ja, maar in hoeverre hebben wij de vrijheid om de keuze voor onze kinderen te maken? In dit geval dus de keuze voor een risicovolle zwangerschap met, op zijn gunstigst, een bevalling die zich "slechts" ca 8 weken te vroeg aandient, de keuze om je kinderen geen vitale moeder te gunnen. Voor de vrouw zelf denk ik, je moet het lekker zelf weten maar wat de kinderen te wachten staat vind ik wel te bekritiseren.