Geen idee eigenlijk of het dan medische indicatie is dat is een hele goeie!! Bij vorige zwangerschap wist ik nog niet dat ik fibro had. Ik heb zeker wel krachtverlies en tijdens zwangerschap ernstige carpaaltunnel syndroom. Maar het heeft geen problemen opgeleverd met de verzorging. Je leert je kindje meer met je hele arm oppakken ipv alleen met je polsen. Verschonen komt met zo'n klein hummeltje niet echt kracht bij te pas. En badje vullen ed ja dat liet ik ml doen, maar ja dat mag je zoiezo de eerste tijd nog niet. Eerst volledig herstellen Ik gebruik hoge dosis magnesium, en dat is zo fijn. Verder heb ik voor mezelf een heel rooster voor het huishouden en dat werkt perfect. Heel soms neem ik paracetamol met een kopje koffie erbij en meestal werkt dat wel. Heel soms niet. Alleen strijken is bij mij een drama, ik ga dan ook echt op zoek naar iemand die dat voor mij kan doen. Maar super zeg dat je er voor gaat in je eentje!! Heb je wel hulp van familie of vrienden?
Dank je wel Ja dit is mijn eerste kindje. Ik ben nu eigenlijk vrij rustig. Ik geniet van het zwanger zijn en laat zo'n beetje alles over me heen komen. Het is spannend, zeker de bevalling maar dat heeft zo'n beetje iedereen wel denk ik. Deze week heb ik de eerste les van zwangerschapsgym (ouderwetse pufcursus haha). Ik hoop dat ik daar veel baat bij heb. Ik wil me nog niet druk maken over dingen die nog gaan komen. Dat kost teveel energie. Ik luister nu wel nog beter naar mijn lichaam en mijn man stuurt mij daarin bij. Als hij vindt dat ik genoeg gedaan heb moet ik gaan zitten haha. Ben wel heel blij met zijn steun.
Ik moet wel eerlijk toegeven dat ik helaas meer last heb, ene dag is het erger dan de ander. In het dagelijksleven werk ik wel nog 3 dagen, maar ik kom van ver. Toen mijn zoontje 1,5 was kreeg in een fibroaanval (zo heb ik het maar genoemd) en heb ik een jaar lang in bed gelegen en kon ik niks meer. Met revalideren sporten en anders eten ben ik er weer boven op gekomen. Des ondanks ben ik super blij dat ik eindelijk zwanger ben na zoveel jaar wachten en heb het er ook voor over. In mn eerste zwangerschap kreeg ik vroeg heftige bekkeninstabiliteit en belande ik in een rolstoel. Dit kan komen omdat ik hypermobiel ben. Maar ag ik zie het wel, vind het nu nog genieten op mn roze wolk. Wat later komt zie ik wel. Er zijn veel vrouwen die tijdens hun zwangerschap veel minder last hebben van fibromyalgie. Mn partner helpt wel veel, als ik moe ben en op dan kan ik gewoon op de bank even bij komen en dan gaat hij bv eten koken. Ook savonds als het nog geen bedtijd is voor onze knul ga ik naar bed en hij gaat dan wat leuk doen met onze knul & het bed ritueel. Voorheen deed ik dit wel natuurlijk, maar nu stort ik vaak in aan het eind van de dag. Misschien een tip: heel suf maar ik heb me opgegeven voor zwemmen in een therapiebad. (Voor o.a mensen met reuma) dit is zo heerlijk warm voor je spieren. Dat het echt heerlijk is.
De eerste week natuurlijk de kraamzorg, en in de weken daarna mijn moeder en 2 vriendinnen die komen helpen / logeren. Daarna moet ik het in mijn uppie doen. Vrienden en familie wonen niet om de hoek. Ik hoop straks door de kleine wat meer mama's in de omgeving te leren kennen en sociaal netwerk uit te breiden. En wil sowieso een huishoudelijke hulp nemen. Daarnaast slapen als de kleine ook slaapt Verder zie ik het wel hoe het gaat lopen. Ik maak me er niet zo druk om. Niet alles valt te plannen en voor alles is een oplossing.
Klinkt goed!! Haha en nee met een kindje valt helemaal niks ge plannen, het loopt bijna altijd anders dan je gepland had. Maar dat maakt het ook wel leuk!