Een baby, weer zwanger en een man die twijfelt...

Wil hij er nog wel voor gaan? Zijn best doen? Iedere relatie heeft hoogte en dieptepunten. Het krijgen van een kind is ook een aanslag op je relatie. Je bent niet alleen meer partners, maar samen ook verantwoordelijk voor een leventje. Je moet samen opnieuw de balans zien te vinden. Sterkte!

 

Met hem praten, desnoods relatietherapie. En hier met vriendinnen over praten kan ook heel verhelderend werken, stop je gevoelens niet weg.

Sterkte!!

 

Bah, vind het nogal egoïstisch klinken :x Als ie extreem had willen doen, had hij hem in zijn broek moeten houden....beide keren wel te verstaan. Hij heeft er zelf voor gekozen (een relatie en kinderen) en ik vind dat hij wel eens op zijn verantwoording mag worden gewezen.

Jij veel sterkte en ondanks dat het kindje niet gepland is, wel gefeliciteerd.

 

Dat vind ik nou typisch man; niet genoeg waardering voor wat ze hebben .. En als ze het dan kwijt raken dan gaan ze jammeren ..
Ik zou denk ik ook wel boos zijn en kan me voorstellen ook onzeker
Even met rust laten is dan niet zo makkelijk.
Misschien helpt een korte vakantie ? Samen of apart om alles weer een beetje duidelijk te krijgen

 

ik vind dat er altijd wat makkelijk word gedaan over dat mannen egoistisch zijn. in de meeste gevallen kies je samen voor een kind. jij draagt de baby 9 maanden in je buik, deelt onbewust al een hoop met je kind en voor je man is die daar ineens. die beginnen dan vaak pas met het opbouwen van een band. tel daarbij op dat baby's vaak niet leuk zijn voor mannen want ze missen interacgie en ze doen niks terug en het komt vaak voor dat het mannen wat tegenvalt. mijn man vond het in ieder geval pas vanaf 1 jaar echt leuk worden.
het eerste jaar is zwaar. slapeloze nachten, aanpassen aan de nieuwe situatie, jij hebt een nieuwe prioriteit, dat is allemaal lastig. mijn man had het de eerste drie maanden ook, maar is daarna helemaal bijgedraait. hij zag mij als partner maar nu ineens in ern nieuwe rol en ook nu bij nummer 2 moet ik wat meer op zoek naar mezelf in plaats van alleen te moederen om onze relatie gezond te houden.

probeer met hem in gesprek te blijven. ga niet met een vinger wijzen maar vraag wat je voor hem kan doen om het gevoel weer terug te krijgen, ga samen uit eten of zoiets. meestal krijg je dan ook wel boven tafel wat hem dwars zit.

sterkte! hopelijk kun je wel genieten van je kindje!

 

Sorry maar ik vind het wel laf van die man!
Hij kan ook niet verwachten dat het altijd rozen geuren is.
Een huwlijk is niet een gevulde box met alles en nog wat, nee daar moeten jullie beiden aan werken. Jullie hebben net een kibd gekregen dan is er ook een hoop veranderd en vind dat hij dan voor moet gaan! Onzin dat hij het niet zit zitten ( ik denk eerder dat hij eigenlijk een ander op t oog heeft maar ik hoop t noet voor je) Als hij man genoeg is geweest door zo lang met je te zijn en trouwen en een kind nu een 2e op komst moet hij ook man genoeg zijn om zelf de juiste verantwoording te nemen, dus zelf de spanning opzoeken met jou en niet gemakkelijk kunnen zeggen ik zie het nu niet zitten met jou bah eigenlijk

 

Uhm je bent ook net zwanger geweest, net een kind gekregen en nu weer zwanger, nee dan is de seks niet altijd even spannend nee. Maar dat komt heus wel weer terug als je wat langer mama bent en de kleine weer iets groter is.
Haha ons seksleven staat nu op standje heel erg laag. Daar praten we veel over, hij zit er mee en ik ook, maar nu gaat het gewoon even niet anders.
Als dat zijn gevoel voor mij weg zou halen, zou ik dat wel heel teleurstellend vinden. Ook omdat we beiden weten dat het hiervoor gewoon goed was en dat dat uiteindelijk wel weer terug komt.
Hele verandering zwanger zijn en een kind krijgen.

Ik zeg erover blijven praten. Geef aan waar het door komt dat het nu zo is. En wat je zelf graag zou willen.

 

Als ik het zo lees, denk ik dat relatietherapie best wel een optie zou kunnen zijn. Als hij dat ook wilt uiteraard en er nog voor wilt gaan. Het is logisch dat je seksleven even op zijn gat ligt na het krijgen van een kind, maar om nou gelijk over heel je relatie te gaan twijfelen?!?

Hier ligt ons seksleven zwaar op zijn gat. De eerste 8 weken kon het sowieso niet door het litteken en daarna wilde ik liever niet dan wel. Vooral omdat het pijn deed/doet, ik constant bloedverlies had door de implanon en ik totaal geen lust gevoelens heb.. Ik ben constant bezig met het huishouden/werk/baby en als ik dan even op de bank kan zitten, tjah... Dan wil ik even met rust gelaten worden. Mijn man klaagt wel, logisch, dat hij hoopt dat ik snel weer eens 'zin' krijg. Maar mijn man haalt het niet in zijn hoofd om te twijfelen aan onze relatie. Ik hoop ook dat het een fase is en een kind krijgen is ook een hele impact op je relatie. Nog een kind brengt nog meer stress/impact met zich mee.. Kunnen jullie/kan jij dat aan?

Ik zou toch eens een balletje op gooien mbt relatietherapie. Zo leer je elkaar (weer) te begrijpen wellicht.. Sterkte en succes! Wat een rot situatie!

 

Waardeloos

Ik wil je heel veel sterkte wensen met alles en hoop dat t weer goed komt tussen jullie. Ik weet verder niet zo goed wat ik moet zeggen, sorry, ik ben zelf gescheiden omdat ik en mijn ex compleet uit elkaar waren gegroeid, het is nooit je wens om het zo te doen.
Ik vind t nogal laf van hem om het erop te gooien dat het niet meer zo spannend is. Daar heeft hij zelf toch ook een aandeel in?

 

Moeilijk zeg pff je kan niet op commando zin hebben in seks! Ik heb er nu ook even niet zoveel zin in omdat ik het nu eng vind en dat leg ik hem dan ook uit. Gelukkig heeft hij daar begrip voor en vertrouwen dat het vanzelf weer goed komt.
Ik wil niet te hard oordelen maar vind het wel klinken alsof hij seks op nr1 zet.
Dat lijkt me niet de bedoeling! Seks is heerlijk en zeker heel erg belangrijk maar niet het belangrijkste! De passie komt vanzelf wel weer terug maar hij kan niet verwachten dat het elke avond is! Het leven is geen porno film!
Ik zou zeggen ookal is hij geen prater toch veel praten met elkaar, goed proberen te luisteren en uit leggen hoe jij je voelt. Ik hoop dat jullie er uit komen samen. Sterkte meis!

 

Wat een idioot. Hij is, neem ik aan, met je getrouwd omdat hij van je houdt en zijn leven met je wil delen tot jullie beide oud en grijs zijn. En nu ben je net bevallen en spettert het even niet en is het meteen een huwelijkscrisis? Ik zeg je eerlijk, klinkt als een fijne gozer.

Ik kan me je teleurstelling zo goed voorstellen. Ik zou zeker willen weten dat als ik iets zou krijgen waardoor ik, bij wijze van, een jaar niks zou kunnen doen...mijn man nog steeds bij me zou zijn. En anders; <- to the left, to the left.

 

Weet je, het krijgen van een kind is een grote verandering, daar kun je je niet op voorbereiden, dat overkomt je. Maar hij moet zich volwassen opstellen en niet zo zanniken! Wat een zwakkeling, omdat de seks niet zo extreem is als hij zou willen?! Midlifecrisis misschien? Wat ontzettend naar dat hij dit bij jou neerlegt, nog aan het herstellen van de eerste bevalling en nu alweer zwanger van de tweede en meneertje weet het niet meer? Ik wil 'm best een schop onder z'n hol komen geven hoor :x

Ok en dan nu even iets waar je hopelijk wat aan hebt. De meeste mannen zijn geen praters. De meeste vrouwen wel. Da's lastig en veroorzaakt relatie problemen. Ik zou toch aandringen op relatie therapie, dat is hij wel aan jou en jullie gezin verschuldigt. Je kunt namelijk echt weer tot elkaar komen, maar dan moet je er wel allebei aan werken. Sterkte! En gefeliciteerd met jullie tweede kindje.

 

Het gaat bij je man dus duidelijk om de seks, dat is toch zeker niet het belangrijkste in een relatie en zeker niet als je een kindje hebt?

Ik vind het echt jammer dat sommige mannen seks zo ontzettend belangrijk vinden en eerlijk gezegd vind ik dat hij niet mag klagen want jullie hebben nog meerdere keren per week seks! Dat dat niet meer zo spannend en uitdagend is lijkt me logisch met een baby in huis!
Dat komt vanzelf op een gegeven moment wel weer maar goed, als hij daar niet op wilt wachten dan vraag ik me af hoeveel hij eigenlijk van zijn gezin houdt :x

Mijn man en ik hebben al bijna 9 weken geen seks meer gehad! De laatste weken van de zwangerschap kon ik het echt niet en nu ben ik aan het wachten tot de 6 weken voorbij zijn, maandag op controle bij de gynaecoloog en als dat allemaal goed is dan zal het er zeker wel weer van komen, ben ook behoorlijk ingeknipt dus dat heeft moeten genezen, mijn man heeft daar ontzettend veel begrip voor en klaagt nooit.

Natuurlijk missen we beiden de intimiteit maar dat komt na maandag allemaal wel weer goed, daar maak ik me geen zorgen om.
Ik vind het eerlijk gezegd gewoon egoïstisch dat je man alleen maar aan zijn eigen seksbehoefte denkt en dan verwacht dat jij het maar eventjes oplost!
Lijkt me logisch dat jou de zin helemaal is overgegaan nadat hij zoiets gezegd heeft!

 

pfff lastig. Ik ben zelf inmiddels bijna 12 jaar getrouwd en mijn ervaring is dat elke relatie zijn ups en downs heeft, dat is heel normaal.
Wat je tegenwoordig helaas ziet (deze generatie) is dat veel mensen alleen maar 'ups' willen. Alles moet leuk zijn en goed gaan, en bij het minste of geringste beetje tegenslag de benen nemen (of zelfs richting een ander).

Misschien is jouw vriend gebaat bij hulp/therapie, zodat hij gaat inzien dat het leven nu eenmaal niet alleen pieken kent en hij ook zijn rust kan vinden als het even wat minder 'spannend' verloopt. Ook als hij bij je weg zou gaan zou het geen oplossing zijn, want ook dan gaat hij hier vroeg of laat tegen minder spanning aan lopen. Gezien het niet aan jullie als partners ligt, zou het zonde zijn om alles weg te gooien. Ik zou er proberen aan te werken, dat hij dit inzicht gaat krijgen (of via therapie of iets dergelijks) voor het te laat is.