Even schrijven, beetje hulp vragen, mijn verdriet wegtikken. Een beetje van alles. Gelukkig met mijn ventje dacht ik te zijn, hoe egoistisch hij omsloeg en me op straat flikkerde het afgelopen weekend. Nog pril zwanger. Maar wel met de intentie om het te houden. I did it! Zo snel, het groeit al in mij. Ik hou er al van. Maar dan dit.... Ernstig bedreigd. Dat hij mij kom opzoeken en mij in elkaar komt trappen en daarna de baby er ook even eruit trapt. Hopend vandaag een miskraam dan morgen. Hoe harteloos kan je zijn, politie greep dit erg aan. En heeft gelijk een aangifte ervan gemaakt. En de recherche gaat aan de slag. Maar ik.. Ik zit er doorheen. Sta je op straat, erg machteloos. Een beetje van hot naar her te slapen. En te praten. Instanties gebeld, stuk of 6. · Centrum jeugd en gezin (den haag) · Stichting Wende (den haag) · Stichting Aroza (Rotterdam) · Veilig thuis ( den haag en Rotterdam) · Daklozen opvang · Gemeente Zoetermeer. · Twee maatschappelijk werkers. En wat denk je.......... ze wijzen allemaal naar elkaar. En niemand die me kan helpen. De tijd tikt door. Heb me weer ingeschreven op woonnet-Haaglanden. Wil me niet klein maken, maar ik ben kapot en op. De tranen blijven komen. Altijd iedereen geholpen en gesteund. En nu vraag je even voor hulp, En word je nog van het kastje naar de muur gestuurd. Ik heb heel eventjes ingeschreven gestaan bij me partner in Rotterdam, daarvoor 10 maanden in Zoetermeer, en daarvoor bij me ouders altijd gewoon in Den-Haag. Instanties werken met regiobinding. Maar geen een instantie weet waar ik terecht kan.......... Al wijzen de meeste naar Rotterdam. (stond hier maar 1,5 maand ingeschreven ivm nog een eigen huisje in Zoetermeer) Dit is geen optie om hier mij te laten opvangen in een tehuis. Want dan zoeken ze in de stad waar mijn losgeslagen ex woont een huisje (misschien met urgentie) Dus zit ik nog in die rotstad. Terwijl mijn werk,verloskundige,en psychologen in Den haag zitten. Maaaaaar... de instanties boeien dit niet. Momenteel kan ik me laten inschrijven bij me broer in den haag, en kan ik tijdelijk hier terecht voor onderdak. Maar logisch voordat ik beval willen ze me hier ook wel weghebben. Wat moet ik nou allemaal toch, waarom is het leven zo moeilijk en ingewikkeld. En als je een asielzoeker op een bootje aankomt, krijg je nog sneller en beter hulp dan de mensen uit je eigen land. Verschrikkelijk!
Lieve Goudvis, Wat ontzettend kl*te! Ik kan je helaas geen goede raad geven, weet wel dat gemeente Zoetermeer geen poot uitsteekt. Spreek uit ervaring helaas, ben daar geboren. Ik weet natuurlijk niet of je evt de provincie uit zou willen, maar hier staat meer dan genoeg direct te huur, via woningbouw. Ik wil je wel een hele stevige digi knuffel geven. Mijn pb staat altijd open. Vervelende exen weet ik alles van. Heel veel liefs Freubel Denk aan jezelf en je kindje
Hallo Freubel! Wij waren even ver! Vanuit een ander topic. Lief dat je reageert. Heb vandaag weer een beetje hoop gehad en inderdaad gemeente Zoetermeer gebeld. Maar die kunnen helemaal niks doen. Begint dus weer van voor af aan. Het liefst wil ik wel gewoon in den haag e.o blijven. Gewoon voor de hulp samen met mijn kindje later. Lief ! Misschien als ik wat gekalmeerd en rustiger ben neem ik even contact met je op. Altijd fijn zo stilletjes blijven doorpraten ! Liefs goudvis
Met alle respect hoor meid en vreselijk van je ex, maar je weet net dat jke zwanger bent en verwacht meteen van alles van instanties. Kijk idd of je bij familie terecht kan of zoek een kamer via mp. Waarom zou je meer steun moeten krijgen dan een asielzoeker uit een bootje?
Dit... Zo te lezen heb je werk. Je kunt dan toch gewoon tijdelijke woonruimte zoeken? Waarom verwacht je dat allerlei instanties dat voor jou doen of waarom zou jij voorrang moeten krijgen op iemand die zijn land heeft moeten verlaten wegens oorlog, ellende enz?
Wat een ** die ex van je! Eerst samen besluiten om zwanger te worden en dan gooit ie je het huis uit! Maar hij klinkt niet als een man waar je op kunt bouwen en een vader voor je kind kan zijn... Maar kop op meid schouders er onder. Jij kunt dit! Je kunt tijdelijk bij je broer wonen, dat is fijn. Schrijf je in bij de woningbouw vereniging van de stad waar je wilt wonen. En in mijn stad is het zo dat er een aantal woningen verloot worden aan de mensen die speciaal op deze huizen reageren. Dan gaat t dus niet om punten/inschrijfduur. Misschien is er zoiets bij jou in de buurt ook wel? Verder, vertel aan iedereen die je kent dat je woning ruimte zoekt. En of ze iets weten. Wees niet kieskeurig, vandaar kun je altijd weer verder kijken. Gelukkig heb je werk en dus geld om woonruimte te huren of misschien te kopen?
antikraak in Mariahoeve. En verder heel veel sterkte. Ook wekelijks op alle woningen van woonnet schrijven, dan geven ze je vanzelf wel een urgentie.
Als je in een levensbedreigende situatie zit, heb je recht op urgentie voor een sociale huurwoning. Waarom klop je niet aan bij het blijf van m'n lijf huis? Veeel succes meis en probeer alsnog van dat kleine leventje in je buik te genieten. Al aangeklopt bij Diaconie?
Bij de meeste woningbouwverenigingen heb je ook huizen/flats die aan de eerste vergeven wordt die reageert, ongeacht hoe lang je al ingeschreven staat. Misschien kun je hier naar kijken? Zou je eventueel een (klein) huisje kunnen kopen aangezien je wel werk hebt? Over het algemeen wordt je niet snel geholpen als je familie en/of werk hebt. Vaak verwachten ze dan van je dat je bij familie aanklopt of een eigen woonruimte zoekt. Urgentie wordt niet snel meer gegeven, aangezien daar op een moment heel veel mensen gebruik van gingen/wilden maken. Wat een kl*te situatie zeg! Maar aan de andere kant is er 1 geluk; je hebt nog best wat tijd om dingen te regelen. Als instanties naar elkaar wijzen en je niet (kunnen) helpen zou ik daar verder niet m'n hulp zoeken maar eerst kijken hoe ver je zelf geraakt. Heel veel sterkte, en ik hoop voor je dat je rust kan en zult vinden om toch te genieten van het mooie wondertje wat in je buik groeit.
TS zit er gewoon even door en vindt het leven oneerlijk en vindt het dus ook gewoon oneerlijk dat zij niet geholpen wordt en anderen wel onmiddellijk... (dat laatste zinnetje lijkt me dus eerder gewoon het gevoel van onrechtvaardig behandelt te worden en niet vanuit egoïsme of racisme) Zij heeft het gevoel dat ze met haar rug tegen de muur staat terwijl zij toch ook veel afstaat aan de staat enzo... Ik ken er niets van in Nederland maar ik wil je wel succes wensen en ik hoop dat er hier toch mensen je kunnen helpen...
nou wat je wilt, maar waarom uberhaupt spreken van eerlijk of niet eerlijk. Je kan toch niet verwachten dat de staat je direct helpt omdat je 6 weken zwanger bent? Als je niet zwanger bent moet je het toch ook zelf fixen? De vergelijking met een asielzoeker is nogal misplaatst. Niemand wordt onmiddelijk geholpen. Ze heeft werk en nog veel tijd om iets te zoeken. Wanneer ik nu op straat kwam te staan met 4 kinderen krijg ik ook echt niet direct een woning.
Ik ben niet bekend met instanties e.d. in jouw regio dus kan je helaas niet verder helpen. Wil je hoe dan ook veel succes wensen. Je hebt gelukkig nog even de tijd om e.e.a. verder uit te zoeken, snap dat het frustrerend is om van het kastje naar de muur gestuurd te worden. Wat betreft haar vergelijking: ik denk dat ze op het moment van het plaatsen van haar bericht er even helemaal doorheen zat. Ik lees ook nergens dat ze niet wil dat asielzoekers geholpen worden, alleen dat ze het gevoel heeft dat je als asielzoeker zijnde sneller hulp krijgt dan als je "gewoon" Nederlands staatsburger bent. Of dit gevoel overeenstemt met de realiteit en/of onze kijk op hierop kunnen we in het midden laten zonder er verder op in te gaan want daar gaat haar topic in essentie niet over. Maar goed, zo zie ik het..
werken, en een huisje zoeken.... Je gewoon inschrijven in verschillende gemeentes voor een huis...Ik had binnen een half jaar een huis... in de stad.. dus het hoeft niet altijd lang te duren
Ja sorry, ik wilde het niet erger maken, wilde even verduidelijken hoe ik denk dat het voor TS voelt... Wat de asielzoekers soms moeten meemaken is ook niet eerlijk, dat besef ik maar al te goed, mijn zus heeft heel lang een relatie gehad met een asielzoeker, steeds stress over afgewezen worden of toch niet, over hier mogen blijven of terug gestuurd worden, ... Neen ik wil niet ruilen... Maar ook hier heeft TS geen boodschap aan, dus TS ik duim dat je je leven snel weer op de rails krijgt en je toch ergens een plekje vindt!
Een kennis van mij zat in dezelfde situatie en zij heeft aangeklopt bij een blijf van mijn lijf huis en werd daar gelijk opgenomen. Ze heeft daar tijdelijk gewoond en kreeg alle hulp die ze nodig had. 3 maanden later had ze een eigen flatje, uitkering en sinds de kleine er is volgt ze ook een opleiding voor nieuwe baan. Ze hebben haar super geholpen. Ik hoop dat ze jou ook verder kunnen helpen
Dit inderdaad, zwanger zijn is geen ziekte waardoor je niet kan werken of een woonplek kan zoeken. Kom op meid schouders er onder. Je hebt werk een plek waar je tijdelijk terrecht kan. Neem initiatief en verantwoordelijkheid, ga zelf aan de slag ipv je probleem bij instanties neer te leggen. laat mensen in je omgeving weten dat je wat zoekt, laat ze reageren in privé bericht, weet je ex niet(via via) waar je mogelijk naartoe verkast . Je bent nog pril zwanger, er is vast een plekje ergens voor jou en je kleintje straks. Desondanks wil ik je wel heel veel sterkte wensen met deze rot situatie met je ex. Hopelijk kan je snel tot rust komen en krijgt hij een inkeer dat ie gigantisch fout bezig is en laat je met rust.
Hoioi, ik heb niet alles doorgelezen, maar meer een beetje gescand. Hoe ging je spoedecho? Hoe ver ben je nu? Jammer dat je ex zo reageerde, maar ik wil je wel feliciteren met je zwangerschap! Je bent nog pril zwanger, dus de kans dat je direct geholpen wordt is klein. Toch zag ik Siriz (ongeplande zwangerschappen) er nog niet bij staan. Geen idee vanaf wanneer zij helpen. Hoe oud ben je eigenlijk? Bij Siriz kan je tot 25 jaar onderdak aanvragen, daarna helpen ze je met aanvragen van woning en alle overige dingen die nodig zijn bij een zwangerschap. Heb je genoeg geld over eventueel particulier te gaan huren? Want er zijn veel particuliere woningen per direct te huur zoals via Duinzigt.nl (den haag: mooie goed opgeknapte woningen) Ik wens je veel succes met het vinden van een oplossing. Gelukkig heb je even een dak boven je hoofd bij je broer. Overal in ieder geval blijven inschrijven en aanbellen. De aanhouder wint! En wat betreft die asielzoekers op bootjes. Zij hebben niemand om op terug te vallen in dit land (zoals familieleden en vrienden). Ik neem aan dat je daar niet tussen wilt wonen . Sowieso is er geloof ik kort geleden nog een centrum gesloten en stonden die mensen ineens op straat, dus om te zeggen dat dat veel beter is ...
Op aanraden ook maar gedaan, mijn huis hiervoor in Zoetermeer ook via loting gekregen. Dus begin er gewoon weer aan! Situatie maakt mij alleen maar nerveus. Alleen voor een kindje zorgen. En helemaal opnieuw beginnen met spulletjes en een huisje. Heb me de afgelopen week een beetje stilgehouden. Even bijkomen van alles. Kopen gaat helaas niet lukken daar haal ik te weinig voor binnen. Maar gelukkig toevallig deze week iemand op mijn pad gekomen die veel met makelaars werkt. Ze zijn ermee bezig. Opoe & Nahla2013 dank jullie wel voor de tip! Ga ik even naar kijken! Sennavt ja die tip kreeg ik gelukkig ook van een bekende, heb me gelijk weer ingeschreven en gaan reageren. Urgentie is inderdaad moeilijk. Maar op medisch vlak is het na 3 maanden nog wel te proberen. Je weet nooit hoe ze er op reageren. Je moet ook maar net de juiste treffen. Even mijn verstand op 0. Donderdag mijn eerste echo gehad. En was een foute berekening gemaakt van 8/9 weken toch naar 5 weken gegaan. Maar ik geniet nu zeker dat er iets in mijn groeit! Lovare, de spoedecho ging wel redelijk. Maar we stonden er met zijn alle van te kijken dat er totaal iets anders te zien was terwijl we dachten. De verloskundige en huisarts hadden beide al iets anders gerekend. (7.4 en 8.6) en dan schijn je (5,4) te zijn. Dus we hebben een nieuwe afspraak gepland op 7 mei. Nog even terug te komen over het feit van mijn opmerkingen over de asielzoekers, waardoor iedereen zijn haren opeens omhoog van stond. Zo bedoelde ik het helemaal niet. Meer inderdaad een kreet van ik wil graag hulp. Maar omdat ik mijn achtergrond verhaal niet helemaal blootlegt op medisch vlak en dergelijke ligt deze situatie gewoon heel zwaar op mij. En voel ik me onbegrepen door vele, en was ik gewoon kwaad dat ik overal word afgesnauwd, zoals ook gewoon bij instanties. Er worden zelfs vragen gesteld van zit je aan de drugs en heb je schulden, Nee dit heb ik niet. Nou dan kunnen we je niet helpen. Zo van ik moet me dus erg misdragen wil ik hulp krijgen. Ik vind dat gewoon jammer. Neemt mijn opmerking niet weg. Staat al op zwart/wit. Maar zo bedoelde ik het totaal niet hoor dames. Iedereen jong, oud, blank, bruin , geel verdient het allerbeste van me. En vooral van mij. Mij horen ze niet. Nogmaals mijn excuses dames!