Hoihoi, De meeste lezeressen hier zijn zwanger en hopelijk allemaal superblij met de komst van de kleine! Nu was ik benieuwd: waar zien jullie eigenlijk het meest tegenop? De zwangerschap zelf, de bevalling, de peuterpubertijd? En waar denk je het meest van te gaan genieten? Zelf zie ik het meest op tegen de gebroken nachten, onze meid sliep pas met 19 maanden door (ivm bloedsuikergehalte) en is nu nog steeds 2x per week 2x per nacht wakker ongeveer. Hopelijk krijgen we nu een goede doorslaper! Waar ik het meest van ga genieten is denk ik die lieve babygeluidjes, en dat onze dochter trotse grote zus is straks!
ik zie het meeste tegen de bevalling op.. mijn dochter is na een flinke weeenstorm geboren en ik wis echt niet wat me overkwam en raakte een beetje in paniek.. de kans dat ik naar een ziekenhuis mag (mocht het nodig zijn) is erg klein omdat dl dus zo snel kwam. dus daar heb ik het minste zin in.. en ben ook erg bang dat ik ingeknipt moet worden..
Hoe het ik het moet doen, als de baby huilt snachts. En haar grote zus al slaapt. Onze meid nu is niet echt een vaste slaper namelijk. Meer het praktische met twee.
Meis1987 , ik heb dat ook inderdaad . Ik vraag me echt af of ik straks met 2 kinderen op zit iedere nacht .
Waar ik toch wel het meeste tegen op kijk.. Ik hoop echt niet weer zwangerschapsvergiftiging/hellp te krijgen en zware bekkeninstabiliteit. Verder ben ik heel nuchter onze eerste knul was chronisch ziek en lag daardoor vaak om de 2 weken in het ziekenhuis vanaf dat hij ongeveer een jaar was. Tot zn 5e. Veel gebroken nachten, door koemelkallergie en reflux. Ik ben nu vrij nuchter, ik zie het allemaal wel☺️
Bij m'n eerste was ik getrouwd en fulltime thuis en had dus alle tijde voor de kleine (en mezelf ) Nu ben ik alleenstaand, werk 3 dagen én heb dus nog een dochter die tijd en aandacht nodig heeft. Dat combineren, en de gebroken nachten en vermoeidheid, daar zie ik het meeste tegen op. Waar ik het meeste naar uit kijk? De rest, ik ben tenslotte niet voor niets er aan begonnen
Tijdens de zwangerschap ben ik wel ban weer HELLP te krijgen... Dat is echt wel een angst. Bang voor de bevalling ben ik niet, dat doe ik niet nog een keer, dan was ik er niet eens aan begonnen, echt niet! Dat wordt een geplande keizersnede. Na de geboorte hoop ik dat ik borstvoeding kan geven, mocht vorige keer niet ivm medicijnen voor de hellp. En de gebroken nachten, ach dat neem ik voor lief. Ik kijk overal naar uit als de baby er is!
De bevalling en gebroken nachten. Oh en wij wonen in een flat zonder lift dus erg onhandig, zeker met 2 kinderen die niet zelf trappen kunnen lopen. Verder kijk ik er erg naar uit en kan ik niet wachten tot we ons prinsesje kunnen bewonderen.
Ik ben zwanger van de vierde, mijn zwangerschappen zijn nooit super geweldig geweest hoewel ik wel genoot van de kleine in mijn buik. Ik heb ssa antistoffen ik krijg cholestase en ik zit ivm chronische ziek zijn aan de medicatie ook tijdens zwangerschap Nu heb ik bij deze ook nog eens hyperimeses en daar zie ik het meest tegen op, heel bang dat dit de hele zwangerschap duurt Bevalling kijk ik erg naar uit, die heb ik altijd als heel fijn ervaren, ja het doet pijn, maar zo fijn als je dat kleintje uit je lijf voelt glijden en dan dat warme natte naakte lichaampje op je voelt, nee de bevalling is me al tijd goed bevallen Gebroken nachten zie ik niet tegenop omdat onze jongste van 1,5 ook nog elke nacht wakker is, dus die heb ik nu ook al Waar ik wel tegenop zie is dat de gebroken nachten bij de vierde misschien ook duren tot 1,5/2 jaar haha
Ik zie het meeste tegen op zie is als de kids naar school moeten. Ben blij dat we tegenover school wonen en dat de oudste in groep3 zit dan kunnen ze samen. Iedereen op tijd klaar krijgen lijkt me een grote uitdaging in het begin. Ook zie ik op tegen de darmkrampjes van de kleine. Mijn andere kids hebben er best behoorlijk last van gehad en ik heb heel wat rondjes door het huis gelopen. (Heb nu een draagdoek, is misschien wat makkelijker)
Om positief te beginnen: waar ik NIET tegenop kijk zijn de gebroken nachten. Ik vond de i tiememomenten tijdens de nachtvoedingen met mijn zoontje stiekem heerlijk, ok het is wel eens vermoeiend, maar zo'n klein prutske lekker bij je, alles verder helemaal stil, een momentje helemaal voor ons twee.... Daar heb ik al weer zin in! Waar ik tegenop kijk is het persen. Dat ging bij de eerste niet goed, en toen ik na 20 minuten doorhad hoe het moest (ik moest even omschakelen) werd hij ineens met spoed gehaald met de pomp. Ik put al mijn hoop uit positieve tweede bevallingsverhalen hier op het forum! Waar ik tegenop kijk omdat ik niet weet hoe het zal gaan is het verdelen van de aandacht tussen mijn zoontje van bijna twee, en de baby. En hoe mijn zoontje gaat reageren, het is nogal een wildebras die om alles op zijn manier lief gaat slaan en krabben zeg maar geen idee hoe dat gaat lopen en dat niet te weten benauwd me een beetje.
niet kunnen delen met mijn moeder..... vandaag precies een jaar geleden overleden. Was mijn beste vriendin. Bij de de eerste zat ze beneden en bij de 2de was ze bij mijn bevalling omdat toen mijn man verongelukte bij 7 weken zwangerschap. Nu wel opnieuw gelukkig maar mis haar wel heel erg en nu ik zwanger ben nog iets meer
Ik kijk het meest op tegen de eerste tijd na de bevalling. Gebroken nachten hakken er echt meer in dan je van tevoren zou denken. Je hebt er een 'vreemd' kindje bij dat je nog helemaal moet leren kennen, terwijl je de rest niet tekort wilt doen. Baby heeft een heel eigen ritme, dat je op een of andere manier in je bestaande ritme moet inpassen. Terwijl dat bestaande ritme al aardig op de proef gesteld wordt door alle kraamvisite. En dat alles terwijl je hoofd overloopt door slaapgebrek en hormoonspiegelingen. Daar kijk ik dus echt niet naar uit Waar ik het meest van ga genieten: het kijken naar mijn kindjes en hun interactie. Naar mijn oudste, die al een bewezen super grote broer is. Naar de middelste, die sowieso dol op baby's is, dus waarvan ik een hoop lieve acties verwacht. Naar de baby, die weer veel te snel van alles zal gaan leren en ook zichtbaar 'afkijkt' van de oudere twee. Het zal allemaal weer veel te snel gaan, maar ik ga echt mijn best doen om zoveel mogelijk te genieten van de kleine dingetjes.
Slaapgebrek, ook omdat haar broers nog steeds niet doorslapen en het gehannes met babyhapjes maken die vervolgens enthousiast als haarmasker worden gebruikt Verder heb ik er bijzonder veel zin in!
Ik wel niet zwanger, maar waar ik weer tegenop zou zien is denk ik ook de gebroken nachten, en ook de zwangerschapsmisselijkheid die ik best heftig had. verder ben ik fulltime moeder, dus kan alles lekker rustig aan doen
Jemig kusjes wat heftig! Hier zie ik het meest op tegen hoe ik het ga managen met m'n oudste en de baby. En dan vooral het praktische gedeelte. Mijn oudste is motorisch net zo ver als een baby van 4 maanden maar al bijna 3,5 jaar oud. Veel tillen nog en kan dus niks zelfstandig. Dus straks de zorg voor een kleine en een grote baby zal best pittig zijn. Ondanks dat ben ik wel van plan heel erg te gaan genieten van alle momenten die ik de eerste keer niet heb mogen meemaken. (Dl lag tot 3 maanden in het ziekenhuis)