Als ik 38 ben is mijn oudste 21 en jongste 18. Ik zie mezelf dan niet nog eens moeder worden. Wie weet ben ik dan al oma. Dus zoals je zegt, ligt het er zo aan hoe je leven loopt.
Ik was 20 bij de eerste, 26 bij de tweede, 29 bij de derde en 39 bij de jongste. (Heel onverwachts,maar zeer gewenst.)
Mijn vriend en ik zijn al heel lang bij elkaar, ik was 21, hij 22. Hij had een abstracte kinderwens, hij wilde ooit wel eens kinderen. Ik heb heel lang geen kinderwens gehad. Toen ik op m'n 32e toch bedacht dat een kindje heel welkom zou zijn, was ik na 2 maanden zwanger. Ik was echt in shock. Van jarenlang geen kinderwens naar *boem* zwanger. Voor mijn 32e kon ik me er niets bij voorstellen om moeder te worden, ik was bezig met studie, reizen, feesten, geld verdienen (en uitgeven ), carriere etc. Gewoon nog geen rust in mijn kont om aan een gezin te denken.
1e: 30 jaar 2e: 32 jaar 3e: 34 jaar Bij de eerste wilde ik graag eerder, maar het duurde 2 jaar voordat ik zwanger was.
Eerste 20 2de 24 3de 26 4de 28 Misschien nog een kleintje maar daar zijn we nog niet overuit.. 35 is echt wel mijn max
Als mijn zoontje de laatste is 33. Ik hoop alleen dat er nog een kindje bij mag komen. Als het net zo goed gaat als bij de eerste ben ik dan waarschijnlijk 35 of 36. Mijn max is 40. Als het in die tijd niet meer lukt is het even slikken maar ben ik al dolblij met het kind dat ik heb.
31 jaar bij de jongste. Waarschijnlijk de laatste...maar zeg nooit nooit... Tot mijn 40e zou het nog kunnen...daarna niet meer.
Ik had dus echt niet moeder willen worden op mijn 17e Dan liever met 38 Toen ik 17 was ging ik net voor het eerst uit en studeren.
Was ook niet bepaald de bedoeling.. Was absoluut niet bezig met baby's, maar het is zo gelopen en ben nu zielsgelukkig met m'n keuze om het kindje te houden. Daarom dat ik ook zeg dat het er zo aanligt hoe je leven loopt. Ik verkondigde al van kleins af aan dat ik nooit aan kinderen zou beginnen, want ik zou dokter worden en reizen en kinderen paste niet in dat plan. Nu weet je nooit of ik ooit wel een kinderwens zou gekregen hebben.. Maar zoals mijn leven nu gelopen is, zie ik me niet op m'n 38e nog een keer opnieuw beginnen..
Als alles gegaan was zoals bedoeld dan was ik op mijn 29ste klaar geweest. Nu eentje op 30 en straks een op 32 jaar. Vanwege medische complicaties tijdens mijn zwangerschappen zal ik het nu niet nog aals kunnen opbrengen, dus hier blijft het bij. Ergens vind ik het ook wel prima zo, ik wilde jong moeder worden, echt jong vind ik mezelf niet meer, maar wel een heel fijn idee dat ik straks dan 'klaar' ben op deze leeftijd. Ik denk dT wanneer je kinderen krijgt (mag krijgen) dat leeftijd redelijk subjectief is ok. Maar wanneer je er klaar voor bent en wat je gegund is. Ik wilde jonger, maar terugkijkend, zonder de juiste partner en met alles wat ik als 20ger nog gedaan heb is het nog best goed uitgepakt
Grappig om te zien hoe de meningen erover verschillen. Ik kreeg mijn zoon op mijn 28ste. Ik was de eerste die een kind kreeg in mijn omgeving. Na de studie zijn we allemaal gaan reizen, werken, carriere maken en noem het maar op. Settelen en kids kwamen pas veel later in het plaatje. Nu ben ik 32 (mijn zoontje is 4) en lees ik hier dat sommige moeders zichzelf op mijn leeftijd al te oud vinden om een kind te krijgen :-D. Dat voelt echt raar, ik voel me namelijk nog hartstikke jong haha! Aan de andere kant denk ik dat de 'oudere' moeders ook een sterke mening hebben over de jonge moeders. Ik zou er niet aan moeten denken om al voor mijn 25ste bijv moeder te worden.
Ik was 19 bij m'n eerste , ze wordt alweer 15 jaar in juni bij m'n 2de was ik 22 op 28kwam nr 3 ondertussen 34 en zwanger van m'n 4de