Hi meisjes, Ik ben echt zwaar op zoek naar die goudentip.. Ons lieverdje bijna 19 maanden oud was tot zeker een jaar een geweldige slaper. Nu?? Het is eigenlijk al maanden een ellende. Ik bllijf uiteraard volhouden dat het een fase is, maar effe serieus! Hoe lang duurt die fase nog?? Die houd toch een keer op zou je denken In haar eigen ledikant wordt ze zeker 2 a 3 per nacht gillend wakker. helemaal overstuur Zodra ze op haar kamer komt en door heeft dat ze naar bed gaat is het al gillen.. Er is niks veranderd op haar kamer, ze heeft een nachtlampje en slaapt met een tuttel. Ze is laatst best ziek geweest (kroep en griep) en toen heeft ze tussen ons in gelegen (eerste keer sinds ze geboren is). Dat was zo'n anderhalve maand geleden en sinds dien is het hek natuurlijk helemaal van de dam. Ze slaapt namelijk 9 van de 10 keer wel door tussen ons in. Uiteraard proberen we het eerst in haar eigen bedje maar uiteindelijk beland ze tussen ons in. Advies van het cb gehad de laatste keer; in haar eigen bed, bij krijsen troosten op haar kamer en weer weg leggen...geen licht aan, geen drinken geven ect ging een kleine week goed. Nu lijkt ze daar niet meer in te trappen, ik krijg haar niet getroost of zodra ze stil is en ik haar weg leg dan en loop weg en sluit de deur achter me dicht zit ze krijsend recht op. Ze helpt zich zelf dan ook echt over de zeik. Krijsen, hikken en snikken.. Niks aan. wel fles aangeboden.. Niks uitgehaald. Naast haar bed gezeten tot ze sliep maar bij weg lopen het zelfde verhaal. De 3 en 5 minuten regel toegepast. Eén keer 20 minuten laten huilen...nou geloof me dat was echt te sneu! We moesten van het cb ons ritueel uitbreiden hebben we ook gedaan. Overdag slaapt ze trouwens op soms wat huilen bij het inslapen na prima in haar bedje, alleen meestal niet zo lang (uurtje of anderhalf). Ze werd de laatste tijd ook steeds tussen 05:00u en 06:00u steevast wakker.. Niet te doen die tijd! Die tijd lijkt gelukkig voorbij. Misschien ben ik gewoon een slapjanus hoor en moet ik juist volhouden maar heel eerlijk de vermoeidheid begint mijn concentratievermogen aan te tasten. Ik ben sneller geïrriteerd, vergeet dingen, onzeker en bovenalles ik maak me zorgen om Jenthe. Naast dat wij weinig slapen, slaapt zij volgens mij echt te weinig. Het is gelukkig een vrolijk en lief meisje. Wat kunnen we nog doen om haar toch in haar eigen bedje te laten slapen zonder de drama? Herkenbaar voor iemand krijsend naar bed en vooral het 2 à 3 keer krijsend wakker worden?? Geen goudentip? Een geruststellend verhaal dan?
Ik heb voor mijn zoontje een 'Snurkey' knuffel. Een aapje waar je zelf met eigen stem liedjes en verhaaltjes in kan opnemen. Je ziet bij mijn zoontje echt de herkenning als hij mijn stem erin hoort en knuffelt zich suf met dat ding. Helpt nog niet veel bij het slapen helaas, maar jouw meisje is al wat ouder en kan je misschien wat meer uitleggen en afspreken. Het klinkt mij echt alsof ze behoefte heeft aan jouw nabijheid en als ze je stem hoort geeft het haar toch een vertrouwd gevoel. Ik heb hem bij bol.com vandaan. Wel wat aan de prijs, maar misschien een idee!
Ik heb dat ook een keer gehad met mijn zoon toen hij ziek is geweest. Hij wilde niet meer in zijn bedje omdat hij "gewend" was op de arm in slaap te vallen. Ik heb er toen voor gekozen om hem toch in bed te leggen en bij hem te blijven tot hij sliep. Hij ging uiteraard huilen, maar ik ben gewoon naast zijn bedje blijven zitten, wat troostende woordjes. Na een tijdje werd hij zo moe van het huilen dat hij toch is gaan slapen. Vanaf toen hadden we het patroon doorbroken en ging hij weer gewoon in zijn eigen bed! Hij wordt trouwens ook meestal wel een keer wakker snachts, ik ben gaan accepteren dat dit nu eenmaal zo is...
Ik weet het ook niet. Finley heeft ook zoiets met lange fases. Bij hem heeft het denk ik echter met doorkomende kiesjes (pijn) en wellicht ook dromen te maken. Wij laten de kinderen overigens wel altijd in hun eigen bed liggen en halen ze er zo min mogelijk uit. Een aantal maanden geleden had hij ook wel 2 maanden lang dat hij 's nachts -tig keer wakker werd. En aan het voeteneind van zijn ledikant stond te gillen. Uiteindelijk zijn wij (aangezien wij de volgende dag ook gewoon moeten werken en omdat wij niet willen dat grote broer ook nog eens wakker wordt!) maar tijdelijk op een matrasje naast hem gaan liggen. Dat hielp. Sinds een dikke week wordt hij echter weer zo'n 3x per nacht hard huilend wakker. Dromen? De laatste kiesjes die doorkomen? (Hij kwijlt ook weer erg en sabbelt overal op, oa. op zijn tutdoekje en op zijn handjes). Wij kunnen nu naar hem toe gaan, even over zijn ruggetje aaien en binnen no-time slaapt hij weer. Goddank. Maar het is wel slopend inderdaad. Kunnen het bij jou geen kiesjes zijn? Dromen? Nachtangst?
Heel herkenbaar... Bij ons zoontje heeft het 8 maanden geduurd. Die was echt elke nacht minstens 3-4 uur klaar wakker. Elke keer weer die strijd. Mijn dochtertje (nu 21 mnd) is ook ineens begonnen met dramas in de nachten sinds ze ziek ik geweest. Ik ga de strijd niet meer aan. Ik heb een extra bedje aangeschaft en die staat naast ons bed. Elke avond leggen we haar in haar eigen kamer in dr eigen bed en zodra ze snachts krijsend wakker word leggen we haar in onze kamer in het ledikant. Eerste weken werd ze daar ook 5-6 x per nacht gillend wakker. Op ten duur nog hooguit 1x of niet. En nu kunnen we haar vaak wat drinken even en slaapt ze verder in haar eigen bedje in dr eigen kamer Komt vanzelf weer goed Ik heb me voorgenomen: het maakt niet uit waar ze slapen, als ze maar slapen. Ik heb mn slaap echt nodig....
Was er maar een gouden tip he... Ik kan alleen maar zeggen dat jouw verhaal mij zeer herkenbaar is. Dat plots krijsend wakker worden, hier gebeurt dat de laatste maanden heel vaak. Gemiddeld 5x per nacht ligt ze bij mij op schoot. Ik slaap nooit langer dan 3u achtereen. Tandjes, in combinatie met angsten en dromen... Kon ze me maar vertellen wat er scheelt. Sinds 2 maanden dat ze naar het kdv gaat, slaapt ze nog slechter en is ze vaak ziek/verkouden. Ze beleeft ook alles heel intens. Ik heb hier af en toe gelezen dat er een natuurlijke siroop bestaat op basis van passiebloem, kamille- en valeriaanextract dat een gezonde slaap zou bevorderen. Ik ga het alvast proberen, wie weet wordt ze er een beetje rustiger van 's nachts...
Bedankt meisjes voor jullie reacties en tips! Fijn dat het voor sommige een bekend verhaal is minder fijn dat jullie er ook zo'n last van hebben met jullie kleintjes.. Het grappige is uiteraard nu dat ze vanavond om 21:00u relaxed in haar eigen bedje ging liggen.. Geen strijd, geen gedoe gewoon normaal. Ik heb wel sinds 2 avonden weer het ritueel wat aangepast en ik denk dat ik die een tijdje ga toepassen. Ik begin met een papfles beneden, papa welterusten kussen, zelf naar boven laten klimmen op de trap (dan heeft ze het gevoel het zelf te doen allemaal had ik bedacht ), tandenpoetsen, klein verhaaltje op de kamer, muziekje aan, in bed leggen dan pas haar favo knuffel te voorschijn toveren, instoppen en afscheid nemen.. kort en duidelijk. Die tip kregen we indd ook van het cb duidelijk vertellen wat er gaat gebeuren. Nou ik ben benieuwd het is nog stil.. Ik las net een ander onderwerp "dit is de reden waarom je baby niet door slaapt" en dat stelt me grotendeels gerust. Nou nog iets met de korte uurtjes slaap die ik heb maar heb bij deze besloten mijn tijd uit te zitten..
Hoe is het voorbije nacht gegaan? Lijkt me inderdaad goed dat ritueel verder te zetten. Hier van 19u tot 23.30u zonder pinken, met koffielepeltje van Sleepzz junior voor het slapengaan. 2e helft van de nacht daarentegen alweer drama