Hoi, Onze oudste dochter gaat nu een paar maanden naar school en heeft het heel erg naar haar zin. Ze is een heel lief, gevoelig en slim meisje en maakt leuk contact met de kindjes in haar groep. Nu zit er in haar klas een meisje dat ze al kende voor ze naar school ging, dit meisje is een half jaartje ouder. Ze vinden elkaar aardig, spelen vaak samen en ze noemen elkaar vriendinnen. Dit meisje is extravert en in haar spel redelijk dominant. Onze dochter is meer introvert en laat zich vaak leiden. Tot zover geen probleem...gelukkig zijn we allemaal anders! De laatse paar weken echter, praat ik steeds vaker met een verdrietige dochter die niet snapt waarom haar vriendinnetje af en toe erg boos en bazig naar haar doet. Ze hecht veel waarde aan de mening van haar vriendinnetje en gelooft heel snel wat dat vriendinnetje zegt. Ik praat dan met haar, leg uit dat we allemaal anders zijn, dat we allemaal mogen denken wat we zelf willen en dat zij, als ze iets niet leuk vindt, het gewoon tegen haar vriendinnetje kan zeggen, want niemand is de baas van dochter. Zij is haar eigen baas. Dit snapt ze, we spelen ook kleine rollenspelletjes waarbij ik het vriendinnetje ben en dochter het voor zich zelf opneemt. Allemaal heel relaxed hoor, met een knipoog. Maar toch...mijn hart breekt als ik mijn dochter zo verdrietig zie. Het vriendinnetje is een hartstikke lief meisje, wat naar mijn mening heel onzeker is en zichzelf probeert te overschreeuwen en het dominante gedrag kiest om controle te houden over de situatie. Maar leg dat maar eens uit aan een vierjarig meisje. Het vriendinnetje zegt de meest nare dingen met een stelligheid waar je als volwassene al moeite mee hebt om door te komen Bijv. 'Chocopasta is niet goed voor je, daar zit suiker in en word je dik van, dat mag jij niet eten!' Waarna ik vervolgens dochter moet uit leggen dat het inderdaad niet goed voor je is als je er te veel van eet, maar dat af en toe niet erg is, en dat vriendinnetje niet bepaalt wat er op dochters brood zit of wat zij mag eten. Dochter weigert nl. Bijna om nog chocopasta te eten. (Vriendinnetje mag geen chocopasta en door het anderen ook te verbieden voelt zij zich veilig en normaal...tja, ik zie dat wel). Is maar een klein voorbeeld van velen.... Anyway...ik zie dit allemaal wel en weet ook dat kleutervriendschappen komen en gaan, maar pffff, ik vind het wel moeilijk. Hoe ga ik hiermee om en hoe zorg ik ervoor dat mijn meisje zich niet laat ondersneeuwen, maar ook oog blijft/gaat houden voor de gevoelens van de kindjes km haar heen? Ik vind het een goed leermoment voor haar, want ze mag best wat meer voor zichzelf op komen, maar soms zou ik het liefst de hele vriendschap manipuleren en laten bekoelen Ga ik niet doen, want zij kiest zelf haar vriendjes uit en niet wij, maar toch...hoe doen jullie dat? Hoe gaan jullie met dit soort vriendschappen om?
hm dat voorbeeld wat jij geeft vind eigenlijk heel normaal ik zeg dat ook wel eens tegen onze dochter ook van 2011 dat ze vandaag geen broodje met chocopasta mag omdat ze daar dik van kan worden als ze dat teveel eet. dus eigenlijk vind ik dat juist aardig van dat meisje ze let op haar 'vriendinnetje'.
Hmm...het wordt niet lief gezegd dan he? Meer in de trant van: Priemend vingertje:'wat heb jijjijijij nou op je boterham???????!!!!!chocopasta???!!! Dat mag je niet eten daar zit suiker in en is niet goed voor je!!!!' Gillend door de hele klas. (Ben overblijmoeder dus ik zie haar gedrag zelf) Als dochter dan iets wil zeggen, dan wordt ze uitgelachen door vriendinnetje met woorden als:'weet je dat dan niet???!! Ook stom!!!?? Jij bent ook maar klein en ik al groter he?he?he? (Kijkend naar andere kinderen, zoekend naar bevestiging)' Nou ja...ik kan het niet goed uitleggen, merk ik Het is gedrag wat wij iig niet tolereren thuis. Niemand doet zo bazig tegen elkaar hier thuis. Tuurlijk leggen wij uit thuis dat sommige dingen niet goed zijn voor je, maar ik ben van mening dat zeggen tegen hele jonge kindjes dat ze ergens dik van kunnen worden, niet handig is (als ouders zijnde). Mijn mening hoor...als ouders zijnde leg je dan al een oordeel klaar dat dik zijn heeeeeeel erg is, terwijl de focus naar mijn mening op gezond zijn moet liggen. Maar oke, das een andere discussie Het gaat mij meer om het feit dat vriendinnetje blijkbaar in staat is mijn dochter erg te beinvloeden. Niet alleen dit specifieke voorbeeld dus, er zijn er veel meer. Consequenties die vriendinnegje mijn dochter oplegt als dochter iets wel of niet doet. Waarvan dochter in de war raakt, want waarom wordt ze gestraft door haar vriendinnetje? het zijn dingen waar je je als volwassene niet druk om zou maken, maar op een kind heeft het veel impact. Edit: ander voorbeeldje: het samen spelen: Zeker een keer in de week komt vriendin aan het einde van de dag naar dochter toe: 'En, en, en? Ga jij al bij iemand spelen vandaag?' Als dochter dan nee zegt, dan zegt vriendinnetje:' oh, wil je met mij spelen?' Tja, dochter raakt enthousiast en zegt: Ja leuk!mama, mama kan ze bij mij spelen?' Vriendinnetje:'hi-ha-hi-ha, dat kan lekker niet, want ik ga al bij iemand anders spelen..daaaaahaaaaaag!' En echt...dat doet ze meerdere keren en dochter gaat er elke keer weer in mee. Echt...ik vind dit gedrag zo naar. En weer snap ik waar het vandaan komt bij het vriendinnetje, maar toch. Als mijn dochter zo zou doen, zou ik haar heel snel wijzen op het feit dat dit kwetsend is voor de ander. Nog een editje: wij zijn trouwens echt niet soft ofzo hoor. Ik bedoel, ik word ook gewoon boos op de kinderen en leg ook consequenties op. En ik weet ook echt wel dat de wereld niet alleen uit lieve mensen bestaat. En dat weet dochter ook. Het gaat mij hier echt om het weerbaarder maken van dochter, maar tegelijkertijd haar ook leren dat iedereen om haar heen gevoelens heeft en gekwetst kan raken. Rekening houden met een ander zonder er zelf aan onder door te gaan.
Oei ik vind het heel eng dat er tegen een kind gezegd wordt dat je ergens dik van wordt. Daar zou een kind totaal niet mee bezig moeten zijn. Ik vind dat heel fout om te zeggen. Ts, ik snap en zie je probleem. Het specifieke voorbeeld heeft een kindje mijn dochter ook wijs proberen te maken over een koekje ofzo en heb mijn dochter ervan kunnen overtuigen dat dit nooit gaat gebeuren. Je wordt niet dik van eten...van te veel eten/snoepen kun je alleen buikpijn krijgen Verder denk ik dat het heel lastig is om hier iets tegen te doen. Je kunt alleen wat je al doet je dochter leren met zulke situaties om te gaan.
Ik vind niet dat kleuters zich bezig moeten houden met te dik worden. Ik vertel mijn zoontje ook dat hij niet te vaak chocopasta mag eten, omdat dat niet zo gezond is, maar dat het af en toe geen probleem en juist lekker is. Dat vind ik al een hele andere benadering, en ik zou dan ook niet blij zijn als hem door andere kindjes onzinnige onzekerheden zouden worden aangepraat. TS, lastige situatie. ik vraag me alleen af in welk opzicht je bang bent dat je dochter weerbaarder maken zal betekenen dat ze geen rekening meer zal houden met gevoelens van anderen? Ze is nog klein en , afgaande op jouw verhaal, zachtaardig van karakter. Mijn eerste prioriteit zou inderdaad zijn om haar goed duidelijk te maken dat wat zij wil en vindt net zo belangrijk is als wat een ander vindt. En dat echte vriendjes dat ook tegen elkaar kunnen zeggen, omdat die graag leuk met elkaar willen spelen. Als een ander kindje je alleen leuk vindt als ze de baas kan spelen, dan is het helemaal niet zo'n leuk vriendje. Dat geldt dus voor haar EN voor andere kindjes.
hier was het vaak dat als dl ergens ging spelen ze op een gegeven moment huilend thuis kwam want ze werd door de andere 2 meisjes gepest. ik heb haar nadat ze voor de zoveelste keer huilend thuis kwam verboden om daar nog heen te gaan. met een ander vriendinnetje was het regelmatig dat als dl niet mee wilde doen of het op haar manier wilde doen dan ben ik je vriendin ook niet meer. ik heb dl toen gezegd dat als ze het weer zei ze maar moest zeggen nou doei dan maar ga maar weg dan. ze heeft het wel eens gezegd en vriendinnetje had dat totaal niet verwacht dus dan ging het weer even beter. als ze hier kwam spelen heb ik ook wel enkele keren gezegd dat als ze niet leuk kunnen doen tegen elkaar de ander maar weg moet en dat ik bepaalde zinnen niet wil horen want dan ben je geen goede vriendin als je zulke dingen zegt. misschien dat je dat ook tegen het vriendinnetje kan zeggen? dat bijv. met de chocopasta dat jouw dochter het wel krijgt omdat jullie daar wat anders over denken en dat het niet erg aardig is om zulke dingen te zeggen. en je dochter zeggen dat ze blij moet zijn dat zij het wel mag en helemaal geen dikke kont heeft van al die broodjes chocopasta? helemaal tegenhouden kan niet maar ik leg dl wel altijd uit waarom het bij een ander andere regels kunnen zijn. snap helemaal wat je bedoeld hoor mijn dochter is ook erg gevoelig voor de mening van een ander..
Hmm, ik vind het eigenlijk juist niet goed om dat tegen zulke kleintjes al te zeggen. Waarom zouden ze zich op die leeftijd al bezig moeten houden met hun figuur? Als ze te dik zijn is het een ander verhaal, maar ik zou het zelf nooit gebruiken.
dat lijkt me idd niet goed om te zeggen tegen een kind, dat je daar dik van word. Ze zijn nog maar kleuters , maar wat er dan in dat bolleke om gaat. je kan t ook anders brengen natuurlijk.
Ik snap je gevoel goed ts, ik zou dat ook niet kunnen waarderen, maar heel eerlijk? Ik zou het ook gewoon tegen dat meisje zeggen. Gewoon netjes, nee hoor, af en toe een broodje chocopasta is niet erg. Ot: zeg alsjeblieft niet tegen een kind dat ze er dik van worden zeg. Mijn moeder heeft dat altijd bij ons gedaan en zusje en ik hebben mede daardoor allebei een heel zieke relatie met eten en dat wil je niet. Gebruik dan het argument dat teveel suiker niet goed is voor de tandjes.
Mee eens, maar ik zou het wel op jezelf betrekken: 'wij vinden dat af en toe een broodje chocopasta wel moet kunnen'. Anders zit dat meisje er weer mee dat haar ouders iets anders zeggen Maar ik zou zeker dat meisje aanspreken als de ouders het niet zelf doen. Zeker met dat afspreken, wat ontzettend sneu (en van dat kindje laag om dat zo te zeggen, maar goed, kan dat kind misschien weinig aan doen, maar ik vind wel dat die ouders daarbij moeten ingrijpen)
Wij zeggen ook dat iets niet gezond is en dat je niet-gezonde dingen wel kunt eten, maar niet te vaak. Anders word je ziek en voel je je niet lekker. Wij zeggen nooit dat je dik wordt van bepaald eten. Het voorbeeld dat jij noemt over het willen spelen en dan 'dat kan lekker niet' vind ik behoorlijk gemeen en ik snap dat je je dochter hier tegen wilt wapenen. Ik zou tegen het meisje in kwestie iets zeggen als 'dat is niet erg aardig, eerst (naam dochter) blij maken met een speelafspraakje en dan zeggen dat dat helemaal niet kan.' En dan lekker met je dochter naar huis gaan en aan haar proberen uit te leggen dat het niet aan haar ligt dat dit meisje zo doet. Bij mijn zoontje in de klas zit een jongetje met wat gedragsproblemen die stoute/gemene dingen doet. Mijn zoontje snapt daar helemaal niks van, hij is vrij braaf. Ik probeer dan wel aan hem uit te leggen dat dit jongetje niet gemeen wil doen, maar dat kindjes soms niet anders kunnen en dat dit voor henzelf ook heel verdrietig is. Dat lijkt hij wel te snappen en zorgt ervoor dat hij het niet op zichzelf betrekt. Gedraagt dit meisje zich alleen bij jouw dochter zo, of ook bij andere klasgenootjes?
Hmm mijn dochter had ook zo'n vriendin... Maar die pestte ook echt.. Tot dl naar de juf ging en dan was se een klikspaan en was er natuurlijk niks gebeurd. Wat na een tijdje werd "ga het maar lekker tegen de juf zeggen..." En op een dag... Keek de juf niet. En heeft ze het meisje enorm hard geduwd. En daarna had ze niks gedaan. En ìk ben daar echt geen voorstander van.. Maar moest toch echt heel hard lachen. En ze heeft daarna nooit meer problemen gehad met dat meisje. Terwijl ze nog wel met elkaar speelden. Nu zitten ze elk in een andere klas... Bevalt mij heel prima en dl heeft nu gewoon leuke vriendinnen.
Dank voor de reacties! Vandaag was vriendinnetje niet op school en wat heb ik hier nu een ander kind in huis zeg! Super vrolijk, niet huilerig zoals ze de afgelopen dagen thuis kwam... Helemaal los, baldadig...heerlijk om te zien! Ik vind dit allemaal steeds vervelender worden eigenlijk. Net vroeg ik dochter of ze het leuk had gehad op school en daar kwam een zeer positief antwoord uit. Met wat omwegen heb ik haar gevraagd of ze het leuk of niet leuk vond dat vriendinnetje er niet was. Tja....daar kwam dus uit dat ze het superleuk vond dat ze er niet was vandaag. Ze heeft ook met heel veel kindjesgespeeld waar ze normaal niet mee speelt, werkjes gedaan die ze altijd al wilde doen. En dat....dat zet mij dus nog meer aan het denken. Hoe kan zo'n meisje deze invloed hebben op mijn dochter? Ik ga een gesprek aanvragen bij de juf, want wil wel eens weten hoe zij dit ziet. Wat betreft het meisje aanspreken. Dat doe ik ook, maar heb liever dat dochter het zelf doet. Ik heb haar geleerd dat ze kan zeggen tegen het meisje, als er weer iets wordt gezegd wat niet leuk is:' dat vind jij, maar dat vind ik niet' En toevallig was er afgelopen week tijdens het overblijven iets wat ik hoorde en waarbij ik zachtjes tegen dochter kon zeggen:'wat hebben we ook alweer geleerd om terug te zeggen?' En jawel...dochter zei gelijk tegen het meisje:'dat vind jij, maar dat vind ik niet!' Het meisje keek zeer verbaasd en kreeg zelfs een trillipje. Ze is het zo niet gewend dat iemand haar tegenspreekt. Pfff...de ouders aanspreken is ook allemaal erg gevoelig omdat de moeder en ik het goed kunnen vinden (zij is trouwens ook erg dominant, maar daar kan ik redelijk mee omgaan). Ik spreek het meisje er trouwens wel op aan in bijzijn van de ouders, maar de ouders lijken het allemaal niet zo te zien. Pff....zeg wat over iemands kinderen en je ontketent een oorlog Begrijp ik wel hoor...ik zou het ook niet leuk vinden als een ander wat vervelends zegt over mijn kinderen. Het rotte vind ik ook nog dat het vriendinnetje echt wel een lief meisje is, maar zoooo onzeker en bang volgens mij. Het lijkt alsof ze constant de bevestiging zoekt van dochter dat dochter haar leuk vindt en grenzen zoekt om die bevestiging keer op keer te krijgen. Dat vind ik ook erg sneu. Ik zou willen dat dochter begreep hoe het zit en al kon zien waarom vriendinnetje zich zo gedraagt en dat het niets met dochter te maken heeft, maar dat hetbtotaal bij het vriendinnetje zelf ligt. Helaas lijkt me dat nog iets te hoog gegrepen voor een vierjarige om te begrijpen. Dus ja....eerst maar eens met de juf praten en horen hoe het verder in de klas gaat, denk ik.
Altijd goed om aan de juf te vragen hoe zij het in de klas ziet! En als ze nog zo jong zijn veranderen vriendschappen nog veel. Jij hebt invloed op jouw dochter, je kunt de opvoeding van het vriendinnetje niet beeinvloeden. Dus veel praten met je dochter en haar voor zichzelf laten opkomen. Dan lost het zichzelf vast op: je dochter blijft bevriend met haar op een meer gelijkwaardige manier of je dochter zal meer naar andere kindjes toe trekken. En dat laatste is natuurlijk een hele reeele optie als je dochter meer met andere kindjes gaat spelen en ziet dat andere kindjes niet zo dominant zijn!
Je dochter kiest haar vriendinnen zelf. Maar het is duidelijk dat dit meisje eigenlijk nauwelijks een vriendin is. Ik zou dus af en toe een ander klasgenootje uitnodigen. Want als het ander meisje niet in de buurt is (zoals vandaag), speelt ze daar dus wél mee. Tuurlijk mag die andere nog komen spelen. Maar ik zou het toch een klein beetje gaan leiden. En bijvoorbeeld voorstellen aan je dochter "Wat als je X nu eens zou uitnodigen?". Heeft je dochter nog altijd de keuze, maar heeft ze al andere opties dan telkens datzelfde dominante kind.
Hier lukt het juist goed om ouders van vriendinnetjes er op aan te spreken. Juist omdat we goed door één deur kunnen. We hebben het best vaak over wat ze aan vervelende dingen doen. Het wordt dan meteen aangepakt en goed gemaakt.
Lastig zeg. Wel heel herkenbaar. Hier in iets mindere versie maar het is wel erger geweest dan nu. Heb ook wel tegen mijn dochter gezegd dat ze niet met die meisje hoeft te spelen en dat doet ze nu ook minder. Ze speelt ook met andere kindjes maar wil toch ook zelf wel regelmatig afspreken met dit meisje. Wat dus eigenlijk behoorlijk dominant is en niet altijd even aardig tegen haar. Als ze hier spelen probeer ik het wat te sturen. Hier gaat het ook om een eigenlijk heel lief meisje die wel heel erg graag de baas speelt. Echter zij kiest er voor toch af te spreken. Ze hebben het ook heel gezellig. Bij jou dochter klinkt het als helemaal niet gezellig of is dat er ook wel ? Dat vind ik wel uitmaken nl
@tuc en de andere meiden. aangezien ik zelf zwaar overgewicht heb en 3 juni een gastric sleeve krijg. vroeger altijd gepest ben opgewacht na school. niet in achtbanen durf en andere attracties omdat het zo maar eens kan zijn dat de beugel niet dicht kan. ik niet op een terrasje lekker normaal kan zitten zonder mezelf ongemakkelijk te voelen. en dochterlief ook best flink is zeg ik gewoon eerlijk tegen haar dat ik liever niet heb dat ze chocopasta op haar brood heeft. en dat doe ik uit bescherning voor haar zelf. en blijkbaar doe ik het super goed want ben vandaag bij het cb geweest met haar en een doorverwijzing voor een diëtiste in mijn handen gekregen voor haar. ik bedoel ik weet wat en hoe het is om altijd vernederd te zijn buitengesloten gepest en nee ik wil niet dat zij hetzelfde meemaakt als wat ik allemaal heb doorstaan