Ik zit met een vreselijk dilemma.. Ik heb al 9,5 jaar een relatie met iemand met adhd. Dit heb ik in het begin erg onderschat en viel me best tegen. Liefde maakt een hoop goed gelukkig maar qua liefde voel ik de laatste tijd niet (veel) meer voor hem. Eigenlijk ben ik de laatste jaren vooral ongelukkig maar had nog hoop dat het ooit beter zou worden..niet dus. Nu zit ik met het dilemma dat ik een hele grote kinderwens heb en jarenlang in de overtuiging was dat ik geen kinderen kon krijgen vanwege een "fabrieksfoutje". Gelukkig kunnen ze tegenwoordig heel veel en is er ineens hoop! Ben druk bezig met spuiten en pompjes en er groeien zowaar eitjes dus dat gaat de goede kant op. Maar goed mijn dilemma is dus, moet ik het nu uitmaken en dus stoppen met de behandeling en wachten tot ik de "ware" ontmoet om kinderen mee te krijgen of hou ik de relatie aan en ga door tot ik zwanger ben? Ik weet dat dit moreel gezien echt not done is en zo dacht ik er ook altijd over, dat je dat niet kan maken. Maar nu ben ik 35 en zo dichtbij een zwangerschap. . Of ik nou wel of geen relatie heb ik sta er zowiezo alleen voor qua opvoeding en verzorging van het kind en daar heb ik geen probleem mee, wist dondersgoed waar ik aan begon. Als ik het nu uitmaak moet ik eerst maar eens zien dat ik een nieuwe man vind en tja je gaat niet gelijk de eerste maand aan kinderen beginnen en ben bang dat ik dadelijk te laat ben..dat de behandelingen niet meer mogelijk zijn qua leeftijd.. Dus wat zouden jullie doen? Of ff in een relatie blijven hangen en een kind ( mocht het lukken natuurlijk) of het doen zoals het hoort het uitmaken en dus de kinderwens ook laten varen.. Hoop dat ik het een beetje duidelijk heb kunnen uitleggen, mn hoofd is nogal vol nu en dit is de eerste keer dat ik het er überhaupt uitgooi, zelfs mn beste vriendin weet het niet. En als ik het uitmaak, vader blijft zowiezo veel in beeld, dat is zeker.
Vader is trouwens wel op de hoogte dat ik niet zo happy meer ben, hij beloofd steeds verandering maar dat duurt steeds maar 2 weken en dan is het weer de oude situatie.
Ik zou eerst aan de relatie werken en bij jezelf nagaan of je met hem kinderen wil en nog met hem verder wil gaan... Sterkte!
Lijkt mij dat je een kindje uit liefde wilt. nu wil je hem nog even als donor gebruiken en dan bin hem weggaan?
Als je in je relatie geen toekomst ziet is het ook niet fair om hem aan het lijntje te houden en hem te gebruiken om een kind te verwekken. Er zijn nog meer opties om een kindje te krijgen als je niet in een relatie zit. Bespreek die eventueel met de arts waarbij je nu onder behandeling bent.
Ik zou niets liever willen dat een kind uit liefde en een relatie die werkt. Zolang we nog een relatie hebben blijf ik er aan werken dat het beter wordt. Mijn dilemma is dus meer van als blijkt ( zoals mijn gevoel al zegt) dat het trekken aan een dood paard is, wat doe ik dan? We houden wel van elkaar en zullen als het toch uit gaat zowiezo goede vrienden blijven (er is geen ruzie ofzo). Als het tien jaar geleden was, was het voor mij makkelijker geweest en ik dacht er ook altijd over net als jullie. Het is puur dat ik al zo "oud" ben en al in die mmm zit dat ik twijfel. Het is meer zo'n nu of nooit gevoel.
Mijn vriend heeft ook een sterke kinderwens en verheugd zich er ook ontzettend op dus als ik stop met alles ontneem ik hem dat ook. Hij is ook ouder als mij en zou ook eerst een nieuwe partner moeten zoeken. Ik ben altijd wel duidelijk geweest tegen hem over hoe ik me voel en dat ik twijfel. Hij is dus wel op de hoogte en komt niet rauw op zn dak vallen.
Bij iemand blijven omdat je een kind wil, lijkt me geen goede reden. Ik begrijp je wens, maar er zijn meer mogelijkheden.. zoals bijvoorbeeld BAM-mama worden.
In BAM heb ik me tot nu toe niet verdiept, zal me eens inlezen over die optie.vind het wel belangrijk dat mn kind contact heeft met zn familie. Mijn schoonfamilie woont dichtbij en mn schoonvader heeft niet heel lang meer te leven.. ( Max 5 jaar denk ik). Een zaaddonor is geen optie want dat vind ik alleen een optie als je geen partner voorhanden hebt. Ik gun mijn kind een familie aangezien ik zelf bijna geen familie heb en alleen nog een moeder. Mijn kind heeft dan iig 8 neefjes en nichtjes om mee te spelen.
Klinkt misschien heel raar wat ik nu zeg en misschien zullen er ook wel een paar vrouwen over mij heen vallen nu. Je vriend weet dat je niet meer happy bent, jij wilt graag een kind, hij wil graag een kind en jullie zijn allebei wat ouder. Waarom geef je niet aan dat je wel samen met hem een kind wil maar niet met hem verder wil? Zou hij daar voor open staan? Dan heeft jullie kind toch zijn vader en familie en zit jij niet meer in een ongelukkige relatie.
Bedankt voor alle adviezen. Heb net de relatie uitgemaakt. Komt toch nog hard aan( ook bij mezelf). Ga wel kijken of samen een kind krijgen nog een optie is, hem kennende staat hij er wel voor open. Nu eerst door het verdriet heen en het ziekenhuis bellen dat ik voorlopig stop met de behandeling. Iedereen bedankt voor het meedenken