Gisteren is mijn oma overleden. Ik heb zelf een dochter van 2,5 jaar maar ook mijn oom heeft nog een dochter van 2,5. Voor haar is het dus echt haar oma die overleden is, voor mijn dochter haar overgrootoma waar ze wel een band mee had. Nu willen we vanuit deze kleintjes oma iets meegeven. We dachten zelf al aan een tekening of een knuffeltje in de kist. Vanuit alle kleinkinderen doen we sowieso een boeket. Heeft iemand nog andere ideeën? Zodat ze toch ook deelmaken?
Toen opa overleed hadden we idd een boeket bloemen.. ze heeft toen een tekening gemaakt en op de kist gelegd.. mn oudste heeft toen tijdens de crematie ook nog een kaarsje aangestoken samen met mama dan..
Wij hebben als kleinkinderen allemaal een kaars om de kist van mijn oma gezet voor de dienst echt begon, iedereen zat wel in de zaal.
Toen mijn schoonvader overleden was. Heeft onze dochter de kist mooi mochten beschilderen. Wij hebben er zelf ook dingen opzegt.
Je kan idd een kleurplaat meegeven en wat wij met de kleintjes hebben gedaan is een potje laten versieren met een fotootje erop en daar een waxinelicht in doen. Deze hebben wij bij de kist gezet zodat de achterkleinkinderen er toch nog een soort van bij waren. (Waren namelijk allemaal niet mee).
Mooie ideeën! Wij weten ook nog niet of de kleintjes er echt bij zullen zijn. Zijn we beiden nog over na aan het denken
Onze dochters (en de andere achterkleinkinderen) hebben een paar weken geleden bij mijn opa een roos op de kist gelegd tijdens de dienst. Onze oudste had ook een tekening gemaakt, die heeft ze ook op de kist gelegd.
Onze jongste van ruim 2,5 was er wel bij. Ik wist van tevoren dat zo'n dienst vrij lang zou zijn voor haar, maar de familie wilde dat zij er ook bij zou zijn. Tijdens de dienst was het moeilijk voor haar om stil te zijn, en waren we wel best veel met haar bezig. De rest van de aanwezigen vonden dat trouwens niet storend.
Mijn dochter van toen 11 maanden heeft een tekening bij opa gelegd. Ze is niet bij de dienst geweest. Er lag wel een boeket op de kist namens haar (enige kleinkind) Bij haar overgrootopa hadden alle achterkleinkinderen de kist beschilderd en met verfhandjes bedrukt. Ook heel mooi eigenlijk zo'n vrolijke kist 😊 vond het wel een mooi idee!
Grote bloemen maken van du karton. Het hart van de bloem ids dan een foto. Deze bloem kun je dan in een bloempot met zand zette. Bloem same knutselen. Je kunt er ook nog glitters stickers verf of wat dan ook op doen. Staat erg leuk bij de dienst of uitvaartcentrum
Mijn man kan op mijn dochter passen tijdens de dienst. Ik verwacht ook niet dat het een hele lange dienst is. En ik vind het ook geen probleem als ze tussendoor even weglopen. Op zich is het een rustig meisje. Aan de ene kant wil ik haar niet belasten met emoties enz, maar aan de andere kant vind ik ook dat ze mag weten dat verdriet er soms bij hoort.
Gecondoleerd! Mijn oma is 3 weken geleden ook overleden, mijn kinderen hebben toen ze ziek was afscheid genomen maar haar niet meer dood gezien daarna. Toen ze op het uitvaartcentrum kwamen hebben ze met mijn moeder bij de kist staan kijken en benoemd daar ligt de oude oma nu in. Ze hadden beiden een bosje bloemen uitgezocht dat heel zorgvuldig neergelegd werd. Daarna hebben ze mijn ouders geholpen met de kist de zaal in de rijden ( Ze hielden de hand van hun opa en oma vast maar wilden ook perse mee sturen, zo lief en dapper om te zien! ) en ze hebben ook met de kist van het zaaltje naar het graf meegelopen en gestuurd. Toen wederom hun bosje bloemen neergelegd naast het graf. Ik stond er echt verbaasd over hoe betrokken ze waren en hoe goed dit allemaal ging! Het hoefde absoluut niet, de konden ook opgehaald worden door mn tante maar ze vonden het heel mooi om te doen! Mn 2,5 jarige zoon bleef daarna vragen "Waar is de kar nou?!"
Toen de opa van mijn kinderen is overleden een maand geleden, mochten ze een tekening op de kist maken. Heel intiem, en voor de kinderen en ons heel waardevol...
Mijn opa is vorig jaar overleden. Mijn kinderen hadden een erg goede band met hem. Wij hadden de middag voor de condoleance-avond een uurtje om met alle achterkleinkinderen afscheid te nemen. Dat was heel goed. De kinderen mochten kijken of niet, als ze niet wilden. En ze konden vragen stellen en opmerkingen maken op hun eigen kindermanier. Dat is niet altijd even gepast als er vreemden bij zijn, maar binnen het gezin is dat prima en dan kunnen ze hun gevoel gewoon uit zonder je druk te moeten maken over de regels en meningen van anderen. Zo was mijn middelste zoon erg bezig met wat er nu precies met je gebeurt als je dood bent. Hij had niet verwacht dat opa's lichaam in de kist zou liggen, want opa was nu toch naar de hemel? Hij heeft er heel lang bij staan kijken en honderduit vragen gesteld. En mijn oudste vond het een beetje eng en wilde eerst niet komen kijken. Later toch wel. Mijn middelste zoon heeft ook nog een tekening gemaakt. Hij had er op zijn manier echt over nagedacht en een heel verhaal erbij. Die tekening heeft op de kist gelegen tot bij het graf. Daarna heeft mijn moeder hem toch maar meegenomen en nu ligt hij geplastificeerd alsnog bij het graf. Mijn oudste zoon is niet zo van de creatieve uitingen. En mijn jongste van toen nog geen 1,5 koos de familie-afscheidsavond uit om voor het eerst het woordje opa uit te spreken toen hij hem in de kist zag liggen, dus dat was al een mooie herinnering op zichzelf.
Bij de dienst zijn ze er overigens niet bij geweest. De oudste had wel gemogen, hij was toen 7, maar hij wou niet. Bij ons duren die diensten best lang en mijn man en ik zouden ook zingen in het koor waar mijn opa zelf de dirigent van was voordat hij stierf, dus dat was redelijk beladen allemaal. Niet heel dramatisch, maar als er dan een kist staat op de plek van zijn dirigentsverhoging, dan hakt dat er wel even in. Ik vond het dus niet erg dat mijn kinderen daar niet bij waren, zodat ik gewoon tijd had voor mijn eigen emoties en me niet over die van hun druk hoefde te maken.
Hier hebben we op de kist van mijn vader krijt plakplastic geplakt en daar heeft mijn zoontje op gekrijt. Stickers plakken op de kist kan ook.
Toen mijn opa overleed was onze dochter 1,5. Zij heeft voor opa een mooie witte ballon opgelaten. Tijdens de dienst en het crematorium was ze er niet bij. Mijn schoonmoeder wachtte met haar bij de uitgang van het crematorium. Daarna ging ze wel mee naar de koffietafel. Bij mijn andere opa is ze er paar maand geleden helemaal niet bij geweest. Er was niet echt een band en wij vonden het niet nodig haar met het verdriet te belasten.
We laten in elk geval een ballon op met een klein hartje met tekening. En ik wil morgen een glaasje met haar versieren om een waxinelichtje in te doen. Bij de koffietafel is ze er wel bij. En bij de begraafplaats alleen om de ballon op te laten. Kerkdienst weet ik nog niet. . Mijn man kan evt op haar passen en zo nodig de kerk uit lopen met haar. Dat vind ik geen probleem
Mijn vader is afgelopen maand plots overleden. Mijn zoontje (enige kleinkind) had een tekening gemaakt. Die is meegegaan in de kist. Op de kist lag een bloemstuk in de vorm van een hart van hem. Hij heeft opa ook gezien toen hij al dood was (zoontje is 4,5) dit heeft hem erg goed gedaan. Ook heeft hij de kist mee gesloten en de auto in gedragen. Tijdens de crematie heeft hij mee spullen op de kist gelegd en kaarsjes aangestoken.
Mooi hoor hoe iedereen toch de kinderen er bij betrekt! Wij hebben trouwens ook een beertje die een bloemetje vast houdt voor op de kist.