Oke ik dacht altijd dat meisjes konden gillen maar waar onze dochter dat nooit gedaan heeft kan ons zoontje het heel goed. Het is een heerlijk ventje maar sinds een paar weken heeft hij last van driftbuien. Met name als hij zin niet krijgt. Maar ook wanneer hij bv eet en ziet dat het bijna op is. Soms komt het 1-2 keer per dag voor maar de laatste dagen gilt hij meerdere keren op een dag. En ik kan heel veel hebben, echt waar maar zo hard als hij kan gillen het gaat echt door merg en been. Zo hard dat mijn man en ik ons weleens afvragen of we zo geen gehoorschade op lopen Nu heb ik uiteraard al gegoogled en het komt vaak voor en ook op deze leeftijd. Ik lees meestal dat je het moet negeren dus dat doen we dan ook. Maar ik vraag me af of het helpt. Boos worden heeft geen zin want dat begrijpt hij nog niet. We hebben hem ook weleens uit laten razen maar dan stopt hij niet en wordt het nog erger. Ik heb ook het idee dat het soms frustratie is. Hij wil meer dan hij kan. We proberen het ook weleens te voorkomen door veel af te leiden maar dat lukt niet altijd helaas. Heeft iemand nog tips?
Hier ook een met fantastische dramatische driftbuien. Ik kijk het een beetje aan en daar speel ik dan op in, of niet. Een driftbui omdat iets niet lukt dan probeer ik te helpen of af leiden. Driftig omdat ze d'r zin niet krijgt negeer ik.
Vreselijk, om gek van te worden... Zodra hij ziet dat ik brood op tafel zet, zijn flesje maak of aan het koken ga, begint hij te gillen. En dat gaat door tot hij de eerste happen heeft gehad. Ik heb intussen de neiging terug te gillen
Gezellig! Hier ook, gaat wel weer over, nu is ze echt helemaal weer een engeltje.. benieuwd hoe lang het duur haha
Herkenbaar,mijn dochter (12mnd) heeft het ook nu,zodra ze haar zin niet krijgt of t eten niet snel genoeg klaar is... Ik zeg altijd maar t is een fase,t is een fase... Maar zodra het kan negeer ik het en houd ze vanzelf op
Herkenbaar. Mijn dochter van 13 maanden doet het ook. Sinds een weekje is naar bed gaan ook een drama. Ze wil opeens niet meer slapen. Voorheen legde je haar in bed en je hoorde haar niet meer. Nu huilen tot het hysterische af als we haar er niet uit halen. Al van alles geprobeerd. Niks zeggen en haar troosten. Laten huilen helpt ook niet en dat kan ik ook niet. Hoort dit ook bij een sprongetje.?
Heekenbaar!! Zoo herkenbaar! Ons zoontje is bijna 13 maanden en doet precies dit! Sinds een week of 3 extremer.. hij ziet bijvoorbeeld iets wat hij wil hebben (en niet mag hebben, bvb de afstandbediening) en gaat dan wijzen.. ik zeg dan "nee, die mag je niet hebben" en probeer hem af te leiden door iets anders aan te wijzen.. Hij is dan een sec of 2 afgeleid, om vervolgens direct weer naar het "object" van daarvoor te wijzen en "die die!" te roepen.. en "mamaaa mamaaa" (om zeur toon).. als ik er niet op in ga of zeg dat het niet gaat gebeuren, dan gaat hij compleet uit zn dak.. heeeel hard gillen.. Tegenwoordig heeft hij het ook als ik een deur open doe, een kast open etc.. hij wil er dan ook bij.. Als ik dan de deur dicht doe voor hij er is, dan gaat hij gillen.. soms zelfs liggend op de grond.. Woest.. Ik probeer het te negeren en zn aandacht af te leiden.. maar oh zo moeilijk.. Ook als iets niet lukt wordt hij trouwena zo boos.. Hoop op een fase..
Mijn dochter heeft er ook af en toe last van,maar meer in de vorm van erg huilen. Wat hier werkt is heeeel duidelijk uitleggen hoe en wat. Wat hier goed helpt is haar voorbereiden, benoemen wat we gaan doen enzo.
Gaat over! Hier 'n dochter van 20 maanden die na haar 1e verjaardag het ook op het gillen zette. In loop vd tijd is het weer over gegaan, hoewel ze er nog wel ontzettend goed in is als het ergens niet mee eens is, haha! Sterkte!!
Ohh ik zit er ook midden in. Het "boos worden heeft geen zin want dat begrijpt hij nog niet" is niet helemaal waar. Tenminste hier niet. Hij weet donders goed dat hij niet mag/hoeft te overdrijven maarja, het is een fase.... fase fase fase... puur uitproberen als je het mij vraagt. Zelfs als hij zit te spelen en het lukt 'm niet......